31 Μαΐου 2013

ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη στρατηγική ανασυγκρότηση της αριστεράς και του εργατικού λαϊκού κινήματος

Αναγνωστάκης Αλέξανδρος, Κοσμάς Πάνος, Μάρκου Κώστας
«Στρατηγική με τακτικούς ελιγμούς είναι ο μόνος δρόμος για τη νίκη·
τακτικοί ελιγμοί χωρίς στρατηγική είναι ο μεγάλος θόρυβος πριν από τη σίγουρη ήττα»
Σουν Τζου

Είναι γνωστό ότι η πολιτική είναι η συμπύκνωση της οικονομίας. Αυτή η κρυμμένη  αλήθεια επικαλύπτεται εντούτοις συχνά από την αυταπάτη ότι η πολιτική είναι η συμπύκνωση των εκλογών. Η αυταπάτη όμως είναι μέρος της πραγματικότητας. Αυτής της πραγματικότητας που λόγω της καπιταλιστικής κρίσης και της αστικής πολιτικής που τη συνοδεύει για άντληση υπεραξίας και την υπεραντιδραστική μετεξέλιξη της αστικής δημοκρατίας, ωθεί ταυτόχρονα την εργατική τάξη στο ζήτημα της εκμετάλλευσης, δηλαδή στο πρόβλημα της οικονομίας, στο κοινωνικό ζήτημα και δι αυτού στον πυρήνα της εργατικής πολιτικής. Έτσι η διαδρομή συνεχίζεται - και θα συνεχίζεται - ανάμεσα στο αντικειμενικά αναγκαίο και φαινομενικά εφικτό, ανάμεσα στο ρεαλιστικό και ουτοπικό με συγκεχυμένα τα όρια τους. Ώσπου η πράξη να επαληθεύσει ότι πραγματικά επαληθεύεται.

Σκέψεις για τη Συνδιάσκεψη της Ανταρσύα

Αλέκα Ζορμπαλά
Τη τελευταία δεκαετία βιώνουμε διεθνώς και στην Ελλάδα την πιο βαθιά, δομική, καπιταλιστική κρίση και  ταυτόχρονα και εξ αυτού του λόγου, τη σφοδρότερη επίθεση του συστήματος, το οποίο βασιζόμενο σε ισχυρότατες υπερεθνικές ολοκληρώσεις, ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΠΟΕ, αποδόμησε, εν μια νυκτί πολιτικού χρόνου, ότι είχαν καταφέρει να κατακτήσουν με  αίμα οι λαοί στην ιστορική αγωνιστική τους πορεία.
Στην Ελλάδα το success story του κ. Σαμαρά προσδιορίζεται από το 1.500.000 ανέργους, τους 4.000 αυτόχειρες, τη κατεδάφιση των προνοιακών παροχών, του ασφαλιστικού, της δημόσιας υγείας και παιδείας, των εργασιακών σχέσεων,  των πολιτικών, κοινωνικών, εργατικών δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών.
Υπάρχει πλέον σοβαρό πρόβλημα και αυτής ακόμα της επιβίωσης για χιλιάδες άτομα, οικονομικά προλετάριους, και προφανώς δεν αντιμετωπίζεται με συσσίτια και ελεημοσύνες κυριών, της εκκλησίας  και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων.
Και όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ κοινός τόπος είναι, ότι οι κοινωνικές αντιστάσεις έχουν καμφθεί σε σημείο εκμηδένισής τους.
Τα αίτια της κάμψης πολλά, μεταξύ των οποίων:

Συμβολή στη 2η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. από την ομάδα ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. για το γυναικείο

Η τελευταία χρονιά πρόσφερε πολλά παραδείγματα τόσο κινητοποιήσεων για γυναικεία ζητήματα όσο και γυναικών που πρωτοστάτησαν σε κοινωνικούς αγώνες, στην Ελλάδα και διεθνώς. Από την υπόθεση των διωκόμενων οροθετικών γυναικών, μέχρι τις κινητοποιήσεις για τη επιδόματα τοκετού και την οργή που ξύπνησαν τα περιστατικά βίας κατά γυναικών στην Ελλάδα με πιο ανατριχιαστικό αυτό της Ξάνθης αλλά και διεθνώς με αυτό της Ινδίας. Aυτό που φάνηκε είναι η διάθεση αμφισβήτησης κυρίαρχων πολιτικών και από μια αριστερή -φεμινιστική σκοπιά. Επιπλέον, η εμπειρία έδειξε ότι μπορούν να υπάρξουν νίκες καθώς το κίνημα αλληλεγγύης είναι αυτό που ανέδειξε τον ρόλο του κράτους και των ΜΜΕ στην υπόθεση των οροθετικών και στάθηκε στο πλευρό τους μέχρι την αθώωσή τους και την κατάργηση της υγειονομικής διάταξης. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε τα αντανακλαστικά να στηρίξει εξαρχής αυτή την πλατιά και ενωτική πρωτοβουλία και αυτό θα πρέπει να αποτελέσει μια χρήσιμη εμπειρία.

Aδιάβαστοι απέναντι στο σύγχρονο ιππικό του κεφαλαίου;

Γιώργος Ιντζιρτζής, αριστερό blog
  Το ζήτημα έχει τεθεί: Θέλουμε μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ <μειοψηφική>, με ένα αντι-ευρώ, αντι- ΕΕ, αντι-καπιταλιστικό λόγο ή μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ <πλειοψηφική> με ένα αντι -ευρώ λόγο μόνο ή κύρια, που θα έχει όμως μεγαλύτερη δυνατότητα απεύθυνσης στην κοινωνία?
Δεν είναι προτιμότερο μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ που θα έχει έναν πιο light λόγο & θα μπορεί να επικοινωνεί με τους απογοητευμένους από το ΣΥΡΙΖΑ?
Να <υποστείλουμε> για λίγο τις κόκκινες σημαίες μέχρι να μαζέψουμε κόσμο & μετά τις ξανασηκώνουμε ψηλά?
Ένα ζήτημα είναι τι θα κάνει αυτός ο κόσμος, όταν αποφασίσουμε να ξανασηκώνουμε τις σημαίες. Να βαθύνουμε περισσότερο το λόγο μας. Θα συνεχίσει να μας ακολουθεί? Ή θα αλλάξουμε σιγά-σιγά την πορεία μας για να μην το πάρει χαμπάρι?

Τι συνδέει τη Χρυσή Αυγή με τον Π. Μπαλτάκο;

Ιός
 
 Τελικά ποιος είναι αυτός ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης; Για ποιο λόγο έχει ορθώσει το πολιτικό του ανάστημα απέναντι στις απέλπιδες προσπάθειες του κ. Ρουπακιώτη να καταθέσει το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, το οποίο στο κάτω κάτω της γραφής δεν είναι παρά η καθυστερημένη υλοποίηση μιας ανειλημμένης υποχρέωσης της ελληνικής πολιτείας; Ποιο είναι αυτό το μη εκλεγμένο πολιτικό στέλεχος, το οποίο μπορεί να επιλέγει αν «χρειάζεται» ή «δεν χρειάζεται» να προσαρμοστεί η ελληνική έννομη τάξη σε μια απόφαση-πλαίσιο της Επιτροπής της Ε.Ε., παρά το γεγονός ότι η κοινωνική πραγματικότητα βοά και το ρατσιστικό έγκλημα έχει γίνει καθημερινή πραγματικότητα για τις γειτονιές των μεγάλων πόλεων;
Είναι βέβαια γνωστό ότι τη δύναμή του ο κ. Παναγιώτης Μπαλτάκος την αντλεί από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, με τον οποίο τον συνδέει παλιά στενή πολιτική συνεργασία.

Στο ίδιο τραπέζι Λιάνα, Παπαδημούλης και…Βορίδης κατά της Χρυσής Αυγής

Στο ίδιο τραπέζι Λιάνα, Παπαδημούλης και…Βορίδης κατά της Χρυσής ΑυγήςΣτο πάνελ των ομιλητών εκπρόσωποι όλων των κομμάτων του «συνταγματικού τόξου» (ήταν τελικά και ο Αλέκος Αλαβάνος που αρνήθηκε τη συμμετοχή του στο πάνελ και έκανε παρέμβαση “από τα κάτω” αλλά και ο Γιάννης Πανούσης της ΔΗΜΑΡ) πλην ΑΝΕΞΕΛ. Φαίνεται ότι όταν ο ΔΟΛ θέλει όλη η Αριστερά μπορεί να κάτσει στο ίδιο τραπέζι, ακόμα και αν σε αυτό συμμετέχει ο πρώην αρχηγός της ΕΠΕΝ και του Ελληνικού Μετώπου
Από τους journalistas

Μύλος με την παρουσιάση του νέου βιβλίου του δημοσιογράφου του «Βήματος», Νίκου Χασαπόπουλου με τίτλο «Χρυσή Αυγή – Η ιστορία, τα Πρόσωπα, η Αλήθεια». Κι αυτό γιατί ανάμεσα στους παρουσιαστές του βιβλίου είναι κι ο γνωστός για το «μαύρο» παρελθόν του και τις ακραίες πολιτικές του θέσεις, Μάκης Βορίδης. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ  -όπως εξομολογείται στο στενό του περιβάλλον – δέχτηκε με βαριά καρδιά να συμπληρώσει το πάνελ των παρουσιαστών του βιβλίου.

«Παιδί μου, έχεις δει ευτυχισμένο άνθρωπο;»...

Νίκος Μπογιόπουλος, εφημ. Ριζοσπάστης
-- «Παιδί μου, έχεις δει ποτέ ευτυχισμένο άνθρωπο;»
-- «Οχι»
-- «Ε, τότε κοίτα εμένα»!
Ο διάλογος είναι από εκείνες τις παλιές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, και διεξάγεται ανάμεσα στον «ευτυχισμένο» Βασίλη Αυλωνίτη και στον απορημένο και δύσπιστο Νίκο Ρίζο. Δύσπιστο, αφού ο καημένος ούτε είχε ξαναδεί, ούτε ήξερε πώς είναι ένας «ευτυχισμένος άνθρωπος»...
*
Αν και σεις έχετε την ίδια απορία, αν και σεις δυσπιστείτε, αν ψάχνετε και δεν βρίσκετε «πώς είναι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος», δε χρειάζεται να περιμένετε πότε θα μεταδοθεί η ταινία για να απολαύσετε τη φιγούρα του Αυλωνίτη.

Κατηγόρησαν δασκάλα για προπαγάνδα επειδή δίδαξε τον «Κεμάλ»

πηγή, tvxs
Το γύρο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει κάνει η απίστευτη υπόθεση δασκάλας της Ε' δημοτικού, η οποία καταγγέλλει ότι γονείς και η διευθύντρια του σχολείου της έκαναν επίπληξη επειδή δίδαξε τον Κεμάλ του Νίκου Γκάτσου που μελοποίησε ο Μάνος Χατζιδάκις.
H αποκάλυψη που έκανε η ίδια η δασκάλα μέσω ανάρτησής της στο facebook, μαζί με το προσωπικό της mail, έχει προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων όχι μόνο από εκπαιδευτικούς αλλά και από απλούς χρήστες.

30 Μαΐου 2013

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ: Ο λαός να καταργήσει με τη δράση του, τους νόμους και τα σχέδια της κυβέρνησης για απαγόρευση των διαδηλώσεων

Πριν καλά-καλά περάσουν οι νεοσύλλεκτοι εκπαιδευτικοί τη "βδομάδα προσαρμογής" στο νέο τους ρόλο, η κυβέρνηση προχωρά συστηματικά το σχέδιο του "βελούδινου γύψου" που σκοπεύει να τυλίξει το σύνολο της κοινωνίας και των κοινωνικών αντιστάσεων.
Με το πρόσχημα της ομαλής τουριστικής κίνησης και της ελεύθερης μετακίνησης πολιτών και πελατών, σκοπεύουν να απαγορεύσουν τις διαδηλώσεις -αρχικά- στο κέντρο της Αθήνας για να θεσμοθετήσουν στην ουσία διαδικασίες ολοκληρωτικής απαγόρευσης κάθε είδους κοινωνικής αντίδρασης. Στο σχέδιο αυτό η κυβέρνηση βρήκε πρόθυμους συνομιλητές τη θλιβερή ηγεσία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Δεν καταλαβαίνουν άραγε ότι το επόμενο βήμα θα είναι ο ασφυκτικός περιορισμός μέχρι την ανοιχτή αμφισβήτηση του απεργιακού δικαιώματος;

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.: Το σκοπευτήριο της Καισιαριανής δεν πωλείται

Μετά τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας με την κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος, τη δημιουργία 1,5 εκατομμυρίων ανέργων, την υπαγωγή 600.000 παιδιών κάτω από τα όρια της  φτώχειας και τον υποσιτισμό, την επιβολή του κράτους έκτακτης ανάγκης και μηδενικής ανοχής, σειρά έχει η δημόσια περιουσία.
Με ταχύτατους ρυθμούς μπήκε μπροστά το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας από το ΤΑΙΠΕΔ. Η αντιλαϊκή κυβέρνηση ΝΔ ΠΑΣΟΚ ΔΗΜΑΡ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ, εφαρμόζουν τα μνημόνια και ξεπουλούν κάθε δημόσιο περιουσιακό στοιχείο, χωρίς να υπολογίζουν τις τοπικές κοινωνίες και αυτούς που τα  δημιούργησαν: τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, την εργατική τάξη  αυτής της χώρας.

"Και στην Ήπειρο δώσαμε και δίνουμε μάχες" (του Νίκου Ηλία)

Εχουμε μια δυναμική και μια πολιτική που απ' ό,τι φαίνεται την έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι. Η ανάγκη διαμόρφωσης ενός αντικαπιταλιστικού μπλοκ που δεν θα λυγίζει μπροστά στην υπεροχή του εχθρού και θα είναι αποφασισμένο να τραβήξει αυτόν τον αγώνα μέχρι το τέρμα, μέχρι την ανατροπή.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι παρούσα σε όλη τη χώρα, σε όλο το φάσμα του εργατικού κινήματος, του λαϊκού κινήματος, της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η παρουσία μας στο μαζικό λαϊκό κίνημα το έχει δείξει όλο αυτό το χρονικό διάστημα και στους χώρους εργασίας και στις μεγάλες μάχες που έχουν γίνει. Στη μάχη των επιστρατεύσεων, των καθηγητών, των εργαζόμενων στο Μετρό, των ναυτεργατών, στη συμπαράσταση σε μια σειρά χώρους, όπως είναι η Χαλυβουργία, οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή για την κλιμάκωση του και τη στήριξη αυτών των αγώνων.

Το ζήτημα της κυβέρνησης και η συζήτηση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Θεωρητική αναζήτηση και αντιπαράθεση μελλοντολογίας ή διαφοροποίηση πολιτικών ιεραρχήσεων και προτάσεων;

του Θάνου Ανδρίτσου
Το ζήτημα της κυβέρνησης και η συζήτηση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Θεωρητική αναζήτηση και αντιπαράθεση μελλοντολογίας ή διαφοροποίηση πολιτικών ιεραρχήσεων και προτάσεων;
972352_317594251706737_1005330164_n 
Ένα σύντομο σχόλιο

Ένα από τα ζητήματα που με εντονότερο τρόπο έχουν ανοίξει στη συζήτηση προς τη 2η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι αυτό της κυβέρνησης και της στάσης της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς απέναντι της. Ο διάλογος είναι πλούσιος, βαθύς, συχνά έντονος και γίνεται παράλληλα σε συνελεύσεις τοπικών επιτροπών αλλά και μέσω σοβαρών κειμένων, εκδηλώσεων περιλαμβάνοντας χιλιάδες αγωνιστές, οργανωμένους και ανένταχτους, διανοούμενους, πολιτικές δυνάμεις εκτός ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.α.
Θεωρώ καταρχήν ότι όλες οι απόψεις είναι θεμιτές, εντάσσονται εντός ενός διαλόγου άκρως αναγκαίου για την επαναστατική τακτική και στρατηγική στο σήμερα και βεβαίως αντικατοπτρίζουν προβληματισμούς που συμμερίζονται εκατομμύρια εργαζόμενοι και νέοι στην κοινωνία. Με το παρόν σχόλιο δε θέλω να τοποθετηθώ σε βάθος σε αυτή την κουβέντα. Θα ήθελα να καταθέσω ένα προβληματισμό κυρίως μεθοδολογικό γιατί νομίζω ότι καμιά φορά τα ερωτήματα συσκοτίζονται και οι απόψεις δεν γίνονται τόσο ξεκάθαρες.

Αναζητώντας την επαναστατική εμβάθυνση

του Δημήτρη Αργυρού

Αναζητώντας την επαναστατική εμβάθυνσηΤο σύστημα ασθενεί βαρέως, μα θα μας πεθάνει για σωθεί και σε αυτό να μην έχουμε καμιά διαχειριστική, εθνοκεντρική ή ευρωκεντρική αυταπάτη. Η κρίση που ζούμε ξεκίνησε από την παραγωγή, από το κλείσιμο ενός κύκλου καπιταλιστικής ανάπτυξης, απόρροια της πτώσης του ποσοστού κέρδους.
Μια κρίση που δεν απαντήθηκε με την νέα τεχνολογία, την εξαγωγή κεφαλαίων σε χώρες εργατικής δουλοπαροικίας και τις περιπλανήσεις του στο χρηματιστηριακό «διάστημα», επιστρέφει δια του χρέους στην παραγωγή.
Μια κρίση που απαντιέται με την ολοκληρωτική επίθεση στην εργασία και στην εργατική τάξη, την καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων και στο τέλος το πόλεμο. Και δεν μιλάω τον πόλεμο δια των αντιπροσώπων, όπως τώρα στην Συρία, αλλά με ένα νέο παγκόσμιο πόλεμο. Σε αυτό το σημείο οι θέσεις για την συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουν μεγάλο έλλειμμα.

Μπορεί η Αριστερά να κυβερνήσει;

Άγγελος Χάγιος

xagios2
Ναι η αριστερά όχι μόνο μπορεί αλλά πρέπει να κυβερνήσει. Υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της θα πάρουν την εξουσία. Για να αλλάξει η εξουσία από αστική σε εργατική. Αυτή η αλλαγή χρειάζεται επανάσταση και το υπογραμμίζω, κόντρα σε αυτούς που φοβούνται και να αναφέρουν τη λέξη. Γιατί μόνο με αυτό τον τρόπο μπορούν να αλλάξουν οι παραγωγικές κοινωνικές σχέσεις, να καταργηθεί ο καπιταλισμός, που είναι στην πιο ολοκληρωτική του φάση  κι απειλεί να καταστρέψει τον άνθρωπο και τον πολιτισμό.
Σε αυτό το ζήτημα επιχειρούμε να απαντήσουμε. Γιατί υπάρχουν απαντήσεις από όλο το φάσμα της αριστεράς.
Είναι η απάντηση της κυβερνώσας αριστεράς, της ΔΗΜΑΡ που συγκυβερνά με τον Σαμαρά και το Βενιζέλο. Είναι η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ για μια κυβέρνηση σωτηρίας με αντιμνημονιακές δυνάμεις για τη διαχείριση του συστήματος.
Στην χώρα μας υπάρχει ιστορική εμπειρία. Το ΚΚΕ κι ο ενιαίος ΣΥΝ στη συνέχεια, με μία έννοια κυβέρνησαν. Συμμετείχαν σε αστικές κυβερνήσεις.
Τρεις τουλάχιστον φορές τέθηκε τέτοιο ζήτημα κι απάντησαν θετικά.

29 Μαΐου 2013

Οι καιροί διψούν για αριστερά

 Πάνος Παπανικολάου,
διάλογος για την Συνδιάσκεψη  ΑΝΤΑΡΣΥΑ
 
 
Εννέα θέσεις για τα άμεσα καθήκοντα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όλων των δυνάμεων που πρέπει άμεσα να συγκροτήσουν το αντικαπιταλιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής
 
1. Οι κλάδοι διψούν για αριστερά,
και αυτό γίνεται ιδιαίτερα αισθητό το τελευταίο διάστημα, με τα γεγονότα σχετικά με την απεργία στην ΟΛΜΕ και με την συγκρότηση προεδρείων σε ΟΕΝΓΕ – ΕΙΝΑΠ που δείχνουν την οριστική απόσυρση του ΚΚΕ στην αντικινηματική του αυτοπεριχαράκωση και την οριστική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ για ένταξη στο αστικό καθεστωτικό τόξο. Επιτακτική η ανάγκη για διακριτό, αυτόνομο, ταξικό ΤΡΙΤΟ ΠΟΛΟ στο εργατικό κίνημα, μέτωπο ρήξης και ανατροπής που θα συνενώνει τον υπάρχοντα Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων, κλαδικούς και θεματικούς συντονισμούς, υπό ίδρυση εργατικές συλλογικότητες, σχήματα, συσπειρώσεις, πρωτοβουλίες, επιτροπές αγώνα σε έναν «Συντονισμό των Συντονισμών» που για την συγκρότησή του απαιτείται η συντονισμένη και στοχοπροσηλωμένη παρέμβαση ολόκληρου του αντικαπιταλιστικού δυναμικού, όλων των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Λεξικόν της νέας ελληνικής (πραγματικότητας)

Θύμιος Καλαμούκης
 
 Η στήλη σήμερα είναι στην ευχάριστη θέση να αποκαλύψει πρώτη, τις αλλαγές που προωθούνται, στα ελληνικά λεξικά, λόγω των αλλαγών που έχουν προηγηθεί στην ελληνική πραγματικότητα. Ξεκινάμε με αποσπάσματα από το γράμμα Ε και σύντομα θα ακολουθήσουν συνταρακτικές αποκαλύψεις και για άλλα γράμματα.
Εργασία: Ευφημισμός που χρησιμοποιείται από κυβερνητικούς για να περιγράψει μια ιδέα, ή μια φαντασιακή κατάσταση. Κάποτε ζούσες από αυτή. Σήμερα δεν ζεις από αυτή. Ούτε και από κάτι άλλο.
Επίορκος: Περίπου 2.000 δημόσιοι υπάλληλοι παραβάτες, το λάθος των οποίων θα το πληρώσουν 22.000 δημόσιοι υπάλληλοι.
Εταιρεία: Ναός της σύγχρονης κοινωνίας και οικονομίας. Πολλές φορές συναντάται με τον προσδιορισμό «επιτυχημένη εταιρεία», κυρίως όταν ο ιδιοκτήτης της, την έχει φτιάξει με τα λεφτά όλων μας.
Εξουσία: Ψυχολογική κατάσταση, κατά την οποία, μια μειοψηφία, ποσοτικά και ποιοτικά, εγκαθίσταται στο σβέρκο, της πλειοψηφίας, η οποία αν και την εγκρίνει αρχικά, στην πορεία την απορρίπτει, διαλέγοντας ταυτόχρονα, μια κατά κανόνα χειρότερη κατάσταση.

H EE διαλύεται, η Aριστερά …κοιμάται!

του Γιώργου Δελαστίκ, εφημ "Πριν"
 H EE διαλύεται, η Aριστερά …κοιμάται!Tο φαινόμενο παρουσιάζει εξαιρετικό πολιτικό ενδιαφέρον. Tο ευρώ, από τη μια πλευρά, αποδεικνύεται εξαιρετικά αποτελεσματικό όπλο για την καθυπόταξη όλων των χωρών της Eυρώπης στο Tέταρτο Pάιχ της Γερμανίας με αντάλλαγμα για τις επιμέρους αστικές τάξεις την καταβαράθρωση των μισθών και την κατάλυση των εργασιακών σχέσεων του 20ού αιώνα. Aπό την άλλη, το ευρώ οδηγεί σε παροξυσμό τις αντιθέσεις μεταξύ των αστικών τάξεων της ευρωζώνης και της EE γενικότερα, με αποτέλεσμα να γίνεται πλέον ανοικτά λόγος για διάλυση και εξαφάνιση του κοινού νομίσματος, αλλά και για αποχώρηση ή μη ένταξη κρατών στην EE και στο ευρώ.
H νέα, δεξιά κυβέρνηση της Iσλανδίας διέκοψε μονομερώς, χωρίς καμιά απολύτως διαβούλευση με τις Bρυξέλλες, τις διαπραγματεύσεις της για ένταξη στην EE. Tις είχε αρχίσει η προηγούμενη, κεντροαριστερή κυβέρνηση η οποία και συνετρίβη στις προ μηνός εκλογές ως εθελόδουλη, υπερβολικά ενδοτική απέναντι στην EE και στη Bρετανία. Στο κυβερνητικό τους πρόγραμμα μάλιστα, τα δύο κόμματα που συγκροτούν την κυβέρνηση αυτή συμπεριέλαβαν τη δέσμευση ότι ακόμη και για να ξαναρχίσουν ενταξιακές συνομιλίες πρέπει να προηγηθεί δημοψήφισμα.

Κριτικές σημειώσεις πάνω στις Θέσεις της ΚΣΕ για την Β' Πανελλαδικη Συνδιασκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ [Του Σταμάτη Χονδρογιάννη]


Κριτικές σημειώσεις πάνω στις Θέσεις της ΚΣΕ για την Β' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
1. Για την ανάλυση της κρίσης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής σε διεθνές επίπεδο.
Σωστά στη Θέση 3 αναφέρεται ότι για να επιτευχθεί η έξοδος του Κεφαλαίου από την κρίση απαιτείται ένα νέο υπόδειγμα διευρυμένης κεφαλαιοκρατικής αναπαραγωγής, το οποίο θα σηματοδοτηθεί από δύο στοιχεία:
1. Ένα νέο κοινωνικό, τεχνολογικό και οργανωτικό υπόδειγμα της εργασίας, καθώς και της αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης.
2. Μια νέα ιεραρχία στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα, στους διεθνείς συσχετισμούς μεταξύ των μεγάλων καπιταλιστικών κέντρων
Κάθε εποχή κρίσης σηματοδοτούνταν από τα δύο παραπάνω. Π.χ. Η μετάβαση στον στάδιο του ιμπεριαλισμού, σηματοδοτήθηκε από την κυρίαρχη δύναμη των μονοπωλίων και τη σύμφυσή τους με το πιστωτικό σύστημα, τον φορντισμό, και μετέπειτα το κράτος πρόνοιας από την μια, και από την άλλη την ανάδυση της Γερμανίας, της Ιαπωνίας και των ΗΠΑ ως ηγεμονικές καπιταλιστικές δυνάμεις.

Για μια Αριστερά της μάχης και της ανατροπής

Γιάννης Ελαφρός
 Λίγες μέρες πριν την έναρξη της 2ης πανελλαδικής συνδιάσκεψης και ο κόσμος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συσπειρώνεται σε συνελεύσεις, συζητά κι αποφασίζει. Με απαιτητικότητα και αυτοκριτική, με διαφορετικές γνώμες και διάθεση ανώτερης σύνθεσης, που υπογραμμίζουν τη ζωντάνια και τις δυνατότητες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Συμβολή σε αυτό τον γόνιμο διάλογο οι παρακάτω σκέψεις:
Πρώτο, έχει μεγάλη σημασία να συνειδητοποιήσουμε ότι βρισκόμαστε καταμεσής ενός αδυσώπητου κοινωνικού πολέμου, τον οποίο θα κλιμακώσει το κεφάλαιο. Ανεργία, απλήρωτοι εργαζόμενοι, δουλειά χωρίς σύμβαση για μια χούφτα ευρώ, φτώχεια κι εξαθλίωση. Κι ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, επιστρατεύσεις και απαγόρευση των ενοχλητικών απεργιών, ΜΑΤ, φασισμός, κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός.

Σχετικά με την κυβέρνηση υλοποίησης του μεταβατικού προγράμματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Γιώργος Ρούσης
«Ανεξάρτητα από διαφορετικές προσεγγίσεις, η προβολή σήμερα ενός κοινοβουλευτικού-κυβερνητικού στόχου οδηγεί την αντικαπιταλιστική Αριστερά, άσχετα από προθέσεις, σε ρόλο παραπληρωματικό του ΣΥΡΙΖΑ».
Πρόκειται για απόσπασμα άρθρου του συντρόφου Γιάννη Ελαφρού στο «Πριν» της προηγούμενης Κυριακής.
Επειδή κατά την ταπεινή μου γνώμη τέτοιες διατυπώσεις οδηγούν άσχετα από προθέσεις στην ενίσχυση, αν όχι της Χρυσής Αυγής, του ΣΥΡΙΖΑ, ως της μοναδικής αριστερής δύναμης που προτείνει μια άμεση κυβερνητική εναλλακτική από τη σημερινή, τοποθετούμαι απέναντι της μέσω της απάντησης που δίνω σε ορισμένα σχετικά με αυτό το ζήτημα ερωτήματα.

Για μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ που θα είναι απαραίτητη…

πηγή, αριστερό blog

Παναγιώτης Μαυροειδής,
διάλογος για τη Συνδιάσκεψη ΑΝΤΑΡΣΥΑ
    Ας μιλήσουμε λοιπόν για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, την αντικαπιταλιστική επαναστατική αριστερά και ότι  θέλουμε  να ‘’αντιπροσωπεύσουμε’’. Τις προοπτικές, τις αδυναμίες, τα διλλήματα που αντιμετωπίζει μπροστά και στη δεύτερη Συνδιάσκεψη.
Αλλά μήπως πρέπει να γυρίσουμε λίγο πίσω;
Πως μας πρόκυψε  η ‘’ΑΝΤΑΡΣΥΑ των πολλών’’;
Εκείνο το 2% στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις Περιφερειακές εκλογές του 2010, για αρκετούς ήρθε από το πουθενά…

Αλλά δεν ήταν έτσι. Ούτε αρκεί να πει κανείς ότι ήταν αποτέλεσμα υποκειμενικών επιλογών οργανώσεων της επαναστατικής αριστεράς για μια ενωτική μετωπική πολιτική παρουσία.
Η   ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν ένα βαθύτερο αίτημα και ταυτόχρονα ερώτημα.
Είχε πίσω της ένα εξεγερτικό Δεκέμβρη του 2008, μια πρόδρομη εξέγερση στην πίσω αυλή της επερχόμενης καπιταλιστικής κρίσης.
Είχε πίσω της την νεολαιίστικη φοιτητική έκρηξη του 2006.
Είχε εκκολαφθεί στις σκληρές και συγκυριακά αναποτελεσματικές αλλεπάλληλες εργατικές μάχες στους εκπαιδευτικούς, στους ΟΤΑ και αλλού.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ άνθισε μέσα σε κλίμα ‘’τύπου Κερατέας’’, αλλά όχι μόνο στην Κερατέα. Παντού όπου έπρεπε να σπάσει το μονοπώλιο της βίας και της δύναμης των ισχυρών, οι αγωνιζόμενοι είχαν ανάγκη, έπρεπε να σπρώξουν μπροστά και να δοκιμάσουν την αξία των ‘’αδιάλλακτων’’.

Απ’ το Πεκίνο… στο Δουβλίνο ένα ξεροκόμματο δρόμος

του Γεράσιμου Λιβιτσάνου, εφημ. "Πριν"

Απ’ το Πεκίνο… στο Δουβλίνο ένα ξεροκόμματο δρόμοςTο χαρακτηριστικό της επιχειρηματικής ανάπτυξης στην Ιρλανδία είναι η μικρή φορολογία των επιχειρήσεων, το χαρακτηριστικό της επιχειρηματικής ανάπτυξης στην Κίνα οι χαμηλοί μισθοί. Προφανώς, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς αποφάσισαν να βάλουν στο «μίξερ» και τα δύο, φτιάχνοντας την «αναπτυξιακή πολιτική της χώρας» για τα επόμενα χρόνια…
Σαφέστατες οι δηλώσεις του πρωθυπουργού τις τελευταίες μέρες. Δεν πρόλαβε καλά – καλά να επιστρέψει από την Κίνα, όπου εκπλήρωσε το «εθνικό χρέος» της προώθησης των ζητουμένων του ελληνικού κεφαλαίου –κυρίως του εφοπλιστικού– και μας είπε πως το μέλλον της Ελλάδας περνάει από το …μονοπάτι της Ιρλανδίας. Ολοκληρώνοντας τη συνάντησή του με τον Ιρλανδό πρωθυπουργό, Έντα Κένι, που επισκέφθηκε την Αθήνα, δήλωσε ότι «η Ελλάδα θα βαδίσει στο ιρλανδικό μονοπάτι», ζητώντας «χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές» για τις επιχειρήσεις για να «αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα».

Εξουσιαστική εκπαίδευση: ένας καλός αγωγός του φασισμού

της Κλάρα Τ* πηγή, R project
Το τελευταίο διάστημα που η κοινωνία βρίσκεται σε κρίση,συχνά μέσα στις σχολικές αίθουσες οι συζητήσεις « ανάβουν» κι εμείς οι εκπαιδευτικοί κάνουμε πολύ χρήσιμα «γκάλοπ»: τί απασχολεί τους μαθητές μας-πέρα απ΄τις εξετάσεις που ένα καλοστημένο σύστημα τους έχει μάθει να βάζουν ως ύψιστη προτεραιότητα- αλλά και πώς διαχειρίζονται αυτά που τους απασχολούν.
Το  πιο ανη­συ­χη­τι­κό συ­μπέ­ρα­σμα είναι το πώς αντι­δρούν στο ανερ­χό­με­νο φα­σι­στι­κό «φαι­νό­με­νo». Ένα κομ­μά­τι θέλει να αγω­νι­στεί ενά­ντια στον φα­σι­σμό (γι­’αυ­τό και η με­γά­λη συμ­με­το­χή νε­ο­λαί­ας στα αντι­φα­σι­στι­κά), το ανη­συ­χη­τι­κό όμως είναι πως ένα άλλο ση­μα­ντι­κό κομ­μά­τι έχει δια­φο­ρε­τι­κή στάση απέ­να­ντι του: δε μοιά­ζει να τους φο­βί­ζει ή έστω να τους ανη­συ­χεί, ού­τε-πο­λύ πε­ρισ­σό­τε­ρο- τους κάνει ν’α­γα­να­κτή­σουν ή να εξορ­γι­στούν. Μια «ήρεμη» απά­ντη­ση δια­χέ­ε­ται: «Εντά­ξει, δε συμ­φω­νού­με με τη βία, αλλά , εδώ που τα λέμε, τι κά­να­νε τόσα χρό­νια κι οι αναρ­χι­κοί; Κι οι αρι­στε­ροί εξάλ­λου δεν έχουν κάνει τόσα εγκλή­μα­τα; Δη­μο­κρα­τία έχου­με, μπο­ρούν να ακού­γο­νται διά­φο­ρες από­ψεις, μπο­ρεί να κάνει και καλό».

Όταν το εκπαιδευτικό σύστημα υποτάσσεται στις εξετάσεις έχει ήδη πεθάνει (Ο μικρός Νικόλας συνηθίζει τις εξετάσεις)

 Χρήστος Επαμ. Κυργιάκης πηγή αριστερό blog
Ήταν δεν ήταν 10 χρονών ο μικρός Νικόλας.
Κρατώντας σφιχτά το χέρι της μαμάς του, της Ζωής, περίμενε έξω από το εξεταστικό κέντρο όπου διεξάγονταν οι εξετάσεις για την απόκτηση κάποιου πτυχίου ξένων γλωσσών.
Χρόνια γείτονες με τη Ζωή, η οποία είχε ένα ακόμη παιδί στο γυμνάσιο, κοντοστάθηκα για να λίγο, περνώντας εκείνο το πρωινό του Σαββάτου, έξω από το εξεταστικό κέντρο.
«Νικόλα, τι γυρεύεις εδώ; Γράφει ο αδερφός σου εξετάσεις και τον περιμένεις να βγει;», ρώτησα το παιδί.
«Δεν γράφει ο αδερφός μου. Εγώ γράφω», μου απάντησε ο μικρός σφίγγοντας το χέρι της μαμάς του.
«Ζωή, τι λέει ο Νικόλας;», ρώτησα έκπληκτος τη μαμά του.
«Αλήθεια λέει. Δίνει τις πρώτες του εξετάσεις στα Αγγλικά για να πάρει το πρώτο του πτυχίο», μου απάντησε χαμογελώντας η Ζωή.
«Σ’ αυτή την ηλικία; Τι να το κάνει αυτό το πτυχίο; Θα το βάλει στο βιογραφικό του και θα ψάξει για δουλειά;» συνέχισα εγώ την ανάκριση.

ΜΑΓΕΙΡΕΜΑ ΣΤΗΝ ΕΙΝΑΠ : ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΙΑΤΡΕΙΑ ΣΤΟ ΕΣΥ ;


Από Α.Ρ.Σ.Ι. – Αριστερή Ριζοσπαστική Συνεργασία Ιατρών        ( 27-5-13)
Οι ηγεσίες των παρατάξεων ΚΚΕ (αρχικά) και ΣΥΡΙΖΑ (τώρα τελευταία) έχουν αποφασίσει να ψηφίσουν πρόεδρο στην ΕΙΝΑΠ από την παράταξη της ΝΔ (ΔΗΚΝΙ) με το πρόσχημα της «αναλογικότητας», και αρνούνται (σταθερά η παράταξη του ΚΚΕ, προσφάτως και αυτή του ΣΥΡΙΖΑ) την δυνατότητα εκλογής αγωνιστικού – αντικυβερνητικού προεδρείου αν και οι συσχετισμοί στο ΔΣ δίνουν αυτή τη δυνατότητα όπως έχει άλλωστε αποδειχτεί στην πράξη, στις 3 ψηφοφορίες που έχουν γίνει ως τώρα.
Η συνδικαλιστική παράταξη της ΝΔ στους νοσοκομειακούς γιατρούς (ΔΗΚΝΙ) είχε σπεύσει το τελευταίο διάστημα να ανοίξει επίσημα το «παράθυρο» υπέρ της κατάργησης της αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών του ΕΣΥ.

Χεζμπολάχ: Επόμενο θύμα μετά τη Συρία;

Χεζμπολάχ Άρης Χατζηστεφάνου, εφημ. "Πριν"

Η πιθανή ένταξη της Χεζμπολάχ σε λίστα τρομοκρατικών οργανώσεων απειλεί την ασφάλεια σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.
Υπάρχει ένα νεκροταφείο νότια της Βηρυτού όπου η Χεζμπολάχ συνήθιζε να θάβει τους μάρτυρές της – μαχητές που είχαν σκοτωθεί πολεμώντας το Ισραήλ και τους συνεργάτες του. Τους τελευταίους μήνες όμως οι μαυροφορεμένες γυναίκες που έρχονται εδώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι σύζυγοι και τα παιδιά τους πέθαναν πολεμώντας Άραβες στη Συρία.
Η ανοιχτή στήριξη που παρέχει η σιιτική οργάνωση στο αιμοσταγές καθεστώς του Άσαντ συνιστά πλέον μια λυπηρή πραγματικότητα. Παράλληλα όμως αποτελεί και μια μοναδική ευκαιρία για Αμερικανούς, ισραηλινούς και Ευρωπαίους να επιχειρήσουν να απομονώσουν μια οργάνωση που έχει ανατρέψει ουκ ολίγες φορές τα σχέδιά τους στη Μέση Ανατολή, υπερασπιζόμενη με το αίμα των μελών της την ελευθερία και την αξιοπρέπεια ολόκληρου του Λιβάνου.

Κομαντάντε Μάρκος: «Το χάος θα έρθει από τους κάτω»

ΜΕΞΙΚΟ Επειτα από δίχρονη απουσία ο υποδιοικητής Μάρκος των Ζαπατίστας απηύθηνε ένα ανακοινωθέν για το 2013 που, αν και γράφτηκε στη μεξικανική ζούγκλα, νομίζεις ότι έρχεται από δίπλα μας
 
Επιμέλεια: Κορίνα Βασιλοπούλου

«Το χάος θα έρθει από κάτω» προειδοποιεί ο ηγέτης των Ζαπατίστας, υποδιοικητής Μάρκος, στο πρώτο ανακοινωθέν της χρονιάς. Ο «σουμπκομαντάντε», ύστερα από μια σχετικά διακριτική παρουσία τα δύο τελευταία χρόνια, αύξησε τις δημόσιες παρεμβάσεις του στα τέλη του 2012, οπότε και ανακοίνωσε μια σειρά πολιτικών, ειρηνικών πρωτοβουλιών στα εδάφη του Τσιάπας και όχι μόνο.
Το ανακοινωθέν του Μάρκος, το οποίο δημοσιεύθηκε στη μεξικανική εφημερίδα «La Jornada» φαίνεται πως ήρθε ως απάντηση στην πρωτοβουλία που εξήγγειλε ο νέος πρόεδρος του Μεξικού Ενρίκε Πένια Νιέτο για την «καταπολέμηση της φτώχειας». Το κείμενο, που έχει τίτλο «Εμείς και αυτοί», είναι γραμμένο με τη μορφή μονόλογου των ισχυρών της Γης απέναντι σε έναν φανταστικό συνομιλητή και καταλήγει με το σύνθημα/προειδοποίηση «Μαριτσιβέου»: «Εκατό φορές θα νικήσουμε», όπως σημαίνει στη γλώσσα των Ινδιάνων Μαπούτσε της Χιλής.

Ανακοίνωση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων για την καταστολή στους φωτορεπόρτερ

Τρίτη, 28 Μαΐου 2013
ΤΑ ΑΦΑΝΗ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Εξ΄ ονόματος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων και όλων των Ενώσεων μελών της ανά τον κόσμο, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους φωτορεπόρτερ στην Ελλάδα, οι οποίοι αποτελούν το τελευταίο διάστημα στόχο της αστυνομικής βίας, ενώ κάνουν τη δουλειά τους.

Οι φωτογράφοι, σε όλο τον κόσμο, συχνά βρίσκονται στην πρώτη γραμμή προκειμένου να καλύψουν γεγονότα, αναζητώντας την αλήθεια και συμβάλλοντας καθοριστικά στην ενημέρωση των πολιτών. Για το λόγο αυτό, εκτιμούμε, ότι αποτελούν την πρώτη ομάδα δημοσιογράφων στους οποίους επιτίθενται οι αρχές, σε μια προσπάθεια να τους εκφοβίσουν και να τους σταματήσουν για τη λήψη φωτογραφιών και τηλεοπτικών ντοκουμέντων. Συμβαίνει παντού - από την κατεχόμενη Παλαιστίνη μέχρι στους δρόμους του Λονδίνου.

Πεινασμένο αρκούδι δεν μαθαίνει γράμματα

 πηγή, mao.gr
Πεινασμένο αρκούδι δεν μαθαίνει γράμματαΈνα στα πέντε παιδιά, σε όλο τον κόσμο, δυσκολεύεται στην ανάγνωση και τη γραφή εξαιτίας του υποσιτισμού. Αυτό ανακοίνωσε μια βρετανική ΜΚΟ, η Save the Children στηριγμένες σε μελέτες σε χιλιάδες παιδιά στην Αιθιοπία, το Περού, το Βιετνάμ και την Ινδία. Τα υποσιτισμένα παιδιά υφίστανται μη αντιστρέψιμες βλάβες: είναι πιο ασθενικά και υποσιτισμένα ενώ ο εγκέφαλός του μπορεί να μην αναπτυχθεί πλήρως. Η είδηση αυτή κατέχει σήμερα την πρώτη θέση στην ιστοσελίδα του BBC.

Ο Μανώλης Γλέζος μιλάει για το Σκοπευτήριο Καισαριανής

Σκοπευτήριο. Ο ιστορικός χώρος στην Καισαριανή, όπου κατά τη διάρκεια της γερμανοιταλικής κατοχής εκτελέστηκαν 1.000 άτομα. Ένα ευρωπαϊκό- αν όχι παγκόσμιο-σύμβολο κατά του ναζισμού βρίσκεται, όπως επιβεβαίωσε την προηγούμενη εβδομάδα και ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, Στέλιος Σταυρίδης, στη λίστα των 3.151νος κρατικών ακινήτων που έχουν εκχωρηθεί στο ταμείο προκειμένου να «αξιοποιηθούν» (εκχώρηση με μακροχρόνια μίσθωση, πώληση κ.ο.κ)...

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Μανώλης Γλέζος, μίλησε στο «Ποντίκι» και τόνισε πως πρόκειται για «άλλο ένα ξεπούλημα της κυβέρνησης». Μόνο που αυτή τη φορά, όπως είπε, «έχουμε να κάνουμε όχι μόνο με το ξεπούλημα της ελληνικής γης αλλά την επιθυμία τους να ξεπουλήσουν την ιστορία μας. Την ελληνική ιστορία και τους αγώνες που έδωσαν οι Έλληνες κατά των ναζιστών».

Η εξομολόγηση ενός Τζήμερου

tzimπηγή,2310net
Σήμερα το μεσημεράκι στη δουλειά έπεσε το μάτι μου σε νέο άρθρο-κόλαφο του Θάνου Τζήμερου. Δεν μπορούσα να μην το διαβάσω. Αφού εξομολογήθηκα την αμαρτία μου στον θεό της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας, ρίχτηκα στη μάχη με τη λογική διαβάζοντας γραμμή-γραμμή το απαύγασμα της πολιτικής σκέψης του μεγάλου αδικημένου ηγέτη της νέας Ελλάδας.
Πάμε να το πάρουμε το κείμενο παράγραφο-παράγραφο και να σχολιάσουμε:
Έχουν περάσει πάνω από 30 χρόνια, από τη μέρα που βρόντηξα πίσω μου για τελευταία φορά τη βαριά πόρτα του αμφιθεάτρου της ΑΣΟΕΕ, αποφασίζοντας να μην ξαναπατήσω σ’ αυτό το ευαγές ίδρυμα, ό,τι και να μου κόστιζε αυτή η επιλογή.

«Η Αστυνομία προμήθευε τους χρυσαυγίτες με ασυρμάτους και κλομπς»...

(Η απόρρητη έκθεση του τμήματος της ίδιας της Ελληνικής Αστυνομίας, με ημερομηνία 10/12/1999, το οποίο μιλά για στενές διασυνδέσεις των ναζιστών με την ΕΛ.ΑΣ., που δημοσιεύτηκε στα «Νέα» στις 17/4/2004)
Νίκος Μπογιόπουλος εφημ. "Ριζοσπάστης"

Το «παιχνίδι» με το λεγόμενο «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο» συνεχίζεται.
Τα κόμματα του «αστικού τόξου»
είτε «σαλιαρίζουν» με τους φασίστες και μάλιστα το διαπράττουν στο όνομα των δημοκρατικών ελευθεριών (!),
είτε πλέκουν το «δημοκρατικό φερετζέ» τους, μιλώντας στο όνομα ενός «αντιφασιστικού τόξου» που, όμως, δεν κρύβουν ότι τη συγκρότησή του την επιδιώκουν πάνω στη βάση του υφιστάμενου κράτους. Του κράτους, δηλαδή, των μονοπωλίων, του οποίου οι οικονομικές και πολιτικές δομές είναι εκείνες που γεννούν και εκτρέφουν το φασισμό...

Η πραγματική κατάσταση στη σημερινή Σουηδία με αφορμή τα γεγονότα στο προάστιο Husby της Στοκχόλμης

 
Δύο κείμενα για την εξέγερση στη ΣουηδίαΣυνεχίστηκαν για τέταρτη νύχτα τα επεισόδια στο προάστιο Husby της ανατολικής Στοκχόλμης, αλλά και επεκτάθηκαν σε άλλα προάστια της νότιας Στοκχόλμης, όπου μένουν κατά πλειοψηφία μετανάστες (75%) και Σουηδοί των κατώτερων λαϊκών στρωμάτων. Αφορμή στάθηκε η δολοφονία ενός 69χρονου μετανάστη την προηγούμενη βδομάδα μέσα στο ίδιο του το σπίτι γιατί η αστυνομία τον θεώρησε επικίνδυνο. Βέβαια, στη βάση αυτού του ξεσπάσματος δεν βρίσκεται μόνο η αστυνομική βία ή απλά κάποια ρατσιστικά σχόλια.
Στη Σουηδία, μια αναπτυγμένη καπιταλιστικά χώρα την οποία επαινούν κάθε λογής αστοί οικονομολόγοι και πολιτικοί, μεγαλώνουν οι ταξικές ανισότητες όλο και περισσότερο.

Μόνο ζημιές από την επένδυση της Cosco στον Πειραιά

Λεωνίδας Βατικιώτης, εφημερίδα "πριν"
cosco
Σε βάρος των εργαζομένων και της ελληνικής οικονομίας θα είναι – ακόμη και στην εξαιρετική περίπτωση που υλοποιηθούν – οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά για νέες επενδύσεις εκ μέρους της Κίνας στο λιμάνι του Πειραιά και τα ελληνικά αεροδρόμια. Οι εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες της κινέζικης διείσδυσης στην Ελλάδα, που ξεκίνησε το 2008 επί Κ. Καραμανλή, φαίνονται περίτρανα από την επένδυση της Cosco στον Πειραιά, που δεν σήμανε κανένα οικονομικό όφελος. Για το θέμα μιλά στο Πριν, ο (εικονιζόμενος) Γιώργος Γώγος, γενικός γραμματέας της Ένωσης Λιμενεργατών ΟΛΠ.
- Για ποιό λόγο χαρακτηρίζετε επιζήμια για το δημόσιο συμφέρον την επένδυση της Cosco, την ίδια ώρα που οι Κινέζοι καυχώνται ότι έχει αυξηθεί η εμπορική κίνηση;

Πόλεις και Επανάσταση: Η Κομμούνα του Παρισιού, 1871

 πηγή tvxs
Σαν σήμερα, πριν από ακριβώς 140 χρόνια, η κυβερνητικές δυνάμεις του Λουί Τιερ πνίγουν στο αίμα την πρώτη απόπειρα της εργατικής τάξης, να πάρει την εξουσία στα χέρια της. Το πείραμα της Παρισινής Κομμούνας διήρκεσε 72 μέρες και έχει αποτελέσει ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα για τις λαϊκές επαναστάσεις μέχρι σήμερα.Mε αφορμή τα 140 χρόνια από τη βίαιη καταστολή της Κομμούνας του Παρισιού, κατά την οποία σκοτώθηκαν 30 με 40 χιλιάδες κομμουνάροι, το tvxs.gr αναδημοσιεύει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον απόσπασμα από το βιβλίο του Manuel Castells, «Τhe City and the Grassroots», σε μετάφραση της Ελένης Πορτάλιου:

"Ερημώνει" το Ε.Σ.Υ. - σε πέντε χρόνια θα έχουν μείνει οι μισοί γιατροί

nosokomeio021112Περίπου το 40% με 60% των γιατρών του ΕΣΥ αναμένεται να αποχωρήσει τα επόμενα πέντε χρόνια από τα νοσοκομεία και τα πανεπιστήμια, δημιουργώντας εκ νέου προβλήματα στις υπηρεσίες υγείας της χώρας.
Αυτή τη στιγμή, όπως αναφέρει ο «Τύπος της Κυριακής» το 69% των γιατρών του ΕΣΥ κατέχει ήδη βαθμό διευθυντή και κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με τους πανεπιστημιακούς γιατρούς γεγονός που σημαίνει ότι βρίσκονται κοντά στην αποχώρηση από το σύστημα Υγείας.

Στο ευρωκοινοβούλιο η έκθεση “H είδηση υπό διωγμό”

H είδηση υπό διωγμό

 πηγή, infowar
Η έκθεση «Η Είδηση Υπό Διωγμό»,θα φιλοξενηθεί στο Ευρωκοινοβούλιο.
Σε μια εποχή που η Φωτογραφία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της καθημερινής ζωής και την ενημέρωσης όλων μας, στην Ελλάδα η φωτοειδησεογραφική εικόνα αλλά και γενικότερα η επαγγελματική φωτογραφία τείνουν να γίνουν είδος προς εξαφάνιση.
Στην έκθεση που παρουσιάζεται στο Ευρωκοινοβούλιο από την Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση της ευρωβουλευτού Μαριλένας Κοππά, εκ μέρους του S&D, οι άνθρωποι του Τύπου γίνονται οι ίδιοι πρωταγωνιστές της είδησης.

Διακήρυξη των Παρεμβάσεων μπροστά στις Γενικές Συνελεύσεις

Στο σχολείο μέρα με τη μέρα η ζωή γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Οι μαθητές μας και οι οικογένειες τους βουλιάζουν στη φτώχεια και την κατάθλιψη. Γονείς χωρίς δουλειά. Παιδιά πεινασμένα. Σχολειά δίχως τα στοιχειώδη. Εκπαιδευτικοί… 
Εκπαιδευτικοί περιπλανώμενοι σε δυο και τρία σχολεία κάθε μέρα. Με την ψυχή στο στόμα να προλάβουν το κουδούνι. Αναπληρωτές κάθε χρόνο απολυμένοι, κάθε χρόνο σε τόπο άλλο. Με μια βαλίτσα στο χέρι. Πάντα έτοιμοι. Ξέροντας ότι τη νέα χρονιά θα βρεθούν άνεργοι. Ξέροντας ότι τους θεωρούν δημοσιονομικό βάρος. Ωρομίσθιοι της μισής ζωής. Νεοδιόριστοι της άγονης γραμμής, νεοδιόριστοι  των 570€. Να περιμένουν το έμβασμα από το σπίτι για να πληρώσουν το νοίκι τους.  Ζωές σε αναμονή.
Εκπαιδευτικοί «υπεράριθμοι» στο δρόμο των υποχρεωτικών μεταθέσεων, γιατί το δημόσιο σχολείο ολοένα και συρρικνώνεται, ολοένα και στενεύει τους ορίζοντές του. Φτηνό, ευέλικτο, παραδομένο στις ορέξεις της αγοράς. Σχολείο της κατάρτισης και των δεξιοτήτων. Γκρίζο και στενόχωρο χωρίς …την κίνηση, την άνεση του χώρου, τη χαρά.

Στις φλόγες το σουηδικό μοντέλο


sweden-riots Κατερίνα Σταυρούλα, ΠΡΙΝ, Κυριακή 26 Μαΐου 2013

H Σουηδία υπήρξε για μεγάλο χρονικό διάστημα το πρότυπο κράτους κοινωνικών παροχών, κοινωνίας ισότητας και ανεκτικότητας.  Παράδειγμα που δεν παρέλειπαν να χρησιμοποιούν ούτε οι έλληνες πολιτικοί ηγέτες. Η Στοκχόλμη είναι μία από τις  πλουσιότερες πρωτεύουσες στην Ευρώπη. Κι όμως την τελευταία εβδομάδα τα περίχωρά της συγκλονίζονται από ταραχές που θυμίζουν έντονα τα γαλλικά προάστια. Η νεολαία των προαστίων για μια εβδομάδα πυρπολεί αυτοκίνητα, πετροβολεί αστυνομικούς και  τμήματα ενώ έχει ήδη αναφερθεί περίπτωση περιοχής όπου αστυνομικό τμήμα καταστράφηκε ή πυρπολήθηκε εστιατόριο και σχολείο.
Αφορμή αυτού που στα διεθνή μέσα χαρακτηρίζεται με έκπληξη ως «η  σουηδική εξέγερση», η δολοφονία από αστυνομικούς ενός  69χρονού άνδρα πορτογαλικής καταγωγής ο οποίος, κλειδωμένος σε ένα διαμέρισμα, απειλούσε με μαχαίρι. Το περιστατικό καταγράφηκε στην κοινή γνώμη του προαστίου Χάσμπι όπου σημειώθηκε ως άλλο ένα περιστατικό αστυνομικής αυθαιρεσίας και ήταν η σπίθα που χρειαζόταν για να κάνει την εμφάνισή της στους δρόμους της πόλης η αποκλεισμένη νεολαία των νότιων και δυτικών προαστίων της Στοκχόλμης.

Ναόμι Κλάιν: Ο μεγαλύτερος φόβος του συστήματος είναι η αντίσταση

http://tvxs.gr

129734-blueprint-028Ναόμι Κλάιν, ακτιβίστρια και συγγραφέας του διάσημου «Δόγματος του Σοκ» στο πλαίσιο επίσκεψής της στην Αθήνα παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον Στέλιο Κούλογλου. Η συγγραφέας και δημοσιογράφος ανέφερε ότι υπό την επήρεια του σοκ οι χώρες που το βιώνουν χάνουν την εθνική τους κυριαρχία, κάτι που όπως σχολιάζει συνέβη και στην Ελλάδα. Επεσήμανε ότι στις μέρες μας οι κυβερνήσεις έχουν γίνει οι λομπίστες των πολυεθνικών, ενώ χαρακτήρισε παράλογη την πρόθεση της κυβέρνησης να πουλήσει κάθε επικερδή επιχείρηση σε περίοδο ύφεσης, όταν είναι βέβαιο ότι οι συμφωνίες θα είναι οι χειρότερες που θα μπορούσε κάθε χώρα να πετύχει. Υπογράμμισε τέλος ότι ο ευρωπαϊκός νότος θα πρέπει να συγκροτήσει κοινό μέτωπο απέναντι στους δανειστές
Σ.Κ.: Αν ξαναγράφετε το Δόγμα του Σοκ, θα είχατε ειδικό κεφάλαιο για την ελληνική περίπτωση; 
Ν.Κ.: Θα υπήρχε ένα ειδικό κεφάλαιο για την Ελλάδα, ίσως όλο για τον ευρωπαϊκό νότο. Αλλά ο στόχος μου δεν ήταν το βιβλίο απλώς να καταγράψει την ιστορία  αλλά να γίνει ένα εργαλείο ώστε να μπορέσουμε να προβλέψουμε το επόμενο σοκ. Έτσι άλλωστε τελειώνει και το βιβλίο : «Πότε θα δούμε το επόμενο σοκ;». Έχουμε ένα οικονομικό μοντέλο που δημιουργεί από μόνο του κρίσεις .  Εάν έγραφα λοιπόν ένα βιβλίο τώρα θα ήταν για την Ελλάδα.  Η κρίση εδώ χρησιμοποιήθηκε για να λεηλατήσουν την χώρα και να καταστρέψουν τα κοινωνικά κινήματα και τις κοινωνικές κατακτήσεις.

ΚΕΕΡΦΑ: Πού σκαλώνει το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο

“Mπορεί ένα νομοσχέδιο να σταματήσει το ρατσισμό και τους νεοναζί; Το θέατρο του παραλόγου παίζεται αυτές τις μέρες εντός των τειχών της νεκροζώντανης συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ”, αναφέρει σε δήλωσή του ο Πέτρος Κωνσταντίνου, δημοτικός σύμβουλος Αθήνας με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και συντονιστής της Κίνησης Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ).
(Μαζικές διαδηλώσεις μεταναστών εργατών στη Μανωλάδα)
Μαζικές διαδηλώσεις μεταναστών εργατών στη Μανωλάδα
“Η Τρόικα εσωτερικού δεν βρίσκει κοινό βηματισμό για το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο καθώς η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά και του Φαήλου Κρανιδιώτη ρίχνει ακόμη μεγαλύτερες  γέφυρες προς τη ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής αξιοποιώντας το συμπληρωματικό ρόλο που αυτή διεκπεραιώνει στις επιθέσεις κατά της αριστεράς, του εργατικού κινήματος και των μεταναστών”, σημειώνει. 
 
“Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ είναι υπεύθυνα γιατί δεν προχωρούν στον ενταφιασμό του πτώματος της συγκυβέρνησης που με τα μέτρα λιτότητας  σπέρνει την εξαθλίωση και με την ρατσιστική πολιτική των στρατοπέδων συγκέντρωσης, της ακύρωσης του νόμου για την ιθαγένεια των παιδιών, της συνεργασίας της ΕΛΑΣ με την Χρυσή Αυγή δυναμώνει τους νεοναζί”. 

Μόνο άμα σε λένε ….Μελισσανίδη ….καθαρίζεις από το δημόσιο.«Στραβά μάτια» έκαναν οι τελωνειακοί επί 5 χρόνια!

 πηγή, unfollow
Δύο μέτρα και δύο σταθμά φαίνεται πως έχει η Ελληνική Δικαιοσύνη ως προς τους επιχειρηματίες για χρέη προς το Δημόσιο Σε άλλες περιπτώσεις οι δικαστές οδηγούν στη φυλακή με συνοπτικές διαδικασίες μικρούς επιχειρηματίες για χρέη προς το Δημόσιο, ενώ σε άλλες περιπτώσεις κάνουν μέχρι και 12 χρόνια να δικάσουν μεγαλοσχήμονες επιχειρηματίες, μέχρι τα αδικήματα τους να έχουν παραγραφεί...

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της εταιρείας πετρελαιοειδών Αιγαίον Όιλ, συμφερόντων της οικογένειας Μελισσανίδη, οι υπεύθυνοι της οποίας κατηγορούνταν για υπόθεση λαθρεμπορίας 6.328.200 λίτρων ναυτιλιακών καυσίμων που φέρεται ότι έγινε το Σεπτέμβριο του 2001.

Ολοι οι «σωτήρες» την ίδια... «επιτυχία» έχουνε

 
Ολοι οι «σωτήρες» την ίδια... «επιτυχία» έχουνε
Τη δεκαετία του '90, αλλά και ως τα μέσα της δεκαετίας του 2000, η Ιρλανδία, ο αποκαλούμενος και «κέλτικος τίγρης», ήταν το «θαύμα της ανάπτυξης». Το πώς ο «τίγρης» κατάντησε μαδημένο «γατάκι» είναι γνωστό...
Για κάποιους, όμως, η Ιρλανδία συνεχίζει να αποτελεί «υπόδειγμα»! Κυβερνητικοί αξιωματούχοι και διάφοροι ινστρούχτορες της συμφοράς το επαναλαμβάνουν σαν χαλασμένο μαγνητόφωνο:
«Δέστε - λένε - εκεί, στην Ιρλανδία, το Μνημόνιο πέτυχε»!
Προχτές, μάλιστα, από τους παραπάνω (τους ινστρούχτορες της συμφοράς) τη σκυτάλη παρέλαβε ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Είπε ο κ. Σαμαράς στη συνάντηση με τον Ιρλανδό ομόλογό του:
«Η Ιρλανδία μάς δείχνει ότι δεν πρόκειται για δρόμο χωρίς τελειωμό. Η Ιρλανδία μετατρέπει τη δικιά της κρίση σε επιτυχία. Η Ιρλανδία έχει δρόμο μπροστά της, αλλά και η Ελλάδα έχει πολύ περισσότερο δρόμο»!
Με άλλα λόγια, δε φτάνει που στην Ιρλανδία είχε... πετύχει το «θαύμα της ανάπτυξης» (που μετά έφερε το Μνημόνιο). Τώρα «πέτυχαν» και τα Μνημόνια και η κρίση!
Σαν να λέμε, δηλαδή, το... «θαύμα» στο... τετράγωνο!

Η φτώχεια… εκτός νόμου


Eφημερίδα των Συντακτών
από τον Θανάση Γιαλκέτση
Με το σύνθημα ”Να κηρύξουμε παράνομη τη φτώχεια” , πολίτες και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, στην Ιταλία και σε άλλες χώρες, ξεκίνησαν μιαν εκστρατεία ενάντια στους νόμους , τους θεσμούς και τις κοινωνικές πρακτικές που γεννούν και τροφοδοτούν τη φτώχεια στις διάφορες χώρες και περιοχές του κόσμου. Ο Ρικάρντο Πετρέλα, καθηγητής Κοινωνικών και Πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας, ο οποίος μετέχει σε αυτή την εκστρατεία συνέταξε για λογαριασμό του κινήματος το κείμενο που ακολουθεί. 

25 Μαΐου 2013

Αντ.αρ.συ.α. Τρικάλων: Όλοι στην αντιφασιστική συγκέντρωση την Κυριακή 26 στις 6:00μ.μ. στην πλατεία Ρήγα Φεραίου.


ΦωτόΤην Κυριακή 26 Μάη η Χρυσή Αυγή κάνει συγκέντρωση στην πόλη μας ενάντια «στα μνημόνια και τη σύγχρονη γενοκτονία των Ελλήνων».

Στο κάλεσμά της μιλά για «εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας».
Ποιοι; Αυτοί που συνεργάζονται κάθε φορά με τον εκάστοτε κατακτητή; Με τους Ιταλούς και τους Γερμανούς στην κατοχή. Με τους Άγγλους στα Δεκεμβριανά και τον εμφύλιο. Με τους Αμερικάνους στο μετεμφυλιακό κράτος και με το παρακράτος. Που πρόδωσαν τους Κύπριους και παρέδωσαν το μισό νησί στους Τούρκους. Αλλά και σήμερα, όταν τον χειμώνα ήρθε στην Αθήνα η Μέρκελ δε μετείχαν σε κανένα από τα παλλαϊκά συλλαλητήρια που οργανώθηκαν σε όλη την Ελλάδα. Τελικά οι «εθνικόφρονες» ήταν πάντα με τους κατακτητές ενάντια στον λαό!
Λένε πως είναι «ενάντια στο μνημόνιο και τους διεθνείς τοκογλύφους».
Ποιοι; Αυτοί που λένε ναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο Ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Μα αυτοί είναι η Τρόικα. Αυτοί επιβάλλουν τα μνημόνια. Αυτοί επιβάλλουν αυτή την απάνθρωπη πολιτική που φέρνει φτώχεια , ανεργία, αυταρχισμό!

ΚΚΕ μ-λ Κ.Ο.Τρικάλων: ΜΑΖΙΚΟΣ ΛΑΪΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ


Πρόκληση για την πόλη μας – των δημοκρατικών παραδόσεων, των αγώνων ενάντια στο φασισμό, αλλά και των πρόσφατων αγώνων των τρικαλινών απέναντι στη βάρβαρη πολιτική των μνημονίων- αποτελεί η προγραμματισμένη ανοιχτή εκδήλωση της φασιστοσυμμορίας της Χρυσής Αυγής.
Σε μια περίοδο που οι δυνάμεις του κεφαλαίου έχουν περάσει σε ολομέτωπη επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό, που η φτώχεια και η εξαθλίωση απλώνονται ραγδαία, που η ανεργία γίνεται ο εφιάλτης της νέας γενιάς…
Σε μια περίοδο που το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, η διάλυση του όποιου παραγωγικού ιστού, η ερημοποίηση γίνονται επίσημες πολιτικές στο όνομα της «ανάπτυξης»…
Σε μια τέτοια περίοδο το δόγμα «νόμος και τάξη» είναι η απάντηση στον αγωνιζόμενο λαό. Απεργίες κρίνονται παράνομες και καταχρηστικές, αγωνιστές σέρνονται στα δικαστήρια , απεργοί επιστρατεύονται. Εντείνεται η ρατσιστική βία απέναντι σε μετανάστες. Φράχτης στον Έβρο-FRONDEX,  επιχείρηση «Ξένιος Δίας», στρατόπεδα συγκέντρωσης, άρση και άρνηση ιθαγένειας σε μετανάστες.

«Μήπως έφτασε η στιγμή να κάψουμε τις εκκλησίες της αριστεράς;»

Κώστας Σπυριδάκης

Δεν είναι καινούργια η κριτική στον τρόπο που λειτουργούν τα κόμματα και τα συνδικάτα. Ωστόσο, τα γεγονότα που επακολούθησαν την πρόταση της ΟΛΜΕ για απεργία στις πανελλαδικές, ανέδειξε με εκκωφαντικό τρόπο τα σημάδια μιας χρεοκοπίας: Της χρεοκοπίας του συνδικαλισμού των συνδικάτων του Δημοσίου που ακολούθησε τη χρεοκοπία του ίδιου του Δημοσίου, καθώς η εφαρμογή του μνημονίου προελαύνει μετά τις περικοπές στους μισθούς και στις εργασιακές σχέσεις. Τι βρήκε απέναντι της η επίθεση της κυβέρνησης στον κλάδο των εκπαιδευτικών;

Από τη μια πλευρά, στην ηγεσία της ΟΛΜΕ, μια πλειοψηφία παρατάξεων χτισμένη πάνω στις πελατειακές σχέσεις κόμματων που οδήγησαν το ελληνικό κράτος στη χρεοκοπία. Των κομμάτων που τώρα διαχειρίζονται την ενσωμάτωση της ελληνικής κοινωνίας σε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των δανειστών και που διατηρούν το πελατειακό τους δίκτυο με νέου τύπου παροχές (προστασία από απόλυση, μετάταξη, μετάθεση κλπ)

Όποιος στον πόλεμο πάει για να πεθάνει...

Δημήτρης Μπελαντής* πηγή αριστερό blog
Όπως έδει­ξαν οι πα­ρεμ­βά­σεις ενός σαφώς πλειο­ψη­φι­κού τμή­μα­τος της Κ.Ε., η δια­δι­κα­σία αρ­χι­κά του προ­χω­ρή­μα­τος της ΟΛΜΕ και μετά του «βί­αιου φρε­να­ρί­σμα­τός» της μπρος στην απερ­γία κάτω από συν­θή­κες προ­λη­πτι­κής επι­στρά­τευ­σης, οδή­γη­σε σε μια ση­μα­ντι­κή πο­λι­τι­κή ήττα του κι­νή­μα­τος αλλά και του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Σί­γου­ρα, το πρό­βλη­μα δεν εντο­πί­ζε­ται στις υπαρ­κτές ευ­θύ­νες των συν­δι­κα­λι­στών μας στη Διοί­κη­ση της ΟΛΜΕ ή στις ΕΛΜΕ, αλλά έχει πολύ βα­θύ­τε­ρη διά­στα­ση.
 
Ανε­ξάρ­τη­τα από την εκτί­μη­ση αν υπήρ­χαν οι εξαρ­χής κοι­νω­νι­κοί και συν­δι­κα­λι­στι­κοί όροι για την απερ­γία στις εξε­τά­σεις και την επι­τυ­χία της -συ­ζή­τη­ση που ακόμη μπο­ρεί να γί­νει-, η επι­βο­λή της προ­λη­πτι­κής πο­λι­τι­κής επι­στρά­τευ­σης από την τρι­κομ­μα­τι­κή κυ­βέρ­νη­ση Σα­μα­ρά, μια μορφή δρά­σης ξένη προς κάθε αστι­κή δη­μο­κρα­τία που σέ­βε­ται τον εαυτό της, με­τέ­τρε­ψε την απερ­γία της ΟΛΜΕ σε άμεσα πο­λι­τι­κή απερ­γία, σε μια απερ­γία όχι πια για τις ώρες δι­δα­σκα­λί­ας αλλά για το σπά­σι­μο ενός φα­σί­ζο­ντος απερ­γο­σπα­στι­κού μη­χα­νι­σμού και για την ύπαρ­ξη ή το θά­να­το του απερ­για­κού και συν­δι­κα­λι­στι­κού δι­καιώ­μα­τος στην Ελ­λά­δα.

H Άλλη Πλευρά του Κινεζικού Θαύματος

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ
Παρατεταγμένοι σαν στρατιώτες έτοιμοι για δουλειά
Συνεχείς παραβιάσεις στα εργασιακά δικαιώματα, διαδηλώσεις για το περιβάλλον και ο φόβος του χρέους, κρύβονται πίσω από την κινεζική υπερανάπτυξη
Πολύφερνη νύφη η Κίνα για την προίκα των 3,4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε συναλλαγματικά αποθέματα που διαθέτει και ψάχνει να επενδύσει στις χειμαζόμενες οικονομίες της Ευρώπης και όχι μόνο, κρύβει ωστόσο και την άλλη πλευρά του νομίσματος: 
Τη συνεχιζόμενη παραβίαση εργατικών δικαιωμάτων, τις επιπτώσεις της ξέφρενης ανάπτυξης στο περιβάλλον αλλά και την ανησυχία για το «κρυφό» υπέρογκο χρέος της.

Σε πρόσφατη έκθεση της η ελβετική τράπεζα UBS εκτιμά το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης σε 15% του ΑΕΠ στα τέλη του 2012. Το ποσοστό αυτό γίνεται μεγαλύτερο, 55%, αν υπολογιστεί και το χρέος που έχουν συσσωρεύσει οι τοπικές κυβερνήσεις και υπηρεσίες.

ΗΓΕΣΙΕΣ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΚΚΕ – ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ



ΗΓΕΣΙΕΣ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΚΚΕ – ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ
Από Α.Ρ.Σ.Ι. – Αριστερή Ριζοσπαστική Συνεργασία Ιατρών                      23-5-13
Στις πρόσφατες αρχαιρεσίες της ΕΙΝΑΠ (Φεβρουάριος 2013) καταγράφτηκε μεγάλη άνοδος της αριστεράς, με το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή (αντισυστημική αριστερά και ανεξάρτητοι) να καταλαμβάνει την δεύτερη θέση, ενώ αξιόλογη άνοδο σημείωσαν και οι παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ (Μέτωπο) και του ΚΚΕ (ΔΗΠΑΚ). Η παράταξη του ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΚ) υπέστη συντριβή (μόνο 1 έδρα), ενώ η παράταξη της ΝΔ (ΔΗΚΝΙ) παρά την υποχώρηση γενικά συγκράτησε δυνάμεις και κράτησε την πρώτη θέση. Στο ΔΣ ακόμα εκπροσωπούνται με 1 έδρα η ΙΑΣΥ (ΔΗΜΑΡ) και η ΑΙΚ (ανεξάρτητοι). Με παρόμοιο τρόπο, στο συνέδριο της πανελλήνιας ομοσπονδίας νοσοκομειακών γιατρών (ΟΕΝΓΕ) εκφράστηκε η άνοδος των δυνάμεων της αριστεράς και η υποχώρηση των παρατάξεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Σαν Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή από την πρώτη στιγμή εκφράσαμε την θέση πως είναι επιτακτική ανάγκη να συγκροτηθούν τόσο στην ΕΙΝΑΠ όσο και στην ΟΕΝΓΕ προεδρεία αγωνιστικά σε αριστερή κατεύθυνση. Οι συσχετισμοί στο ΔΣ της ΕΙΝΑΠ (Ενωτικό Κίνημα 3, Μέτωπο 2, ΔΗΠΑΚ 2, ΑΙΚ 1 – σύνολο 8 στους 15) και στην ΕΓ της ΟΕΝΓΕ (Μέτωπο 3, Ενωτικό Κίνημα + Κίνηση Θεσ/κης 2, ΔΗΠΑΚ 1 – σύνολο 6 στους 9) είναι ευνοϊκοί …

Μ' ένα Αρλεκιν ξεχνιέσαι

 πηγή, αριστερό blogkartesios220513
Διαβάζω την είδηση ότι η τρόικα θέλει να καταργήσει όσους περιορισμούς ισχύουν σήμερα για τις ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, ενώ το υπουργείο Εργασίας μελετά το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο, αναζητώντας τη λύση για την άρση των περιορισμών. «Μεταξύ άλλων, εξετάζεται το ενδεχόμενο της αύξησης του επιτρεπόμενου μηνιαίου ορίου απολύσεων από το 5% που είναι σήμερα στο 10% του εργατικού δυναμικού μιας επιχείρησης.
Το νέο σύστημα αφορά τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, τους υπαλλήλους των ΔΕΚΟ και των τραπεζών. Συγκεκριμένα, εξετάζεται να αυξηθούν τα όρια των απολύσεων, ώστε να επιτρέπεται στις επιχειρήσεις, όταν πρόκειται να εξυπηρετήσουν ανάγκες αναδιάρθρωσης, να υπερβαίνουν τον αριθμό που ορίζει η νομοθεσία, χωρίς να εμπίπτουν στην απαγόρευση περί ομαδικών απολύσεων».
Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Η «αντιρατσιστική» ΕΕ... απέχει (!) από την ψηφοφορία κατά του ναζισμού!

Νίκος Μπογιόπουλος, πηγή Ριζοσπάστης
Τόσο το παιχνίδι της Νέας Δημοκρατίας με το ακροδεξιό ακροατήριο, όπως προκύπτει και από τη στάση της γύρω από το λεγόμενο «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο», όσο και η ανάγκη του ΠΑΣΟΚ να ενδυθεί το δημοκρατικό φερετζέ, κατοχυρώνοντας για λογαριασμό του την «πατέντα» του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου», είναι δεδομένα.
Αυτά τα δεδομένα, ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν αναιρούν τη διαπίστωση ότι τα πολιτικά ζητήματα, οι ιδεολογικές αντιπαραθέσεις και οι διαφορετικές ιστορικές αναγνώσεις δεν «διευθετούνται» με νομοθετικές απαγορεύσεις.
*
Θα επαναλάβουμε:
α) Αν ήταν οι νόμοι του αστικού κράτους που θα έβαζαν τέλος στην ξενοφοβία και στο φασισμό, τότε πώς εξηγείται ότι παρά το νόμο που υπάρχει εδώ και χρόνια στην Ουγγαρία εναντίον όσων αρνούνται το «Ολοκαύτωμα», το ακροδεξιό, αντισημιτικό κόμμα «Γιόμπικ» κατέχει με 17% την τρίτη θέση στο αστικό κοινοβούλιο της χώρας;

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *