Δέκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξη: Όταν το μέλλον δολοφονείται, το παρόν απαντάει με εξέγερση!

Όταν το μέλλον δολοφονείται, το παρόν απαντάει με εξέγερση!

«Ενάντια στον θάνατο, απαιτούμε τη ζωή.
  Ενάντια στη σιωπή, απαιτούμε  τα λόγια και το σεβασμό.
  Ενάντια στη λήθη, τη μνήμη.
  Ενάντια στη ταπείνωση και την περιφρόνηση, την αξιοπρέπεια.
  Ενάντια στην καταπίεση, την εξέγερση.
  Ενάντια στη σκλαβιά, την ελευθερία.
  Ενάντια στην επιβολή, τη δημοκρατία.

  Ενάντια στο έγκλημα, τη δικαιοσύνη»

Subcomandante Marcos

Δέκα χρόνια πέρασαν από τη στυγνή δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα και τη νεολαιίστικη και κοινωνική εξέγερση που ακολούθησε και συντάραξε την ελληνική κοινωνία κι όχι μόνο...

Ο Δεκέμβρης του 2008 υπήρξε η πρώτη διεθνώς εξέγερση μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης κι είχε πολλά από τα στοιχεία κι υλικά μιας εξέγερσης από το μέλλον, η οποία θα επιχειρήσει να ανατρέψει την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Στυγνή δολοφονία ενός νέου παιδιού από τα όργανα της τάξης, τα οποία, μόλις 2 χρόνια πριν, στο μεγάλο φοιτητικό κίνημα ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, είχαν επιδείξει άσκηση κτηνώδους βίας και καταστολής, κατευθυνόμενη παραπληροφόρηση από τα ΜΜΕ, συζητήσεις ακόμη και για ενεργοποίηση κατάστασης «έκτακτης ανάγκης» και εμπλοκή ακόμη και του στρατού, υπόκλιση τμημάτων της αριστεράς στην αστική νομιμότητα, τον κοινοβουλευτισμό, τη ρηχή καταγγελία και διαμαρτυρία.

Ο Δεκέμβρης όμως, υπήρξε το ζωντανό εργαστήρι μιας εξέγερσης από το μέλλον.

Κινητοποίηση με μαζικά και μαχητικά χαρακτηριστικά της μαθητικής, φοιτητικής κι εργαζόμενης νεολαίας, καθώς και τμήματος της εργατικής τάξης, ενεργή συμμετοχή των πιο καταπιεσμένων και περιθωριοποιημένων κομματιών της ελληνικής κοινωνίας, όπως των νέων μεταναστών.

Γενικές συνελεύσεις και συντονιστικά όργανα, καταλήψεις και συγκρούσεις, καθημερινές μαζικές διαδηλώσεις και πολύμορφες δράσεις, δίκτυα αντιπληροφόρησης και πολιτιστικές δράσεις στον δρόμο, παρεμβάσεις σε θέατρα και ΜΜΕ, απεργία κόντρα στη γραφειοκρατία, δημιουργία νέων μορφών συλλογικοτήτων και δράσεων.

Μια νέα γενιά, μέσα από το καμίνι της εξέγερσης του Δεκέμβρη, ριζοσπαστικοποιήθηκε, αμφισβήτησε έμπρακτα τα «ιερά και τα όσια» της κοινωνίας, τον νόμο και την τάξη, τον καταναλωτισμό και τον κομφορμισμό, την «αγοραία» λογική όλων των πτυχών της ζωής μας

Για όλους αυτούς τους λόγους, κι άλλους τόσους, ο Δεκέμβρης δε θα γίνει ποτέ εθνική γιορτή, και θα παραμένει για πάντα επίκαιρος και ζωντανός.

Γιατί υπήρξε επικίνδυνος για το σύστημα και τους εκπροσώπους του, όπως κάθε εξέγερση που καταφέρνει να ενώσει τους «από κάτω» , να τους δώσει φωνή και να τους οδηγήσει από τα αδιέξοδα μονοπάτια της ατομικότητας , στις φλεγόμενες λεωφόρους των αγωνιζομένων συλλογικοτήτων και των μαχόμενων ανθρώπων.

Σήμερα, το πνεύμα εκείνων των ημερών, το πνεύμα πως «μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα», το πνεύμα του ανυποχώρητου κι ασυμβίβαστου αγώνα, το πνεύμα της οργάνωσης του λαού και της νεολαίας πέρα κι έξω από τα όρια της αστικής νομιμότητας, επιχειρείται να θαφτεί από το σύστημα, εκμεταλλευόμενο την ξεφτιλισμένη κυβέρνηση Τσίπρα, την υποταγή στην ΕΕ, στο ΔΝΤ και στο ΝΑΤΟ, τον φόβο και την απογοήτευση, την αποδοχή της ΤΙΝΑ  ( δεν υπάρχει εναλλακτική) & την προσμονή από τη φιλανθρωπία, μιας ζωής στα όρια της επιβίωσης και σίγουρα δίχως αξιοπρέπεια.

Σήμερα όμως, αυτή η νεολαία, που βιώνει, με χειρότερους από ποτέ όρους, την ανεργία και τη φτώχεια, την υποαπασχόληση, τη «μαύρη» εργασία, τη μετανάστευση ή το σκυμμένο κεφάλι στον εργοδότη ως τη μόνη λύση, που βρίσκεται αντιμέτωπη με την επικίνδυνη διείσδυση εθνικιστικών, ρατσιστικών, ομοφοβικών, ανοικτά φασιστικών αντιλήψεων, που αντιμετωπίζει την καταστολή όταν βγαίνει στους δρόμους του αγώνα και της διεκδίκησης των αναγκών και των δικαιωμάτων της, είναι παρούσα και μαχητική!

Δίνει τις μάχες και φράσσει τον δρόμο στις εθνικιστικές και φασιστικές μαθητικές καταλήψεις, αγωνίζεται ενάντια στον νόμο Γαβρόγλου, οργανώνει συλλογικότητες ενάντια στην ανεργία, την επισφάλεια και τα βάζει με την εργοδοτική τρομοκρατία, στέκεται απέναντι στον πόλεμο και τις μιλιταριστικές αντιλήψεις, συμμετέχει στις αντιφασιστικές κι αντιρατσιστικές παρεμβάσεις, στους κοινωνικούς κι εργατικούς αγώνες, βρίσκεται αλληλέγγυα στους μετανάστες, σε όσες κι όσους παλεύουν για καλύτερη ζωή και διώκονται για τους αγώνες τους, παλεύει ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Στις μέρες μας, που ζούμε την δολοφονία του Αλβανού εργάτη γης Petrit Zifle από Χρυσαυγίτη σε χωριό της Κέρκυρας, τη δολοφονία του Ζακ πριν λίγες μέρες, την καταδίκη και φυλάκιση μιας καθαρίστριας γιατί πλαστογράφησε το απολυτήριο δημοτικού (!!!), συνεχείς επιθέσεις σε μετανάστες, αγωνίστριες κι αγωνιστές, την εφαρμογή της πιο σκληρής επίθεσης του κεφαλαίου στους εργαζόμενους και τη νεολαία μέσω της κυβερνητικής πολιτικής, ο κοινωνικός και ταξικός πόλεμος βρίσκεται εδώ και μας καλεί σε νέους Δεκέμβρηδες!

Σε έναν σύγχρονο Δεκέμβρη, εξεγερτικό και μαχόμενο, εργατικό και νεολαιίστικο, ταξικό και διεθνιστικό, αντικυβερνητικό και αντιδιαχειριστικό, αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό, αντιπολεμικό κι αντικαπιταλιστικό.

Έναν Δεκέμβρη που θα ενώσει τους φτωχούς, τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους μετανάστες, τους ανέργους, τους μαθητές και τους φοιτητές, τη γενιά της υποαπασχόλησης και της εργασιακής περιπλάνησης, όλον τον κόσμο των "από κάτω", για να φέρει τα πάνω κάτω, να ανατρέψει την καπιταλιστική βαρβαρότητα και να δημιουργήσει μια σύγχρονη απελευθερωτική κομμουνιστική κοινωνία.

Όλες κι όλοι, την Πέμπτη 6 Δεκέμβρη στις 7 μ.μ., στην πλατεία Ρήγα Φεραίου, στη συγκέντρωση και πορεία μνήμης κι αγώνα, για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, για τον Δεκέμβρη του 2008, για τους αγώνες του σήμερα, για τις εξεγέρσεις του μέλλοντός μας.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ