30 Σεπτεμβρίου 2021

Όχι στην κλιμάκωση των πολεμικών εξοπλισμών

 

Η νέα δυσβάσταχτη εξοπλιστική αγορά, που ανακοίνωσε ο Κ. Μητσοτάκης από το Παρίσι, των  3+1 φρεγατών και των 3 ακόμα κορβετών και η αύξηση της αγοράς των Ραφάλ σε 24 από 18, συνολικού ύψους πάνω από 5 δισ. ευρώ που συνοδεύει την ελληνογαλλική "αμυντική συμφωνία", εμπλέκουν τον λαό σε σενάρια πολέμου στην ευρύτερη περιοχή. Στηρίζουν τις επιθετικές βλέψεις του ΝΑΤΟ και ιδιαίτερα του γαλλικού ιμπεριαλισμού και εξυπηρετούν τα επιθετικά σχέδια αναβάθμισης της ελληνικής αστικής τάξης, στον ανταγωνισμό της με την τουρκική, στην ευρύτερη περιοχή της Α. Μεσογείου, της Β Αφρικής και της Μ Ανατολής.      

Η «στρατηγική εταιρική σχέση» που συνομολογήθηκε περιλαμβάνει την στρατιωτική δράση σε περιοχές «κοινού ενδιαφέροντος», όπως η  Μεσόγειος, η Μέση Ανατολή, η Αφρική και τα Βαλκάνια(!), περιλαμβάνοντας και την στρατιωτική δράση στα θέατρα του πολέμου. Περιέχει επίσης «Συμμετοχή σε κοινές αναπτύξεις δυνάμεων ή αναπτύξεις σε θέατρα επιχειρήσεων προς υποστήριξη κοινών συμφερόντων, όπως, για παράδειγμα, τις υπό γαλλική διοίκηση επιχειρήσεις στο Σαχέλ».
Αποδεικνύεται λοιπόν για μια ακόμα φορά, ότι οι «αγορές του αιώνα» που γίνονται στο όνομα της "άμυνας" της χώρας, εντάσσονται ρητά στην προοπτική να λαμβάνουν μέρος σε πιο μακρινές αποστολές και σε πολεμικά θέατρα, όπως άλλωστε το άλλο "υπερόπλο" των patriot που φυλάει τον εναέριο χώρο της ...Σαουδικής Αραβίας.  

Ο δρόμος της ένταξης στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Γαλλίας, προκειμένου με τις πλάτες τους η ελληνική αστική τάξη να διεκδικήσει ΑΟΖ, δρόμους μεταφοράς αγωγών και γενικά την αναβάθμιση της θέσης της στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό, οδηγεί σε  όξυνση του πολεμικού κινδύνου και διαρκή κλιμάκωση των εξοπλισμών σε μια χώρα που είναι η δεύτερη σε ποσοστό εξοπλισμών στο ΝΑΤΟ μετά τις ΗΠΑ! 

Οδηγεί σε κατάρρευση του ΕΣΥ όταν θερίζει η πανδημία, των δαπανών για την παιδεία με τους μαθητές να στοιβάζονται στα σχολεία, αλλά και την πολιτική προστασία, ενώ δεν επαρκούν οι δυνάμεις της πυροσβεστικής και της ανύπαρκτης δασικής υπηρεσίας για να προστατευτούν τα δάση. Παράλληλα το κόστος μεταφέρεται άμεσα στα λαϊκά στρώματα με φόρους και χτύπημα των επιδομάτων ανεργίας όταν η φτώχεια, η ανεργία και η υπερεκμετάλλευση αποτελούν τους εφιάλτες λαού και νεολαίας.

Για αυτή την υπερεπιθετική πολιτική τεράστιες ευθύνες έχει και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Με την κοινή διακήρυξη του 2008 εγκαινιάστηκε η "στρατηγική σχέση" Ελλάδας-Γαλλίας που αναπτύχθηκε με νέες συμφωνίες το 2015 και το 2016 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Όπως ακριβώς και με την άλλη στρατηγική σχέση με τις ΗΠΑ, που έχει γεμίσει την χώρα μας αμερικάνικες βάσεις, ενώ η κυβέρνηση παρακαλάει και για ...νέες!

Οι εξοπλιστικοί ανταγωνισμοί δεν φέρνουν ειρήνη. Φέρνουν ανταγωνισμό, φτώχεια, πόλεμο. Και νέους εξοπλισμούς σ ένα διέξοδο σπιράλ θανάτου.

Μόνο ένα ισχυρό αντιπολεμικό κίνημα θα αποφύγουμε την καταστροφή. Ένα κίνημα στηριγμένο στους εργαζόμενους, τον λαό και τη νεολαία, ενάντια στους εξοπλισμούς και τις επιθετικές αντιδραστικές συμφωνίες με ΗΠΑ και Γαλλία. Ενάντια στα νέα σχέδια κλιμάκωσης των διεθνών ανταγωνισμών που προωθούν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους. Σε κόντρα με τις επιθετικές επιδιώξεις του κεφαλαίου στην περιοχή μας που "κρύβονται" κάτω από την μάσκα των ¨κυριαρχικών δικαιωμάτων" και της "προστασίας των συνόρων"  

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

29 Σεπτεμβρίου 2021

ΝΑΡ ΤΡΙΚΑΛΩΝ: Προκλητική και επικίνδυνη η αγορά των φρεγατών και η συμμαχία με Γαλλία

 

Η νέα δυσβάσταχτη εξοπλιστική αγορά που ανακοίνωσε ο Κ. Μητσοτάκης από το Παρίσι αποτελεί τεράστια πρόκληση. Η αγορά τεσσάρων γαλλικών φρεγατών και η κατασκευή 3-4 κορβετών απαιτούν πολλά δισεκατομμύρια, που έρχονται να προστεθούν στα υψηλότατα ποσά για τα 24 Ραφάλ, για τον εκσυγχρονισμό των F16 και την αγορά πλήθους πολεμικών συστημάτων από την κυβέρνηση της ΝΔ, που έχει αναδειχθεί σε έναν από τους καλύτερους πελάτες των πολυεθνικών όπλων. Εξάλλου η Ελλάδα της κρίσης και της φτώχειας είναι τα τελευταία χρόνια και με κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, από τις πρώτες χώρες του ΝΑΤΟ σε στρατιωτικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Η αγορά αυτή αποτελεί πρόκληση καταρχάς γιατί αφαιρεί πολύτιμους πόρους από τον ελληνικό λαό. Όταν θερίζει η πανδημία και το ΕΣΥ καταρρέει, όταν οι μαθητές στοιβάζονται στα σχολεία, όταν δεν επαρκούν οι δυνάμεις της πυροσβεστικής και της ανύπαρκτης δασικής υπηρεσίας για να προστατευτούν τα δάση, όταν η φτώχεια, η ανεργία και η υπερεκμετάλλευση αποτελούν τους εφιάλτες λαού και νεολαίας, τότε το να ταΐζει η Ελλάδα (με δημόσιο χρέος 220%) τα μονοπώλια της Γαλλίας, των ΗΠΑ και των άλλων ισχυρών καπιταλιστικών χωρών είναι έγκλημα κατά των εργαζομένων.

Δεύτερο, το όργιο των εξοπλισμών δεν γίνεται για την «υπεράσπιση των συνόρων». Οι δυνατότητες αυτών των όπλων είναι για την ανοικτή θάλασσα και σαφώς η αγορά τους συνδέεται με τη διεκδίκηση των ΑΟΖ, των ενεργειακών κι εμπορικών δρόμων στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου και γενικότερα. Είναι το τίμημα που πληρώνει η εργατική τάξη και ο λαός στα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου και των πολυεθνικών που θέλουν αυξημένο κομμάτι από την λεία, σε ανταγωνισμό με το τουρκικό κεφάλαιο.

Τρίτο, τα πανάκριβα αυτά οπλικά συστήματα έρχονται να εξυπηρετήσουν ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και εκστρατείες, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της ΕΕ, στις οποίες οι ελληνικές κυβερνήσεις τρέχουν να «καταταχτούν» για να αναβαθμίσουν τη θέση του ελληνικού κράτους και κεφαλαίου, πάλι προς όφελος των ιδιοτελών τους συμφερόντων και με τη συναίνεση της αστικής αντιπολίτευσης ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και των εθνικιστών.

Απ’ αυτή την άποψη τόσο η συμφωνία με την Γαλλία, όσο και εκείνη με τις ΗΠΑ που προετοιμάζεται και θα είναι αναβαθμισμένη (πενταετούς μάλλον διάρκειας) εμπλέκει τη χώρα και τον λαό μας σε νέες επιθετικές ιμπεριαλιστικές περιπέτειες (από τη Σαουδική Αραβία μέχρι το Μάλι), που φέρνουν θάνατο, φτώχεια και προσφυγιά.

Οι εξοπλισμοί δεν φέρνουν ειρήνη. Οι εξοπλισμοί φέρνουν ανταγωνισμό, φτώχεια, πόλεμο.

Επιτακτική είναι η ανάγκη για ένα ισχυρό αντιπολεμικό κίνημα, στηριγμένο στους εργαζόμενους, τον λαό και τη νεολαία, ενάντια στους εξοπλισμούς και τις επιθετικές αντιδραστικές συμφωνίες με ΗΠΑ και Γαλλία.

ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση Τρικάλων

24 Σεπτεμβρίου 2021

e-Food= Οι απεργίες μπορούν να νικάνε!

 

Ο αγώνας των εργαζόμενων της e-Food νίκησε! To κόκκινο απεργιακό εργατικό ποτάμι των εργαζόμενων που πλημμύρισε την Τετάρτη τους δρόμους των μεγαλύτερων πόλεων σε όλη την Ελλάδα, και μία μέρα πριν την σημερινή ανακοινωμένη απεργία, ανάγκασε την εργοδοσία σε άτακτη υποχώρηση και δεσμεύεται να προσλάβει τους 2.016 εργαζομένους με συμβάσεις αορίστου χρόνου, αναγνωρίζοντας και την προϋπηρεσία τους και τις πρόσθετες παροχές.

Η εργατική τάξη, των νέων εργασιακών σχέσεων, των άθλιων συνθηκών δουλειάς, της εκμετάλλευσης και της ευελιξίας, αυτοί που κινδυνεύουν πιο πολύ απ όλους μας ν’ αφήσουν την ζωή τους στην άσφαλτο για το μεροκάματο του τρόμου, νίκησε!

Όταν η συσσωρευμένη οργή γίνεται μαζική οργανωμένη δράση και απεργιακή έκρηξη μπορεί να αναγκάζει εταιρίες σαν την e-Food, που είχαν την άμεση στήριξη του Χατζηδάκη και της κυβέρνησης, μέσα σε λίγες μέρες να υποχωρήσουν. Η κατακραυγή της κοινωνίας ενάντια στην εταιρεία και η στήριξη στους εργαζόμενους έδωσε αυτοπεποίθηση και έμπνευση στους εργαζόμενους ώστε να δώσουν πιο δυνατά αυτόν τον αγώνα. Δεν είναι μία μεμονωμένη στήριξη στους εργαζόμενους της e-Food, αλλά μια έκφραση γενικευμένης αντίδρασης και αντίστασης στην κυβέρνηση και στα αφεντικά, που δυναμώνει κάθε εργατικό αγώνα.

Το μήνυμα ότι οι απεργίες μπορούν να νικάνε πρέπει να φτάσει σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε εργατικό χώρο που παλεύει ενάντια στο νόμο Χατζηδάκη, στην εργοδοσία, στην κυβέρνηση της ΝΔ.

Μόνος δρόμος είναι ο μαζικός και ανυποχώρητος αγώνας για να επιβάλλουν οι εργαζόμενοι το δίκιο τους. Είναι η ενότητα στην δράση όλων των μαχόμενων δυνάμεων του εργατικού κινήματος, με λογική αποφασιστικού αγώνα, παρά και ενάντια στην απουσία, για μια ακόμα φορά, της ΓΣΕΕ. Για να μην περάσουν οι απολύσεις, για μόνιμη και σταθερή δουλειά. για να βελτιωθούν ουσιαστικά οι συνθήκες ασφάλειας και εργασίας, να αυξηθούν τα μεροκάματα. Για να ξηλωθεί το τερατούργημα του Χατζηδάκη, όλοι οι αντεργατικοί νόμοι και η ίδια η κυβέρνηση της ΝΔ.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

16 Σεπτεμβρίου 2021

Το έργο του Μίκη θα μας συντροφεύει μέχρι τη νίκη.

 

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποχαιρετά τον Μίκη Θεοδωράκη που έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 96 ετών, αφήνοντας πίσω του μία απέραντη μουσική δημιουργία, παρακαταθήκη για το μέλλον αλλά και μια πολυκύμαντη ιστορική διαδρομή, που συνομιλεί με την Αριστερά, με την οποία στρατεύτηκε και πάλεψε.

Ο Μίκης σηματοδότησε με το έργο του την μεταπολεμική ελληνική μουσική. Ένα έργο που πήγαζε βαθιά από τον λαό και τους αγώνες του, από τα βάσανα και τις ελπίδες του, από τις απογοητεύσεις και τα όνειρά του. Ένα έργο που στηρίζεται στον παγκόσμιο πλούτο της παράδοσης, στον πολιτισμό που έρχεται από τα βάθη των αιώνων και μπόρεσε να την μετουσιώσει σε σύγχρονη τέχνη. Απέδειξε σε όλους ότι η "μεγάλη τέχνη" δεν είναι απρόσιτη για την εργάτες και τους φτωχούς ανθρώπους. Το αντίθετο. Κατάφερε να μπει και στο τελευταίο σπίτι, να γίνει ελπίδα και ανάσα για τον λαό.

Οι πιο μεγάλες του στιγμές ήρθαν όταν με τα τραγούδια του έδωσε φωνή και μελωδία, δύναμη και αυτοπεποίθηση, στην κραυγή ολόκληρων γενιών εργατών και νεολαίας που αγωνίστηκαν και μάτωσαν για ελευθερία, ισότητα, κοινωνική δικαιοσύνη και ανεξαρτησία στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο. Αυτές ήρθαν στην πιο αντιστασιακή, την πιο «αντάρτικη» περίοδο της ζωής του, όταν ήταν εξόριστος, κρατούμενος και κυνηγημένος από το μετεμφυλιακό κράτος της δεξιάς, τη χούντα, τους Αμερικάνους και τους συστημικούς κύκλους της μεταπολίτευσης.

Η ζωή και το έργο του Θεοδωράκη ταυτίστηκε με τους αγώνες του λαϊκού κινήματος και της αριστεράς και για αυτό δεν μπορούν να το οικειοποιηθούν οι εκπρόσωποι του αστικού κόσμου που επιδιώκουν να το κάνουν «σύμβολο της Ελλάδας». Η τέχνη του Μίκη υπηρέτησε την Ελλάδα των καταπιεσμένων, του αγώνα, του μεγαλείου του αντιφασιστικού αγώνα και του ΕΑΜ, τον πόνο του εμφύλιου και της εξορίας, τους αγώνες της παγκόσμιας εργατικής τάξης. Τα τραγούδια του Μίκη είναι τα τραγούδια του αγώνα, για όλους εμάς που παλεύουμε για έναν καλύτερο κόσμο και όχι για τους εκπρόσωπους της αστικής πολιτικής που οι σάπιες αξίες τους πολέμησαν πάντα τις δικές του.

Ο «πολιτικός» Μίκης ενσάρκωσε την πορεία, τις τραγικές στιγμές και τις αντιφάσεις της αριστεράς στην οποία ανήκε. Από το "Καραμανλής ή τανκς", που έκφραζε τον μεταπολιτευτικό συμβιβασμό τμημάτων της αριστεράς, μέχρι τη συνεργασία και τελικά την υπουργοποίηση του στην κυβέρνηση Μητσοτάκη το 1989-90, αμέσως μετά την περίοδο που ΚΚΕ και ΕΑΡ ως ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ συμμετείχαν στην κυβέρνηση αυτή, μέχρι και τη συμμετοχή του στα "μακεδονικά συλλαλητήρια", ο Μίκης προσπάθησε να εκφράσει το "έθνος" γενικά, και αυτό ήταν η μεγαλύτερη πολιτική αδυναμία του.    

Το αν μπορεί να διαχωριστεί η πολιτική στράτευση από το έργο ενός καλλιτέχνη είναι μία μεγάλη και πλούσια συζήτηση και κυρίως αν ο καλλιτέχνης είναι ο τεράστιος Μίκης Θεοδωράκης.

Σε κάθε περίπτωση, εμείς κρατάμε απ τον Μίκη την ΕΠΟΝ και το ΕΑΜ, τον Δεκέμβρη του 44, την Ικαρία και την Μακρόνησο, το "και συ λαέ βασανισμένε μην ξεχνάς τον Ωρωπό", την εμπιστοσύνη και την συστράτευση με τον λαό.  Την ευγνωμοσύνη που πριν απ όλους μας "γνώρισε" την μεγάλη ποίηση, που έμαθε γενιές και γενιές να παλεύουν, να παίρνουν την ζωή τους στα χέρια τους, να βρίσκουν την έμπνευσή τους στα ιδανικά της ανθρωπιάς, του αγώνα, της δημοκρατίας, της σοσιαλιστικής επανάστασης και του κομμουνισμού.

Για όλα αυτά η απώλεια του Μίκη είναι τεράστια και η υπόσχεση που του δίνουμε είναι ότι το έργο του θα μας συντροφεύει μέχρι τη νίκη.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

15 Σεπτεμβρίου 2021

Απόφαση ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, 9/9/2021

 

Η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνεδρίασε την Πέμπτη 9 Σεπτέμβρη για να συζητήσει την πολιτική κατάσταση και την παρέμβαση του μετώπου το επόμενο διάστημα.

Η ΚΣΕ εκτιμάει ότι όλες οι πρόσφατες εξελίξεις αναδεικνύουν πιο έντονα την κρίση του συστήματος και τα αδιέξοδα της κυβέρνησης της ΝΔ. Οι καταστροφικές πυρκαγιές, η χρεοκοπία στην αντιμετώπιση της πανδημίας, το κύμα ακρίβειας που φουντώνει σε συνδυασμό με όλες τις αντεργατικές επιθέσεις, έρχονται να τροφοδοτήσουν τη εργατική-λαϊκή οργή ενάντια στην κυβέρνηση.

Η ταπεινωτική ήττα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στο Αφγανιστάν λειτουργεί αποσταθεροποιητικά για το σύστημα, οξύνει τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και ασκεί νέες πιέσεις στον ελληνικό καπιταλισμό και την κυβέρνηση.

Η μαζική διαδήλωση στις 9 Αυγούστου ενάντια στην κυβέρνηση των εμπρηστών, οι συνεχείς απεργίες στα νοσοκομεία ενάντια στις απολύσεις με πρόσχημα τον εμβολιασμό, είναι προμηνύματα για ένα καυτό φθινόπωρο μαχών σε όλα τα επίπεδα.

Άμεσο καθήκον του δυναμικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η οργανωτική και πολιτική στήριξη των αγώνων που ανοίγουν την «αυλαία» του φετινού φθινοπώρου και η συμβολή του στην κλιμάκωσή τους κόντρα στην συναίνεση που δίνει απλόχερα ο ΣΥΡΙΖΑ και πέρα από τη λογική της συμβολικής διαμαρτυρίας του ΚΚΕ. Παράλληλα θα πρέπει να εντείνει την πολιτική της παρέμβαση στην κατεύθυνση ευρύτερης συσπείρωσης του μαχόμενου αριστερού ριζοσπαστικού  δυναμικού στη λογική της συγκρότησης του πόλου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς

Στην κατεύθυνση αυτή:

  • Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 15/9 με προοπτική ένα κύμα απεργιών και καταλήψεων που θα στείλει στο σκουπιδοτενεκέ την Κεραμέως και όλη την αντιδραστική «μεταρρύθμιση» στην Παιδεία.
  • Συμμετέχουμε στη διαδήλωση της17/9  στην Αθήνα, 7 μμ Σύνταγμα, ενάντια στην Σύνοδο των μεσογειακών κρατών της ΕΕ που με πρόσχημα την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής βάζουν μπροστά τα σχέδια λεηλασίας των «πράσινων» αρπακτικών της αγοράς. Στηρίζουμε τις δράσεις ενάντια στην σύνοδο της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ που θα διεξαχθεί από τις 17 μέχρι 19/9.
  • Στις 18/9 διαδηλώνουμε στο Κερατσίνι στην επέτειο της δολοφονίας του Π. Φύσσα. Η σύγκρουση με τη ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ που ανοίγει το δρόμο για την επανεμφάνιση των φασιστών είναι κρίσιμη μάχη για όλο το εργατικό κίνημα και τη νεολαία. Γι’ αυτό δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις στις κινητοποιήσεις που οργανώνουν αντιρατσιστικές-αντιφασιστικές κινήσεις και συλλογικότητες, συνδικάτα, κοινότητες μεταναστών, φοιτητικοί σύλλογοι στον ένα χρόνο από την ιστορική καταδίκη της ναζιστικής συμμορίας, με μέρα δράσης στις 7 Οκτώβρη και το μεγάλο αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό συλλαλητήριο στις 9 Οκτώβρη στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις.
  • Παράλληλα οργανώνουμε την εξωστρεφή δράση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για την προβολή και συζήτηση του αντικαπιταλιστικού προγράμματος που έχει ανάγκη η εποχή μας, ανοίγουμε τη συζήτηση για τις πολιτικές προϋποθέσεις για να νικήσουν οι αγώνες.   

Η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκτιμάει ότι η κινητοποίηση του δυναμικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις μάχες έχει και ως προϋπόθεση το άνοιγμα της συντροφικής πολιτικής συζήτησης στο εσωτερικό της για όλα τα ζητήματα. Με αυτόν τον προσανατολισμό αποφάσισε την σύγκληση του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου την Κυριακή 17 Οκτώβρη. Η ΚΣΕ θα συνεδριάσει άμεσα για να διαμορφώσει την εισήγησή της στο ΠΣΟ.

Η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, 10/9/2021

02 Σεπτεμβρίου 2021

ΝΑΡ ΤΡΙΚΑΛΩΝ: Για το Θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη

 

Τα τραγούδια των ανθρώπων
είναι πιο όμορφα από τους ίδιους
πιο βαριά από ελπίδα
πιο λυπημένα
πιο διαρκή.

Πιότερο απ’ τους ανθρώπους
τα τραγούδια τους αγάπησα.

Ναζίμ Χικμέτ

Ο Μίκης Θεοδωράκης έφυγε σήμερα από τη ζωή, σε ηλικία 96 ετών, αφήνοντας πίσω του μία απέραντη μουσική δημιουργία, παρακαταθήκη για το μέλλον και μια πολυκύμαντη ιστορική διαδρομή, που συνομιλεί με το μεγαλείο και την τραγωδία της Αριστεράς της εποχής του.

Το «μαγικό βουνό» της μεταπολεμικής μουσικής δημιουργίας, ψηλός, πληθωρικός σε όλα του και τεράστιος στο έργο του, χαρακτηρίστηκε από τις «απάτητες κορφές» των τραγουδιών του και της πολιτικής του δράσης από τον Δεκέμβρη και τους Λαμπράκηδες μέχρι τον αντιδικτατορικό αγώνα και τις αντιμνημονιακές κινητοποιήσεις. Τόσο οι ψηλές κορυφές όσο και οι βαθιές χαράδρες της πορείας του αντανακλούν, με ένα ιδιαίτερο τρόπο, την ίδια την πορεία της κομμουνιστικής αριστεράς στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στις κυρίαρχες εκφράσεις της: Από τη μια ολόψυχη ταύτιση με το δίκιο του λαού και ανιδιοτελής στράτευση στους αγώνες του, από την άλλη ταλαντεύσεις απέναντι στην αστική πολιτική και αναζήτηση «αναγνώρισης» από τον εκάστοτε νικητή. Ο Μίκης και μέσα από το έργο του απέδειξε και ανέδειξε την τεράστια δημιουργική δύναμη των εργατών, των φτωχών, των αγωνιζόμενων, των λαϊκών στρωμάτων. Τα πολιτικά του όρια δεν ήταν αποκλειστικά δικά του αλλά των κυρίαρχων ρευμάτων της Αριστεράς.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Μίκης απέδειξε ότι η "μεγάλη τέχνη" πηγάζει βαθιά από τον λαό και τους αγώνες του, από τα βάσανα και τις ελπίδες του, από τις απογοητεύσεις και τα όνειρά του. Ότι δεν είναι απρόσιτη για τους εργάτες και τους φτωχούς ανθρώπους. Το αντίθετο. Η δημιουργία του κατάφερε να μπει και στο τελευταίο σπίτι, να γίνει χορός στο γλέντι, τραγούδι στην διαδήλωση και την απεργία, ψίθυρος στους καημούς, τις λύπες και τους έρωτες ενός ολόκληρου λαού. Ο Θεοδωράκης βρήκε και ανέδειξε το νήμα της μεγάλης τέχνης που στηρίζεται στον πλούτο της παράδοσης, στον πολιτισμό που έρχεται από τα βάθη των αιώνων και μπόρεσε να την μετουσιώσει σε σύγχρονη τέχνη ξεπερνώντας και το φολκλόρ και την άρνησή της.

Οι πιο μεγάλες του στιγμές ήρθαν, ακριβώς τότε, όταν με τα τραγούδια του έδωσε φωνή και μελωδία, δύναμη και αυτοπεποίθηση, στην κραυγή ολόκληρων γενιών που αγωνίστηκαν και μάτωσαν για ελευθερία, ισότητα, κοινωνική δικαιοσύνη και ανεξαρτησία. Κι όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο. Ήρθαν στην πιο αντιστασιακή, την πιο «αντάρτικη» περίοδο της ζωής του, όταν ήταν εξόριστος, κρατούμενος, κυνηγημένος και δακτυλοδεικτούμενος από το μετεμφυλιακό κράτος, τη χούντα, τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές, τους συστημικούς κύκλους της μεταπολίτευσης.

Η ζωή και το έργο του Θεοδωράκη ταυτίστηκε, σε πολύ δύσκολες συνθήκες τις πρώτες δεκαετίες της ζωής του, με τους αγώνες του λαϊκού κινήματος και της αριστεράς και για αυτό δεν μπορούν να το οικειοποιηθούν οι εκπρόσωποι του αστικού κόσμου που επιδιώκουν να το κάνουν σύμβολο της δικής τους Ελλάδας. Είναι χαρακτηριστική η δήλωσή του: «Στον τάφο μου θέλω να γράφει “Πολέμησε τον Δεκέμβρη”». Η τέχνη του υπηρέτησε την Ελλάδα των καταπιεσμένων, του κοινωνικού αγώνα, του μεγαλείου του αντιφασιστικού αγώνα, του ΕΑΜ και του ΔΣΕ, τον πόνο του εμφύλιου και της εξορίας, τους αγώνες της παγκόσμιας εργατικής τάξης. Ο Επιτάφιος και το Άξιον Εστί, τα Επιφάνεια και το Canto Heneral είναι ακούσματα ψυχής για όσους ποθούν και παλεύουν για έναν καλύτερο κόσμο, όχι για τα μούτρα των πρωθυπουργών και των υπουργών του συστήματος και των ακολούθων τους, που οι αξίες τους είναι η εκμετάλλευση, ο ανταγωνισμός, ο ατομισμός, η υποταγή.

Παράλληλα, όμως, πολιτικά, ενσάρκωσε την πορεία, τις τραγικές στιγμές και τις αντιφάσεις της αριστεράς. Το «Καραμανλής ή τανκς» έκφραζε τότε όχι μόνο τον φόβο τμημάτων του λαού, αλλά και τον συμβιβασμό τμημάτων της αριστεράς, στην οποία τότε ανήκε. Η υπουργοποίηση του από τον Απρίλη του 1990 μέχρι το Μάρτη του 1992 στην πιο βάρβαρη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης με πρωθυπουργό τον Κων. Μητσοτάκη έγινε αμέσως μετά την περίοδο που ο ενιαίος Συνασπισμός είχε συμμετάσχει στην συγκυβέρνηση με τη ΝΔ και στην «οικουμενική» με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Στο όνομα ενός ενιαίου έθνους που κινδυνεύει από τον «αλυτρωτισμό των Σκοπίων» (ανάλογη φιλολογία υπήρχε και σε ορισμένες δυνάμεις της αριστεράς) συμμετείχε και στα «μακεδονικά συλλαλητήρια», στα οποία κυριαρχούσαν ακροδεξιές δυνάμεις.

Και να τι κρατάμε εμείς από τον Μίκη. Την ΕΠΟΝ και το ΕΑΜ. Τον Κόκκινο Δεκέμβρη του 44. Την μάχη ζωής και αξιοπρέπειας στην Ικαρία και την Μακρόνησο. Το "και συ λαέ βασανισμένε μην ξεχνάς τον Ωρωπό". Κρατάμε την εμπιστοσύνη και την συστράτευση με τον λαό. Κρατάμε την ευγνωμοσύνη γιατί μάς "γνώρισε" τον Ρίτσο και τον Σεφέρη, τον Ελύτη και τον Νερούδα. Την στρατευμένη του τέχνη που, ανεξάρτητα από τις επιλογές του δημιουργού της, έμαθε γενιές και γενιές "να κρατάνε την ζωή τους", να την παίρνουν στα χέρια τους, να βρίσκουν την έμπνευσή τους στα ιδανικά της ανθρωπιάς, του αγώνα, της δημοκρατίας, της επανάστασης και του κομμουνισμού.

ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση Τρικάλων

01 Σεπτεμβρίου 2021

Κάτω η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής που πετάει έξω απ’ τις σχολές 40.000 μαθητές

 

Όχι στην σφαγή της νεολαίας - Να καλυφθούν τώρα όλες οι κενές θέσεις στα ΑΕΙ

Παιδεία για όλες και όλους - Όχι τους ταξικούς φραγμούς

Η ανακοίνωση των βάσεων και του αριθμού των εισακτέων στο πανεπιστήμιο έδειξε, πέρα από κάθε αμφιβολία, ποια ήταν η πραγματική στόχευση για την κυβέρνηση της ΝΔ: Το πέταγμα δεκάδων χιλιάδων μαθητών έξω απ’ την ανώτατη εκπαίδευση για να διαμορφώσει μια νέα στρατιά ευέλικτων και χωρίς δικαιώματα εργαζόμενων και να δωρίσει πελατεία στα ιδιωτικά κολλέγια, τα συμφέροντα των οποίων υπηρετεί με φανατισμό! 

Περίπου 40.000 νέοι και νέες μένουν εκτός πανεπιστημίων, καθώς από τους 103.468 υποψήφιους εισήχθησαν 63.239, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας, ενώ μια σειρά πανεπιστημιακά τμήματα να μένουν με ελάχιστους ή και καθόλου εισακτέους και η προοπτική τους είναι απλά να κλείσουν. 

Η κυβέρνηση της ΝΔ ακολουθεί μια βάρβαρη ταξική εκπαιδευτική πολιτική, τις συνέπειες της οποίας πληρώνουν οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί και ολόκληρη η λαϊκή οικογένεια. Εκπαίδευση - εξεταστική κόλαση (διαγνωστικά τεστ στην ΣΤ’ δημοτικού και την Γ’ γυμνασίου, τράπεζα θεμάτων -ουσιαστικά πανελλήνιες εξετάσεις- από την Α’ Λυκείου, Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, όρια σπουδών και διαγραφές φοιτητών) υψώνοντας ανυπέρβλητους ταξικούς φραγμούς στα παιδιά της εργατικής τάξης και του λαού, με στόχο μια παιδεία για λίγους. Γενική ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση από τα γυμνάσια και λύκεια που υποχρεώνονται να αναζητούν χορηγούς και να βρίσκουν έσοδα, μέχρι τα πανεπιστήμια και την έρευνα που είναι απόλυτα υποταγμένα στις ανάγκες του κεφαλαίου και της αγοράς, την ώρα που η κυβέρνηση μειώνει ακόμα περισσότερο την δημόσια χρηματοδότηση. Μια εκπαίδευση βαθιά αυταρχική που στη θέση των δημοκρατικών και παιδαγωγικών ελευθεριών, της συμμετοχής των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευόμενων, φτιάχνει μια διοικητική στρατιά «αξιολόγησης», ελέγχου και εκβιασμών, αστυνόμευσης και καταστολής.

Η κυβέρνηση έκλεισε πρώτα με εγκληματικό τρόπο για πάνω από 1,5 χρόνο όλη την εκπαίδευση και τώρα την ανοίγει χωρίς καμία βελτίωση σε ό,τι αφορά τις συνθηκών και την προστασία απ’ την πανδημία. Έδωσε τώρα σε αυτά τα παιδιά την χαριστική βολή με το πιο άθλιο σύστημα εισαγωγής, το οποίο εφάρμοσε αυτήν ακριβώς την χρονιά.  

Αυτή η βάρβαρη ταξική πολιτική που φέρνει σε αδιέξοδο δεκάδες χιλιάδες νέους και τις οικογένειές τους πρέπει να ανατραπεί! Όχι με την αναμονή «αλλαγής κυβέρνησης» στις εκλογές, αλλά με αποφασιστικό πανεκπαιδευτικό αγώνα από σήμερα!

·         Κάτω τα αντιδραστικά νομοσχέδια! Αγώνας να μην εφαρμοστούν και να καταργηθούν!

·         Να καλυφθούν τώρα οι 18.000 κενές θέσεις σε Τμήματα! Να μην εφαρμοστεί ποτέ ξανά το μέτρο της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής

·         Δημόσια Δωρεάν Παιδεία για όλους και όλες σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης !

·         Όχι στον αυταρχισμό, κανένας αστυνομικός δεν θα πατήσει το πόδι του στις σχολές.

·         Μέτρα για την βελτίωση των υποδομών και των αιθουσών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.  Όχι στα κλεισίματα και τις συγχωνεύσεις! 15 μαθητές ανά τάξη. Μαζικές προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών. Κανένα παιδί προσχολικής αγωγής σε κοντέινερ! Αίθουσες τώρα για την στέγαση των νηπίων! 

·         Όχι παιδεία για λίγους κι εκλεκτούς αγώνας ενάντια στους ταξικούς φραγμούς.

·         Όχι παιδεία για την αγορά, αλλά για τους εργαζόμενους και τις ανάγκες τους.  

·         "Απεγκλωβισμός" όχι της νεολαίας απ την μόρφωση και την δουλειά, αλλά απ την κυβέρνηση Μητσοτάκη, την πολιτική κεφαλαίου-ΕΕ και την συναίνεση σε αυτή!

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Ανασχηματισμός: κυβερνητικά αδιέξοδα και κλιμάκωση του πολέμου ενάντια στον λαό

 

Το λίφτινγκ που επιχειρεί ο Κ. Μητσοτάκης μέσα από τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης του είναι το αποτέλεσμα των αδιεξόδων και των τραγικών αποτυχιών της κυβερνητικής πολιτικής, των λαϊκών αγώνων και αντιστάσεων, ενώ σηματοδοτεί την προσπάθεια κλιμάκωσης της επίθεσης ενάντια στον «εχθρό λαό» στα πιο κρίσιμα πολιτικά μέτωπα της επόμενης περιόδου.

Η αλλαγή του στο υπουργείο Υγείας, με την απομάκρυνση από το καυτό αντικείμενο της πανδημίας των Β. Κικίλια και Β. Κοντοζαμάνη, είναι μία ακόμα ένδειξη πολιτικής χρεοκοπίας, όπως και η απομάκρυνση του Χάρη Θεοχάρη από το υπουργείο Τουρισμού. Η προκλητική τοποθέτηση Θ. Πλεύρη στο Υπουργείο  αυτό εγκαινιάζει τον νέο γύρο επίθεσης για τη συρρίκνωση, την ιδιωτικοποίηση και τελικά την διάλυση της δημόσιας υγείας σε όφελος των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων που στηρίζει η ΝΔ, με πρώτο βήμα τις απολύσεις χιλιάδων υγειονομικών στο όνομα δήθεν του εμβολιασμού, ενώ κλείνει το μάτι και στην ακροδεξιά εκλογική πελατεία της ΝΔ.  

Η εκπαραθύρωση του Μ. Χρυσοχοΐδη και του Ν. Χαρδαλιά αποτελεί μια έμμεση παραδοχή για τις τρομερές κυβερνητικές ευθύνες στις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού. Ιδιαίτερα η έξωση Χρυσοχοΐδη, βασικού φορέα της αστυνομοκρατίας και υπερ-αντιδραστικών νομοθετημάτων, όπως ο νόμος ενάντια στις διαδηλώσεις και η πανεπιστημιακή αστυνομία, γίνεται κάτω από το βάρος των μεγάλων λαϊκών και νεολαιίστικων αντιδράσεων που υπερασπίστηκαν τις λαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα (Ν. Σμύρνη, κινητοποιήσεις στην εκπαίδευση κλπ). 

Το φιάσκο της υπουργοποίησης Ε. Αποστολάκη, πρώην υπουργού Εθνικής Άμυνας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και σύμβουλο του Αλέξη Τσίπρα στη συνέχεια, δεν αποκαλύπτει μόνο τους τριγμούς και την ανεπάρκεια στο κυβερνητικό επιτελείο του Μαξίμου, αλλά και τις τάσεις συναίνεσης και διακομματικής συνεννόησης μεταξύ του αστικού πολιτικού προσωπικού ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ κλπ., που αναπτύσσονται παρά τις επιφανειακές κόντρες.

Το κρίσιμο ζήτημα είναι πως και ο ανασχηματισμός έδειξε δύο πράγματα:

Πρώτο, η κυβέρνηση είναι τραυματισμένη και σε αυξανόμενη φθορά, που δεν μπορεί να γιατρευτεί από μετακινήσεις προσώπων, εφόσον η πολιτική παραμένει η ίδια.

Δεύτερο, πως η κυβέρνηση της ΝΔ είναι αποφασισμένη να εντείνει την επίθεση στα εργατικά λαϊκά δικαιώματα, χρησιμοποιώντας όλη τη βεντάλια της αστικής πολιτικής, από τους ακραιφνείς ακροδεξιούς, τους έξαλλους αντιλαϊκούς «μεταρρυθμιστές» και τους «ακροκεντρώους».

Το ζητούμενο λοιπόν σήμερα είναι το εργατικό-λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα, αλλά και η μαχόμενη και αντικαπιταλιστική Αριστερά να κλιμακώσουν τον αγώνα για την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής της, της επίθεσης του κεφαλαίου και του συστήματος, ενάντια στην εναλλαγή και το συμβιβασμό που πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί μόνο ο λαός σώζει τον λαό!

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *