23 Δεκεμβρίου 2018

Ένα σύντομο σχόλιο για πλευρές της πολιτικής μας στρατηγικής μπροστά στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.


Ένα σύντομο σχόλιο για πλευρές της πολιτικής μας στρατηγικής μπροστά στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.
Στις 19 Μαΐου έχει προγραμματιστεί η διεξαγωγή των αυτοδιοικητικών (δημοτικών και περιφερειακών) εκλογών καθώς και των ευρωεκλογών, ενώ πιθανό είναι και το ενδεχόμενο της ταυτόχρονης διεξαγωγής και των βουλευτικών εκλογών.
Ανεξάρτητα από τη διάταξη του πολιτικού σκηνικού ενόψει των τριπλών ή τετραπλών εκλογών είναι ιδιαίτερα σημαντικό η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. να χαράξει έγκαιρα μία κοινή πολιτική στρατηγική για την παρέμβαση των δυναμικού της στο επίπεδο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Μία στρατηγική που θα συνεισφέρει τόσο πολιτικά στην ενίσχυση των ριζοσπαστικών, αντιδιαχειριστικών, αντικαπιταλιστικών και αντι-ΕΕ συνδυασμών όσο και οργανωτικά με την κατανομή των χιλιάδων οργανωμένων μελών της στις τοπικές και περιφερειακές κινήσεις.
Ειδικότερα, η οργανική ένταξη και συμμετοχή των μελών μας - ακόμα και ως δευτερεύουσα ένταξη - στην εσωτερική ζωή των κινήσεων θα συνεισφέρει και στην πολιτική ενεργοποίηση ενός δυναμικού που βρίσκεται στο μεταίχμιο της εργασιακής ένταξης, της επισφάλειας και της ανεργίας αλλά θα έχει και πολυεπίπεδη συνεισφορά στην ανασυγκρότηση του νεολαιΐστικου και του εργατικού κινήματος που εδράζεται σε σημαντικό βαθμό σε τοπικό επίπεδο.
Αναφερόμενοι όμως σε ριζοσπαστικές, αντιδιαχειριστικές, αντικαπιταλιστικές και αντι-ΕΕ δημοτικές και περιφερειακές κινήσεις είναι σκόπιμο να γίνουν κάποιες επισημάνσεις:
1.    Πληθώρα από αυτές υπάρχουν πλέον εδώ και δεκαετίες, όχι ως προϊόν ενός «κομματικού» σχεδιασμού αλλά ως αποκρυστάλωση μίας πραγματικής συσπείρωσης ενός μάχιμου πολιτικού δυναμικού, μίας αδιάλειπτης πολιτικής παρέμβασης σε κρίσιμα μέτωπα και μίας φυσιογνωμίας που πραγματώνει τόσο την αντιδιαχειριστική στάση όσο και την πραγματική εσωτερική δημοκρατική λειτουργία. Αυτές οι τοπικές κινήσεις συμπυκνώνουν και μία μάλλον πρωτοτυπία αλλά και συνεισφορά της «εκτός των τειχών» ελληνικής αριστεράς, του μοντέλου των πολιτικο-συνδικαλιστικών ενοτήτων του «κοινωνικού χώρου» που παράγουν πολιτική και οικοδομούν τις αναγκαίες για τη δράση τους κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες.
2.    Πάνω σε αυτό το πολιτικό «κεκτημένο» επέδρασαν καταλυτικά οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ διαβλέποντας ορθά την κρισιμότητα της παρέμβασης στο τοπικό και περιφερειακό επίπεδο και την κομβικότητα του συνολικά για το λαϊκό κίνημα. Αυτός ήταν και ο «τόπος» που επιτεύχθηκε το πλέον έμπρακτο και παραγωγικό ξεδίπλωμα της πολιτικής στρατηγικής συμμαχιών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της υλοποίησης του αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής. Ως αποτέλεσμα σήμερα, σε μία περίοδο σχετικής υποχώρησης των μεγάλων κινητοποιήσεων των προηγουμένων ετών, αλλά και των συγκροτημένων πολιτικών δομών στη νεολαία και το εργατικό κίνημα, καταμετρούμε πολλές δεκάδες τοπικών σχημάτων/κινήσεων, με έμφαση στο χώρο της Αττικής αλλά και πανελλαδικά καθώς και 11 συγκροτημένες περιφερειακές κινήσεις. Ας αναλογιστούμε το τεράστιο πολιτικό βάρος που διαθέτει σήμερα η «Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική», η οποία στηρίζεται (αλλά και στηρίζει) από το σύνολο των αντικαπιταλιστικών κινήσεων της Αττικής για να αντιληφθούμε την κρισιμότητα της παρέμβασης σε αυτό το επίπεδο.
3.    Αυτή η ευρεία κατανομή των δημοτικών και περιφερειακών κινήσεων, που διεκδικεί χαρακτηριστικά πανελλαδικής διάρθρωσης, συνεισέφερε και συνεισφέρει τα μέγιστα σε πληθώρα μαχών του λαϊκού και εργατικού κινήματος. Από τις δεκάδες μικρές και μεγάλες μάχες για τα θέματα του περιβάλλοντος και της διαχείρισης του αστικού χώρου και τη μάχιμη αντιπαράθεση στους αναπτυξιακούς σχεδιασμούς του κεφαλαίου, τις πλατείες και τις λαϊκές συνελεύσεις την περίοδο του πρώτου μνημονίου, τη μάχη του «ΟΧΙ», τη διαρκή αντιπαράθεση και σύγκρουση με τη δράση της Χ.Α. και των φασιστικών συμμοριών, τις καθημερινές μάχες για την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων μέχρι και την εξαιρετικά ελπιδοφόρα συγκρότηση των Εργατικών Λεσχών σε μία σειρά γειτονιών.
4.    Οι κινήσεις δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση «κινηματικό εργαλείο» ή ένα επίπεδο πολιτικού πειραματισμού. Διαχρονικά αποτελούν ένα εργαστήριο πολιτικής γραμμής και ιδεολογίας. Κομβική ήταν η θεωρητική συνεισφορά τους στην ερμηνεία της λειτουργίας της τοπικής αυτοδιοίκησης ως αναπόσπαστο τμήμα του κρατικού μηχανισμού, αναπόσπαστο στοιχείο ιστορικά της πολιτικής, ιδεολογικής και οικονομικής λειτουργίας του αστικού κράτους, που εξασφαλίζει την μακροπρόθεσμη αναπαραγωγή των καπιταλιστικών σχέσεων εξουσίας και εκμετάλλευσης, επιτρέποντας την αποτελεσματικότερη οργάνωση του συνασπισμού εξουσίας σε τοπικό επίπεδο. Η εμπέδωση αυτής της θεωρητικής θέσης μέσα από τον μετασχηματισμό της σε μάχιμη αντιδιαχειριστική παρέμβαση έθεσε ίσως την πλέον κρίσιμη οριοθέτηση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς από οικονομίστικες απόψεις της παραδοσιακής ρεφορμιστικής αριστέρας για το ρόλο και τη λειτουργία των ΟΤΑ, όσο και από ανανεωτικές μεταμοντέρνες αντιλήψεις περί δυνατότητας «αυτονόμησης» ή κατοχύρωσης «τοπικής δημοκρατίας» στο επίπεδο της «τοπικής αυτοδιοίκησης». Επίσης, ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί η δράση της «Πρωτοβουλίας Κατοίκων στα Νότια» - «Αριστερής Πρωτοβουλίας Γλυφάδας» (μετέπειτα) - στον επαναπροσδιορισμό και την οριοθέτηση της μάχιμης αντικαπιταλιστικής τοποθέτησης σε σχέση με τα «μεγάλα έργα» και τους αναπτυξιακούς σχεδιασμούς του κεφαλαίου στο επίπεδο του χώρου (πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού - περιφερειακή Υμηττού), τόσο από μία οικονομίστικη προσέγγιση υπέρασπισης της «μεγέθυνσης», όσο και από ρεφορμιστικές διαχειριστικές λογικές εναλλακτικών προτάσεων/σχεδιασμού ή/και αυτόνομες λογικές «απο-ανάπτυξης», από τις οποίες επικαθοριζόταν η δράση μας μέχρι και πριν μία δεκαετία. Είναι ενδεικτικό το βάρος και το εύρος αυτών των τοποθετήσεων - προϊόν της πολιτικής δράσης των κινήσεων στο τοπικό επίπεδο - που έχουν ενσωματωθεί στις πολιτικο-ιδεολογικές θέσεις τόσο συνιστωσών όσο και της ίδιας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Συγκεφαλαιώνοντας τα παραπάνω, οι ριζοσπαστικές, αντιδιαχειριστικές, αντικαπιταλιστικές και αντι-ΕΕ δημοτικές και περιφερειακές κινήσεις αποτελούν μία από τις θεμέλιους λίθους της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς στη χώρα. Αλλιώς ειπωμένο είναι η ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική αριστερά σε ότι αφορά το τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Έχουν κατοχυρώσει:
1.    Tην πραγματική κοινωνική τους γείωση στις περιοχές παρέμβασής τους, τη διαρκή κινηματική παρέμβαση και τη σημαντική τους συμβολή στη δημιουργία θεσμών αυτοοργάνωσης και εργατικής λαϊκής δημοκρατίας, στη δημιουργία λαϊκών συνελεύσεων και επιτροπών αγώνα, εργατικών λεσχών και στήριξη της λαϊκής αυτενέργειας και πρωτοβουλίας.
2.    Το απαιτούμενο σήμερα πολιτικό και ιδεολογικό βάθος που τις φέρνει σε διάταξη μάχης συνολικά απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική των μνημονίων που απορρέει από την ΕΕ και ΟΝΕ, αποτελώντας κρίσιμο βραχίονα - αλλά και δυνητικό υποδοχέα των «υλικών» - του αναγκαίου σήμερα αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής.
3.    Την απαιτούμενη φυσιογνωμία, τόσο σε σχέση με τον αντιδιαχειριστικό χαρακτήρα της παρέμβασής τους, όσο και σε σχέση με τη δημοκρατική τους λειτουργία, την αυτοτέλειά τους ως πολιτικές οντότητες, την πολυμορφία τους και την εμπεδωμένη τελικά εσωτερική πολιτική τους «γεωμετρία».
Συμπερασματικά λοιπόν, ενόψει των επερχόμενων δημοτικών και περιφερειακών εκλογών και σε ότι αφορά τις τοπικές και περιφερειακές κινήσεις στις οποίες παρεμβαίνουμε η κατεύθυνσή μας πρέπει να έχει τις εξής ορίζουσες:
·        Με δεδομένο ότι το σημερινό πολιτικό-ιδεολογικό βάθος των κινήσεων αποτελεί σήμερα προϋπόθεση μιας ικανής παρέμβασης στο τοπικό επίπεδο, αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης ή απομείωσης για την επίτευξη ευρύτερων ενοτήτων. Οι προτάσεις ενότητας ή κοινής δράσης που θα προκύψουν - ενόψει και των εκλογών - πρέπει να εξετάζονται στη βάση του πολιτικού κεκτημένου, των κοινών κινηματικών πρακτικών και της αντιδιαχειριστικής φυσιογνωμίας των κινήσεων και όχι στο πλαίσιο είτε ενός εκλογικίστικου ετεροκαθορισμού ή / και ικανοποίηση πολιτικών σχεδιασμών με ορίζοντα το κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Μία παρόμοια κατεύθυνση δεν θα σηματοδοτούσε την ενίσχυση της δράσης και της παρέμβασης στο τοπικό επίπεδο, αλλά αποκλειστικά κεντρικούς πολιτικούς σχεδιασμούς στο πλαίσιο μίας επίπλαστης «ενότητας».
·        Η πολιτική συμπύκνωση που έχει προκύψει ως αποτέλεσμα της κρίσης και το αναπόφευκτο βάθεμα των πολιτικών απαντήσεων που δίνουν οι πολιτικές συγκροτήσεις της αριστεράς και συνακόλουθα οι κινήσεις δεν σηματοδοτεί και ενιαιοποίηση των πολιτικών επιπέδων παρέμβασης. Το πολιτικό κεκτημένο των κινήσεων είναι αποτέλεσμα κυρίως της εσωτερικής πολιτικής τους λειτουργίας, βρίσκεται σε ώσμωση και επικοινωνία με το πολιτικό κεκτημένο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά δεν ταυτίζεται υποχρεωτικά. Η πολιτική φυσιογνωμία λοιπόν των κινήσεων πρέπει να διαφυλαχθεί από μία εργαλεική προσέγγισή τους ως «ιμάντα μεταβίβασης και εξειδίκευσης» της «γραμμής», όπως επίσης και να περιφρουρηθεί από «αυτο-αναφορικές» λογικές καθαρότητας, που τροφοδοτούνται από την κινηματική υποχώρηση και την αντικειμενική - ως ένα βαθμό - αδυναμία υλοποίησης μίας μάχιμης πολιτικής συμμαχιών. Και τα δύο θα οδηγούσαν στην απώλεια των όρων μαζικής παρέμβασης, δημοκρατικής λειτουργίας και τελικά παραταξιοποίησης και αποπτώχευσης του υφιστάμενου αλλά και δυνητικού πολιτικού δυναμικού τους.
·        Μέσα στο προφανώς «ναρκοθετήμενο» επερχόμενο εκλογικό σκηνικό, πρέπει να αξιοποιήσουμε το πολιτικό ενδιαφέρον που αναπόφευκτα πυροδοτεί με παραγωγικό πολιτικά τρόπο:
­   Να συμβάλλουμε έγκαιρα στην ενίσχυση ειδικά των τοπικών κινήσεων με την ενεργοποίηση του συνόλου των οργανωμένων μελών των συνιστωσών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τα οποία πρέπει να τεθούν με προτεραιότητα στη διάθεση των δημοτικών και περιφεριακών κινήσεων.
­   Το επόμενο διάστημα πρέπει να ανατάξουμε τυχόν δυσλειτουργίες σε σχέση με την εσωτερική λειτουργία των κινήσεων.
­   Να ενεργοποιήσουμε ακόμα περισσότερο των πολιτικό συντονισμό των αντικαπιταλιστικών κινήσεων πόλης.
­   Να εξασφαλίσουμε τον ενιαίο προεκλογικό βηματισμό με έκδοση κοινής αφίσας και κάλεσμα αγώνα σε κάθε αγωνιστή για στήριξη των κινήσεων μας στους δήμους και τις περιφερείες αλλά και συμμετοχή σε αυτές.
Παναγιώτης Βασιλάκης
μέλος ΠΣΟ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
μέλος Τ.Ε. ΑΝΤΑΡΣΥΑ Νοτίων Προαστίων
μέλος Αριστερής Πρωτοβουλίας Γλυφάδας
19-12-2018

22 Δεκεμβρίου 2018

Σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη νέα συνάντηση του άξονα πολέμου Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ στο Μπερ Σεβά


Απειλή για την ειρήνη στην Αν. Μεσόγειο η συμπόρευση του άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ με τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και τα κέρδη των πολυεθνικών ενέργειας
Η συνάντηση κορυφής του άξονα πολέμου Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ στις 20 Δεκέμβρη είναι μια εξέλιξη που επιβεβαιώνει τη βαθιά πρόσδεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στα σχέδια του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα και τους σχεδιασμούς της άρχουσας τάξης. Η συμμετοχή του πρέσβη των ΗΠΑ στο Ισραήλ που κάνει τον άξονα ουσιαστικά τετραμερή, μόνο τυχαία δεν είναι.
Η παρουσία του Α. Τσίπρα, αλλά και του Κύπριου προέδρου Ν. Αναστασιάδη στο Μπερ Σεβά του Ισραήλ νομιμοποιούν πρώτα από όλα το αντιδραστικό καθεστώς του Ισραήλ και τη ρατσιστική πολιτική τύπου απαρτχάιντ σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.
Ο άξονας πολέμου των τριών χωρών λειτουργεί στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής επέμβασης των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ σε Αν. Μεσόγειο και Μ. Ανατολή σε βάρος της ειρήνης και των λαών της περιοχής, επιβάλλοντας αντιδραστικά καθεστώτα και διαιωνίζοντας τις εθνοτικές και θρησκευτικές συγκρούσεις, προκειμένου να επιβάλλουν τα συμφέροντά τους. Ειδικά σήμερα ο άξονας αυτός, στο πλευρό των ΗΠΑ και ΕΕ, στρατεύεται στα πλαίσια του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού συμφερόντων στην περιοχή με Ρωσία, Κίνα και Ιράν, με απρόβλεπτες συνέπειες για τους λαούς.
Παράλληλα οι συμφωνίες για τον αγωγό Eastmed δείχνουν ότι τα κέρδη των αρχουσών τάξεων και των πολυεθνικών ενέργειας της Δύσης και ειδικά των ΗΠΑ αποτελούν βασική προτεραιότητα του άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ. Μέσα από αυτό το δρόμο, οι ιμπεριαλιστές μονιμοποιούν την παρουσία τους, οξύνονται οι ανταγωνισμοί για την ΑΟΖ που φέρνουν πολεμικούς κινδύνους, αλλά και το κόστος της κούρσας εξοπλισμών, ενώ τα κέρδη θα πάνε στα μονοπώλια της ενέργειας.
Την ίδια στιγμή η απειλή της εξελισσόμενης κλιματικής αλλαγής χτυπά καμπανάκι για την ανθρωπότητα και δείχνει ότι είναι ολέθρια επιλογή η εξάρτηση από τους υδρογονάθρακες, οι επιλογές των ΗΠΑ και των πολυεθνικών βαθαίνουν αυτή την εξάρτηση. Οι εξορύξεις φυσικού αερίου στις ΑΟΖ της Αν. Μεσογείου, πέρα από την απειλητική παρουσία των ιμπεριαλιστών και τον κίνδυνο του πολέμου, οδηγούν σε παραπέρα όξυνση της κρίση του περιβάλλοντος για το χατίρι των κερδών των πολυεθνικών.
Το λαϊκό κίνημα και αντιπολεμικό κίνημα μπορεί και πρέπει να αποκαλύψει τις συνέπειες του άξονα πολέμου Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, να υπερασπιστεί την ειρήνη στην περιοχή και το μέλλον του λαών με τον αγώνα για τη διάλυσή του.

13 Δεκεμβρίου 2018

Δελτίο τύπου της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Τρικάλων για τη σύσκεψη για την παρέμβαση στον Δήμο Τρικκαίων



Πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 11/12, μετά από κάλεσμα της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Τρικάλων, ανοικτή σύσκεψη, στην οποία έγινε μια πρώτη αρχική συζήτηση σχετικά με τις δυνατότητες για μια μόνιμη, σταθερή και μαχητική παρέμβαση στον Δήμο Τρικκαίων, όπως επίσης για τους όρους και προϋποθέσεις για τη δημιουργία αριστερής, αντικαπιταλιστικής, δημοτικής κίνησης. 
Όπως αναφερόταν και στο αρχικό κάλεσμα, αλλά και αναδείχθηκε και μέσα από τη χθεσινή σύσκεψη, είναι σαφέστατες οι δυσκολίες, που πατάνε στη κατάσταση του κινήματος, καθώς και στις πολιτικές και προγραμματικές ταλαντεύσεις τμημάτων του κινηματικού δυναμικού που υπάρχει στην πόλη μας και με το οποίο συμβαδίζουμε στους δρόμους του αγώνα. Ωστόσο, παραμένει ακλόνητη η πεποίθησή μας, ότι μόνο με μια τέτοια πρωτοβουλία και παρέμβαση μπορεί να διαμορφωθούν καλύτερες συνθήκες πολιτικής μάχης στις αναμετρήσεις που έρχονται.
Οι κινήσεις της αγωνιστικής πτέρυγας θα δοκιμαστούν για τη συνολική τους φυσιογνωμία, τις θέσεις που προβάλλουν και πως τις υπηρετούν με συνέπεια σε όλα τα επίπεδα, τη συμβολή τους στην οργάνωση αγώνων, τη γείωση τους με τα προβλήματα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, την ικανότητα τους να εκφράζουν τις αγωνίες και τις ανάγκες τους κι από αυτά θα κριθούν στο επόμενο χρονικό διάστημα και στο τοπικό επίπεδο.
Θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες μας για το άνοιγμα αυτής της συζήτησης σε όλο και ευρύτερα κομμάτια του κόσμου της εργασίας και των κινημάτων, σε αγωνίστριες κι αγωνιστές, ώστε να γίνει εφικτή η υλοποίηση μιας ουσιαστικής παρέμβασης στα δημοτικά πράγματα, με νέα ανοικτή σύσκεψη στο αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Τρικάλων 

09 Δεκεμβρίου 2018

Δυναμώνει το βουητό των μελλοντικών σεισμών

Όταν ο Μάρξ έγραφε ότι η Γαλλία είναι  χώρα της Ευρώπης που οι αντιθέσεις φτάνουν πιο γρήγορα από οποιαδήποτε άλλη στο απόγειό τους ίσως δεν φανταζόταν την επιμονή της γαλλικής κοινωνίας να τον δικαιώνει..
Το Παρίσι και όλη η Γαλλία φλέγεται. Φλέγεται κυριολεκτικά από τις μάχες που μαίνονται στα οδοφράγματα, στις μαθητικές και φοιτητικές καταλήψεις που εξαπλώνονται  και μεταφορικά από μια πρωτοφανή πολιτική κρίση, που βγήκε "ξαφνικά" στο φως της ημέρα και μέσα σε τρεις βδομάδες έφερε τα πάνω κάτω.
Στην Γαλλία υποτίθεται πως η αστική τάξη είχε φτιάξει το ιδανικό πολιτικό σκηνικό. Από την μια ο τραπεζίτης Μακρόν, ο ηγέτης της ΕΕ, με την άθλια νεοφιλελεύθερη πολιτική του να εμφανίζεται σαν ο εκπρόσωπος της "δημοκρατίας" και του "αντιφασισμού".  Από την άλλη η Λεπέν να θυμίζει διαρκώς ότι ο κεφάλαιο είναι έτοιμο για τις  πιο μαύρες ¨λύσεις" μέσα στην κρίση του. Η σοσιαλδημοκρατία, η ρεφορμιστική αριστερά και τα συνδικάτα που ελέγχουν αδύναμα ή και απρόθυμα να οργανώσουν πραγματική πάλη ενάντια στην πολιτική Μακρόν, με επιμονή και αποφασιστικότητα για την ανατροπή της..
Και ξαφνικά η είσοδος των "κίτρινων γιλέκων" φέρνει τα πάνω κάτω. Ένας αστάθμητος λαϊκός παράγοντας εισβάλλει με μαχητικότητα στο προσκήνιο. Πολλοί είπαν ότι το κίνημα είναι αντιφατικό και πράγματι είναι! Μέσα σ αυτό συμμετέχουν μεσαία και μικροαστικά στρώματα, τεράστιες πληβειακές μάζες, συντηρητικοί και με ακροδεξιές απόψεις και πρακτικές, η νεολαία,  αλλά και μετανάστες, εργάτες, η φτωχολογιά του χωριού και της πόλης! 
Μέσα στο κίνημα όπως και σε κάθε πραγματικό κίνημα διεξάγεται μάχη για την κατεύθυνση και την ηγεμονία και οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στην Γαλλία που δρουν μέσα σε αυτό την δίνουν με όλες τους τις δυνάμεις..Η ριζοσπατικοποίηση του κινήματος, η τροπή του προς εργατικά αιτήματα, η τάση να "μην σταματήσει" στον συμβιβασμό που πρόσφερε ο Μακρόν, ξεμπρόστιασε την Λεπέν που εμφανίστηκε σαν αυτό που είναι! Η δύναμη του "νόμου και της τάξης", το μακρύ χέρι των τραπεζιτών και την ΕΕ, που κάλεσε σε σταμάτημα των αγώνων!! 
Μόνο με την συμμετοχή και την μάχη αποκαλύπτεται ο ρόλος των πολιτικών δυνάμεων και όχι με την αποχή περιμένοντας τα "καθαρά" κινήματα, που δεν υπάρχουν ποτέ, όπως, για μια ακόμα φορά,  φαντασιώνεται το ΚΚΕ.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει τον σκληρό αγώνα της γαλλικής εργατικής τάξης, της νεολαίας και όλων των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στην καπιταλιστική επίθεση, τον Μακρόν, την Λεπέν και όλο το αστικό πολιτικό σύστημα! Όλα μέχρι τώρα δείχνουν πως η πάλη θα κλιμακωθεί θα μπει στους χώρους δουλειάς, στις σχολές και στα σχολεία. Θα γίνει απεργία και διαδήλωση και όχι μόνο στην Γαλλία, καθώς ήδη υπάρχουν σημάδια εξάπλωσης σε Βέλγιο και Ολλανδία. 
Χαιρετίζουμε την αντικαπιταλιστική αριστερά που δίνει σκληρή μάχη και παλεύει να πάρει το κίνημα ανατρεπτικά, αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά.
Το οικοδόμημα τρίζει από παντού..η οικονομική και πολιτική κρίση βαθαίνει..είμαστε αισιόδοξοι ότι οι ρωγμές που πολλαπλασιάζονται μπορούν να  γεννήσουν ένα νέο κύμα αγώνων και ελπίδων!
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Τρικάλων

04 Δεκεμβρίου 2018

Ο φασισμός και ο ρατσισμός δολοφονούν.

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Τρικάλων συνυπογράφει και δημοσιοποιεί την ανακοίνωση της Τοπικής Επιτροπής Κέρκυρας, σχετικά με τη δολοφονία του 63χρονου εργάτη γης Petrit Zifle.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ Κέρκυρας: Ο φασισμός και ο ρατσισμός δολοφονούν…
Η στυγερή δολοφονία του 63χρονου εργάτη γης Petrit Zifle στη Λευκίμμη δεν έγινε ούτε για προσωπικές ούτε για οικονομικές διαφορές.
Ο φερόμενος ως δράστης, ο οποίος ομολόγησε το έγκλημα και το αναπαρέστησε, είναι γνωστός για την πολιτική του ταυτότητα. Υπήρξε εκλογικός αντιπρόσωπος της Χρυσής Αυγής στα εκλογικά κέντρα της Λευκίμμης και μέλος των «κλιμακίων» της Χρυσής Αυγής, όταν αυτή επισκεπτόταν την περιοχή. Το έγκλημα είναι καθαρά ρατσιστικό, καθώς είχε προηγηθεί διαπληκτισμός θύματος και δράστη, μετά από ύβρεις του δράστη, σε καφενείο του χωριού, καθώς και ξεκάθαρη απειλή του απέναντι στο θύμα για τη ζωή του.
Η δολοφονία αυτή έπεται ως κλιμάκωση της δράσης της Χρυσής Αυγής στην περιοχή (ιδιαίτερα στο χωριό του δράστη). Ταυτόχρονα, είναι πολιτικό παρεπόμενο της ύποπτης αδιαφορίας για την εμπλοκή της εν λόγω (εγκληματικής) οργάνωσης στα κινηματικά δρώμενα της περιοχής. Η φράση αποδοχής της Χρυσής Αυγής «τίποτα δεν μυρίζει, παρά μόνο το ποτάμι» έχει στοιχειώσει τις συνειδήσεις των πολιτών της Λευκίμμης, ως απάντηση στο «κάτι μυρίζει», για την παρουσία του βουλευτή της Χρυσής Αυγής σε συγκέντρωση- διαδήλωση στο Ποτάμι της Λευκίμμης.
Κατά το ίδιο διάστημα από τότε υβρίζονται και απειλούνται όσοι τόλμησαν να επισημαίνουν τη δράση της, ενώ άλλοι κάτοικοι της Λευκίμμης, υπό το κράτος του φόβου και των απειλών, αρνούνται να τοποθετηθούν.
Η αδυναμία αυτή της περιθωριοποίησης των φασιστών από την τοπική κοινωνία, έδωσε τη δυνατότητα στις διοικήσεις του Δήμου και της Περιφέρειας να καταγγέλλουν συλλήβδην ως «ακροδεξιό» και «φασιστικό» το κίνημα που αναπτύσσεται στη Λευκίμμη. Η εμμονή τους να αυτοαποκαλούνται «Αριστερά» και η παράνομη και άδικη στάση τους να μετατρέψουν τη Λευκίμμη σε έναν απέραντο σκουπιδότοπο ενισχύει τα ακροδεξιά κηρύγματα.
Την ίδια ώρα, άλλα κόμματα του «δημοκρατικού τόξου», αρνούνται να εμπλακούν στην υπόθεση της Λευκίμμης, αφήνοντας την κοινωνία στο έλεος των ύβρεων και των απειλών, προσβλέποντας σε εκλογικά οφέλη.
Η υπόθεση ενδέχεται να οδηγηθεί σε συγκάλυψη λόγω του φόβου ή της συντονισμένης προσπάθειας να μετατραπεί σε «επίλυση προσωπικών διαφορών». Εμείς, καλούμε τους συγχωριανούς του «κυρίου Πέτρου», του Αλβανού εργάτη που πλήρωσε με τη ζωή του, να μιλήσουν. Καλούμε τους δημοκρατικούς Λευκιμμιώτες να απομονώσουν και τη Χρυσή Αυγή και όσους κάλυψαν τη δράση της το προηγούμενο διάστημα. Καλούμε τους Κερκυραίους να αντιδράσουν στην προσπάθεια φασιστικοποίησης ολόκληρης της κοινωνίας.
Να μην επιτραπεί να συγκαλυφθεί άλλο ένα στυγερό έγκλημα του φασισμού και του ρατσισμού!
Κέρκυρα, 03-12-2018
...και για την αντιγραφή, ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία δηλώνει παρούσα στις μάχες της περιόδου και τις περιφερειακές εκλογές του Μαΐου

Ανακοίνωση - Δελτίο τύπου για τις αποφάσεις τις Αριστερής Παρέμβασης στη Θεσσαλία στην πανθεσσαλική της συνέλευση την Κυριακή 02/12/2018.
Δύσκολα μπορεί να πειστεί κάποιος από το παραλήρημα των κυβερνητικών κύκλων για το «τέλος των μνημονίων». Η καθημερινότητα της εργαζόμενης πλειοψηφίας και της νεολαίας υπαγορεύουν το ακριβώς αντίθετο. Η άγρια αντιλαϊκή επίθεση κλιμακώνεται και επεκτείνεται σε όλο το φάσμα της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, με βασικό πυλώνα υλοποίησης της τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Βασικός εταίρος και στρατηγικός σύμμαχός της κυβέρνησης σε αυτή την κατεύθυνση, η πλειοψηφία της Περιφέρειας Θεσσαλίας και ο περιφερειάρχης κ. Αγοραστός καθώς και το σύνολο των τοπικών παραγόντων, είτε στα πόστα του τοπικού κράτους είτε ως θεσμικοί-οικονομικοί εκφραστές του κεφαλαίου.
Την ίδια στιγμή, το τοπικό κράτος θωρακίζεται ώστε να είναι ακόμα πιο εχθρικό σε βάρος των εργαζομένων. Οι θεσμικές αλλαγές που εισάγονται με την ψήφιση του «Κλεισθένη Ι», στοχεύουν στην αποτελεσματικότερη και ταχύτερη πρόσδεση δήμων και περιφερειών με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, αποτελώντας συνέχεια, «εκσυγχρονισμό» και εμπέδωση όσων εφαρμόστηκαν με τον «Καποδίστρια» και τον «Καλλικράτη». Στοχεύουν στο βάθεμα του ρόλου των δήμων και περιφερειών ως μακρύ χέρι του κεντρικού κράτους και ως μηχανισμών επιβολής της αντιλαϊκής πολιτικής. Οι περιφέρειες και οι δήμοι ολοκληρώνουν τη μετεξέλιξή τους σε επιχειρηματικές δομές, αγοράς και πώλησης υπηρεσιών και κατανομής του προϊόντος της εκμετάλλευσης στα διάφορα επιχειρηματικά κέντρα. Στο πεδίο αυτό, οι αυταπάτες για φιλολαϊκή διαχείριση των περιφερειών και των δήμων  το μόνο που μπορούν να δημιουργήσουν είναι τερατουργήματα αντίστοιχα της “αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ”, που θα εκφυλίζουν και θα υπονομεύουν τη λαϊκή πάλη, θα κουτσουρεύουν τη λαϊκή απαιτητικότητα και θα υποτάσσουν τις κοινωνικές ανάγκες στα πλαίσια του “εφικτού” που κάθε φορά θα ορίζεται από τα ΕΣΠΑ, τις συμφωνίες στα πλαίσια της ΕΕ και τις συνθήκες σταθερότητας που θα επιβάλλουν οι “επενδυτές”.
Τα τελευταία χρόνια η τρομακτική μείωση των ΚΑΠ, έφερε στο προσκήνιο ως σχεδόν αποκλειστικό χρηματοδοτικό μέσο τα ΕΣΠΑ και μια σειρά άλλα πολιτικοοικονομικά προγράμματα της ΕΕ (Leader, MED κτλ.). Η χρήση και η ανάδειξη αυτών  των εργαλείων ως «σωτηρία», αποτελεί το θεμέλιο λίθο για τη δημιουργία ενός άλλου μοντέλου παραγωγής για τις δυνάμεις του κεφαλαίου, ή καλύτερα την ανεύρεση νέων τρόπων χρηματοδότησης των δραστηριοτήτων του καθώς και νέων τρόπων εκμετάλλευσης της θιγόμενης πλειοψηφίας. Το ΕΣΠΑ και τα προγράμματα που το συνοδεύουν, καταργεί οριστικά την προσπάθεια (υποτιθέμενη) ανταπόκρισης του τοπικού κράτους στις κοινωνικές ανάγκες και το καθιστά σε γραφείο κονδυλίων (με άμεση σχέση πλέον με την επιχειρηματική διαπλοκή) για τις τεχνικές εταιρίες και μια σειρά άλλων τομέων πρώτης κλίμακας της καπιταλιστικής οικονομίας (ιατρικές εταιρίες-εξοπλισμός νοσοκομείων, εταιρίες Α.Π.Ε, ανακύκλωσης κτλ.), για τη χρηματοδότηση προγραμμάτων εργασίας με ημερομηνία λήξης (κοινωφελής εργασία κτλ.), εκπαιδευτικών και ερευνητικών προγραμμάτων και προγραμμάτων κοινωνικής επιχειρηματικότητας.
Στο πεδίο αυτό θα διεξαχθούν οι επερχόμενες κοινωνικές μάχες και θα λάβουν χώρα και οι τοπικές εκλογές το Μάιο του 2019. Η “Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή” μετά από μαζική πανθεσσαλική και ανοιχτή συνέλευση του σχήματος και τη συμμετοχή συντρόφων και από τους τέσσερις νομούς της Θεσσαλίας που έγινε στη Λάρισα την Κυριακή 02/12, συζήτησε τους βασικούς άξονες της παρέμβασής της και αποφάσισε την αυτοτελή συμμετοχή της στις επερχόμενες περιφερειακές εκλογές.  Σε νέα πανθεσσαλική συνέλευση που θα γίνει την Κυριακή 27/01/2019 θα καταλήξει την προγραμματική της διακήρυξη και θα αποφασίσει για τον επικεφαλής του ψηφοδελτίου της.
Βασική μας επιδίωξη είναι η δημιουργία ενός ρεύματος εργατικής αντικυβερνητικής πάλης και αντιπολίτευσης που θα στοχοποιεί τόσο τους εκφραστές (πολιτικούς και οικονομικούς) των σχεδιασμών του κεφαλαίου, όσο και τον πυρήνα συγκρότησης της ίδιας της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης. Η δημιουργία ενός τέτοιου ρεύματος αποτελεί βασική προϋπόθεση για τη δημιουργία αναχωμάτων και ανασχέσεων στις ερπύστριες των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, είναι όρος για να μπορέσει η εργαζόμενη πλειοψηφία να επιτύχει κατακτήσεις και να ανατρέψει αντιλαϊκά σχέδια(βλ. πλειστηριασμούς, καύση σκουπιδιών, ιδιωτικοποιήσεις φυσικών αγαθών κτλ.) και τελικά δρόμος για μια ουσιαστική ρήξη και σύγκρουση με τις βασικές επιταγές κυβέρνησης-ΕΕ-εργοδοσίας με αντικαπιταλιστικά και εργατικά χαρακτηριστικά. Ακριβώς για αυτό,  η παρέμβασή μας θέλουμε να έχει το χαρακτήρα της αποσταθεροποίησης της σταθερότητας που επιδιώκει τόσο η κυβέρνηση, όσο και οι φορείς της τοπικής διοίκησης.
Εκτιμάμε πως τα 9 χρόνια της πολιτικής μας παρουσίας κατορθώσαμε σε μεγάλο βαθμό να υπηρετήσουμε τους στόχους που θέσαμε, διαμορφώνοντας ένα ρεύμα μαχητικής αντιπολίτευσης εντός και εκτός του περιφερειακού συμβουλίου. Η πολιτική σύγκρουση στην τελετή ορκωμοσίας του περιφερειακού συμβουλίου, το μπλοκάρισμα της δημιουργίας καταδυτικών πάρκων και της ιδιωτικοποίησης του αιγιαλού και της θάλασσας με την καθοριστική βοήθεια στην παρέμβαση των ψαράδων και των τοπικών κοινωνιών, η αντιπαράθεση και το ψήφισμα για τους διωκόμενους από τους εργολάβους του νοσοκομείου Τρικάλων, η αντιπαράθεσή μας με τη ΧΑ καθώς και η ανάδειξη μιας σειράς κρίσιμων κοινωνικών ζητημάτων (κλείσιμο εργοστασίων, ιδιωτικοποίηση εταιριών σιδηροδρόμων, περιβαλλοντικό έγκλημα ΑΓΕΤ, μεταναστευτικό, ΕΛΓΑ, δίωξη 5 φοιτητών από ιταλικές αρχές, ζητήματα φοιτητών και μαθητών, πρωτοβουλίες στο αντιφασιστικό και αντιπολεμικό κίνημα κ.α.) αποτελούν μέρος της πλούσιας δράσης μας.
Στην πορεία προς τις επερχόμενες μάχες, επιδιώκουμε να επικαιροποιήσουμε την πολιτική μας διακήρυξη με κατεύθυνση την ενίσχυση του αντικαπιταλιστικού-αντιδιαχειριστικού χαρακτήρα της κίνησης. Στόχος μας η ανάδειξη μιας χάρτας αναγκών και δικαιωμάτων  για την εργαζόμενη πλειοψηφία στο πεδίο της εργασίας, της υγείας, της παιδείας, της διατροφής και του περιβάλλοντος. Μακριά από λογικές «εφικτών» και «ρεαλιστικών» στόχων στο πλαίσιο της καπιταλιστικής σταθερότητας, να παλέψουμε το ρεαλισμό μιας αξιοβίωτης ζωής για τους ανθρώπους του μόχθου, που δεν μπορεί παρά να είναι προϊόν σύγκρουσης με τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Η πρόταση μας και οι στόχοι πάλης, δεν απευθύνονται, ούτε υποτάσσονται στους συσχετισμούς των οργάνων άσκησης της αστικής πολιτικής. Απευθύνονται στον κόσμο της εργαζόμενης πλειοψηφίας, τους ανέργους και τη νεολαία, που η αγωνιστική του πάλη και η ανάδειξη θεσμών επιβολής της λαϊκής θέλησης μπορεί να δημιουργήσει ρήγματα στην αστική πολιτική και να επιβάλλει αναγκαίες κατακτήσεις.
Στα πλαίσια αυτά απευθύνουμε κάλεσμα ενότητας και ένταξης στην προσπάθεια της Αριστερής Παρέμβασης, στους αγωνιστές και τα ρεύματα με τα οποία παλεύουμε πλάι πλάι στο δόμο και στους αγώνες, με βάση το κεκτημένο της παρέμβασής μας και τη θετική ενίσχυση των πολιτικών και προγραμματικών μας επεξεργασιών. Η δράση, οι πολιτικοί στόχοι, αλλά και η φυσιογνωμία του ΚΚΕ και της ΛΑΕ δεν δημιουργούν προϋποθέσεις για πολιτική συνεργασία με τις εν λόγω δυνάμεις. Από τη μία η υποτίμηση ανατρεπτικών αγώνων και στόχων και η υιοθέτηση μιας άνευρης καταγγελιολογίας από την πλευρά του ΚΚΕ, σε συνδυασμό με την αποδοχή και στήριξη μέρους των κατευθύνσεων της αστικής πολιτικής, στη βάση μιας ποσοτικής αντίληψης τόσο για τα έργα όσο και για τα κοινωνικά προβλήματα (Αχελώος, προτάσεις για αποζημιώσεις και ένταξη έργων στο ΕΣΠΑ, ψήφιση κονδυλίων 4.000.000 για μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος κτλ.), αποτελούν ένα μείγμα πολιτικής που έχει ενσωματώσει την ήττα και κινείται αποκλειστικά στην αναπαραγωγή και διατήρηση των κοινοβουλευτικών συσχετισμών. Με έναν τρόπο αποτελεί τον άλλο πόλο της διαχείρισης των πεδίων αναπαραγωγής της αστικής πολιτικής και όχι της υπέρβασης της.  Όσον αφορά τη ΛΑΕ, η συνέχεια διατήρησης του κοινού σχήματος ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ (όπως και στην πλειοψηφία των περιφερειών και δήμων της χώρας), καθώς και η συνύπαρξη με εκπρόσωπο του υπερταμείου (Σταμπουλή), βασικού κρίκου του κυβερνητικού σχεδίου, αποτελεί σημείο της φυσιογνωμίας της διαχείρισης και της ημιτελούς διάρρηξης των σχέσεων με το σχέδιο που συγκρότησε και έκανε κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη η ενσωμάτωσης πλευρών της εθνικιστικής ρητορείας του τελευταίου διαστήματος αποτελεί μια επικίνδυνη τακτική υποβάθμισης των εργατικών συμφερόντων που τροφοδοτεί τους σχεδιασμούς ΝΑΤΟ κυβέρνησης κεφαλαίου.  
Η Αριστερή Παρέμβαση μακριά από λογικές «συμφωνιών κορυφής» και αναζήτησης «προσωπικοτήτων» θα συζητήσει στη βάση των αποφάσεών της το επόμενο διάστημα το σύνολο της πολιτικής της τακτικής με ανοιχτό και συντροφικό τρόπο στις διαδικασίες της.
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή

Δέκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξη: Όταν το μέλλον δολοφονείται, το παρόν απαντάει με εξέγερση!


Όταν το μέλλον δολοφονείται, το παρόν απαντάει με εξέγερση!
«Ενάντια στον θάνατο, απαιτούμε τη ζωή.
  Ενάντια στη σιωπή, απαιτούμε  τα λόγια και το σεβασμό.
  Ενάντια στη λήθη, τη μνήμη.
  Ενάντια στη ταπείνωση και την περιφρόνηση, την αξιοπρέπεια.
  Ενάντια στην καταπίεση, την εξέγερση.
  Ενάντια στη σκλαβιά, την ελευθερία.
  Ενάντια στην επιβολή, τη δημοκρατία.

  Ενάντια στο έγκλημα, τη δικαιοσύνη»

Subcomandante Marcos

Δέκα χρόνια πέρασαν από τη στυγνή δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα και τη νεολαιίστικη και κοινωνική εξέγερση που ακολούθησε και συντάραξε την ελληνική κοινωνία κι όχι μόνο...
Ο Δεκέμβρης του 2008 υπήρξε η πρώτη διεθνώς εξέγερση μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης κι είχε πολλά από τα στοιχεία κι υλικά μιας εξέγερσης από το μέλλον, η οποία θα επιχειρήσει να ανατρέψει την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Στυγνή δολοφονία ενός νέου παιδιού από τα όργανα της τάξης, τα οποία, μόλις 2 χρόνια πριν, στο μεγάλο φοιτητικό κίνημα ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, είχαν επιδείξει άσκηση κτηνώδους βίας και καταστολής, κατευθυνόμενη παραπληροφόρηση από τα ΜΜΕ, συζητήσεις ακόμη και για ενεργοποίηση κατάστασης «έκτακτης ανάγκης» και εμπλοκή ακόμη και του στρατού, υπόκλιση τμημάτων της αριστεράς στην αστική νομιμότητα, τον κοινοβουλευτισμό, τη ρηχή καταγγελία και διαμαρτυρία.
Ο Δεκέμβρης όμως, υπήρξε το ζωντανό εργαστήρι μιας εξέγερσης από το μέλλον.
Κινητοποίηση με μαζικά και μαχητικά χαρακτηριστικά της μαθητικής, φοιτητικής κι εργαζόμενης νεολαίας, καθώς και τμήματος της εργατικής τάξης, ενεργή συμμετοχή των πιο καταπιεσμένων και περιθωριοποιημένων κομματιών της ελληνικής κοινωνίας, όπως των νέων μεταναστών.
Γενικές συνελεύσεις και συντονιστικά όργανα, καταλήψεις και συγκρούσεις, καθημερινές μαζικές διαδηλώσεις και πολύμορφες δράσεις, δίκτυα αντιπληροφόρησης και πολιτιστικές δράσεις στον δρόμο, παρεμβάσεις σε θέατρα και ΜΜΕ, απεργία κόντρα στη γραφειοκρατία, δημιουργία νέων μορφών συλλογικοτήτων και δράσεων.
Μια νέα γενιά, μέσα από το καμίνι της εξέγερσης του Δεκέμβρη, ριζοσπαστικοποιήθηκε, αμφισβήτησε έμπρακτα τα «ιερά και τα όσια» της κοινωνίας, τον νόμο και την τάξη, τον καταναλωτισμό και τον κομφορμισμό, την «αγοραία» λογική όλων των πτυχών της ζωής μας
Για όλους αυτούς τους λόγους, κι άλλους τόσους, ο Δεκέμβρης δε θα γίνει ποτέ εθνική γιορτή, και θα παραμένει για πάντα επίκαιρος και ζωντανός.
Γιατί υπήρξε επικίνδυνος για το σύστημα και τους εκπροσώπους του, όπως κάθε εξέγερση που καταφέρνει να ενώσει τους «από κάτω» , να τους δώσει φωνή και να τους οδηγήσει από τα αδιέξοδα μονοπάτια της ατομικότητας , στις φλεγόμενες λεωφόρους των αγωνιζομένων συλλογικοτήτων και των μαχόμενων ανθρώπων.
Σήμερα, το πνεύμα εκείνων των ημερών, το πνεύμα πως «μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα», το πνεύμα του ανυποχώρητου κι ασυμβίβαστου αγώνα, το πνεύμα της οργάνωσης του λαού και της νεολαίας πέρα κι έξω από τα όρια της αστικής νομιμότητας, επιχειρείται να θαφτεί από το σύστημα, εκμεταλλευόμενο την ξεφτιλισμένη κυβέρνηση Τσίπρα, την υποταγή στην ΕΕ, στο ΔΝΤ και στο ΝΑΤΟ, τον φόβο και την απογοήτευση, την αποδοχή της ΤΙΝΑ  ( δεν υπάρχει εναλλακτική) & την προσμονή από τη φιλανθρωπία, μιας ζωής στα όρια της επιβίωσης και σίγουρα δίχως αξιοπρέπεια.
Σήμερα όμως, αυτή η νεολαία, που βιώνει, με χειρότερους από ποτέ όρους, την ανεργία και τη φτώχεια, την υποαπασχόληση, τη «μαύρη» εργασία, τη μετανάστευση ή το σκυμμένο κεφάλι στον εργοδότη ως τη μόνη λύση, που βρίσκεται αντιμέτωπη με την επικίνδυνη διείσδυση εθνικιστικών, ρατσιστικών, ομοφοβικών, ανοικτά φασιστικών αντιλήψεων, που αντιμετωπίζει την καταστολή όταν βγαίνει στους δρόμους του αγώνα και της διεκδίκησης των αναγκών και των δικαιωμάτων της, είναι παρούσα και μαχητική!
Δίνει τις μάχες και φράσσει τον δρόμο στις εθνικιστικές και φασιστικές μαθητικές καταλήψεις, αγωνίζεται ενάντια στον νόμο Γαβρόγλου, οργανώνει συλλογικότητες ενάντια στην ανεργία, την επισφάλεια και τα βάζει με την εργοδοτική τρομοκρατία, στέκεται απέναντι στον πόλεμο και τις μιλιταριστικές αντιλήψεις, συμμετέχει στις αντιφασιστικές κι αντιρατσιστικές παρεμβάσεις, στους κοινωνικούς κι εργατικούς αγώνες, βρίσκεται αλληλέγγυα στους μετανάστες, σε όσες κι όσους παλεύουν για καλύτερη ζωή και διώκονται για τους αγώνες τους, παλεύει ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Στις μέρες μας, που ζούμε την δολοφονία του Αλβανού εργάτη γης Petrit Zifle από Χρυσαυγίτη σε χωριό της Κέρκυρας, τη δολοφονία του Ζακ πριν λίγες μέρες, την καταδίκη και φυλάκιση μιας καθαρίστριας γιατί πλαστογράφησε το απολυτήριο δημοτικού (!!!), συνεχείς επιθέσεις σε μετανάστες, αγωνίστριες κι αγωνιστές, την εφαρμογή της πιο σκληρής επίθεσης του κεφαλαίου στους εργαζόμενους και τη νεολαία μέσω της κυβερνητικής πολιτικής, ο κοινωνικός και ταξικός πόλεμος βρίσκεται εδώ και μας καλεί σε νέους Δεκέμβρηδες!
Σε έναν σύγχρονο Δεκέμβρη, εξεγερτικό και μαχόμενο, εργατικό και νεολαιίστικο, ταξικό και διεθνιστικό, αντικυβερνητικό και αντιδιαχειριστικό, αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό, αντιπολεμικό κι αντικαπιταλιστικό.
Έναν Δεκέμβρη που θα ενώσει τους φτωχούς, τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους μετανάστες, τους ανέργους, τους μαθητές και τους φοιτητές, τη γενιά της υποαπασχόλησης και της εργασιακής περιπλάνησης, όλον τον κόσμο των "από κάτω", για να φέρει τα πάνω κάτω, να ανατρέψει την καπιταλιστική βαρβαρότητα και να δημιουργήσει μια σύγχρονη απελευθερωτική κομμουνιστική κοινωνία.
Όλες κι όλοι, την Πέμπτη 6 Δεκέμβρη στις 7 μ.μ., στην πλατεία Ρήγα Φεραίου, στη συγκέντρωση και πορεία μνήμης κι αγώνα, για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, για τον Δεκέμβρη του 2008, για τους αγώνες του σήμερα, για τις εξεγέρσεις του μέλλοντός μας.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *