12 Ιανουαρίου 2017

Κάτω τα χέρια από τον αγώνα ενάντια στους πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας!

 
Κάτω τα χέρια από τον αγώνα ενάντια στους πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας!
Να σταματήσει άμεσα κάθε δίωξη ενάντια στο κίνημα και τα μέλη του
Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. καταγγέλλει τη δίωξη που στόχο έχει να καταστείλει το κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς  λαϊκής κατοικίας και περιουσίας και άμεσα στρέφεται σε βάρος των μελών του Συντονιστικού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης, Ζήση Κλεισιάρη, δικηγόρου, μέλους της Εναλλακτικής Πρωτοβουλίας Δικηγόρων και πρ. μέλους του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης και Ηλία Σμήλιου, δασκάλου, δημοτικού συμβούλου Αμπελοκήπων-Μενεμένης και μέλους του Π.Σ.Ο. της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
Ενάντια στους δυο αγωνιστές έχει ασκηθεί αυτεπάγγελτη μήνυση για τη συμμετοχή τους στις λαϊκές κινητοποιήσεις και τη δράση ενάντια στους πλειστηριασμούς. Μια αυτεπάγγελτη μήνυση που ήρθε μετά από μια ανώνυμη και παντελώς αόριστη καταγγελία, η οποία ήταν αρκετή για να ξεκινήσει από την Εισαγγελία Θεσσαλονίκης προκαταρκτική εξέταση.
Βάζοντας στο στόχαστρο τη δράση του Συντονισμού Συλλογικοτήτων, γίνεται σαφές ότι η δίωξη στρέφεται κατά της λαϊκής κινητοποίησης εναντίον των πλειστηριασμών. Μαζί με την φτηνή κυβερνητική προπαγάνδα ότι οι πλειστηριασμοί δήθεν δεν αφορούν τη λαϊκή κατοικία και περιουσία αλλά κάποιες "βίλες στην Εκάλη", η δίωξη αυτή στόχο έχει να τρομοκρατήσει το λαό ώστε να μην αντισταθεί στα σχέδια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, της Ε.Ε. και των τραπεζών. Μαζί με τα στηρίγματά τους, όπως διάφοροι μεγαλοσυμβολαιογράφοι και οι δυνάμεις καταστολής, επιχειρούν να λεηλατήσουν ό,τι απέμεινε από τη λαϊκή περιουσία για χάρη των τραπεζών, που έχουν ήδη ρουφήξει το αίμα της κοινωνίας με τις απανωτές ανακεφαλαιοποιήσεις που οργάνωσαν Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ. μαζί με τις κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και λοιπών μνημονιακών δυνάμεων του «μένουμε Ευρώπη». 
Με τη μήνυση εναντίον των μελών του κινήματος θέλουν να χτυπήσουν στα πρώτα του βήματα ένα κίνημα μαχητικό και επικίνδυνο συνολικά για την πολιτική τους. Χτυπούν το Συντονισμό Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης και όλα τα ανεξάρτητα κέντρα αγώνα  που "ξεφυτρώνουν" σ' όλη τη χώρα, και με όλο και μεγαλύτερη μαζικότητα δίνουν έναν αγώνα ανυποχώρητο, χωρίς ημερομηνία λήξης, χωρίς ξεπουλήματα και διαπραγματεύσεις "για το μοίρασμα της φτώχειας μας". Ενάντια σ' αυτό τον αγώνα στρέφονται, γιατί ξέρουν ότι ένας τέτοιος αγώνας μπορεί να συσπειρώνει όλο και περισσότερους, καθέναν που θέλει να μετουσιώσει την οργή για όλα αυτά που σε βάρος μας γίνονται σε δράση για την ανατροπή τους, χωρίς αναμονές, επίδοξους σωτήρες κι αναθέσεις. 
Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., που στήριξε από την πρώτη στιγμή το κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς καλεί όλο το λαό να συσπειρωθεί και να δυναμώσει αυτό το κίνημα που σήμερα δίνει τη μάχη ενάντια στην αρπαγή της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας και αύριο ενάντια σ’ όλα τα δεινά που η πολιτική κυβερνήσεων και Ε.Ε. έφεραν για την κοινωνική πλειοψηφία.
Απαιτούμε την άμεση παύση της δίωξης των δύο συντρόφων μας και κάθε μέλους του κινήματος.
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!  ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ!
Η ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΒΡΕΘΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΣΠΙΤΙ ΣΕ ΧΕΡΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΩΝ, ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ! 
ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ!
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

10 Ιανουαρίου 2017

Τα μνημόνια και ο ρατσισμός σκοτώνουν

Η πρόσφατη και αναμενόμενη κακοκαιρία είχε ως αποτέλεσμα χιλιάδες πρόσφυγες να ξεπαγιάζουν στις σκηνές σε Λέσβο, Χίο και αλλού, χιλιάδες άστεγοι να ξεπαγιάζουν σε χαρτόκουτα στις πόλεις, ενώ μία φτωχή ηλιωμένη στη Κομοτηνή διακομίσθηκε νεκρή στο νοσοκομείο γιατί είχε ανάψει μαγκάλι για να ζεσταθεί με αποτέλεσμα να δηλητηριαστεί από τις αναθυμιάσεις.  
Στην Ελλάδα των μνημονίων, της ανεργίας και της φτώχειας εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά δεν έχουν χρήματα για να εφοδιαστούν με πετρέλαιο θέρμανσης με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούν επικίνδυνους για την υγεία τρόπους θέρμανσης, χιλιάδες άνεργοι και φτωχοί αναγκάζονται να ζούν παράγκες ή  σε χαρτόκουτα είτε γιατί δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι είτε γιατί οι τράπεζες έχουν πάρει το σπίτι τους και και δίπλα σ' αυτά έχουμε και τους δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες σε σκηνές στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. 
Είναι ντοπή και κατάντια για την κυβέρνηση, η δήλωση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνου Συντονιστικού για το προσφυγικό Γιώργου Κυρίτση, ότι «Βολέψαμε 9.000 πρόσφυγες, μας μείνανε 1.000 στις σκηνές!». 
Οι πρόσφυγες, οι άστεγοι, οι φτωχοί και άνεργοι δεν είναι αριθμοί αλλά ανθρώπινες ζωές, δεν είναι "θύματα της κακοκαιρίας" αλλά της μνημονιακής και ρατσιστικής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που στο βωμό των πλεονασμάτων, του κλεισίματος της δεύτερης αξιολόγησης και της συμφωνίας με την ΕΕ και Τουρκία, τους θυσιάζει.
Η πάλη ενάντια στα μνημόνια και το ρατσισμό, είναι, στη κυριολεξία, ζήτημα ζωής ή θανάτου.

ANT.AΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

08 Ιανουαρίου 2017

Η τρομοϋστερία δεν θα περάσει !

Η σύλληψη της Πόλας Ρούπα προβάλλεται ως μία ακόμα «επιτυχία» σε μία συγκυρία που για πολλούς λόγους η κυβέρνηση έχει την ανάγκη ενός επικοινωνιακού αντιπερισπασμού για να αποπροσανατολίσει. Λίγες μόνο μέρες απομένουν για την δεύτερη αξιολόγηση και την επιβολή του κόφτη, των πλεονασμάτων και του τέταρτου μνημόνιου, καθώς και για την δρομολόγηση της «λύσης του Κυπριακού», μέσα σε ένα διεθνές και εγχώριο περιβάλλον που φλέγεται όλο και περισσότερο από την κρίση και τον πόλεμο.  Αλλά είναι χιλιοπαιγμένο το παραμύθι της τρομοϋστερίας για να ξεγελάσει άλλη μία φορά. Και ανεξάρτητα από τις διαφορές μας με τις οργανώσεις ένοπλης πάλης θα ξαναπούμε ότι οι πραγματικοί εχθροί του λαού δεν είναι εκείνοι που το σύστημα βαφτίζει τρομοκράτες, αλλά είναι το ίδιο το σύστημα, οι δομές και οι μηχανισμοί του και οι διαχειριστές τους, που τον οδηγούν καθημερινά στην οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση, την ανεργία και την φτώχεια και του συρρικνώνουν τις ελευθερίες και τα δικαιώματα. Είναι αυτοί οι κρατικοί μηχανισμοί που λειτουργώντας εκδικητικά και ως σύγχρονοι τύραννοι, ετοιμάζονται να καταδικάσουν ένα εξάχρονο παιδί σε εγκλεισμό σε ίδρυμα, λόγω της δράσης των γονιών του. Σαν να μην έφτανε η σύλληψη της μητέρας μπροστά στα μάτια του, επιδιώκουν να του στερήσουν το υποστηρικτικό περιβάλλον των οικείων και συγγενών.

Με αφορμή όλα τα παραπάνω, η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. επισημαίνει ότι  η λειτουργία και οι προτεραιότητες του αστικού κράτους, των κατασταλτικών μηχανισμών και των Μ.Μ.Ε. παραμένουν αμετάβλητες και ισχυροποιημένες επί ημερών κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Αν η «αντιτρομοκρατική» και οι λοιπές αστυνομικές υπηρεσίες έδειχναν τον ίδιο ζήλο απέναντι στην πραγματικά τρομοκρατική δράση των Ταγμάτων Εφόδου της Χρυσής Αυγής τα προηγούμενα χρόνια ίσως δεν θα είχαμε θρηνήσει τους Σαχτζάτ Λουκμάν και Παύλο Φύσσα. Ούτε τους συνεχείς εμπρησμούς και επιθέσεις σε χώρους μεταναστών και προσφυγικούς καταυλισμούς.

Με τις σκέψεις αυτές και με αδιαπραγμάτευτη απαίτηση την τήρηση των συνταγματικών και δικονομικών της δικαιωμάτων και την άμεση λήξη της επαίσχυντης και απροκάλυπτα παράνομης ομηρίας του εξάχρονου παιδιού της, που έπρεπε ήδη να είχε παραδοθεί στους οικείους και συγγενείς του που η Πόλα Ρούπα επέλεξε, καλούμε όλους τους κινηματικούς φορείς να συμμετάσχουν ενεργά στον αγώνα της αυτόν.

ANT.AΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

06 Ιανουαρίου 2017

Όχι στην εξαθλίωση των συνταξιούχων, στην κοροϊδία, την επιτροπεία.

 
Μαύρες γιορτές θα κάνουν εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι με την εφαρμογή του Νόμου Κατρούγκαλου από 01.01.2017. Με την εγκληματική κατάργηση του ΕΚΑΣ, με την μείωση των επικουρικών αλλά και των κύριων συντάξεων και τον συνολικό "επανυπολογισμό" τους, με βάση το  νέο ασφαλιστικό κυβέρνησης-τρόικας εκατομμύρια συνταξιούχοι οδεύουν προς την εξαθλίωση. 
Αυτή η εξέλιξη ρίχνει φως και στην κοροϊδία της κυβέρνησης με το επίδομα στους συνταξιούχους, που κατέληξε στην ντροπιαστική επιστολή Τσακαλώτου στους "θεσμούς".  Το "εφάπαξ" επίδομα- όπως μας πληροφορεί και η επιστολή Τσακαλώτου- αυτό το  μνημείο υποταγής και παράδοσης στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς και την επιτροπεία - αποδεικνύεται το "αναισθητικό" για να περάσει ανώδυνα το πετσόκομμα  των συντάξεων και να εδραιωθεί η μόνιμη περικοπή τους!
Καμιά "13η σύνταξη", καμιά "ελάφρυνση του ΦΠΑ", κανένα -έστω και στοιχειωδώς- φιλολαικό μέτρο δεν σκοπεύει να θεσμοθετήσει η κυβέρνηση αυτή, αντίθετα δεσμεύεται να βουλιάξει ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους και τη νεολαία στη φτώχεια και την ανεργία.
Ο αγώνας για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής και των φορέων της, για το δημοκρατικό δικαίωμα του λαού να αποφασίζει για την ζωή του, για πλήρη ανεξαρτησία  απέναντι στις επιλογές δανειστών-άρχουσας τάξης παίρνει πια τα χαρακτηριστικά αγώνα για την επιβίωση του λαού μας. 

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ 
Η νέα χρονιά θα ανοίξει με αυτή την μεγάλη μάχη, που είναι και η καλύτερη ευχή για την χρονιά που έρχεται...

02 Ιανουαρίου 2017

Η ιστορία πετά το γάντι – θα το σηκώσουμε το 2017;

 
"Το 2017, η χρονιά του πεπρωμέ­νου της Ευρώπης". Αυτός είναι ο χαρακτηρισμός που επέλεξε το γερμανικό περιοδικό Ντερ Σπίγκελ για το νέο έτος, σημει­ώνοντας τα εξής σε άρθρο στην ιστοσελίδα του: «Το 2016 υπήρξε αρκετά κακό για την ΕΕ: Τρομοκρατική επίθεση στις Βρυξέλλες, ψήφος των Βρετανών υπέρ της αποχώρη­σης, διαμάχη για την εμπορική συμφωνία CETA, παραίτηση του Ιταλού πρωθυπουρ­γού Ρέντσι, εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ. Ακόμη όμως και μετά από ένα τέτοιο Annus Horribilis, είναι γεγονός ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε ακόμη χει­ρότερα. Κι αυτό ακρι­βώς θα μπορούσε να συμβεί το 2017».
Οι συγκεκριμένες εκτιμήσεις δεν απέ­χουν πολύ από την πραγματικότητα. Ει­δικά στην Ευρώπη, εάν η χρονιά που τε­λειώνει επιφύλασσε στο πολιτικό κατεστημένο και τις κοινωνί­ες δυσάρεστες, στην πλειοψηφία τους, εκ­πλήξεις, αυτή που ξεκινά είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει αλλεπάλληλα σοκ και μεγά­λες ανατροπές.
Σε πολιτικό επίπεδο, άλλωστε, το 2017 θα σφραγιστεί ούτως ή άλλως από έναν εκλογικό μαραθώνιο. Η …προθέρμανση γί­νεται με την εκλογή του νέου προέδρου της Ευρωβουλής, όπου, για πρώτη φορά, οι δύο μεγαλύτερες και παραδοσιακές ομάδες, ΕΛΚ και Σοσιαλιστές, έσπασαν το «σύμφω­νο συνεργασίας» τους το οποίο προέβλεπε εναλλαγή και σχεδόν ισότιμη μοιρασιά όλων των αξιωμάτων – με το επιχείρημα (από την πλευρά των δεύτερων) ότι οι πολίτες τους έχουν ουσιαστικά ταυτίσει, με αποτέλεσμα να αναζητούν αλλού εναλλακτικές λύσεις.
Η συνέχεια θα δοθεί στις 15 Μαρτίου, με τις βουλευτικές εκλογές στην Ολλανδία. Στη χώρα δηλαδή όπου, σύμφωνα τουλά­χιστον με τις δημοσκοπήσεις, το ακροδε­ξιό και ρατσιστικό Κόμμα Ελευθερίας, του Γκέερτ Βίλντερς, προηγείται με ποσοστό που ξεπερνά το 35%, έναντι 25% για το κόμμα του πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε και γύρω στο 10% για τους συγκυβερνώντες Εργατι­κούς του προέδρου του Γιούρογκρουπ και πιστού συμμάχου του Βερολίνου και του Σόιμπλε, Γερούν Ντάιζελμπλουμ. Προφα­νώς δε, εφόσον τα προγνωστικά επιβεβαι­ωθούν, ο Βίλντερς δεν αποκλείεται να κλη­θεί να σχηματίσει την επόμενη κυβέρνηση σε μια χώρα η οποία συγκαταλέγεται στους ισχυρούς της ΕΕ.
Λίγες εβδομάδες αργότερα έρχεται η σειρά του …κυρίως μενού, καθώς στις 23 Απριλίου και τις 7 Μαΐου διεξάγονται οι δύο γύροι των προεδρικών (και βουλευτι­κών) εκλογών στη Γαλλία. Η επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου, Μαρίν Λεπέν, δεν κρύ­βει ότι έχει βάλει στόχο το Μέγαρο των Ηλυ­σίων. Και η αλήθεια είναι ότι σήμερα οι συν­θήκες είναι πολύ διαφορετικές και ευνοϊκές γι’ αυτήν σε σύγκριση με τις αντίστοιχες που επικρατούσαν το 2002, όταν ο πατέρας της είχε κάνει την έκπληξη πετώντας έξω από το δεύτερο γύρο τον Λιονέλ Ζοσπέν, για να συντριβεί όμως εξαιτίας της συσπείρωσης του λεγόμενου «δημοκρατικού τόξου» γύ­ρω από τον Ζακ Σιράκ.
Σχεδόν την ίδια περίοδο είναι πολύ πι­θανό να στήνονται κάλπες και στην Ιταλία, έστω κι αν ο επίσημος προγραμματισμός προβλέπει εκλογές το 2018. Όλοι παραδέ­χονται, άλλωστε, ότι η κυβέρνηση που προ­έκυψε μετά την ήττα Ρέντσι στο δημοψήφι­σμα και την παραίτησή του είναι ασταθής και δεν μπορεί να τα φέρει βόλτα με τα τε­ράστια προβλήματα της χώρας, σε όλα τα επίπεδα – πολύ περισ­σότερο καθώς Βρυ­ξέλλες και Βερολίνο ασκούν ασφυκτικό πρέσινγκ στη Ρώμη γύρω από την υπόθε­ση της διάσωσης πολλών μεγάλων τραπε­ζών της χώρας.
Το φινάλε θα γραφεί –θεωρητικά και ενώ είναι πολύ πιθανό να έχουν μεσολαβήσει έκτακτα γεγονότα και σε άλλες χώρες, όπου οι ισορροπίες είναι εξαιρετικά εύθραυστες– στη Γερμανία το Σεπτέμβριο. Εκεί όπου ψη­φοφόροι, κεφάλαιο και πολιτικό κατεστημέ­νο, αφού αποτιμήσουν τα αποτελέσματα των εκλογών που θα έχουν προηγηθεί και τις τά­σεις που έχουν καταγραφεί, θα κληθούν να δώσουν κατεύθυνση στην ευρωπαϊκή υπερ­δύναμη και μαζί στο οικοδόμημα της ΕΕ και του ευρώ.
Θα προτιμήσουν, άραγε, τη συνέ­χεια και τους αναγκαίους συμβιβασμούς που αυτή συνεπάγεται; Ή, αντιθέτως, θα υιοθετή­σουν την πιο επιθετική γραμμή, για συνέχι­ση και επιτάχυνση της καπιταλιστικής ολο­κλήρωσης με λιγότερους εταίρους και καθα­ρή την ηγεμονία του Βερολίνου;
Σε κάθε περίπτωση, και με δεδομένο ότι γύρω στην άνοιξη αναμένεται να ξεκινήσει η (δυσάρεστη και επώδυνη για τα κέντρα εξου­σίας, παρά τα όσα επισήμως λέγονται) διαδι­κασία του Brexit, το 2017 θα κάνει και τους τελευταίους δύσπιστους και εμμονικούς να συνειδητοποιήσουν ότι τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Το οικοδόμημα που άρχισε να χτίζεται πριν από 60 χρόνια, με την υπογρα­φή της Συνθήκης της Ρώμης και την ίδρυση της ΕΟΚ στις 25 Μαρτίου 1957, χρειάζεται όχι απλώς μερεμέτια, αλλά σοβαρές στατι­κές παρεμβάσεις, εάν θέλει να ελπίζει ότι θα υπάρχει και επόμενη μέρα.
Η αλήθεια δε είναι ότι κάτι ανάλογο συμ­βαίνει και εκτός Ευρώπης, σχεδόν σε όλες τις περιοχές του κόσμου και πρωτίστως στις ΗΠΑ. Η απρόσμενη εκλογή του Τραμπ στην προεδρία σηματοδοτεί μια τομή στη συνέ­χεια της πολιτικής ιστορίας της υπερδύνα­μης, αντίστοιχη με εκείνη που θα σημάνει πιθανή εκλογή της Λεπέν στη Γαλλία. Όσο για τη –σφοδρή και πρωτόγνωρη– δημόσια σύγκρουσή του με τον Ομπάμα σε μια σει­ρά θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής (Ρω­σία, Ισραήλ-Παλαιστινιακό, ΟΗΕ κ.λπ.) λί­γο πριν την ορκωμοσία της 20ής Ιανουα­ρίου, αποδεικνύει πως υπάρχει ένα ρήγμα που βαθαίνει διαρκώς, χωρίζοντας κυριολε­κτικά στα δύο την κοινωνία και το κατεστη­μένο της χώρας.
Την ίδια στιγμή, πάνω στα αποκαΐδια, τους ποταμούς αίματος και την προσφυγιά εκατομμυρίων ανθρώπων που έχει προκα­λέσει ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή, συντε­λούνται επίσης μεγάλες ανατροπές οι οποίες αλλάζουν ριζικά το σκηνικό. Η συμφωνία γε­νικής εκεχειρίας στη Συρία, η οποία υπογρά­φηκε με βάση το σχέδιο Μόσχας, Άγκυρας και Τεχεράνης, επιβεβαιώνει ότι οι Αμερι­κανοί έχουν χάσει σημαντικό έδαφος και την πρωτοβουλία των κινήσεων σε μια γεωπο­λιτική ζώνη που παραδοσιακά …έλυναν και έδεναν. Ακόμη και οι νέοι ισχυροί παίκτες, όμως, είναι πρακτικά ευάλωτοι και έχουν πολλά αδύναμα σημεία – με πρώτη και κα­λύτερη την Τουρκία του Ερντογάν, που έχει ανοίξει παντού μέτωπα, εντός και εκτός συ­νόρων, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει σο­βαρό κίνδυνο ενός γενικευμένου και πατα­γώδους οικονομικού και πολιτικού κραχ.
Το κερασάκι στην τούρτα –ή, για την ακρίβεια, η βάση της τούρτας– δεν είναι άλλο από τη συνεχιζόμενη οικονομική κρί­ση, την προφανή αδυναμία του συστήμα­τος να δώσει μια αξιόπιστη και βιώσιμη λύ­ση και την περαιτέρω διεύρυνση των αδι­κιών και των ανισοτήτων σε βάρος των πιο αδύναμων αυτού του πλανήτη. Πρακτικά, η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία συ­νεχίζει να αναπνέει από τον «σωλήνα» που της προσφέρουν οι μεγάλες κεντρικές τρά­πεζες οι οποίες –εναλλάξ ή και όλες μαζί κά­ποιες φορές– συνεχίζουν να προσφέρουν άφθονο και φθηνό χρήμα στις αγορές, έστω κι αν γι’ αυτό δεν υπάρχει ουσιαστικό υλι­κό αντίκρισμα.
Το 2017, λοιπόν, όλα δείχνουν ότι ο κλονισμός του παλιού συστήματος, του «υπαρκτού καπιταλισμού» σε όλες του τις εκδοχές, θα συνεχιστεί και θα ενταθεί. Οι αντιθέσεις στο εσωτερικό του συστήματος θα οξυνθούν και οι ανταγωνισμοί θα λά­βουν πιο βίαιη μορφή. Θεσμοί και οικοδο­μήματα που σφράγισαν τους συσχετισμούς και τις ισορροπίες της μεταπολεμικής πε­ριόδου, όπως είναι ο ΟΗΕ αλλά και η ΕΕ, αμφισβητούνται ευθέως, από τα «πάνω» και από τα «κάτω».
Προκειμένου να ξεπεράσουν τη νέα δο­κιμασία και να βγουν με όσο το δυνατόν λιγότερες και πιο ακίνδυνες λαβωματιές από αυτήν, το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό είναι φανερό ποια γραμμή επι­λέγουν: Επιχειρούν μια στροφή στην αντί­δραση, την καταστολή, την ακόμη πιο άγρια εκμετάλλευση της ανθρώπινης ύπαρξης, την ισοπέδωση κατακτήσεων δεκαετιών. Ανοί­γουν την πόρτα στην εποχή των τεράτων.
Κάθε μέρα που περνά, γίνεται ακόμη πιο δύσκολο να ορθωθεί απέναντί τους ένα φράγμα που θα τους σταματήσει και, πολύ περισσότερο, θα τους αναγκάσει να υποχω­ρήσουν. Γι’ αυτό και φέτος, το 2017 πιότε­ρο από ό,τι πέρυσι ή τα προηγούμενα χρό­νια, πρέπει επιτέλους να τολμήσουμε να σηκώσουμε το γάντι που έχει πετάξει η ιστο­ρία. Από ουραγοί και διαμαρτυρόμενοι να γίνουμε πρωτοπόροι και ονειροπόλοι. Να βγούμε από τα τείχη των μικρών και πρα­κτικά φανταστικών γαλατικών μας χωριών. Να κάνουμε τις ρωγμές, τους γκρεμούς και τις γκρίνιες τους ανεξίτηλες ύβρεις.
Ειδάλλως, το σκοτάδι της νέας βαρβαρό­τητας θα πέσει ακόμη πιο βαρύ και θα είναι δύσκολο να δούμε ακόμη και αυτό το γάντι…
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *