24 Ιανουαρίου 2016

Ασφαλιστικό: «Να πάμε αλλιώς» γιατί «δεν πάει άλλο»

του Γιάννη Ελαφρού/ Πηγή: Πριν

Η μάχη του ασφαλιστικού έχει ξεκινήσει και όλα δείχνουν πως δεν θα είναι ένας περίπατος για την κυβέρνηση, ούτε βέβαια είναι σίγουρος κάποιος ξεσηκωμός τύπου Γιαννίτση. Υπάρχουν όμως σοβαρές δυνατότητες για μια μάχη που θα τραυματίσει βαθύτατα το αστικό μνημονιακό μπλοκ, θα δημιουργήσει όρους για συνολική αλλαγή του συσχετισμού και για ευρύτερη νικηφόρα αντεπίθεση του εργατικού λαϊκού κινήματος για την ανατροπή της επίθεσης κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ και κάθε κυβέρνησης, όπως αυτής των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που την υλοποιεί. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα «πως θα δοθεί νικηφόρα αυτή η μάχη;»

Πρώτο, να δώσει το κίνημα και η μαχόμενη Αριστερά την μάχη για να την κερδίσει. «Όποιος στην μάχη πάει για να πεθάνει, στρατιώτη μου τον πόλεμο τον χάνει», έγραφε ο Ιάκωβος Καμπανέλης. Αγώνας λοιπόν όχι για την τιμή των όπλων, όχι για να βγει η υποχρέωση, με λογική διαμαρτυρίας ή κομματικής κεφαλαιοποίησης, αλλά για να εκτροχιαστεί η αντεργατική αντιλαϊκή τομή, να μην έρθει καν το σφαγιαστικό νομοσχέδιο, να μπλοκαριστεί το πρόγραμμα. Αυτό θα είναι κέρδος για τον λαό. Άρα, όχι μια απεργία όταν έρθει το νομοσχέδιο στη βουλή (συνταγή ήττας και αποτυχίας), όχι απλά κομματικές παρελάσεις, αλλά συμβολή όλων των δυνάμεων στο ξεδίπλωμα μιας συνολικής πανκινητοποίησης, με αποφασιστικές μορφές πάλης, προληπτικό αγώνα, προειδοποιητικές απεργίες («να αποσυρθεί τώρα το νομοσχέδιο»), αποφασιστικό αγώνα διαρκείας με συνδυασμό όλων των μορφών πάλης, δημιουργία αντίπαλου δέους του μαζικού λαϊκού κινήματος απέναντι στην Ιερή Συμμαχία κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, την οποία συμπληρώνει και η μνημονιακή αστική «αντιπολίτευση» του τροϊκανού Μητσοτάκη, του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού κλπ.

Δεύτερο, ο αγώνας θα είναι νικηφόρος εάν πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι αγρότες. Εάν γίνουν παντού συνελεύσεις σωματείων, επιτροπές αγώνα, απεργιακές επιτροπές, συνελεύσεις γειτονιών, μπλόκων, φοιτητικών συλλόγων κλπ. Εάν δημιουργηθεί ενωτικό, μαζικό και δημοκρατικό κέντρο οργάνωσης του αποφασιστικού εργατικού αγώνα, στηριγμένο στο συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων. Η μάχη δεν μπορεί να κερδηθεί με επικεφαλής την πλήρως αναξιόπιστη αστικοποιημένη ΓΣΕΕ και τον γραφειοκρατικό συνδικαλισμό. Ούτε βέβαια αρκεί το ΠΑΜΕ ή οι κομματικές παρεμβάσεις δυνάμεων της Αριστεράς. Απαιτείται ένας αυθεντικός συντονισμός όλων των αγωνιζόμενων δυνάμεων. Αυτό το δρόμο ανοίγουν οι συναντήσεις πρωτοβάθμιων σωματείων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και αλλού, που μπορεί να διευρυνθούν και πρέπει να στηριχθούν τώρα από όλες τις ταξικές δυνάμεις. Εδώ μπορεί να συμβάλλει και το ΠΑΜΕ, ακόμα και δεχόμενο ένα πρώτο βήμα συνεννόησης και κοινής δράσης με τους συντονισμούς πρωτοβάθμιων σωματείων.

Τρίτο, ο αγώνας θα είναι νικηφόρος εάν επιτευχθεί καταρχήν η ενότητα της εργατικής τάξης και παραπέρα η κοινωνική συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα. Εάν αποκρουστεί η κυβερνητική προσπάθεια να μετατρέψει το δικαίωμα στην ασφάλιση σε ατομική υπόθεση και «προσωπική διαφορά», όπου ο νέος θα τσακώνεται με τον μεγαλύτερο, ο πάμφτωχος με τον φτωχό, ο επαγγελματίας με τον μισθωτό και ο αγρότης με τον κάτοικο της πόλης. Απεναντίας, όλα αυτά τα στρώματα πρέπει να συναντηθούν, όχι με τα πλαστικά σημαιάκια της υπεράσπισης της μιζέριας του καθενός, της εξαίρεσης, των μικροδιευκολύνσεων που σαρώνονται από τη μνημονιακή καταιγίδα, αλλά με τη σημαία των σύγχρονων ασφαλιστικών δικαιωμάτων και αναγκών για όλους.

Τέταρτο, ο αγώνας θα είναι νικηφόρος εάν ανοίγει ορίζοντες, εάν μπορεί να φωτίσει και να ανοίξει το δρόμο για αποφασιστικές κατακτήσεις, εάν δεν μένει μόνο στο απαραίτητο «δεν θα περάσει», αλλά όταν οπλίζει το «δεν πάει άλλο», με το «να πάει αλλιώς!». Τέρμα το κατενάτσιο, καμιά ανοχή στη λογική που έχει επιβάλλει το σύστημα, ο αστικός συνασπισμός εξουσίας και την οποία αναπτύσσει παραπέρα σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ: Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, έτσι είναι ο συσχετισμός και η εποχή, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να διαχειριστούμε τη φτώχεια μας, όσο πιο δίκαια γίνεται, να σώσουμε ότι μπορούμε. Κομμένο το δούλεμα: στον 21ο αιώνα του απίστευτου πλούτου και της απερίγραπτης φτώχειας, δεν θα γίνουμε οι ψηφιακοί δούλοι. Απαιτούμε στους παραγωγούς του πλούτου. Με ένα αποφασιστικό πλαίσιο διεκδικήσεων που θα ξεκινά από την αρχή πως η κοινωνική ασφάλιση είναι δικαίωμα και όχι εμπόρευμα και παλεύει για ένα αποκλειστικά δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα με δικαίωμα πρόσβασης σε όλους, με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες και όχι ό,τι χωράει στο μνημόνιο, στην εξυπηρέτηση του χρέους, στην κερδοφορία του κεφαλαίου, στο δημοσιονομικό σύμφωνο της ΕΕ. Απεναντίας ειδικά στην Ελλάδα, μια χώρα με τέτοια κοινωνική καταστροφή όχι μόνο δεν επιτρέπεται καμία περικοπή, αλλά απαιτείται άμεσα αναβάθμιση και διεύρυνση της ποιότητας της κοινωνικής ασφάλισης. Ο αγώνας θα είναι νικηφόρος εάν δεν ταυτιστεί με την υπεράσπιση της σημερινής απαράδεκτης κατάστασης στο ασφαλιστικό και εργασιακό πεδίο, αλλά απαιτήσει ριζικές αλλαγές προς όφελος της εργασίας. Αλλιώς πως μπορεί να αγωνιστεί ο νέος ανασφάλιστος ή με μισθό 400 ευρώ (συχνά μαύρα), ο νέος άνεργος ή «ωφελούμενος» ανά διετία, ο αυτοαπασχολούμενος ή μισθωτός με μπλοκάκι που είναι ήδη καταχρεωμένος, ο συνταξιούχος που δεν μπορεί να έχει ούτε τα φάρμακά του; Μάχη για την κοινωνική ασφάλιση σημαίνει μάχη για σταθερή εργασία με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και συλλογικές συμβάσεις, αυξήσεις στους μισθούς για μισθούς αξιοπρέπειας και όχι γαλέρας, κτύπημα της ανεργίας με μείωση των εβδομαδιαίων ωρών εργασίας και των ετών μέχρι τη συνταξιοδότηση. Πέμπτο, ο αγώνας θα είναι νικηφόρος εάν έχει ισχυρό πολιτικό εξοπλισμό. Η μάχη δεν θα είναι εύκολη. Απέναντι θα παραταχθεί το σύνολο του αστικού συνασπισμού εξουσίας. Η Ιερή Συμμαχία κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ δίνει στην μάχη του ασφαλιστικού –και σωστά!- στρατηγική σημασία και όχι μόνο λογιστική, καθώς τη συνδέει με την συνολική αντιδραστική αναδιάρθρωση στο επίπεδο εργασία – ασφάλιση, παραγωγής – αναπαραγωγής, επιδιώκοντας συνολική ταπείνωση της εργασίας και υπερεκμετάλλευση σε όλα τα επίπεδα, σε συνδυασμό με το παραπέρα άνοιγμα πεδίων κερδοφορίας στην ιδιωτική ασφάλιση. Στη δική τους πλευρά, με ρόλο κρίσιμο και πρωταγωνιστικό, θα είναι και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η οποία υιοθετεί ήδη τα αντιδραστικά επιχειρήματα (π.χ. «δεν βγαίνουν τα Ταμεία», πώς να βγουν μετά από τόση πολύχρονη λεηλασία;), με επιπλέον αριστερό πασπάλισμα («πληρώνουν τα ρετιρέ», «εξασφαλίζουμε δίκαιη κατανομή βαρών», κάτι σαν δικαιοσύνη στην κόλαση). Θα χρησιμοποιηθούν όλα τα γνωστά βαριά όπλα του συστήματος, όπως «δεν θα περάσουμε την αξιολόγηση και δεν θα έχουμε ρευστό» και βεβαίως το Grexit… Δίπλα σε αυτά και το να μην πέσει η «αριστερή κυβέρνηση», ειδικά τώρα που ανασταίνουν έναν παρωχημένο δικομματισμό με τη ΝΔ.

Άρα όποιος νομίζει πως θα αντιπαρατεθεί με μονοθεματικά ή μίνιμουμ νεροπίστολα είναι γελασμένος. Χρειάζεται μια ισχυρή ταξική πτέρυγα και μια ενισχυμένη αντικαπιταλιστική και σύγχρονα κομμουνιστική Αριστερά που θα εφοδιάσουν ευρύτερα το μαζικό κίνημα με ισχυρά πολιτικά όπλα. Ο αγώνας θα είναι αντικυβερνητικός και ενάντια σε όλο το μνημονιακό μπλοκ! Καμιά αυταπάτη, καμιά ανοχή για την κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου. Θέλουν να κατεδαφίσουν το ασφαλιστικό; Θα τους κατεδαφίσει το μαζικό κίνημα. Εάν προχωρήσουν σε αυτό το νομοσχέδιο να ετοιμαστούν αυτοί για πρόωρη συνταξιοδότηση. Δεν μπορεί να υπάρξει αντιμνημονιακός αγώνας χωρίς να είναι μετωπικά ενάντια στην κυβέρνηση που εφαρμόζει το μνημόνιο. Άρα ρήξη εδώ και τώρα με οποιαδήποτε έκφραση της κυβερνητικής πολιτικής και του ΣΥΡΙΖΑ. Aλλιώς ανοίγει χώρος για να κερδίσει αντικυβερνητικά η ΝΔ. Ο αγώνας θα είναι συνολικά αντιμνημονιακός για να σπάσει και το τρίτο και τα προηγούμενα μνημόνια και όλο το καθεστώς της επιτροπείας από ΕΕ – ΔΝΤ. Είναι αγώνας για την απελευθέρωση από τη φυλακή του ευρώ και της ΕΕ, για την αποδέσμευση από την χρεομηχανή που καταδικάζει σε διαρκή λεηλασία και στερεί από πολύτιμους πόρους που θα μπορούσαν να ενισχύσουν την κοινωνική ασφάλιση και όχι μόνο. Είναι αγώνας για να πληρώσει το κεφάλαιο και η πλουτοκρατία για την ληστεία των Ταμείων, την εισφοροδιαφυγή, τις εισφοροαπαλλαγές και τους πετσοκομμένους μισθούς. Σε αυτή την μεγάλη μάχη θα συμβάλλει αποφασιστικά η κοινή δράση και ο πολιτικός συντονισμός της μαχόμενης Αριστεράς, όπως πρότεινε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν είναι για τη «φωτογράφιση», ούτε για ξεκάρφωμα, ούτε για την διαφήμιση κομματικών οργανισμών ή πολιτικών παραγόντων, αλλά για να ματώσουμε ώστε να βγει το κάρο του κινήματος από τον βάλτο της διαχειριστικής λογικής του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού και από την «αριστερή» εκδοχή του δεν γίνεται τίποτα. Γιατί, «στρατιώτη μου, τη μάχη θα κερδίσει, όποιος πολύ το λαχταρά να ζήσει».

Επιστολή της Κ.Σ.Ε. της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στα κόμματα και τις οργανώσεις της Αριστεράς

Αγαπητοί-ές σύντροφοι-ισσες,

Η Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκτιμά ότι η «ασφαλιστική μεταρρύθμιση» που προωθείται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και το «κουαρτέτο» ΕΕ-ΕΚΤ-ΕΜΣ-ΔΝΤ, στο πλαίσιο των τριών μνημονίων και των αντίστοιχων δανειακών συμβάσεων, επιχειρεί να επιφέρει μια βαθύτερη και ποιοτική αντιδραστική τομήυπέρ του κεφαλαίου για την υπέρβαση της κρίσης του, με μακροπρόθεσμες καταστροφικές επιπτώσεις για τα ασφαλιστικά δικαιώματα, την εργασία, το εισόδημα, τις εργασιακές σχέσεις, την υγεία και γενικότερα τη ζωή της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Στην κατεύθυνση αυτή, το κεφάλαιο, η κυβέρνηση, η ΕΕ, το ΔΝΤ, τα κόμματά τους, οι εργοδοτικές ενώσεις, τα καθεστωτικά ΜΜΕ, οι παρατάξεις τους στους εργασιακούς χώρους κ.α., παρά τις επιμέρους διαφορές τους, συνασπίζονται στην κατεύθυνση της επιβολής της ουσίας αυτής της αντιδραστικής μεταρρύθμισης. Η ναζιστική Χρυσή Αυγή, παρά τις αντιπολιτευτικές κορώνες της, ουσιαστικά ευθυγραμμίζεται με το κεφάλαιο και την ΕΕ.

Εκτιμούμε ότι η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, οι γραφειοκρατικές ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα δεν μπορούν ή και δεν θέλουν να οργανώσουν και να κλιμακώσουν ένα νικηφόρο αγώνα.

Εκτιμούμε, όμως ότι, κάτω από προϋποθέσεις, το εργατικό και λαϊκό κίνημα έχει τη δύναμη να μπλοκάρει αυτήν την επίθεση (όπως το έχει καταφέρει και στο παρελθόν) και να την ανατρέψει: Με στήριξη των αγώνων που ξεσπούν και ξεπερνούν τον «εθιμοτυπικό» χαρακτήρα και τη γραφειοκρατία. Με άμεση πολύμορφη κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, ξεκινώντας από απεργίες με στόχο να μην τολμήσει η κυβέρνηση να το καταθέσει. Με αγώνα και απεργίες διαρκείας ακόμα κι αν το φέρει ή το περάσει στη Βουλή, για να αναγκαστεί να το αποσύρει υποχωρώντας στον πανεργατικό-παλλαϊκό ξεσηκωμό.

Για όλους αυτούς τους λόγους, σας καλούμε να κάνουμε ένα σοβαρό βήμα πολιτικού συντονισμού για την κοινή δράση των δυνάμεών μας στο εργατικό, λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα ενάντια στην αντιδραστική «ασφαλιστική μεταρρύθμιση» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και των ΕΕ-ΕΚΤ-ΕΜΣ-ΔΝΤ. Θεωρούμε αυτή την κοινή δράση στο συγκεκριμένο ζήτημα όχι μόνο απολύτως αναγκαία για τη νίκη, αλλά και εφικτή, παρά τις υπαρκτές διαφορές μας.

Από αυτή τη σκοπιά, προτείνουμε την κοινή υποστήριξη των ενωτικών, δυναμικών και ανένδοτων αγώνων των ταξικών δυνάμεων στο εργατικό και λαϊκό κίνημα ενάντια στο ξεπούλημα του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.

Ως πλαίσιο συζήτησης για τον πολιτικό συντονισμό κοινής δράσης προτείνουμε τις παρακάτω πολιτικές κατευθύνσεις και διεκδικήσεις:

Αποφασιστική πάλη για την ανατροπή της αντιασφαλιστικής τομής που προωθούν κυβέρνηση, ΕΕ και ΣΕΒ. Καμία συναίνεση, καμία ανοχή στην κατακρεούργηση των λαϊκών δικαιωμάτων .

Καθολική, δημόσια, υποχρεωτική ασφάλιση και δημόσια, δωρεάν, υποχρεωτική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους-ες, χωρίς εξαιρέσεις και προϋποθέσεις, που να αντιστοιχούν στις σύγχρονες ανάγκες εργαζομένων, νεολαίας και λαού. Κατάργηση όλων των παλιών και νέων αντιασφαλιστικών και αντεργατικών νόμων, των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων που τους επιβάλλουν.

Κατώτερη σύνταξη για όλους, σύμφωνα με τις ανάγκες και τα δικαιώματα της εποχής μας για αξιοπρεπή ζωή, ίση με τον κατώτερο μισθό. Ελεύθερες συλλογικές συμβάσεις, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις με μείωση των κερδών του κεφαλαίου. Κατάργηση των περικοπών που έχουν γίνει από το 2009 σε μισθούς και συντάξεις. Επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης και μισθού.

Αποφασιστική μείωση των ανώτατων ηλικιακών ορίων και των χρόνων συνταξιοδότησης. Υποστήριξη των διεκδικήσεων των ταξικών συνδικάτων για παραπέρα μείωση στα όρια γυναικών και εργαζομένων σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.

Πλήρης ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε άνεργο και για όλες τις μορφές ελαστικής απασχόλησης, μαθητείας κ.λπ. Η ανεργία να μετράει σαν χρόνος ασφάλισης. Δουλειά για όλους, σταθερή, πλήρης και με ασφάλιση, με γενική ριζική μείωση του εβδομαδιαίου και ημερήσιου χρόνου εργασίας. Κατάργηση της μαύρης εργασίας -με αυστηρές ποινές στους εργοδότες, κατάργηση όλων των μορφών ευέλικτης και ελαστικής εργασίας. Ενιαίες σχέσεις και αμοιβές στην ίδια εργασία, χωρίς καμιά διάκριση σε βάρος των γυναικών, των νέων και μεταναστών.

Προστασία των ασφαλιστικών, επαγγελματικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των αυτοαπασχολούμενων και των μικρομεσαίων αγροτών, όχι στη λεηλασία που προωθείται.

Αποφασιστική μείωση των εργατικών εισφορών μέχρι που το κόστος της ασφάλισης να βαρύνει κυρίως το μεγάλο κεφάλαιο και το κράτος τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους ανέργους.

Να επιστραφούν στα ασφαλιστικά ταμεία τα αποθεματικά που υπεξαίρεσαν οι τράπεζες, οι εργοδότες και το κράτος, τα 70 δισ. ευρώ που λεηλατήθηκαν έως το 2010, τα δεκάδες δισ. που χάθηκαν με τα δομημένα ομόλογα και το «κούρεμα» του PSI, αλλά και τα δισ. που αρπάχτηκαν το πρώτο εξάμηνο του 2015 για να αποπληρωθεί το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Απόσυρση των Ταμείων από κάθε λογής «τζόγο». Να περάσουν τα ασφαλιστικά ταμεία στα χέρια των εργαζομένων.

Για να χρηματοδοτηθεί το ασφαλιστικό σύστημα, άμεση παύση πληρωμών στους δανειστές και διαγραφή του δημόσιου χρέους.

Η πάλη για τα αιτήματα αυτά μπορεί να ανοίξει έναν άλλο δρόμο για τους εργαζόμενους, το λαό και τη νεολαία. Χωρίς χρέος, μνημόνια και ευρωενωσιακά σύμφωνα πανευρωπαϊκής λιτότητας και αντιλαϊκών «μεταρρυθμίσεων», για να απελευθερωθεί ο λαός από τους εκβιασμούς και τα δεσμά της ΕΕ και του ΔΝΤ, σε ρήξη με την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Στη βάση της πλήρους αυτοτέλειας κάθε πολιτικής δύναμης, προτείνουμε τις εξής κοινές ενέργειες των δυνάμεών μας στο εργατικό και λαϊκό κίνημα:

Συντονισμός στα συνδικάτα και τις μαζικές οργανώσεις, στις απεργίες, τις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις.

Συμβολή στις διαδικασίες και αποφάσεις των συνελεύσεων των συνδικάτων για να περάσουν οι αγώνες στα χέρια των εργαζομένων.

Συμβολή στη δημιουργία ενιαίου κέντρου αγώνα ταξικών και αγωνιστικών συνδικάτων ενάντια στην αντιδραστική ασφαλιστική μεταρρύθμιση σε διάκριση από τον γραφειοκρατικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ κ.α.

Σεβασμός στην αυτοτέλεια του ενιαίου κέντρου αγώνα και των μαζικών οργάνων του ταξικού συνδικαλιστικού και μαζικού κινήματος.

Για τα παραπάνω, σας καλούμε σε συνάντηση αντιπροσωπειών μας, από την οποία προτείνουμε να εκδοθεί κοινό δελτίο Τύπου.

Αθήνα, 14 Ιανουαρίου 2016
Η Κ.Σ.Ε. της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Εγκλωβισμένοι διαδηλωτές στη γέφυρα του Έβρου από στρατό και αστυνομία

Η τουρκική κυβέρνηση απαγορεύει παράνομα τη διέλευση του πούλμαν με τους εκπροσώπους του Συντονισμού Σωματείων και Συλλογικοτήτων για Προσφυγικό/Μεταναστευτικό και άλλων φορέων που καλούσαν στις διήμερες κινητοποιήσεις ενάντια στο φονικό φράχτη του Έβρου στις δυο πλευρές των συνόρων.

Η αποστολή, στην οποία συμμετέχουν και 4 πολίτες της Τουρκίας, δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές και καλλιτέχνες, επιδιώκουν να περάσουν τα σύνορα για να συμμετάσχουν στην κοινή προγραμματισμένη εκδήλωση με τα τουρκικά συνδικάτα και φορείς στην Κεσσάνη της Τουρκίας.

Εδώ και πάνω από μια ώρα, 50 μέλη της αποστολής βρίσκονται εγκλωβισμένα στους Κήπους πάνω στη γέφυρα του Έβρου.

Απέναντί τους, τουρκική αστυνομία, ασφάλεια και στρατός. «Η υπηρεσία ασφάλειας δεν σας δίνει άδεια να περάσετε», είναι η απάντηση που παίρνουν. Είναι βέβαια πρωτοφανές να μην δίνεται άδεια σε πολίτες με ταυτότητες και διαβατήρια που νόμιμα ζητούν να περάσουν τα σύνορα, ενώ οι πολίτες της Τουρκίας εξίσου αυθαίρετα έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα.

«Δεν έχουμε επίσημη απάντηση από κανένα ελληνικό φορέα», αναφέρουν οι διαδηλωτές, παρά τις διαβεβαιώσεις μετά από επικοινωνία με το υπ. Εξωτερικών και τις ελληνικές αρχές ότι θα υπάρξει άμεση παρέμβαση. Στην πράξη ελληνική κυβέρνηση και ΕΕ αποδέχονται το «φράχτη» που στήνει παράνομα στα σύνορα η κυβέρνηση Ερντογάν για όσους δεν υποστηρίζουν την πολιτική της.

Από την ελληνική πλευρά των συνόρων, υπάρχει παρουσία στρατού και αστυνομίας που αποθαρρύνει την αποστολή από την επιμονή στο σκοπό της. Οι διαδηλωτές παραμένουν πάνω στη γέφυρα αρνούμενοι να γυρίσουν πίσω.

Στο μεταξύ το πρωί πραγματοποιήθηκε μαζική και μαχητική διαδήλωση στην Ορεστιάδα, ενώ στη συνέχεια η κινητοποίηση συνεχίστηκε με ανάλογη μαζικότητα στις Καστανιές με κατεύθυνση το φονικό φράχτη του Έβρου. Αυτήν την ώρα ισχυρή αστυνομική δύναμη, με ΜΑΤ κλπ εμποδίζει τη διαδήλωση να προσεγγίσει το φράχτη.

Για ό,τι νεότερο θα υπάρξει ενημέρωση στην ίδια ανάρτηση.

[Προσθήκη]
Καταγγελία από το συντονισμό για το προσφυγικό/μεταναστευτικό σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και συλλογικοτήτων και τους 50 συμμετέχοντες στην αποστολή στην Κεσσάνη:

Καταγγέλλουμε την απόφαση της Τουρκικής κυβέρνησης, να απαγορέψει στα Ελληνικά συνδικάτα στους φοιτητικούς συλλόγους και στις συλλογικότητες, να περάσουν τα Τουρκικά σύνορα. Σήμερα Κυριακή 24/1 ήταν προγραμματισμένη εκδήλωση στην Τουρκική πόλη Κεσσάνη. Διοργανωτές ήταν τα Τουρκικά συνδικάτα και ο «Συντονισμός για το προσφυγικό/μεταναστευτικό σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και συλλογικοτήτων» σε μια εκδήλωση που ήταν στα πλαίσια των κινητοποιήσεων για να πέσει ο φράχτης του Έβρου, για ελεύθερη και ασφαλή διέλευση των μεταναστών και προσφύγων. Η τουρκική αστυνομία κατ’ εντολή της Τουρκικής κυβέρνησης, απαγόρευσε την είσοδο σε ένα πούλμαν με 50 εκπροσώπους με νόμιμα έγγραφα, σωματείων φοιτητικών συλλόγων, πολιτικών και συνδικαλιστικών συλλογικοτήτων και εκπροσώπους από τα Τουρκικά συνδικάτα.

Καταγγέλλουμε την όξυνση του αυταρχισμού και ολοκληρωτισμού της κυβέρνησης Ερντογάν. Αποτελεί πολιτική απαγόρευση χωρίς καμία τυπική δικαιολογία, με μοναδική εξήγηση «λόγους ασφαλείας». Θεωρούμε ότι η Ελληνική μαζί με όλες της κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ ευνοούν με την πολιτική τους στάση την Τουρκική κυβέρνηση στον κατήφορο του Ολοκληρωτισμού. Είναι ενδεικτικό της ανοχής-συνενοχής της ελληνικής κυβέρνησης το γεγονός ότι δεν έχει βγει επίσημη καταγγελία της Τουρκικής απαγόρευσης από το Υπουργείο Εξωτερικών.

Όταν ο Κουρδικός λαός σφαγιάζεται στα Νοτιαοανατολικά της Τουρκίας, όταν συλλαμβάνονται Τούρκοι και Κούρδοι, πανεπιστημιακοί, εργαζόμενοι, εκπαιδευτικοί, η Ελληνική κυβέρνηση καθώς και οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ, κλείνουν συμφωνίες συνεργασίας για το μεταναστευτικό και τις διεθνείς εξελίξεις. Γίνεται έτσι φανερό και στον πιο καλοπροαίρετο ότι έχουν την πολιτική ευθύνη για την ασυλία που απολαμβάνει η κυβέρνηση της Τουρκίας. Το μόνο που φοβούνται οι κυβερνήσεις, είναι η διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών όπου γης. Και αυτό φάνηκε και σήμερα. Οι Έλληνες και Τούρκοι εργαζόμενοι θα συνεχίσουμε να συντονίζουμε τον αγώνα και την πάλη μας πιο αποφασιστικά και πιο μαχητικά.

Η αλληλεγγύη το όπλο των λαών
 

Φοβούνται την αλληλεγγύη των εργαζόμενων. Να ανοίξουν τα σύνορα τώρα

Φοβούνται την αλληλεγγύη των εργαζόμενων
Να ανοίξουν τα σύνορα τώρα

Η τουρκική ασφάλεια, με «άνωθεν εντολή» έκλεισε αυθαίρετα και παράνομα τα σύνορα για τους εκπροσώπους των ελληνικών σωματείων που συμμετέχουν σε κινητοποίηση ενάντια στο φονικό φράχτη στον Έβρο, τον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό. Με «μήνυμα άνωθεν», όπως ενημέρωσε η τουρκική πλευρά, απαγορεύεται η διέλευση ώστε να μη γίνει η προγραμματισμένη κοινή εκδήλωση με τουρκικά εργατικά σωματεία και φορείς από την άλλη πλευρά των συνόρων, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων κατά του φράχτη, κατά της συνεχιζόμενης δολοφονίας των προσφύγων. Την ίδια ώρα, η ελληνική κυβέρνηση παρά τις διαβεβαιώσεις για παρέμβαση δείχνει ανοχή. Το γεγονός δεν είναι παράξενο τη στιγμή που ουσιαστικά στηρίζει τη σφαγή των Κούρδων από την κυβέρνηση Ερντογάν, το σύμμαχο της ΕΕ στην εφαρμογή της δολοφονικής πολιτικής της για τους πρόσφυγες στην περιοχή. Οι κυβερνήσεις-σύμμαχοι της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, οι ιμπεριαλιστές όλου του κόσμου φοβούνται την κοινή εργατική, διεθνιστική δράση και θέλουν να απαγορέψουν την αλληλεγγύη των λαών. Να μην τους περάσει!

Να επιτραπεί ΑΜΕΣΑ η διέλευση στους εκπροσώπους των εργατικών σωματείων από τους Κήπους και να γίνει η κοινή εκδήλωση. Γραφείο Τύπου ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

Ανακοίνωση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. για τα αγροτικά μπλόκα και τον αγώνα των αγροτών

ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ!

Αγρότες, κτηνοτρόφοι, αλιείς και εργαζόμενοι στην αγροτική παραγωγή.
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με τη συναίνεση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΠΟΤΑΜΙΟΥ, με όπλα της το 3ο βάρβαρο Μνημόνιο και την νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της Ε.Ε. (2015 - 2021), εξαπέλυσε πραγματικό πόλεμο σε βάρος των αγροτοκτηνοτρόφων, ιδιαίτερα των φτωχομεσαίων.

Προχωρά σε αντιδραστική αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος, σε βάρος συνταξιούχων και εργαζομένων χωριού και πόλης, με στόχο την πλήρη ανταποδοτικότητα και ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης. Έτσι, τριπλασιάζονται οι εισφορές στον ΟΓΑ για αγρότη - αγρότισσα - αγροτόπαιδο, που θα πληρώνουν 47 χρόνια χαράτσια (από 20 έως 67 ετών), για να πάρουν ένα ξεροκόμματο (δήθεν σύνταξη)!

Σύμφωνα με το σχέδιο της κυβέρνησης, από το β' εξάμηνο 2015 ξεκινάει η σταδιακή αύξηση του συντελεστή των ασφαλιστικών εισφορών για σύνταξη, ο οποίος από 7% που είναι σήμερα θα φτάσει στο 20% το 2019. Από το β' εξάμηνο, λοιπόν, του 2015 και για το 2016 αυξάνεται από 7% στο 10% ο συντελεστής. Από 1/1/2017 ο συντελεστής ανεβαίνει στο 14%, το 2018 στο 17% και το 2019 στο 20%. Επιπλέον, από το 2017 αυξάνεται η εισφορά για την υγεία από 2,5% στο 6,95%, ενώ θα υπάρχει και εισφορά 0,5% για την αγροτική εστία. Έτσι, η συνολική επιβάρυνση του αγρότη/κτηνοτρόφου για την ασφάλισή του θα είναι 27,45% στο ασφαλιστικό εισόδημά του το 2019.

Από 1/1/2017 καταργούνται οι 7 κλίμακες των ασφαλιστικών εισοδημάτων που ισχύουν για τους αγρότες και η ασφαλιστική εισφορά θα υπολογίζεται στο 80% του κατωτέρου μισθού του άγαμου εργαζόμενου άνω των 25 ετών, ο οποίος σήμερα είναι 586 ευρώ και το 80% είναι 468,8 ευρώ το μήνα, 5.625,6 ευρώ το χρόνο.

Αυτό λοιπόν το ποσό είναι το κατώτερο ασφαλιστικό εισόδημα, στο οποίο θα υπολογίζονται οι ελάχιστες εισφορές για σύνταξη και υγεία που θα υποχρεούται να καταβάλλει για την ασφάλισή του κάθε αγροτοκτηνοτρόφος, οι οποίες είναι: 5.625,6 x 27,45% = 1544,23 ευρώ, ακόμη κι αν τον προηγούμενο χρόνο είχε ζημιές ή μικρότερο εισόδημα. Με το ίδιο κατώτατο ποσό επιβαρύνεται η αγρότισσα και κάθε άλλο ασφαλιζόμενο ενήλικο μέλος της ίδιας οικογενειακής εκμετάλλευσης που δεν έχει άλλη ασφάλιση. Αν το πραγματικό εισόδημα είναι μεγαλύτερο από 5.625,6 ευρώ, η εισφορά για τον επόμενο χρόνο θα είναι ανάλογη με το πραγματικό και προφανώς μεγαλύτερη. Το πραγματικό οικογενειακό εισόδημα θα επιμερίζεται σε σύζυγο και ενήλικα ασφαλιζόμενα παιδιά και δεν μπορεί να είναι μικρότερο για τον καθένα, από το κατώτερο ασφαλιστικό εισόδημα.

Αγρότες, κτηνοτρόφοι, αλιείς και εργαζόμενοι στην αγροτική παραγωγή!
Ο αντιασφαλιστικός νόμος δεν έρχεται για να «σωθεί» το ασφαλιστικό! Αλλά για να ενισχυθούν τα κέρδη της αστικής τάξης, τα «επενδυτικά» κίνητρα στα ντόπια και ξένα αρπακτικά, η εξυπηρέτηση του τοκογλυφικού χρέους, η υποταγή στο δημοσιονομικό σφαγείο της ευρωζώνης. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι πολιτικοί της σύμμαχοι και οι «δανειστές» έχουν αποφασίσει να μας τελειώσουν.

Η αντιασφαλιστική αυτή επίθεση αποτελεί ένα κρίκο στην αλυσίδα προώθησης της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης στην ύπαιθρο, με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λιγότερα χέρια μεγαλοαγροτών και νέων επιχειρηματιών, με την πλήρη υποταγή των αγροτοκτηνοτρόφων στις επιχειρήσεις του αγροτοδιατροφικού τομέα (συμβολαιακή γεωργία, κ.ά.), την εξαφάνιση των εργατο-αγροτών, τη συμπίεση και το ξεκλήρισμα των φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων. Οι προτάσεις αυτές της συκυβέρνησης για το ασφαλιστικό συμπληρώνουν τη φορολεηλασία.

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α υποστηρίζει με όλες τις δυνάμεις της, τους αγώνες, τους στόχους πάλης και τα δίκαια αιτήματα των φτωχομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων.
Παλεύει μαζί τους για:
  • Άμεση κατάργηση της φοροληστείας, του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών. Φορολόγηση (με βάση το καθαρό εισόδημα και τα κέρδη) των μεγαλοαγροτών και των αγροτικών επιχειρήσεων που παίρνουν το 80% των επιδοτήσεων της ΕΕ.
  • Ουσιαστικές αυξήσεις στις αγροτικές συντάξεις και μείωση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια και στα 58 για τις αγρότισσες.
  • Όχι στο «Μητρώο Αγροτών» και στους Συνεταιρισμούς - Επιχειρήσεις μεγαλοαγροτών. Προστασία του εισοδήματος των φτωχομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων με κατώτερες εγγυημένες τιμές στα προϊόντα τους, ουσιαστική μείωση του κόστους παραγωγής, έργα υποδομής, δωρεάν επιστημονική επιμόρφωση.
  • Πλήρη - δημόσια ασφάλιση της παραγωγής, άμεση αποζημίωση πληγέντων από καταστροφές. Ισοτιμία δικαιωμάτων των εργαζομένων της υπαίθρου, ανεξαρτήτως χρώματος, έθνους και θρησκείας.
  • Άμεση απαλλοτρίωση - χωρίς αποζημίωση όλης της μεγάλης αγροτικής και εκκλησιαστικής ιδιοκτησίας, παραχώρησή της για συνεταιριστική παραγωγή.
  • Όχι στα μεταλλαγμένα προϊόντα, σπόρους, οργανισμούς και στα «μαϊμού οικολογικά» αγροτικά προϊόντα.
Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α καλεί σε πραγματικά «μπλόκα αγώνα», σε παλλαϊκό ξεσηκωμό και τους φτωχομεσαίους αγρότες σε κοινό μέτωπο με τους εργαζόμενους, τους ανέργους και την νεολαία για την ανατροπή της ΚΑΠ της ΕΕ. Για τη διαγραφή του χρέους, την εθνικοποίηση - κρατικοποίηση, χωρίς αποζημίωση, των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας του αγροτοδιατροφικού τομέα. Για την έξοδο από το Ευρώ και την ΕΕ και την ισοτιμία στις διεθνείς σχέσεις. Για τη δημιουργία δημοκρατικών πρωτοβάθμιων παραγωγικών συνεταιρισμών με ουσιαστική κρατική ενίσχυση. Για ενιαίο δημόσιο φορέα τροφίμων και κεντρικό σχεδιασμό της αγροτικής παραγωγής, με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες (όχι τις ανάγκες της χωματερής και του κέρδους), τη κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού, ενάντια στη διπλή εκμετάλλευση αγρότη και καταναλωτή. Για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης, για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, για να επιβάλλουμε με τα δικά μας όργανα επιβολής της λαϊκής θέλησης, τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας.

Το συντονιστικό της πανελλαδικής αγροτοδιατροφικής επιτροπής της ΑΝΤικαπιταλιστικής ΑΡιστερής ΣΥνεργασίας για την Ανατροπή

Ανοικτή σύσκεψη της Επιτροπής Αγώνα ενάντια σε Πλειστηριασμούς- Κατασχέσεις- Διακοπές Ρεύματος και Νερού τη Δευτέρα 25.1 στις 9 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο


Η Επιτροπή Αγώνα ενάντια σε Πλειστηριασμούς- Κατασχέσεις- Διακοπές Ρεύματος και Νερού, καλεί σε ανοικτή σύσκεψη τον κόσμο της εργασίας και της αγροτιάς, σωματεία και συνδικάτα, συλλογικότητες και κινήματα αλληλεγγύης, μετωπικά σχήματα και πρωτοβουλίες πολιτών, συνδικαλιστικές παρατάξεις και πολιτικές οργανώσεις, δημοτικές και περιφερειακές παρατάξεις, όλες και όλους τους αγωνιστές και αγωνίστριες που μαζί δίνουμε τη μάχη ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές που καταστρέφουν την κοινωνία κι εξαθλιώνουν τους ανθρώπους, τη Δευτέρα 25.1. στις 9 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Τρικάλων, ώστε να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε δράσεις και κινήσεις για το νέο κύμα κατασχέσεων και πλειστηριασμών, καθώς και για το μπλοκάρισμα των λογαριασμών πολιτών από τη Δημοτική αρχή.

Στην πόλη μας, το κίνημα ενάντια στις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς, είχε μια σημαντική παρουσία εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα. Συστάθηκε η Επιτροπή Αγώνα μετά από ευρεία σύσκεψη συλλογικοτήτων και πολιτών, πραγματοποιήθηκε καμπάνια ενημέρωσης στον Νομό με εξορμήσεις κι εκδηλώσεις, δεκάδες πολίτες βρέθηκαν κάθε Τετάρτη που επιχειρήθηκαν να πραγματοποιηθούν πλειστηριασμοί και με μαχητικό και μαζικό τρόπο κατάφεραν να τους αποτρέψουν, δέχθηκαν επιθέσεις από τις δυνάμεις καταστολής 2 φορές, ευαισθητοποίησαν την κοινή γνώμη κι ανέδειξαν το θέμα στην τοπική κοινωνία, ενώ η εμβέλεια των κινητοποιήσεων στα Τρίκαλα ήταν πανελλαδική και η δράση μας πρωτοπόρα.


Οι κατασχέσεις, οι πλειστηριασμοί, τα "κόκκινα" δάνεια, τα χρέη στα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες, οι διακοπές ρεύματος και νερού, οι εξώσεις και το ξεσπίτωμα λαϊκών οικογενειών, το μπλοκάρισμα των οικονομιών και των επιδομάτων ακόμη και φτωχών ανθρώπων, αποτελούν μια τεράστια απειλή για τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους ανέργους και τους συνταξιούχους, δηλ. την κοινωνική πλειοψηφία που αδυνατεί να ανταποκριθεί στην καθημερινή μάχη της επιβίωσης και της αξιοπρεπούς διαβίωσης. Αυτός είναι ο κόσμος που δίνει τη μάχη ενάντια στις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς σε όλη τη χώρα και όχι τα λαμόγια και οι απατεώνες κάθε λογής που επιχειρούν κάποιοι επιτήδειοι να μας "φορτώσουν" παίζοντας για ακόμη μια φορά το επικίνδυνο έργο του κοινωνικού αυτοματισμού και κανιβάλισμού.


Σε όλη τη χώρα ξεπηδούν πρωτοβουλίες πολιτών, επιτροπές αγώνα, δημιουργούνται εκδηλώσεις και προγραμματίζονται δράσεις και κινητοπιοιήσεις για το θέμα αυτό. Η ευαισθητοποίηση και η κινητοποίηση χιλιάδων πολιτών αποτελεί τη μόνη ελπίδα!


Δεν είναι τυχαίο που τα "κοράκια" των "θεσμών" συνεχώς θέτουν αυτά τα θέματα στην ατζέντα των "διαπραγματεύσεων" και οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ασκούνται από την κυβέρνηση υιοθετούν ακραίες προτάσεις που θα επιφέρουν συντριπτικά κτυπήματα στην, ήδη βαρύτατα πληττόμενη, κοινωνία μας.


Στο χέρι μας είναι να αποτρέψουμε την επίθεση που επιχειρείται από τους "θεσμούς" και την κυβέρνηση. Το έχουμε αποδείξει άλλωστε και στο παρελθόν και στο παρόν!


Ο μαζικός, ενωτικός, μαχητικός κι ανυποχώρητος αγώνας μέχρι το τέλος, μπορεί και ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!


Επιτροπή Αγώνα Ενάντια στους
Πλειστηριασμούς - Κατασχέσεις - Διακοπές Ρεύματος και Νερού.

13 Ιανουαρίου 2016

Ακυρώθηκε η κυβερνητική φιέστα «διάλογος για την Παιδεία»

 
Πηγή: Παντιέρα

Ακύρωσαν την έναρξη του προσχηματικού «διαλόγου» για την Παιδεία που ξεκινούσε σήμερα με αγωνιστική παρέμβασή τους δάσκαλοι, καθηγητές και φοιτητές. Με πανό του συντονιστικού αναπληρωτών και αδιόριστων, ΕΛΜΕ και συλλόγων Π.Ε, οι εκπαιδευτικοί μπήκαν στο αμφιθέατρο και φώναζαν συνθήματα και μοίραζαν ανακοινώσεις. Οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι και φορείς, μετά από ώρα διαμαρτυριών έφυγαν. Ο …διάλογος…σχόλασε. Ραντεβού στους δρόμους του αγώνα!

Οι παρεμβάσεις κινήσεις συσπειρώσεις της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δε δελτίο τύπου αναφέρουν:
Κανένας διάλογος με τους κυβερνητικούς δεσμοφύλακες
Χθες 12 Ιανουαρίου 2016, δάσκαλοι, καθηγητές, μόνιμοι, αναπληρωτές αδιόριστοι και φοιτητές με αποφάσεις των συλλόγων τους και τη δυναμική τους παρουσία, (πανό, παρεμβάσεις και συνθήματα) ακύρωσαν την πρώτη «συζήτηση», της επιτροπής Εθνικού «διαλόγου» για την Παιδεία και ανάγκασαν τον υπουργό Παιδείας να μην τολμήσει να εμφανιστεί.
Η μεγάλη υπερπαραγωγή, που στήθηκε στο Αμφιθέατρο του Ινστιτούτου Παστέρ με κανάλια, συμβούλους και το υπόλοιπο προσωπικό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, δεν είναι ούτε «εθνικός», ούτε «διάλογος».
Η κυβέρνηση, οι εργοδοτικές οργανώσεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο ΟΟΣΑ, έχουν συμφωνήσει σε ένα πολύ συγκεκριμένο σύνολο αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και μέτρων στην εκπαίδευση –κι όχι μόνο- που υπέγραψαν μαζί με ΝΔ – ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ, στο τρίτο μνημόνιο.
Είναι αυτά που εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται, με τους μηδενικούς διορισμούς το 2015 και τα χιλιάδες κενά, τη νέα μείωση των δαπανών για την εκπαίδευση στον προϋπολογισμό του 2016, την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για τη μαθητεία – τζάμπα εργασία για τους εργοδότες, εν μέσω του κηρυγμένου, δήθεν, διαλόγου. Η κυβέρνηση επιτίθεται με το αντιασφαλιστικό έκτρωμα σε όλη την κοινωνία και μας καλεί σε διάλογο για το πώς θα μπαίνουμε στην τάξη στα 67!!!!
Σε αυτά τα πλαίσια ο κ Λιάκος, προτείνει στους εκπαιδευτικούς να βρουν και τρόπους που θα αποφέρουν χρήματα για τα σχολεία, όπως «οι σχολικές εγκαταστάσεις και οι φοιτητικές εστίες, να λειτουργήσουν ως κατασκηνώσεις ή ως hostel νέων Ιούλιο και Αύγουστο. Γιατί όχι κι ως θερινοί κινηματογράφοι». Και δεν θεωρεί αυτές τις προτάσεις ανέκδοτο, αλλά τον αγώνα των εκπαιδευτικών, όπως απαξιωτικά τους αποκάλεσε, ζητώντας να αποχωρήσουν για να ξεκινήσει την πρώτη ημέρα της κυβερνητικής φιέστας.
Κανένας δήθεν διάλογος με τους κυβερνητικούς δεσμοφύλακες! Ξέρουν καλά ότι τα αντιδραστικά σχέδια τους θα είναι έωλα, αν δεν έχουν την ανοχή μας, αν δεν τους αφήσουμε να μιλήσουν στο όνομά μας. Καμιά αναμονή, καμιά ανακωχή. Φωνή στους αγώνες μας, για να ανατρέψουμε τη βάρβαρη πολιτική τους! Θα μας βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους!

 

 

 

 

Ο Δούρειος Ίππος της ελαστικής και προσωρινής εργασίας

Προγράμματα Κοινωφελούς Εργασίας: "5μηνοι απασχολούμενοι" με την ευγενική χορηγία της Ε.Ε. 

 

Πηγή: Το Περιοδικό/ Συνέντευξη-Επιμέλεια: Δημήτρης Κεχρής, Ελένη Παγκαλιά

Το Συντονιστικό Αγώνα Εργαζομένων στα Πεντάμηνα & Συμβασιούχων Αττικής πραγματοποίησε συνέλευση στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας στις 4 Ιανουαρίου και αποφάσισε συνέχιση του αγώνα για κατάργηση της ενοικιαζόμενης, προσωρινής και ελαστικής εργασίας, παραμονή στην δουλειά και επιστροφή των απολυμένων, σταθερή δουλειά με ίσα εργασιακά δικαιώματα και μισθούς, μόνιμο προσωπικό και μαζικές προσλήψεις στους ΟΤΑ και σε όλο το δημόσιο για ποιοτικές και δωρεάν υπηρεσίες και δομές, που να καλύπτουν τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, αμοιβή με τη συλλογική σύμβαση εργασίας, πλήρη εργασιακά δικαιώματα, επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους.

Εδώ και κάποιους μήνες δίνεται μία από τις πιο ουσιαστικές εργατικές μάχες της εποχής μας: Η μάχη των εργαζόμενων στα «προγράμματα κοινωφελούς εργασίας», τα γνωστά και ως «5μηνα». Οι εργαζόμενοι αυτοί προσλήφθηκαν μέσα στον προηγούμενο χρόνο με τις καινούργιες συμβάσεις που χρηματοδοτούν τα προγράμματα ΕΣΠΑ της Ευρωπαϊκής Ένωσης για κάλυψη θέσεων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Μέσα στον χρόνο αυτό, ωστόσο, καταλάβαμε κάτι που αρκετοί προσπάθησαν να καταδείξουν από την αρχή: Πρώτον, ότι οι θέσεις που έρχονται να καλύψουν οι «5μηνοι» είναι θέσεις που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στους διάφορους φορείς και, δεύτερον, ότι ο τύπος αυτός εργασιακής σχέσης αρχίζει να επεκτείνεται και σε άλλους εργασιακούς χώρους. Ο επόμενος γύρος των συμβάσεων αυτών, αφορά σε νοσοκομεία, ΟΣΕ κ.α.

Κατανοούμε ότι για άλλη μία φορά, η «Ευρώπη των λαών» λειτουργεί ως Δούρειος Ίππος. Μέσα από την «ευγενική» χορηγία κάποιων θέσεων, φέρνει τελικά με τον πιο ωμό τρόπο τον καινούργιο τύπο ελαστικής και προσωρινής εργασίας καθολικά. Η μόνιμη και σταθερή δουλειά εδώ και καιρό ακούγεται ως κάτι από τα «παλιά», ως κάτι μη αυτονόητο, ως ένα «κεκτημένο» που μπορούμε και να το ξαναδιαπραγματευτούμε. Η περίοδος των μνημονίων στην Ελλάδα ευνόησε και επέβαλε στη συνείδηση των περισσότερων εργαζόμενων ότι ο εργαζόμενος μπορεί να είναι και άνεργος, ότι πρέπει να παραιτηθεί από οποιαδήποτε διεκδίκηση, ότι η εργασία που καλείται για κάποιο διάστημα να κάνει μπορεί να μην αμείβεται με όσα δικαιούται.

Και επειδή έχουμε κουραστεί να επικαλούνται αυτή τη δύσκολη περίοδο, θα θέλαμε επιγραμματικά να θυμίσουμε ότι η προσπάθεια αλλοίωσης του χαρακτήρα της εργασίας και καταστρατήγησης βασικών δικαιωμάτων είναι μια ιστορία που ξεκινάει τουλάχιστον από την δεκαετία 2000, όταν τα πρώτα προγράμματα STAGE κάνουν την εμφάνισή τους στην Ενωμένη Ευρώπη και θεσμοθετούν την ελαστική, ανασφάλιστη εργασία. Πέρασε καιρός και τα προγράμματα αυτά «τροφοδότησαν» αρκετούς εργοδότες στην αγορά, ώσπου πήραν ακόμα πιο συγκεκριμένη μορφή πριν κάποια χρόνια, όταν οι ΜΚΟ άρχισαν να χρησιμοποιούν με καθολικό τρόπο αυτά τα προγράμματα ΕΣΠΑ και να εισάγουν επισήμως τους «καινούργιους» εργαζόμενους, οι οποίοι στο εξής καλούνται «απασχολούμενοι». Ακολούθησαν οι εργαζόμενοι/απασχολούμενοι με Voucher στον ιδιωτικό τομέα κατάσταση η επιχειρηματολογία της οποίας άρχισε να στηρίζεται στην είσοδό μας στα μνημόνια, και εδώ και ένα χρόνο επεκτάθηκε και στο Δημόσιο.

Οι εργαζόμενοι στα «προγράμματα κοινωφελούς εργασίας» πραγματοποίησαν όλο το προηγούμενο διάστημα, από το φθινόπωρο και μετά, μια σειρά κινητοποιήσεων -με αποκορύφωμα την «κατασκήνωσή» τους έξω από το Υπουργείο Εργασίας στη Σταδίου όλη την περίοδο των γιορτών- και συνεχίζουν δυναμικά, ακόμα και αν αυτό δεν γίνεται γνωστό από τα κυρίαρχα ΜΜΕ.


Η Ηρώ Ζιώζια είναι μέλος της attack στην ανεργία και την επισφάλεια, συλλογικότητα που από την πρώτη στιγμή συνέβαλε στον αγώνα των εργαζομένων στα «προγράμματα κοινωφελούς εργασίας». Μας μίλησε πιο αναλυτικά για τα προγράμματα αυτά και για το πώς οργανώθηκαν οι εργαζόμενοι.

Τι είναι αυτές οι συμβάσεις, πότε ξεκίνησαν και πώς συνεχίζονται πλέον;
Τα «προγράμματα κοινωφελούς εργασίας» χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και υπάγονται στο ΕΣΠΑ. Όλη αυτή η ιστορία ξεκίνησε περίπου την περίοδο που η Ελλάδα μπήκε στην «εποχή των μνημονίων». Στην αρχή ήταν αναμεμειγμένες μόνο κάποιες ΜΚΟ, αλλά αργότερα τα προγράμματα άρχισαν να απλώνονται και στο δημόσιο τομέα. Ο ΟΑΕΔ, εν προκειμένω, λειτουργεί ως εταιρία υπενοικίασης εργαζομένων. Έχει ζητήσει αρχικά, να καταγραφούν οι ανάγκες των δήμων, παίρνει το αντίστοιχο κονδύλι, και το κατανέμει αναλόγως. Φυσικά, η διαδικασία αυτή αντιστοιχεί και σε συγκεκριμένου τύπου εργασιακές σχέσεις. Η Ελλάδα, παίρνοντας χρήματα από την Ε.Ε., δεν έχει την ευχέρεια να τα διαχειριστεί όπως θέλει για να αντιμετωπίσει την ανεργία. Λήγει τώρα η πρώτη φάση εργαζομένων σε πεντάμηνα στους δήμους. Έχει προκηρυχθεί νέο πρόγραμμα που μιλά για 100.000 θέσεις εργασίας, κάτι που δείχνει ότι η κυβέρνηση  προτίθεται να διευρύνει αυτά τα προγράμματα δουλείας, που δεν θα αφορούν πλέον μόνο τους δήμους, αλλά και σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες, υπουργεία, νοσοκομεία, σχολεία κτλ. Έχει σημασία να πούμε ότι οι θέσεις αυτές αφορούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των δημοσίων υπηρεσιών (καθαριότητα, πράσινο, δημόσια έργα), οι οποίες καταρρέουν στο χρονικό διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα στις διάφορες φουρνιές εργαζομένων που ανακυκλώνονται. Τώρα έχουν μπει εργαζόμενοι στον ΟΣΕ και σε νοσοκομεία. Ωστόσο, μπαίνουν λίγοι-λίγοι και όχι μαζικά και αυτό δυσκολεύει το να αντιληφθούν και οι ίδιοι ότι είναι εργαζόμενοι που υπόκεινται στις ίδιες εργασιακές σχέσεις, βιώνουν την ίδια κατάσταση και άρα ότι υπάρχει η ανάγκη να οργανωθούν κάπως από κοινού.

Η ΠΟΕ-ΟΤΑ τι στάση κρατάει;
Από την πρώτη στιγμή έλεγε ότι είναι απαράδεκτο αυτό το καθεστώς, αλλά ποτέ δεν έκανε λόγο για κατάργηση αυτών των προγραμμάτων και για μονιμοποίηση των εργαζομένων. Απλώς, ασχολείται με τα στοιχειώδη δικαιώματα των εργαζομένων όπως π.χ. με το ότι στην αρχή δεν υπήρχαν καν άδειες για τους ανθρώπους αυτούς ή το ότι σε κάποιες περιπτώσεις δεν τηρούνταν τα βασικά μέτρα ασφαλείας. Και όταν λέμε ότι ασχολείται εννοούμε ότι αρκείται στο να βγάζει ανακοινώσεις. Για να φτάσει στο σημείο να προκηρύξει μια στάση εργασίας, χρειάστηκε να προηγηθούν 5 κινητοποιήσεις στο Υπουργείο Εργασίας και διαμαρτυρίες από τους ίδιους τους εργαζόμενους που έχουν συνειδητοποιήσει ότι η ΠΟΕ-ΟΤΑ στην πραγματικότητα είναι κάτι ανύπαρκτο. Χρειάστηκε να πάει μια επιτροπή από το Συντονιστικό Αγώνα να τους δηλώσει ότι οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να απεργήσουν, ανεξάρτητα από τις προθέσεις του συνδικαλιστικού οργάνου. Ο πρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ δυσανασχέτησε με την αιτιολογία ότι κάτι τέτοιο πρέπει να είναι προϊόν διαλόγου, αλλά εν τέλει πιέστηκε και προκήρυξε στάση εργασίας. Όχι όμως, για όλο το προσωπικό των δήμων όπως είχε ζητηθεί από την αντιπροσωπεία αλλά μόνο για τους πεντάμηνους.

Είναι, επομένως, δύσκολο να συνδεθούν αγωνιστικά οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι με τους εργαζόμενους στον σύνολο του δημόσιου τομέα;
Είναι χιλιάδες οι εργαζόμενοι στο δημόσιο που ήταν επί χρόνια σε μια κατάσταση διαδοχικών λήξεων και ανανεώσεων των συμβάσεών τους, ώσπου τελικά κατάφεραν με αγώνες και μονιμοποιήθηκαν. Οπότε, κατά έναν τρόπο αυτοί οι εργαζόμενοι είναι φυσικοί σύμμαχοι των εργαζομένων στα πεντάμηνα. Έχουν περάσει από αντίστοιχες φάσεις. Και θεωρητικά είναι μαζί τους. Μάλιστα, η μονιμοποίηση επιπλέον εργαζομένων θα βοηθούσε και τους ίδιους όσον αφορά στο μοίρασμα του φόρτου εργασίας, κάτι που τώρα, που πηγαινοέρχονται τόσοι άνθρωποι στην ίδια θέση, χωρίς στην πράξη να μπορούν κιόλας να μάθουν επαρκώς το αντικείμενό τους, ρίχνει επιπλέον βάρη στους μόνιμους. Ωστόσο, από την αφηρημένη κατάσταση του να είναι στα λόγια μαζί τους μέχρι να τους στηρίξουν εμπράκτως, υπάρχει ακόμα απόσταση.


Πώς οργανώθηκε αυτός ο αγώνας; Πώς ξεκίνησαν αυτοί οι εργαζόμενοι να συσπειρώνονται και να διεκδικούν;
Το κρίσιμο ήταν η συγκρότηση των επιτροπών αγώνα του κάθε Δήμου. Πολλές εξ αυτών δημιουργήθηκαν αυθόρμητα, ωστόσο σε κάποιο βαθμό έπαιξε ρόλο η παρέμβαση ορισμένων αγωνιστικών δυνάμεων. Κάποιοι εργαζόμενοι, έχοντας κουβεντιάσει με συναδέλφους τους, καθώς και ορισμένα πρωτοβάθμια σωματεία, όπου υπήρχαν, πήραν την πρωτοβουλία, να καλέσουν σε συνελεύσεις. Σε αυτές τις συνελεύσεις, μετά από συλλογική συζήτηση αποφασίστηκε η δημιουργία επιτροπών των εργαζόμενων στα πεντάμηνα. Από νωρίς έγινε σαφές ότι ήταν αναγκαίος ο συντονισμός των κατά τόπους επιτροπών και έτσι άρχισε επικοινωνία μεταξύ τους και συνεχείς εξορμήσεις για ενημέρωση σε γειτονικούς Δήμους. Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε στο εκθεσιακό κέντρο της Ν. Ιωνίας η πρώτη (ακολούθησαν και άλλες) μαζικότατη σύσκεψη με τη συμμετοχή επιτροπών και εργαζόμενων σε Δήμους από διάφορες περιοχές της Αττικής καθώς και αρκετών σωματείων. Εκεί, πέρα από ζητήματα οργάνωσης του αγώνα, μπήκε το εξαιρετικά κομβικό στοιχείο του ότι τα προγράμματα αυτά δεν προέρχονται από μια κυβέρνηση που απλώς είναι ανάλγητη, αλλά εφόσον είναι στα πλαίσια του ΕΣΠΑ, εντάσσονται σε μια ευρύτερη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ορίζει τις κατευθυντήριες γραμμές στον τομέα των εργασιακών σχέσεων. Στις επόμενες συσκέψεις η συμμετοχή αυξανόταν συνεχώς μέχρι που φτάσαμε στο σημείο να έχουμε μερικές εκατοντάδες άτομα, επιτροπές από 22 Δήμους και αρκετές αλληλέγγυες συλλογικότητες ! Κάπως έτσι προέκυψε και το Συντονιστικό Αγώνα Εργαζομένων στην Κοινωφελή Εργασία και Συμβασιούχων Αττικής, το οποίο πια οργανώνει τις κινητοποιήσεις και επιπλέον πιέζει σημαντικά την ΠΟΕ-ΟΤΑ οδηγώντας την στο σημείο να προκηρύσσει στάσεις εργασίας και να καλύπτει συνδικαλιστικά τους ανθρώπους αυτούς.

Ωστόσο, τίθεται ένα ζήτημα στη λειτουργία του Συντονιστικού, καθώς οι άνθρωποι που το απαρτίζουν κάποια στιγμή θα πάψουν να είναι εργαζόμενοι στα προγράμματα αυτά. Πώς θα διασφαλιστεί η συνέχεια;
Όντως, η δυσκολία βρίσκεται στην αντίθεση ανάμεσα στην προσωρινότητα της εργασίας και στη μονιμότητα του προβλήματος. Στις τελευταίες συνελεύσεις του Συντονιστικού έγινε σαφές ότι υπάρχει ανάγκη αυτό να αποκτήσει μόνιμα χαρακτηριστικά. Χρειάζεται η διαδικασία αυτή να συσπειρώνει και τους απολυμένους και τους νέους εργαζόμενους. Και αυτό συμβαίνει. Έχουμε παραδείγματα ανθρώπων που όντες μόλις τρεις μέρες εργαζόμενοι, αποφάσισαν να συμμετάσχουν σε όλο αυτό που συμβαίνει. Πέρα από αυτούς, υπάρχει ανάγκη να συσπειρωθούν σε αυτές τις διεργασίες γενικότερα άνεργοι και άνθρωποι της εργασιακής περιπλάνησης και της επισφαλούς εργασίας που αυξάνονται ολοένα. Το ζήτημα της αναδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων αφορά μάλλον πολύ περισσότερους από όσους φαίνεται τώρα. Είναι ένα πρόβλημα που εξαπλώνεται με απίστευτα γρήγορους ρυθμούς σε πολλούς κλάδους και σε λίγο θα είναι κοινό για όλους. Επομένως, απαιτείται αντίστοιχη οργάνωση από τους εργαζόμενους. Δεν είναι κλισέ σύνθημα αλλά πραγματικότητα το ότι ο αγώνας των πεντάμηνων είναι αγώνας για όλη την κοινωνία.

Τι ρόλο έπαιξε η ATTACK σε αυτήν την ιστορία;
Η ATTACK συνέβαλε στη δημιουργία αρκετών από τις επιτροπές. Πήγαμε σε διάφορους εργασιακούς χώρους, συζητήσαμε με τους ανθρώπους που δουλεύουν σε αυτά τα προγράμματα για το εργασιακό τους καθεστώς, προέκυψε από την κουβέντα ότι κάτι πρέπει να γίνει και αμέσως έδειξαν στην πράξη τη διάθεση να πράξουν. Άμεσα, συνεννοήθηκαν μεταξύ τους και προχώρησαν σε συνελεύσεις. Έδειξαν μάλιστα να παίρνουν θάρρος από τη συνεχή παρουσία και τη σταθερά αλληλέγγυα στάση της ATTACK, η οποία συμμετείχε ενεργά στις συνελεύσεις. Είναι συγκινητικό δε, το γεγονός ότι πολλοί δεν είχαν, μέχρι πρότινος, συμμετοχή σε κινηματικές διαδικασίες και ανακατεύτηκαν σε όλο αυτό με πολύ πάθος, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να αγκαλιάσουν μορφές στήριξης του αγώνα τους οι οποίες δεν τους ήταν οικείες, όπως το απεργιακό ταμείο. Χαρακτηριστικά, μία γυναίκα, όταν πήγαμε να δώσουμε λεφτά που είχαν συγκεντρωθεί για το απεργιακό ταμείο, μας είπε: -Τι έρχεσαι εδώ πέρα να μου δώσεις ελεημοσύνη? Κι εμείς της απαντήσαμε ότι δεν είναι ελεημοσύνη, είναι απεργιακό ταμείο για τη στήριξη του αγώνα. Είναι ταξική αλληλεγγύη. Και φάνηκε να αλλάζει αμέσως το πώς έβλεπε τα πράγματα μέχρι τότε.


Τί γίνεται με τη συνδικαλιστική κάλυψη των εργαζομένων αυτών;
Πρακτικά, δεν υπάρχει. Είναι τόσα και τόσο διαφορετικά τα αντικείμενα επάνω στα οποία εργάζονται που δεν είναι εφικτό να υπάρχει ένα σωματείο στο οποίο να μπορούν όλοι να υπαχθούν. Και όσον αφορά στα υπάρχοντα σωματεία του κάθε κλάδου, συμβαίνει στην πλειοψηφία των περιπτώσεων να μην γράφουν τους πενταμηνίτες ως μέλη τους, καθώς ο χαρακτήρας αυτός της προσωρινότητάς τους δε συμβαδίζει τυπικά με αυτά που προβλέπονται από τα καταστατικά των σωματείων για τα μέλη τους. Ωστόσο, κάποια σωματεία τους εντάσσουν. Όμως, στην πράξη φαίνεται ότι κάτι τέτοιο μάλλον δεν επαρκεί και δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα που διαμορφώνεται, καθώς μετά από λίγο ή θα είναι άνεργοι ξανά ή θα εργάζονται σε άλλο κλάδο. Είναι ένα μεγάλο ερώτημα το πώς μπορούν να καλύπτονται συνδικαλιστικά όλοι όσοι εργάζονται γενικώς με καθεστώς ελαστικών εργασιακών σχέσεων, κάτι που γίνεται ο κανόνας πλέον. Οι υπάρχοντες συνδικαλιστικοί φορείς φαίνονται ξεπερασμένοι και ίσως χρειάζεται η ανάπτυξη νέων μορφών οργάνωσης των εργαζομένων και διεκδίκησης. Κάτι που νιώθουν ως ανάγκη πρωτίστως οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Και επειδή δεν εμπιστεύονται πια τις παραδοσιακές γραφειοκρατικές δομές, και για αντικειμενικούς λόγους που αφορούν στα δικαιώματά τους.

Εκτός από τις κινητοποιήσεις στο κέντρο της Αθήνας και την κατασκήνωση στο Υπουργείο εργασίας έχει γίνει κάτι σε τοπικό επίπεδο;
Έχουν γίνει αρκετές κινητοποιήσεις σε διάφορους δήμους και γειτονιές με πιο χαρακτηριστικά τα παραδείγματα της κατάληψης των δημαρχείων στη Ν. Ιωνία και το Ν. Ηράκλειο που πραγματοποιήθηκαν από τις αντίστοιχες επιτροπές των εκεί εργαζομένων και συνάντησαν ανταπόκριση από αρκετό κόσμο των περιοχών αυτών.

 

Ο Πάνος Γκέρκης εργάζεται ως ηλεκτρολόγος στον Δήμο Αθηναίων. Αφού προσελήφθη για να καλύψει πραγματικές ανάγκες τού Δήμου, σε λίγο απολύεται, και ένας καινούργιος συνάδελφός του θα προσληφθεί στη θέση του για 5 ακόμα μήνες, κ.ο.κ. Ο Πάνος συνειδητοποίησε τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στους μήνες αυτούς και συμμετέχει στον αγώνα αυτό μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους του. Τον ρωτήσαμε για τη συμμετοχή του στον αγώνα των «5μηνων».

Πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε αυτή τη δουλειά σε σχέση με την προσωρινότητά της;
Λειτουργώ σαν σωστός επαγγελματίας και όχι σαν «παροδικός» υπάλληλος και αξιοποιώ στο έπακρο την ευκαιρία για εμπειρία στη συγκεκριμένη εργασία.

Γιατί αποφάσισες να συμμετάσχεις στον αγώνα αυτόν;

Προσωπικά ήταν η ίδια η ανάγκη για εργασία που με οδήγησε σε αυτό. Η διεκδίκηση για μόνιμη και σταθερή εργασία αλλά και η βελτίωση των συνθηκών της. Κάτι που θα πρέπει να μας απασχολεί σε καθημερινή βάση.

Υπάρχει αλληλεγγύη από άλλους κλάδους εργαζομένων ή από συλλογικότητες;
Ναι, υπάρχει και είναι συγκινητική και από άλλους εργαζομένους και από διάφορες αλληλέγγυες συλλογικότητες. Ενδεικτικά αναφέρω τις επίσης αγωνιζόμενες καθαρίστριες, το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, Συλλόγους Εκπαιδευτικών, το Σωματείο Εργαζομένων του ΑΤΤΙΚΟΥ Νοσοκομείου, την Ένωση Λογιστών Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής, την ΑΔΕΔΥ, εργατικές λέσχες, δημοτικές κινήσεις, καθώς και τη συλλογικότητα «attack στην ανεργία και την επισφάλεια». 

Ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί τελικά, πιστεύεις  ότι έχει αλλάξει ήδη κάτι μέσα από τη συνεύρεση όλων αυτών των ανθρώπων; Γενικώς ή σε σένα τον ίδιο…
Κάθε φόρα που ένας σκοπός ενώνει τόσους ανθρώπους είναι ένα ακόμα λιθαράκι στην εξέλιξή μας προς θετική κατεύθυνση σαν κοινωνία και σαν άνθρωποι. Οπότε ναι, κάτι έχει συμβεί και μπορεί να μην το βλέπουμε άμεσα, αλλά στην πάροδο του χρόνου θα φανεί ότι οι κοινωνικοί αγώνες συμβάλλουν στην ολοκλήρωση του πολίτη ως ζωντανού και ενεργού μέλους την κοινωνίας μας και μάλιστα, μάς δείχνουν ότι τίποτα στην πάροδο της ιστορίας, δεν χαρίστηκε, αλλά διεκδικήθηκε και κερδήθηκε.

Οι εκπρόσωποι των Παρεμβάσεων για το άρθρο του Α.Τριανταφυλλίδη στην Αυγή

Πηγή: Παντιέρα

Κοινή δήλωση εκπροσώπων Παρεμβάσεων ΠΕ & ΔΕ στα ΔΣ ΔΟΕ και ΟΛΜΕ για το άρθρο του Α.Τριανταφυλίδη στην Αυγή

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης (πρώην απολυμένος της ΕΡΤ3 και νυν βολεμένος στην υπηρεσία των μνημονίων και της τρόικα) με άρθρο του στην Αυγή σε ένα κρεσέντο νεοσυντηρητικού παροξυσμού που θα ζήλευε και ο Μητσοτάκης, προτείνει για τη δημόσια εκπαίδευση τα πιο αντιδραστικά μέτρα, παρμένα απευθείας από τα πιο μαύρα κατάστιχα των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών ανά τον κόσμο.

Όλα τα έχει ο μπαξές: επαναξιολόγηση από μηδενική βάση των εκπαιδευτικών μέσω ΑΣΕΠ που επελέγησαν πριν από 15 χρόνια, συνεχής, διαρκή και συνολική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών με κίνητρα, ίδρυση 13 περιφερειακών σχολών δημιουργίας και ανάδειξης εκπαιδευτικών με τα έξοδα πληρωμένα από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς (!) και όσοι αποφοιτούν επιτυχώς να διορίζονται ως «αριστείς» του κλάδου τους (!!), ωρολόγια προγράμματα 40 ωρών για τους μαθητές με πλεονάζουσες αποδοχές από τους εκπαιδευτικούς που θα εργάζονται στα καινοτόμα αναλυτικά προγράμματα από τους συλλόγους γονέων!!!.

Για το τελευταίο, έχει βγάλει μάλιστα και το κονδύλι – από 0 έως 120 ευρώ (!) ανά μαθητή το μήνα– που με 25ρια τμήματα σημαίνει ότι οι δύο αριστείς εκπαιδευτικοί θα παίρνουν μπόνους 600 ευρώ το μήνα, πληρωμένα από την τσέπη των γονιών!

Υπάρχει όμως και συνέχεια… Μαθητική κάρτα για όλες τις βαθμίδες προκειμένου να έχει ο γονιός και ο μαθητής τη δυνατότητα επιλογής σχολικής μονάδας, μέτρα για τα σχολεία που θα έχουν περιορισμένη ζήτηση αφού η διαδικασία αυτή θα αποτελέσει «έμμεση μορφή λειτουργικής αξιολόγησης της κάθε σχολικής μονάδας».

Τα πράγματα γίνονται πολύ σοβαρά. Δεν πρόκειται για μια τυχαία τοποθέτηση. Πρόκειται για τοποθέτηση βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος στο επίσημο δημοσιογραφικό όργανο της κυβέρνησης.

Κατά τα άλλα οι αγωνιζόμενοι εκπαιδευτικοί, τα σωματεία τους και οι συλλογικότητές τους έχουν…. φασιστικές νοοτροπίες και πρακτικές, όπως δήλωναν οι υποστηριχτές της μνημονιακής κυβέρνησης στη «φιέστα» του διαλόγου που επιχείρησαν να κάνουν χθες.

Να ξέρουν όμως ότι όσο απεργάζονται τη διάλυση του δημόσιου δωρεάν σχολείου, τόσο θα δυναμώνει η φωνή μας και θα ενισχύονται οι αγώνες μας ενάντια στα άκρως αντιλαϊκά και επικίνδυνα σχέδιά τους. Το σχολείο της αγοράς, των διδάκτρων και των voucher, δεν θα περάσει.
Κική Γιαννάτου 
Γιώτα Ιωαννίδου 
Γιώργος Γαλάνης
 Μιχάλης Μιλτσακάκης

Να σταματήσει η σφαγή του Κουρδικού λαού - Όλοι στο Σύνταγμα στις 13 Ιανουαρίου 6μμ

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΚΟΥΡΔΙΚΟΥ ΛΑΟΥ
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΤΙΣ 13 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 6 μ.μ.

Μετά τη δολοφονία εκατοντάδων Τούρκων και Κούρδων αγωνιστών στην Τουρκία πριν τις εκλογές της 1ης Νοέμβρη στο Σουρούτς, το Ντεγιαρμπακίρ και την Άγκυρα η Τουρκική Κυβέρνηση έχει κηρύξει τον πόλεμο στην Κουρδική και Τούρκικη εργατική τάξη με στρατιωτικούς αποκλεισμούς πόλεων στην περιοχή του Κουρδιστάν, δολοφονίες αμάχων σε καθημερινή βάση αλλά και στοχοποίηση πολιτικών οργανώσεων και αγωνιστών . Η επέμβαση του στρατού με τεθωρακισμένα στο κέντρο των κουρδικών πόλεων ισοδυναμεί με πόλεμο μέχρι τελικής εξόντωσης του κουρδικού πληθυσμού. Χαιρετίζουμε την ηρωική αντίσταση του Κουρδικού και Τουρκικού λαού και ιδιαίτερα της νεολαίας και είμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα τους.

Με την όξυνση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, σε όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής, Συρία, Ιράκ, Ιράν Σ. Αραβία, Υεμένη, Παλαιστίνη αλλά και Τουρκία βαθαίνουν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και η επιθετικότητα τους έχει υπερβεί κάθε όριο. Αποτέλεσμα αυτής της όξυνσης είναι η τρομακτική αύξηση του αριθμού των προσφύγων που κατά εκατομμύρια εγκαταλείπουν τις χώρες τους προσπαθώντας να απομακρυνθούν από τα παιδία των μαχών και στο δρόμο της προσφυγιάς συναντούν την Ευρώπη φρούριο της ιμπεριαλιστικής Ε.Ε.

Κύριοι υπεύθυνοι για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην περιοχή είναι ο Αμερικάνικος Ιμπεριαλισμός, οι Ευρωπαϊκές Ιμπεριαλιστικές χώρες που εκφράζονται και οργανώνονται μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ, που οξύνουν τις τοπικές αστικές αντιπαραθέσεις και λειτουργούν σα λίπασμα στη δημιουργία του ISIS. 


Στα πλαίσια αυτά έχει εμπλακεί και η Κυβέρνηση της χώρας μας διαχρονικά αλλά και πρόσφατα με την αγαστή συνεργασία Ελλάδας - Τουρκίας στη δολοφονία προσφύγων στο Αιγαίο και για τις συμφωνίες που υπογράφει με τις Κυβερνήσεις της Τουρκίας, Ισραήλ και Αιγύπτου, συμβάλλοντας στη διόγκωση και επέκταση του πολέμου.

Ζητάμε το άμεσο σταμάτημα της σφαγής του Κουρδικού λαού στην Τουρκία, την αποχώρηση των στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων από τις πόλεις του Κουρδιστάν στη Νότια Τουρκία και την ελευθερία του Κουρδικού λαού και όλων των λαών της ευρύτερης περιοχής να αποφασίζουν για την τύχη τους και το μέλλον τους, σε συνθήκες συνεργασίας και αλληλεγγύης ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, ενάντια στις δολοφονικές επιθέσεις του Τουρκικού κράτους και τις επεμβάσεις του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού με την βοήθεια του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μαζί με άλλες οργανώσεις και συλλογικότητες, καλεί στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας και καταγγελίας στο Σύνταγμα στις 13 Ιανουαρίου 2015 στις 6 μ.μ.

Να μην περάσει το κυβερνητικό τερατούργημα. Δημόσια, αξιοπρεπή περίθαλψη και σύνταξη για όλους.

ΝΕΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ: ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ / ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ / ΣΕ ΑΤΟΜΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Το κυβερνητικό σχέδιο για το ασφαλιστικό αποτελεί ένα βαθιά αντιλαϊκό νομοσχέδιο που κατεδαφίζει τον όποιο κοινωνικό χαρακτήρα είχε απομείνει στο ασφαλιστικό σύστημα, μετατρέπει την ασφάλιση σε ατομική υποχρέωση, κόβει βάναυσα τις συντάξεις και ενοποιεί τους ασφαλισμένους στην εξαθλίωση. Τα μέτρα που περιλαμβάνει είναι η αφετηρία της «διαπραγμάτευσης» με το κουαρτέτο. Αν είναι αυτή η «αφετηρία» της κυβέρνησης καταλαβαίνουμε πόσο χειρότερη θα είναι η κατάληξη...

Πρόκειται για βίαιη μνημονιακή, νεοφιλελεύθερη «μεταρρύθμιση» που συνεχίζει επάξια την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Βασική φιλοσοφία του νομοσχέδιου: Ο καθένας είναι «υπεύθυνος για την ασφάλισή του». Αν έχεις περάσει περιόδους στην ανεργία, την μαύρη και ελαστική εργασία, ας πρόσεχες! Ίσως πάρεις κάποια στιγμή, στα βαθιά γεράματα, μία «σύνταξη» 300 ευρώ.

Το κυβερνητικό νομοσχέδιο αφήνει άθικτο -και «χτίζει» πάνω σε αυτό- το αντιδραστικό μνημονιακό πλαίσιο όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων (Νόμος Λοβέρδου-Κουτρουμάνη κλπ).

Το σχέδιο της κυβέρνησης θα οδηγήσει τους νέους-κυρίως- εργαζόμενους στη μαύρη και αδήλωτη εργασία και θα ανοίξει διάπλατα τον δρόμο στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, καθώς στις σημερινές συνθήκες της μακρόχρονης ανεργίας και της ελαστικής εργασίας κανείς δεν θα προσδοκά να συμπληρώσει 40 χρόνια ασφάλισης για να πάρει μια κάποια σύνταξη!

ΤΙ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
Α. «ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ» ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ
  • Η πρόταση προβλέπει μειώσεις στις κύριες και επικουρικές συντάξεις, από 15 έως 30% για την μεγάλη πλειονότητα των ασφαλισμένων, αλλά και των ήδη συνταξιούχων. Η μείωση των συντάξεων προέρχεται από α) την πολύ χαμηλότερη βάση υπολογισμού των «συντάξιμων αποδοχών», καθώς υπολογίζονται με βάση το σύνολο του ασφαλιστικού βίου, β) από το χαμηλότερο «ποσοστό αναπλήρωσης» που πέφτει στο 46% (από 70% που ήταν πριν και 90% παλιότερα), στην «αναλογική σύνταξη» για 40 χρόνια δουλειάς. γ) από την σαρωτική κατάργηση όλων των ταμείων και των ειδικών διατάξεών τους. Με το νομοσχέδιο καταργείται η κατώτερη σύνταξη. Ακόμα και αυτό το πενιχρό επίδομα των 384 € μικτά δεν δίνεται ολόκληρο παρά με την συμπλήρωση των 67 ετών (μέχρι τότε περικόπτεται κατά 6% τον χρόνο), ενώ μειώνεται κατά 25% ακόμα και στα άτομα με αναπηρία άνω του 67%! Για τους ήδη συνταξιούχους καταργείται η 13η και 14η σύνταξη όπου ίσχυε –και η κυβέρνηση έχει το θράσος αν λέει ότι δεν μειώνει τις συντάξεις.
  • Περικοπές στις επικουρικές συντάξεις. Το ψαλίδι θα ξεκινά από 8% και θα φτάνει το 15% έως και 30% σε κάποιες περιπτώσεις ώστε να εξοικονομηθούν άμεσα περίπου 200 εκατ. ευρώ. Στο μέλλον θα υπολογίζονται με βάση τα «δημογραφικά δεδομένα» και το «προσδόκιμο επιβίωσης», άρα θα μειωθούν ακόμα περισσότερο.
  • Περικοπή και κατάργηση του ΕΚΑΣ. Θεσπίζονται ψηλότερα εισοδηματικά κριτήρια με αποτέλεσμα να το χάνουν 70.000 φτωχοί συνταξιούχοι, με στόχο να «εξοικονομηθούν» 223 εκατ. ευρώ, μεταβατικά μέχρι την οριστική κατάργησή του το 2019.
  • Μεγάλες πρόσθετες περικοπές στις συντάξεις του Δημοσίου. Μείωση έως 40% στα μερίσματα του Δημοσίου ώστε να μειωθεί η δαπάνη κατά 146 εκατ. ευρώ. Μείωση κατά 10% ως 15% στο νέο εφάπαξ ώστε να μειωθεί η δαπάνη κατά 87 εκατ. ευρώ.
Β. ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΜΩΝ ΧΡΟΝΩΝ
  • Το νομοσχέδιο οδηγεί σε αύξηση των χρόνων που απαιτούνται για σύνταξη, (κατάργηση των ειδικών καθεστώτων συνταξιοδότησης από το δημόσιο ή άλλων ευνοϊκών διατάξεων των επιμέρους ταμείων). Δεν είναι μακριά η στιγμή που στις σχολικές αίθουσες θα βλέπουμε νηπιαγωγούς ετών 70, ενώ στον ιδιωτικό τομέα, οι εργαζόμενοι πρακτικά υποχρεώνονται σε «πρόωρες» συντάξεις πείνας.
Γ. ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΡΩΜΑΤΩΝ, ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΕ «ΜΠΛΟΚΑΚΙ»
  • Το νομοσχέδιο προβλέπει συντριπτικά μέτρα ενάντια στους εργαζόμενους με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, με «μπλοκάκι». Το άθροισμα των εισφορών που καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι αυτοί ανέρχεται στο 38,5% του εισοδήματός τους! Σε συνδυασμό με τα σφαγιαστικά φορολογικά μέτρα (26% από το πρώτο ευρώ) είναι προφανές ότι οι νέοι επιστήμονες που δουλεύουν με Δ.Π.Υ. και οι ελεύθεροι επαγγελματίες οδηγούνται σε καταστροφή. Τα ίδια ισχύουν και για τους αγρότες, με τριπλασιασμό των εισφορών!
Δ. ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΛΑΤΗ
  • Αύξηση των εισφορών για τις επικουρικές κατά 1,5 ποσοστιαία μονάδα (1,0 μονάδα για εργοδότες και 0,5 μονάδα για εργαζόμενους) για να εξασφαλιστούν πόροι 346 εκατομμύρια ευρώ. Οι εργοδότες θυσιάζουν προσωρινά ένα ελάχιστο μέρος της τεράστιας μείωσης 4,9% των εργοδοτικών εισφορών της κυβέρνησης Σαμαρά προκειμένου να στηρίξουν πολιτικά την κυβέρνηση στο πέρασμα του ασφαλιστικού. Ουσιαστικά όλο το βάρος πέφτει στους εργαζόμενους.
ΤΑ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΨΕΜΑΤΑ ΔΕΝ ΠΕΙΘΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ!
Η κυβέρνηση παπαγαλίζει τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο! Σε «5 χρόνια δεν θα μπορούμε να δίνουμε συντάξεις», γιατί υπήρχαν «υψηλές συντάξεις και ανισορροπίες» -κατά το «μαζί τα φάγαμε» του αλησμόνητου κ Πάγκαλου. Όλοι ξέρουμε ότι τα ταμεία από την αδιανόητη κλεψιά στα αποθεματικά τους, που γίνεται εδώ και δεκαετίες τώρα. Από τα θαλασσοδάνεια που έδιναν στις τράπεζες ακόμα και με αρνητικό επιτόκιο, τα 70 δισ. ευρώ που λεηλατήθηκαν έως το 2010, τα δεκάδες δισ. που χάθηκαν με τα δομημένα ομόλογα και το «κούρεμα» του PSI, αλλά και αυτά που αρπάχτηκαν το πρώτο εξάμηνο του 2015 για να αποπληρωθεί το ΔΝΤ. Από την εφιαλτική ανεργία, που δημιουργεί και γιγαντώνει η κρίση του καπιταλισμού σε όλον τον κόσμο. Από την τεράστια εισφοροδιαφυγή των εργοδοτών, την μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, τα πεντάμηνα και τα Stage ακόμη και στον δημόσιο τομέα. Από όλα αυτά το μόνο με το οποίο ασχολείται η κυβέρνηση είναι να τσακίσει την «ασφαλιστική δαπάνη» κατά 1,8 δισ. ευρώ, τσακίζοντας τη ζωή μας.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Η κυβέρνηση «απειλεί» ότι αν δεν περάσει το ασφαλιστικό θα «διακοπεί το πρόγραμμα» και θα «πέσει». Σπουδαία απειλή! Παλεύουμε να διακοπεί το καταστροφικό αυτό πρόγραμμα και ας βγει η κυβέρνηση σε πρόωρη σύνταξη!
Οι ανάγκες και τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού είναι σε πλήρη αντίθεση με τη βάρβαρη λογική του κεφαλαίου, του «κουαρτέτου» και των κυβερνήσεων του. Η κοινωνική ασφάλιση, η περίθαλψη, η αξιοπρεπής σύνταξη είναι κοινωνικά δικαιώματα. Παλεύουμε να πάρουμε πίσω τον πλούτο που παράγουμε, που όσο πιο γρήγορα μεγαλώνει τόσο πιο γρήγορα συγκεντρώνεται στα χέρια του κεφαλαίου.

ΝΑ ΜΗΝ ΕΡΘΕΙ ΚΑΝ ΓΙΑ ΨΗΦΙΣΗ- ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΩΡΑ!
Η διάλυση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης είναι σταθερή επιδίωξη όλων των κυβερνήσεων εδώ και 3 δεκαετίες. Καμία κυβέρνηση δεν κατάφερε να επιβάλει αυτά που θέλανε οι καπιταλιστές, παρά τα χτυπήματα που έφεραν στην κοινωνική ασφάλιση, εξαιτίας των αγώνων του εργατικού κινήματος. Τι ίδιο μπορούμε να κάνουμε και σήμερα.
Το αντιδραστικό νομοσχέδιο μπορεί και πρέπει να μπλοκαριστεί και να μην ψηφιστεί με την δύναμη ενός πανεργατικού - παλλαϊκού ξεσηκωμού. Με άμεση κλιμάκωση των απεργιακών κινητοποιήσεων με συλλαλητήρια, 48ωρη απεργία και παραπέρα κλιμάκωση τώρα, με στόχο να μην τολμήσει η κυβέρνηση να το καταθέσει, αλλά ακόμα κι αν το φέρει και το περάσει στη Βουλή να αναγκαστεί να το αποσύρει.

Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί αν δεν αγωνιστούμε να απαλλαγεί η κοινωνική ασφάλιση και η ζωή μας απ’ ό,τι εμποδίζει την ικανοποίηση των αναγκών μας:
  • Από τη μηχανή του χρέους, που καταβροχθίζει τον πλούτο που παράγουμε και τα αποθεματικά των ταμείων. Γι’ αυτό απαιτούμε: πλήρης διαγραφή του χρέους.
  • Από τους «ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς», στο βωμό των οποίων θυσιάζονται οι κοινωνικές δαπάνες κι οι ασφαλιστικές ανάγκες. Γι’ αυτό απαιτούμε: αύξηση των κοινωνικών δαπανών με επιβάρυνση της εργοδοτικής πλευράς και όχι των μισθών.
  • Από τους νόμους των αγορών και των τραπεζών, που εξανεμίζουν τα αποθεματικά των ταμείων στο όνομα της υψηλότερης «απόδοσης». Γι’ αυτό απαιτούμε: έξω οι τράπεζες και οι αγορές από τα ταμεία, έξω τα ταμεία από το χρηματιστηριακό τζόγο.
  • Από τις απαιτήσεις των εργοδοτών, των «επενδυτών» και της «ανάπτυξης», που θέλουν μια τυπικά ή ουσιαστικά ανασφάλιστη εργασία, με τη μείωση της εισφοράς τους ή κάλυψή της από το κράτους (δηλ. απ’ τους ίδιους τους εργαζόμενους μέσω της φορολογίας).
  • Από τη μέγγενη του ευρώ και της ΕΕ, που βρίσκονται -χρόνια τώρα, αλλά και στην εποχή των μνημονίων- πίσω από κάθε αντιασφαλιστικό μέτρο. Γι’ αυτό απαιτούμε: μη εφαρμογή των αντιασφαλιστικών κατευθύνσεων της ΕΕ. Ρήξη/έξοδο από ευρώ και ΕΕ.
  • Από τα τρία μνημόνια και κάθε κυβέρνηση ή μηχανισμό που τα προωθεί. 
Παλεύουμε για ένα δημόσιο, αξιοπρεπές ασφαλιστικό σύστημα:
  1. Να ηττηθεί η αντιδραστική ασφαλιστική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, των αστικών μνημονιακών κομμάτων και των ΕΕ-ΕΚΤ-ΕΜΣ-ΔΝΤ. Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι και τα μνημόνια.
  2. Η ασφάλιση είναι δικαίωμα, δεν είναι εμπόρευμα. Αποκλειστικά δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες, με δικαίωμα πρόσβασης σε όλους χωρίς προϋπόθεσες.
  3. Κατώτερη σύνταξη ίση με το βασικό μισθό. Ανατροπή όλων των περικοπών από το 2009 και μετά σε μισθούς και συντάξεις. Επαναφορά 13ης και 14ης κύριας και επικουρικής σύνταξης.
  4. Σύνταξη στα 60 για τους άνδρες (55 για τις γυναίκες), ή στα 30 χρόνια εργασίας. Σύνταξη στα 55 (50 για τις γυναίκες) για τα βαρέα και ανθυγιεινά. Μόνο με την μείωση των ορίων συνταξιοδότησης μπορεί να υπάρξει άμεση μεγάλη άμεση μείωση της ανεργίας.
  5. Πλήρης ασφάλιση και υγειονομική περίθαλψη για κάθε άνεργο, ή εργαζόμενο με οποιαδήποτε μορφή ελαστικής εργασίας. Η περίοδος ανεργίας να μετρά ως χρόνος ασφάλισης. Κατάργηση όλων των μορφών ευέλικτης και ελαστικής εργασίας.
  6. Το κόστος της ασφάλισης να βαρύνει τους εργοδότες και το κράτος τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους ανέργους. Κατάργηση της εργατικής ασφαλιστικής εισφοράς. Άμεση κατάργηση της εισφοράς των εργαζομένων στον κλάδο Υγείας.
  7. Να επιστραφούν στα ασφαλιστικά ταμεία τα αποθεματικά που υπεξαίρεσαν οι τράπεζες, οι εργοδότες και το κράτος.
  8. Προστασία των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των αυτοαπασχολούμενων και των μικρομεσαίων αγροτών. Όχι στα μέτρα εξόντωσής τους.
  9. Νομιμοποίηση και ίσα ασφαλιστικά, εργασιακά δικαιώματα για τους μετανάστες.
  10. Ενοποίηση των δικαιωμάτων όλων προς τα πάνω! Όχι στην διάλυση / κατάργηση των ασφαλιστικών ταμείων για την εξαθλίωση όλων μας!
  11. Όχι στην τραπεζική / επιχειρηματική κλεψιά των αποθεματικών. Απόσυρση των αποθεματικών των Ταμείων από κάθε λογής «τζόγο».
Ο αγώνας για ένα αξιοπρεπές ασφαλιστικό σύστημα συνδέεται άρρηκτα με μια συνολική πολιτική σύγκρουσης με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΔΝΤ. Η εμπειρία του δημοψηφίσματος έδειξε ότι μέσα στο κλουβί της ευρωζώνης και της ΕΕ δεν μπορεί να καταργηθεί το μνημόνιο. Γι’ αυτό απαιτείται:
  • Απαλλαγή από τη μηχανή του «δημόσιου» χρέους, που καταβροχθίζει τον πλούτο που παράγουμε και τα αποθεματικά των ταμείων. Παύση πληρωμών-μονομερής πλήρη διαγραφή του χρέους.
  • Ρήξη και έξοδος από την ευρωζώνη και την ΕΕ.
  • Ρήξη με τις απαιτήσεις των εργοδοτών και των «επενδυτών» που επιδιώκουν την ουσιαστικά ανασφάλιστη εργασία, για να αυξάνουν τα κέρδη τους.
  • Εργατικός έλεγχος στις τράπεζες και στις επιχειρήσεις που μπορεί να εξασφαλίσει ότι εργοδότες και κράτος πληρώνουν τις εισφορές τους και δεν ρημάζουν τον ιδρώτα μας και τα ταμεία μας.
Μπορούμε να νικήσουμε! Να έχει και ο Τσίπρας την τύχη του Γιαννίτση και των πολιτικών του φίλων!
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *