ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ 24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 20 ΝΟΕΜΒΡΗ 2024

 ΞΕΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΖΩΗ, ΟΧΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ. ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΨΩΜΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ, ΟΧΙ ΔΙΩΞΕΙΣ! ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΚΟΡΟΪΔΙΑ! – ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ!

Η πολιτική της βαριάς λιτότητας στους μισθούς συνεχίζεται! Η κυβέρνηση ενόψει της κατάθεσης του προϋπολογισμού για το 2025 προγραμματίζει νέα δεινά για τους εργαζόμενους με μείωση των κοινωνικών παροχών, επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων (περαιτέρω διάλυση του ΕΣΥ και ενίσχυση των ιδιωτικών νοσοκομείων και κλινικών, ιδιωτικοποίηση της ψυχικής υγείας, ιδιωτική διαχείριση δασών, νερού και υδάτινων πόρων, κλπ.).

Όλα αυτά συνδέονται με το νέο μεσοπρόθεσμο σύμφωνο σταθερότητας που σύναψε με την ΕΕ, με στόχο να ξεπληρώνεται το δυσβάσταχτο χρέος, και να εξασφαλίζονται τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα 2,6% κάθε χρόνο για την επόμενη τριετία, εξαγγέλοντας δήθεν αυξήσεις – φιλοδώρημα, τη στιγμή που στην Ελλάδα η αγοραστική δύναμη έχει μειωθεί κατά 60% και οι εργαζόμενοι είναι πιο φτωχοί από ό,τι και στη Βουλγαρία.

Συγχρόνως, χαρίζει απλόχερα κάθε χρόνο πακτωλούς δημοσίου χρήματος και νέες φοροαπαλλαγές σε μεγαλοεπιχειρηματίες, εργολάβους, καναλάρχες, εφοπλιστές και πολεμικούς εξοπλισμούς, αλλά και… χρηματοδοτεί τις ιδιωτικοποιήσεις. Αντί για φθηνά σπίτια, φθηνό ρεύμα, επιδότηση ενοικίου και συγκοινωνιακών μετακινήσεων, επαρκή και στελεχωμένα σχολεία και νοσοκομεία έχουμε αεροσκάφη RAFALE και F35 των 16 δις και «απρόσμενα κέρδη» 10 δις των μεγαλοεπιχειρηματιών της ενέργειας! Η κυβέρνηση προτίθεται να μοιράσει 8,5 εκατομμύρια ευρώ στην αεροπορική εταιρία Sky Express και άλλα 50 εκατομμύρια στην υπεύθυνη για το κρατικό έγκλημα των Τεμπών Hellenic Train λόγω μείωσης των κερδών τους, προκαλώντας το κοινό αίσθημα.

Στη βαρβαρότητά τους, στην εργοδοτική τρομοκρατία, στην ωμή κρατική καταστολή των ΜΑΤ και την ψήφιση και εφαρμογή ολοένα και πιο αυταρχικών νομοσχεδίων που ποινικοποιούν κι απαγορεύουν επί της ουσίας τον συνδικαλιστικό αγώνα, είναι μόνο η εργατική τάξη αυτή που μπορεί να βάλει φραγμό με τον μαζικό πολιτικό εκβιασμό της, γιατί ξέρουν και ξέρουμε πολύ καλά ότι «χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά». Να διεκδικήσουμε ολόκληρο τον πλούτο που παράγουμε αλλά και την οικονομία και εξουσία από την μειοψηφία της τάξης των κεφαλαιοκρατών. Έτσι θα κερδίσουμε σήμερα μερικά σημαντικά για τη ζωή μας, έτσι θα κερδίσουμε μια άλλη ζωή συνολικά αύριο, στο δρόμο της εργατικής χειραφέτησης και της κοινωνικής απελευθέρωσης.

Διεκδικούμε:

• Αυξήσεις στους μισθούς για να ζούμε με αξιοπρέπεια μόνο από τη δουλειά μας χωρίς δεύτερη και τρίτη δουλειά, με ασφάλεια και όχι με ελαστικές σχέσεις εργασίας. Μετά τις τεράστιες απώλειες του εισοδήματός μας την περίοδο της κρίσης και με την ακρίβεια να σπάει κόκκαλα απαιτούμε να μας δώσουν πίσω όλα όσα μας πήραν την περίοδο της κρίσης, μισθό, συντάξεις, ασφαλιστικά δικαιώματα, ωράριο.Στα κρίσιμα ζητήματα διεκδικούμε με βάση τα προ κρίσης αιτήματα του κλάδου που ψηφίστηκαν σε Γ.Σ., διεκδικήθηκαν με αγώνες και ανακόπηκαν βίαια από τις αντιλαϊκές πολιτικές των μνημονίων:
• Να επανέλθουν 13ος και 14ος μισθός και να δοθεί το ΜΚ που μας αφαιρέθηκε.
• Αφορολόγητο στις 12.000 €.
• Κατάργηση του ν. 2738/99, παρωδία διαπραγματεύσεων Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
• Κατάργηση του ενιαίου μισθολογίου φυλακή για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς.
• Κατοχύρωση γνήσιας Κλαδικής ΣΣΕ εφ’ όλης της ύλης (μισθό, σύνταξη, εργασία, κοινωνική ασφάλιση, διορισμούς). Ελεύθερες και γνήσιες ΣΣΕ σε όλο το δημόσιο και σε όλα τα επίπεδα.
• Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας, ή στα 58 (για άνδρες) και στα 55 (για γυναίκες), υπολογισμό της κύριας σύνταξης στο 80% του συνόλου των αποδοχών κατά το μήνα αποχώρησης.
• Αυτοδίκαιη αναγνώριση της στρατιωτικής θητείας (χωρίς εξαγορά). Κατοχύρωση του δικαιώματος πλήρους σύνταξης στα 25 χρόνια.
• Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων (Κατρούγκαλου, Βρούτση, Χατζηδάκη κ.ά.).
• Μέτρα κατά της ακρίβειας. Γενναία επιδότηση ενοικίου και συγκοινωνιακών μετακινήσεων. Άμεση ανέγερση από το κράτος κατοικιών εκπαιδευτικών και άλλων δημοσίων υπαλλήλων σε ορεινές και νησιωτικές περιοχές διορισμού και διάθεση υπαρχόντων κτηρίων για στέγασή τους.
• Φθηνό ρεύμα και φθηνά τρόφιμα. Παιδεία-υγεία-ρεύμα-νερό-ασφάλιση-συγκοινωνίες αποκλειστικά δημόσια αγαθά για όλους. Κατάργηση ΦΠΑ στα βασικά είδη και του χρηματιστήριου ενέργειας.
• Διαγραφή των χρεών που τα μνημόνια φόρτωσαν στα λαϊκά νοικοκυριά. Κάτω τα χέρια από την λαϊκή κατοικία, να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί και να καταργηθούν όλοι οι αντίστοιχοι νόμοι.
• Έξοδος από την Ε.Ε. που θα σημάνει και διαγραφή του ληστρικού και τοκογλυφικού χρέους των 400 δις που συνεχίζει να επιβάλλει στο λαό νέες θηλιές!
• Ανατροπή του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας, των δανειακών συμβάσεων κι όλου του μνημονιακού νομικού οπλοστασίου που μας αλυσοδένει και όλα τα μέτρα που απορρέουν από αυτό.
• Κατάργηση των ν. 4692 και 4823 για τις αξιολογήσεις. Ακώλυτη μονιμοποίηση όλων των νεοδιόριστων.
• Κάτω ο αντεργατικός ν. Χατζηδάκη-Γεωργιάδη που καταργεί το απεργιακό δικαίωμα και την συνδικαλιστική δράση.
• Να παρθούν πίσω όλες οι συνδικαλιστικές διώξεις.
• Απεμπλοκή της χώρας από όλα τα πολεμικά μέτωπα. Να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και η γενοκτονία-εθνοκάθαρση του Παλαιστινιακού λαού. Λευτεριά στην Παλαιστίνη. 

Όλες κι όλοι στην απεργιακή συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο την Τετάρτη 20 Νοέμβρη στις 10.30 π.μ., με προσυγκέντρωση εργατικών σχημάτων και συνδικαλιστικών παρατάξεων στην πλατεία Ρήγα Φεραίου στις 10 π.μ.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Τρίκαλα, εκδήλωση - συζήτηση της πρωτοβουλίας για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα!

Μια πρωτόγνωρη διαδικασία έχει ξεκινήσει τις τελευταίες εβδομάδες, στα πλαίσια της πορείας για την ίδρυση μιας νέας οργάνωσης που στις σημαίες της θα έχει την κομμουνιστική απελευθέρωση.

Με την κυκλοφορία και έκδοση του κειμένου «Θέσεις και προγραμματικές αρχές» της πρωτοβουλίας για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα άρχισε ήδη η προσυνεδριακή διαδικασία, με την επιδίωξη μιας πολύ πλατιάς, ουσιαστικής και αναγκαίας συζήτησης για τις απαντήσεις και την πολιτική που έχει ανάγκη σήμερα ο κόσμος της εργασίας και η νεολαία. Αλλά και μιας συζήτησης που καταπιάνεται με ερωτήματα σχετικά με το ποια είναι η εναλλακτική απέναντι στο βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα και ποια πολιτική δύναμη και πρόγραμμα μπορεί να αλλάξει τη ζοφερή κατάσταση στην κοινωνία, να δώσει πνοή και δύναμη σε μια ανατρεπτική και διαφορετική επαναστατική αριστερά;

Στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας, θα πραγματοποιηθεί στην πόλη μας, ανοικτή εκδήλωση - συζήτηση της πρωτοβουλίας για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα, την Παρασκευή 22 Νοέμβρη στις 7 μ.μ. στη Σουίτα Art Cafe (Στρατηγού Σαράφη 18), με ομιλητές του αγωνιστές του συνδικαλιστικού κινήματος, Βαγγέλη Νάνο (γεωπόνο) και Μιχάλη Ρίζο (γιατρό).

Καλούμε τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες, τον κόσμο της εργασίας, της φτωχομεσαίας αγροτιάς, τον κόσμο των κινημάτων και της αλληλεγγύης, τη μαχόμενη νεολαία, να συζητήσουμε βαθύτερα και συνολικότερα, όχι μόνο τα «καθημερινά» και «τρέχοντα», αλλά και τα σημαντικά και πιο δύσκολα ερωτήματα για το παρόν και το μέλλον του εργατικού και επαναστατικού κινήματος, καθώς είναι καθολική η εκτίμηση ότι στη φάση που βρισκόμαστε, χρειάζεται τομή για να πάνε τα πράγματα αλλιώς, να ξεπεραστούν αδυναμίες και παθογένειες, να εμπνεύσουμε και να εμπνευστούμε.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ για ένα σύγχρονο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ και ΚΟΜΜΑ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ!

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΗ ΠΑΛΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ!

1974 – 2024: 50 χρόνια από την πτώση της χούντας και την αποκατάσταση της αστικής δημοκρατίας. Απέχει όμως πάρα πολύ η δημοκρατία, για την οποία αγωνίστηκαν όσοι και όσες συμμετείχαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, από αυτή που συνάντησαν μετά. Οι αντιδημοκρατικές πολιτικές και μέθοδοι που εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται για την εργαζόμενη πλειονότητα και τη νεολαία αποδεικνύουν πως το πολίτευμα της αστικής δημοκρατίας παίζει τον ρόλο μιας ιδιάζουσας δικτατορίας του κεφαλαίου, που μπορεί να επιβάλλει στο πολιτικό σύστημα οτιδήποτε χρειάζεται καταπατώντας κάθε είδους δικαίωμα. Αυτό συνέβη πιο ξεκάθαρα από ποτέ στα χρόνια των μνημονίων, όταν ακόμα και η Βουλή ήταν διακοσμητική και η οποιουδήποτε χρώματος κυβέρνηση νομοθετούσε με βάση τις ορέξεις του κεφαλαίου, διεθνούς και ντόπιου.

Τα αιτήματα της εξέγερσης του ’74 «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία»  παραμένουν επίκαιρα, αφού και σήμερα

• ο μισθός δε βγάζει τον μήνα μπροστά στην ακρίβεια, τους υπέρογκους λογαριασμούς και τα εξωπραγματικά ενοίκια και για αυτό τίθεται επί τάπητος το ζήτημα της αξιοπρεπούς διαβίωσης για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού
• η παιδεία ξεπουλιέται στους ιδιώτες, κόβεται και ράβεται για τις απαιτήσεις της αγοράς και χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες να μένουν εκτός πανεπιστημίων λόγω των ταξικών φραγμών
• η ελευθερία είναι επίδικο σε μια περίοδο που το κράτος εξαπολύει διώξεις σε οτιδήποτε κινείται: σε δασκάλες που ζωγράφισαν ένα αντιπολεμικό πανό, σε μαθητές που πήγαν να κινητοποιηθούν για τα προβλήματα των σχολείων τους, σε ερευνητές που μίλησαν για τα εργασιακά τους δικαιώματα, σε φοιτήτριες που κόλλησαν μια αφίσα.

Αλλά και το σύνθημα «Έξω οι ΗΠΑ – Έξω το ΝΑΤΟ» αναζητά δικαίωση σε μια από τις πιο αιματοβαμμένες χρονιές του αιώνα. Η γενοκτονία στην Παλαιστίνη συνεχίζεται και αντί να φαίνεται ένα τέλος, μοιάζει να είναι η αρχή ενός γενικευμένου πολέμου στη Μέση Ανατολή, με το Ισραήλ να επιτίθεται σε μια σειρά από χώρες της περιοχής. Ταυτόχρονα ο πόλεμος στην Ουκρανία μαίνεται με χιλιάδες νεκρούς καθημερινά. Η ελληνική κυβέρνηση, δεμένη στην πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ, σέρνει λαό και νεολαία σε επικίνδυνα παιχνίδια και μαζί με το ελληνικό κεφάλαιο τροφοδοτεί τις εμπόλεμες ζώνες στο πλευρό του Ισραήλ και της Ουκρανίας.

Για όλα αυτά η φετινή επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου θα πρέπει να είναι μαζική και μαχητική. Να βρει στην πρώτη γραμμή τη νεολαία και τον κόσμο της εργασίας που δεν υποτάσσονται στον ρεαλισμό της υποταγής και παλεύουν για μια ζωή με αξιοπρέπεια, συλλογικό αγώνα και πίστη στα ιδανικά και στα ανεκπλήρωτα συνθήματα του Νοέμβρη του 1973. Οι συγκεντρώσεις  στις 17 Νοέμβρη μπορεί να αποτελέσουν έναν πρώτο κόμβο πριν την απεργία στις 20 του Νοέμβρη με στόχο τον λόγο να πάρουν μέσα από τις κινητοποιήσεις τους ο λαός και η νεολαία, ώστε να εκφραστεί δυνατά η κοινωνική οργή απέναντι στην αντιδραστική πολιτική της ΝΔ.

Το φετινό Πολυτεχνείο μπορεί κοιτώντας τα 50 χρόνια που πέρασαν να αναλογιστεί γιατί τα συνθήματά του έμειναν αδικαίωτα  και γιατί η σύγχρονη αστική δημοκρατία δεν μπόρεσε να δείξει έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο. Να αναζητήσει και να βρει τους τρόπους για ένα συνολικά διαφορετικό ρου στην ιστορία, για μια σύγχρονη κομμουνιστική αφήγηση που θα συγκρουστεί με κάθε μορφής δικτατορίες, για την πραγματική απελευθέρωση της ανθρωπότητας. Που θα κάνει τις λάμψεις των εξεγέρσεων να φωτίσουν τον δρόμο που θα τις δικαιώσει.

ΟΛΕΣ ΚΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 

ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1:00 μ.μ. ΠΛΑΤΕΙΑ ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟΥ!

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Όλες και όλοι στην αντιπολεμική συγκέντρωση το Σάββατο 5 Οκτώβρη στις 12 μ.μ. στην Πλατεία Ρήγα Φεραίου.

 Αλληλεγγύη στους μαχόμενους λαούς της Μέσης Ανατολής. Ήττα των δολοφόνων του Ισραήλ. Κάτω η κυβέρνηση της συνενοχής.

 

Η δολοφονία του ηγέτη της Χεζμπολάχ Χ. Νασράλα καθώς και άλλων ηγετικών στελεχών της οργάνωσης, με καταιγισμό αμερικανικής κατασκευής βομβών στη Βηρυτό, πρωτεύουσα ενός τυπικά ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους, με την αμέριστη στήριξη των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, και η άμεση έναρξη της χερσαίας εισβολής του Ισραήλ στον Λίβανο, βυθίζει όλη την περιοχή στο χάος του πολέμου.

Το Ισραήλ σπέρνει θάνατο, μίσος, προσφυγιά, κρατική τρομοκρατία. Έχοντας ήδη μετατρέψει τη Γάζα σε ερείπια και συνεχίζοντας να εξαπολύουν γενοκτονικές επιθέσεις κατά των Παλαιστινίων, το Ισραήλ και οι σύμμαχοί του, ΗΠΑ και ΕΕ, στρέφουν πλέον τα φονικά όπλα τους εναντίον και άλλων χωρών, που στέκονται εμπόδιο στην εφαρμογή των σχεδίων τους, όπως μαρτυρούν οι εικόνες τόσο από τον Λίβανο όσο και από τη Συρία και την Υεμένη, που επίσης δέχονται σχεδόν καθημερινά επιδρομές.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει στα χέρια της το αίμα των παλαιστινίων και λιβανέζων. Πιστό σκυλί των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ δεν υπολογίζει κανέναν φραγμό πολιτικό και ηθικό στην στήριξη του κράτους δολοφόνου για να διεκδικήσει κάποια «οικόπεδα» για τις εξορύξεις και τους δρόμους μεταφοράς των εταιρειών της.

Η πλειοψηφία του λαού, όμως, δεν έχει καμία θέση εκεί. Οφείλει και μπορεί να βρεθεί μαχητικά και αποφασιστικά στο πλευρό των καταπιεσμένων και των αγωνιζόμενων λαών, δείχνοντας εμπράκτως την αλληλεγγύη του, μιας και οι δυνάστες μας προέρχονται από την ίδια μήτρα.

Κάτω τα χέρια από το Λίβανο! Λευτεριά στη Παλαιστίνη, για να ηττηθεί η δολοφονική γενοκτονική εκστρατεία των Ισραήλ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ στην Παλαιστίνη, στον Λίβανο, στην Υεμένη και να ανατραπεί η κυβέρνηση του πολέμου, του ρατσισμού.

Καλούμε τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, τη νεολαία, τον κόσμο των κινημάτων, τον λαό του νομού, σε ξεσηκωμό εναντίον του πολέμου που μαίνεται στη Μέση Ανατολή και που απειλεί άμεσα και την ίδια μας τη χώρα. 

Καλούμε το Σάββατο 5 Οκτώβρη στις 12 μ.μ. στην πλατεία Ρήγα Φεραίου, σε μαζική και μαχητική συγκέντρωση αλληλεγγύης στους μαχόμενους λαούς της Παλαιστίνης και του Λιβάνου και καταδίκης των δολοφονικών σχεδιασμών Ισραήλ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, μαζί και της επαίσχυντης πολιτικής στήριξης και ενεργού συμμετοχής της ελληνικής κυβέρνησης κι όλου του αστικού πολιτικού κόσμου της χώρας.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

11 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ: Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ

11 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής, στην Ευρώπη δυναμώνουν οι εικόνες με τα χρώματα του εθνικισμού, του ρατσισμού, της ακροδεξιάς, του νεοφασισμού.

Η διαρκής επίθεση του κεφαλαίου στα εργατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες με σκοπό την αύξηση των κερδών και τη βελτίωση της θέσης των Ευρωπαίων κεφαλαιοκρατών στο διεθνή ανταγωνισμό, έχει δημιουργήσει θυμό και απόγνωση σε ευρύτατα μη-προνομιούχα τμήματα των κοινωνιών.

Στο περιβάλλον της ολοκληρωτικής συνθηκολόγησης της «ευρωπαϊκής Αριστεράς», την ακόμα πιο δεξιά μετατόπιση παραδοσιακών ρεφορμιστικών δυνάμεων και ανεπάρκειες δυνάμεων της ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς στην αντιπαράθεσή τους με τους πυλώνες του αστικού συστήματος (ΕΕ, ΝΑΤΟ, κεφάλαιο), δημιουργείται έδαφος ώστε η ψευδεπίγραφη «ριζοσπαστικότητα» του ακροδεξιού χώρου να εκφράσει φτωχά ή/και υποβαθμισμένα τμήματα της κοινωνίας.

Την ίδια στιγμή, η προσπάθεια των ευρωπαϊκών κρατών να οξύνουν τα εθνικιστικά μίση και τον ρατσισμό ώστε να στραφεί η οργή του λαού προς ανώδυνα μονοπάτια (τα γειτονικά κράτη, τον «ρωσικό μπαμπούλα» ή τους «ισλαμιστές λαθροεισβολείς») δημιουργεί το υπόστρωμα πάνω στο οποίο ανθίζει κάθε φασίζουσα πρόταση.

Ειδικότερα, η διαρκής επίκληση της ανάγκης αύξησης των εξοπλισμών και της δημιουργίας πολεμικής ψυχολογίας στις μάζες μετατοπίζει τη συζήτηση στην πάταξη του εξωτερικού εχθρού. Τα ευρωπαϊκά κράτη – ανάμεσά τους και το ελληνικό φυσικά – σκοτώνουν καθημερινά ανθρώπους στη Μεσόγειο με τα push-backs, φυλακίζουν πρόσφυγες και μετανάστες σε κλειστά στρατόπεδα, στέλνουν οπλισμό και πρώτες ύλες στην Ουκρανία και το Ισραήλ…

Δεν είναι τυχαίο που στο αντιδραστικό πλαίσιο που δημιουργεί ο σύγχρονος ολοκληρωτικός καπιταλισμός ξεπηδούν η Μελόνι στην Ιταλία, η Λεπέν στη Γαλλία, το AfD στη Γερμανία. Η σύγχρονη φασίζουσα ακροδεξιά – σε όλες τις παραλλαγές της – δεν αποτελεί εναλλακτική απέναντι στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, αλλά πρόταση ανώδυνης για το κεφάλαιο και την ολιγαρχία διαχείρισης της κρίσης και εναλλακτική στρατηγική για τμήματα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.

Παρά την πολιτική αυτοτέλειά της, που δεν πρέπει να υποτιμάται, η ενίσχυση ή ακόμα και η άνοδος της ακροδεξιάς στην κυβερνητική εξουσία συνοδεύεται με προσαρμογή στο Ευρω-ΝΑΤΟϊκό κεκτημένο (Ιταλία) και τους κεντρικούς στόχους του κεφαλαίου (π.χ. πλήρης αποδοχή της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης από το κόμμα της Λεπέν στη Γαλλία).

Είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και οι παραδοσιακές αστικές δυνάμεις που στρέφονται προς τον ολοκληρωτισμό και από εκεί στον εθνικισμό, τη μισαλλοδοξία και τον φασισμό και όχι κάποια «άκρα». Ως εκ τούτου, οι φασίζουσες δυνάμεις δεν αντιμετωπίζονται με συμμαχίες με τον αστικό κόσμο και τις υποτιθέμενες «δημοκρατικές δυνάμεις» τύπου Μακρόν, Γερμανών «Σοσιαλδημοκρατών» κ.ο.κ

Στην Ελλάδα, 11 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να παραμείνει η ηγεσία της ΧΑ στη φυλακή και δεν θα επιτρέψουμε σε νέα τάγματα εφόδου να επικρατήσουν στις γειτονιές μας. Θα συνεχίσουμε να μαχόμαστε σταθερά, με όλους τους τρόπους, ενάντια στον φασισμό, τον εθνικισμό, τον ρατσισμό όπου βρισκόμαστε: στις γειτονιές μας, στα σχολεία και τις σχολές, στους χώρους εργασίας μας. Ο καλύτερος όμως τρόπος για να τιμήσουμε σήμερα τη μνήμη του Παύλου Φύσσα, που αντιμετώπισε γενναία ένα ολόκληρο τάγμα εφόδου της εγκληματικής νεοναζιστικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» και ξεγύμνωσε την εγκληματική της φύση μπροστά στην ελληνική κοινωνία, είναι να συγκεντρώσουμε δυνάμεις και να στοχεύσουμε στην καρδιά του συστήματος, στην καρδιά του καπιταλισμού.

Η σοσιαλιστική, κομμουνιστική εναλλακτική ως αγώνας για άμεσες κατακτήσεις στο σήμερα και ως προοπτική για το μέλλον είναι ο μόνος δρόμος για να νικήσουμε οριστικά το τέρας του φασισμού.

Όλοι-ες στην αντιφασιστική συγκέντρωση

Τετάρτη 18/9 στις 7:00 μ.μ. στην πλατεία Ρήγα Φεραίου

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Τρικάλων

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Για άλλη μια φορά το «επιτελικό κράτος» των συμφερόντων καίει την Αττική και όλη τη χώρα

 

Για άλλη μια χρονιά η Αττική, αλλά και η Εύβοια, ο Λαγκαδάς, το Ρέθυμνο, καίγονται σαν αποτέλεσμα της κυβερνητικής επιλογής να διαλυθεί κάθε σύστημα πυροπροστασίας και πυρόσβεσης. Το επιβεβαιώνει το γεγονός πως κάθε χρόνο επαναλαμβάνεται με τεράστιες καταστροφές η τραγωδία των καμένων δασών, καλλιεργήσιμης γης και κατοικημένων περιοχών. Μαζί με το δασικό πλούτο και το φυσικό περιβάλλον, κινδυνεύουν ζωές, αλλά και σπίτια, κρίσιμες υποδομές, όπως τα νοσοκομεία Παίδων Πεντέλης και 414. Την ίδια στιγμή καίγεται από τις 18 Ιούλη (!) το όρος Όρβηλος στις Σέρρες, όπως πριν το Φαλακρό στη Δράμα, με το «επιτελικό κράτος» απλά να διαπιστώνει ότι οι διαλυμένες υπηρεσίες δεν μπορούν να σβήσουν τη φωτιά.

Απαιτείται άμεση, εδώ και τώρα, κινητοποίηση, σήμερα για να σβήσει η φωτιά και αύριο για να αποκατασταθεί ότι καταστρέφεται και να αποζημιωθούν οι πληγέντες.

Η παρουσία του Μητσοτάκη που επιστρέφει από τις διακοπές στην Αθήνα είναι ένα κακοστημένο θέατρο. Έχει τη βασική ευθύνη με την κυβέρνησή του για την καταστροφή αυτών των ημερών. Τι έκαναν μετά τις περσινές καταστροφικές πυρκαγιές; Άφησαν στη μοίρα τους τις διαλυμένες υπηρεσίες της πυροσβεστικής και τις υποδομές πυροπροστασίας, χωρίς κανένα μέτρο πρόληψης κατά τη διάρκεια της χρονιάς, όπως διάνοιξη δασικών δρόμων, δημιουργία αντιπυρικών ζωνών, καθαρισμού του δάσους, πρόσληψη μόνιμου και εκπαιδευμένου προσωπικού. Το βασικό μέτρο για την κυβέρνηση είναι η εκκένωση, για να μην χρεωθεί ανθρώπινα θύματα, για να ακολουθήσει η απόδοση ευθυνών στους πληγέντες στο όνομα της «ατομικής ευθύνης», με την πατέντα των ακάθαρτων οικοπέδων και αγροτεμαχίων. Αυτό γίνεται ώστε στη συνέχεια να παραδοθούν τα πάντα στα μεγάλα συμφέροντα είτε του κατασκευαστικού κεφαλαίου είτε της λεγόμενης «πράσινης οικονομίας» για ανεμογεννήτριες κ.ο.κ. Ό,τι δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο κερδοσκοπίας με ιδιωτικοποίηση και ξεπούλημα, απλά εγκαταλείπεται. Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει ολοκληρώσει μια διαχρονική πολιτική που στηρίχτηκε από ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ακροδεξιά σε συνεργασία με την ΕΕ. Στο όνομα του επιχειρηματικού κέρδους και της καπιταλιστικής ανάπτυξης ισοπεδώνουν τις κοινωνικές ανάγκες και παραδίνουν το φυσικό περιβάλλον στην καταστροφή, πρώτα της πυρκαγιάς και μετά των εργολάβων. Οι πυρκαγιές που καταστρέφουν την Αττική και τόσες άλλες περιοχές δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Δεν θα υπήρχαν, αν η πυροπροστασία δεν είχε διαλυθεί.

Για την επόμενη μέρα απαιτούνται μέτρα σε σύγκρουση με την κερδοσκοπική λογική του κεφαλαίου, με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας και της περιβαλλοντικής προστασίας:

• Ολοκληρωμένη διαχείριση και συνολική προστασία των δασών, με αύξηση του κρατικού προϋπολογισμού για έργα δασοπροστασίας.
• Ανασυγκρότηση της Δασικής Υπηρεσίας και Ενιαίο Φορέα Δασοπροστασίας-Δασοπυρόσβεσης, χωριστά από την Πυροσβεστική, με αρμοδιότητα την προστασία του δάσους και τη δασοπυρόσβεση, στελεχωμένου με όλες τις επιστημονικές ειδικότητες που είναι απαραίτητες για τη φροντίδα των δασών, την πρόληψη και την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών.
• Όχι στις ιδιωτικές αναδασώσεις ή όποια ιδιωτική διαχείριση στα δάση. Έξω το ΤΑΙΠΕΔ από τα δάση.
• Πρόληψη και πυροπροστασία, έργα συντήρησης του δασικού οδικού δικτύου και των αντιπυρικών ζωνών, προσλήψεις προσωπικού και αγορά και εκσυγχρονισμός οχημάτων και μέσων πυρόσβεσης στον αναγκαίο αριθμό.
• Πλήρη και άμεση αποζημίωση όλων των πληγέντων, των καταστροφών σε αγροτική και ζωική παραγωγή. Άμεση ενίσχυση από το κράτος για όσο διαρκούν οι συνέπειες των καταστροφών. Επέκταση των μέτρων στους πυρόπληκτους των προηγούμενων ετών.
• Δαπάνες για την πυροπροστασία και τις κοινωνικές ανάγκες, όχι για την επιδότηση της «πράσινης βιομηχανίας» και τα αιματηρά πλεονάσματα και τους εξοπλισμούς. Να σταματήσει το τσεκούρωμα στις δαπάνες για την πυροπροστασία στο όνομα της δημοσιονομικής "πειθαρχίας" και των περιορισμών της ΕΕ.
• Καμία αλλαγή στη χρήση γης στις καμένες δασικές περιοχές. Να προστατευθούν από τα επιχειρηματικά και εργολαβικά συμφέροντα και κάθε είδους καταπατητές. Προγράμματα αναδάσωσης όπου απαιτείται από το δημόσιο με κοινωνικό και εργατικό έλεγχο. Να καταργηθεί ο περιβαλλοντοκτόνος νόμος Χατζηδάκη.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Τρικάλων

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

50 χρόνια από την κατάρρευση της Χούντας

Αγώνας για την ανατροπή του σύγχρονου κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού. Για μια εργατική μεταπολίτευση

Συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από την κατάρρευση της Χούντας που επέβαλε το αμερικανοκίνητο στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 σε συνεργασία με την άρχουσα τάξη της Ελλάδας και το στρατό. Σύσσωμη η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία γιορτάζει στις 24 Ιουλίου, επέτειο της ορκωμοσίας του Καραμανλή, ως εγγυητή του Ατλαντισμού και της συνέχειας της αστικής εξουσίας στη χώρα. Υποκριτικά και προκλητικά, καθώς καθημερινά συρρικνώνουν τις ελευθερίες και τα δικαιώματα του λαού δίνοντας ρεσιτάλ καταστολής και αυταρχισμού.

Η εφτάχρονη δικτατορία επιβλήθηκε από την άρχουσα τάξη και τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ για να ανακοπεί η ορμή ενός ρωμαλέου λαϊκού και εργατικού κινήματος, που με την εξέγερση των Ιουλιανών δημιούργησε πολιτική κρίση στο μετεμφυλιακό καθεστώς και με τη νεολαία στην πρώτη γραμμή έφερε μια πραγματική άνοιξη ελευθερίας και πολιτισμού. Επιβλήθηκε για να σωθεί το καθεστώς της ανελευθερίας και του αντικομμουνισμού και τα συμφέροντα του κεφαλαίου που στήριζε, και για να εξασφαλιστεί από τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και των συμμάχων του η σταθερότητα της Νοτιοανατολικής Πτέρυγας του ΝΑΤΟ, σε μια εποχή Ψυχρού Πολέμου, κοινωνικών «εκρήξεων» που αμφισβητούσαν την παντοδυναμία του καπιταλισμού, έντονων διεθνών αντιθέσεων, και ειδικά στον περιοχή μας, προετοιμασίας του πολέμου των «Έξι ημερών», καταστολής των τάσεων ανεξαρτησίας της Κύπρου.

Η Χούντα έθεσε σε απόλυτη προτεραιότητα τα συμφέροντα των βιομηχάνων, εφοπλιστών, τραπεζών, απαγορεύοντας κάθε συνδικαλιστική αντίσταση. Επιβίωσε με την κατάργηση όλων των δημοκρατικών ελευθεριών και των πολιτικών δικαιωμάτων, την κρατική τρομοκρατία της ασφάλειας και της ΕΣΑ, τις φυλακές, τα βασανιστήρια, τις εξορίες, τις δολοφονίες. Επέβαλε τη λογοκρισία και την πιο χυδαία μορφή προπαγάνδας, φέρνοντας ένα πολιτιστικό σκοτάδι. Τα σκάνδαλα και η λεηλασία του δημόσιου και φυσικού πλούτου, η εξαγορά και το βόλεμα έγιναν ο κανόνας. Καταστροφικές ήταν οι οικονομικές συνέπειες για τον λαό, όταν το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο είδε τα κέρδη του να απογειώνονται.

Αποτελεί χουντικό μύθο η αποδοχή της δικτατορίας από τον λαό. Όσο οι εργαζόμενοι ξεπερνούσαν το πρώτο «πάγωμα» δυνάμωνε η αντιδικτατορική πάλη. Κορυφαίες στιγμές ήταν η εξέγερση του Πολυτεχνείου και της Νομικής το 1973 που κλόνισαν βαθιά τη Χούντα. Καθώς δε το τέλος πλησίαζε, η Χούντα προχώρησε στο έγκλημα του πραξικοπήματος στην Κύπρο. Ο εθνικισμός σε Ελλάδα και Τουρκία, με την επικύρωση του ιμπεριαλισμού ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, σκόπευε να μοιράσει την Κύπρο με τη λεγόμενη «διπλή ένωση», δηλαδή τη διχοτόμηση του νησιού που παράλληλα θα διασφάλιζε ότι η Κύπρος θα ήταν νατοϊκή. Τελικά η τουρκική εισβολή και κατοχή του 40% του νησιού επιτάχυναν την πορεία κατάρρευσης της Χούντας.

Η άρχουσα τάξη όχι μόνο έφερε και στήριξε την χούντα, αλλά και την περίοδο της μεταπολίτευσης μέσω (αρχικά) των κυβερνήσεων της ΝΔ, έδωσε τα πάντα για να ακρωτηριαστούν οι λαϊκές διεκδικήσεις και τα δικαιώματα, με αντιδραστικούς νόμους (όπως ο 330 και ο 815) με ατέλειωτη βία και καταστολή (απολύσεις χιλιάδων συνδικαλιστών, δολοφονίες Κουμή-Κανελλοπούλου κλπ.). Ήταν οι θυελλώδεις αγώνες της εργατικής τάξης και της νεολαίας, ο εργοστασιακός συνδικαλισμός, οι ριζοσπαστικές τάσεις της νεολαίας στους οποίους οφείλονται οι δημοκρατικές κατακτήσεις και τα δικαιώματα και όχι στην άρχουσα τάξη και το πολιτικό της σύστημα. Ήταν ακόμη οι μεγάλοι αντιιμπεριαλιστικοί αγώνες της μεταπολιτευτικής περιόδου που κράτησαν ζωντανή την αντίθεση στο ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και την (τότε) ΕΟΚ, παρά την συνεχή προσπάθεια πολιτικού και ιδεολογικού κατευνασμού και άμβλυνσης αυτού του στίγματος από το σύνολο των αστικών δυνάμεων, αλλά και με άλλο τρόπο από τη σοσιαλδημοκρατία (ΠΑΣΟΚ) και την κοινοβουλευτική αριστερά.

Οι φετινοί εορτασμοί για την «αποκατάσταση της δημοκρατίας» είναι για μία ακόμα χρονιά υποκριτικοί και προκλητικοί. Η μεταπολίτευση μπήκε σε μια δεύτερη φάση με την άνοδο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ το 1981. Οι κυβερνήσεις του προώθησαν πολιτική αστικού εκσυγχρονισμού με ορισμένες σοσιαλδημοκρατικές αλλαγές. Με την δεύτερη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ -το 1985- και την εφαρμογή του πρώτου «σταθεροποιητικού προγράμματος», μπήκε το θεμέλιο για μια συνολική αντιστροφή βασικών εργατικών και λαϊκών καταχτήσεων, με τελική κατάληξη τις κυβερνήσεις Τζαννετάκη και Ζολώτα και το πέρασμα στην καθ’ αυτό νεοφιλελεύθερη περίοδο με στόχο τη συντριβή του «κοινωνικού συμβολαίου» της μεταπολίτευσης.

Σε όλη αυτή την περίοδο καταγράφηκε η αδυναμία των κομμάτων με κομμουνιστική αναφορά, του ΚΚΕ και του ΚΚΕ Εσωτερικού, να δώσουν αντικαπιταλιστική-αντιιμπεριαλιστική και τελικά επαναστατική διέξοδο στον πόθο για αλλαγή, πραγματοποιώντας σε τελική ανάλυση υπόκλιση στον αστικό κοινοβουλευτισμό. Πάνω στη φάση της κατάρρευσης της χούντας πρότειναν «κυβέρνηση όλων των δυνάμεων που αντιτάχθηκαν στην χούντα», το δε ΚΚΕ εσωτερικού στήριζε την κυβέρνηση Καραμανλή στο πλαίσιο της ΕΑΔΕ (Εθνικής Αντιδικτατορικής Δημοκρατικής Ενότητα). Εν συνεχεία πρότειναν μια «κυβέρνηση των δημοκρατικών δυνάμεων» ανίκανες να αντιπαρατεθούν προγραμματικά και κινηματικά με το ανερχόμενο ΠΑΣΟΚ, αλλά στηρίζοντας την «αλλαγή» του στο πλαίσιο του καπιταλισμού. Τελικά στο όνομα της (καθυστερημένης) αντιμετώπισης του ΠΑΣΟΚ έγιναν ουρά στη ΝΔ και το ανερχόμενο νεοφιλελεύθερο ρεύμα που κατέληξε στη ντροπιαστική συμμετοχή στις κυβερνήσεις Τζαννετάκη και Ζολώτα.

Στα 50 χρόνια που πέρασαν, το πολιτικό σύστημα και η άρχουσα τάξη συστηματικά προσπαθούν να ακυρώσουν κάθε δημοκρατική και κοινωνική κατάκτηση, αλλά και τη δυνατότητα του λαού να οργανώνεται και να αγωνίζεται. Οι νόμοι Κατρούγκαλου, Χατζηδάκη, Γεωργιάδη για το ασφαλιστικό και τα εργασιακά, ο νόμος για τα ιδιωτικά ΑΕΙ, οι ιδιωτικοποιήσεις είναι ορισμένα εμβληματικά βήματα προς τα πίσω ή, ακριβέστερα, προς ένα δυστοπικό μέλλον. Η συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ εγγυούνται αυτή την εξέλιξη μέσα από τους μηχανισμούς του χρέους και της δημοσιονομικής πειθαρχίας, των εξοπλισμών και της πρόσδεσης στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Σήμερα, σε μια εποχή κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού, στην Ελλάδα και την Ευρώπη, οι σύγχρονοι λαϊκοί αγώνες είναι το μόνο εχέγγυο για την κατάκτηση μιας πραγματικής δημοκρατίας και ελευθερίας, μιας εργατικής πραγματικής μεταπολίτευσης.

Τιμούμε τους αγώνες του λαού μας για την πτώση της Χούντας!

Απέναντι στους υποστηρικτές του σύγχρονου κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού (με μανδύα δημοκρατίας ή όχι), απέναντι στη σύγχρονη ακροδεξιά, (κυβερνώσα και μη), απέναντι στους νοσταλγούς των δικτατοριών, αλλά και σε όσους υφαίνουν τα σύγχρονα ψηφιακά δεσμά, υψώνουμε τις σημαίες της σύγχρονης κοινωνικής απελευθέρωσης, η οποία για να είναι ολοκληρωμένη και αληθινή, πρέπει να είναι επαναστατική και κομμουνιστική.

Με ένα σύγχρονο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και μια κομμουνιστική οργάνωση αντάξια των προκλήσεων της εποχής, πολιτικά, ιδεολογικά και οργανωτικά ανεξάρτητη από όλους τους πόλους του αστικού πολιτικού συστήματος, πρωτοπόρα στην πάλη για ψωμί-παιδεία-υγεία-ειρήνη-ελευθερία στον 21ο αιώνα!

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Τρικάλων

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η αθλιότητα της 6ήμερης εργασίας δε θα περάσει

Δεν πέρασαν πάνω από 2 βδομάδες από την ημερομηνία εφαρμογής της 6ήμερης εργασίας ανά εβδομάδα και όλες οι καταγγελίες του εργατικού κινήματος δικαιώνονται. Η εργοδοσία πατώντας πάνω στον νόμο Γεωργιάδη επιχειρεί να επιβάλλει την 6η ημέρα εργασίας σε όλους τους κλάδους! Από τη βιομηχανία μέχρι τα τηλεφωνικά κέντρα. Και πώς θα ήταν διαφορετικά, αφού η 6ήμερη εργασία αφορά άμεσα (άρθρο 25) όλα τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις «συνεχούς λειτουργίας με σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών». Επομένως αφορά την πλειοψηφία των βιομηχανικών κλάδων (τρόφιμα-ποτά, ενέργεια, μέταλλο, logistics κ.ά.) Αφορά επιπλέον και όλες τις  επιχειρήσεις «που δεν είναι από τη φύση τους συνεχούς λειτουργίας, αλλά είναι δυνατόν να λειτουργούν με σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών, σε «εξαιρετικές περιπτώσεις», κατά τις οποίες η επιχείρηση παρουσιάζει «απρόβλεπτα ιδιαίτερα αυξημένο φόρτο εργασίας».

Επιπλέον, με την ψηφιακή κάρτα εργασίας σε μια σειρά κλάδους, που ισχύει επίσης από 1η Ιουλίου, η κυβέρνηση επιχειρεί με μια «ερμηνευτική εγκύκλιο» (37271/21-06-2024) να επεκτείνει τον χρόνο εργασίας και να σακατέψει το 8ωρο. 

Η Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας επεκτείνει στην πράξη κατά μία, ακόμα και μιάμιση ώρα, το ωράριο στη βιομηχανία, καθώς ξέθαψαν ένα Προεδρικό Διάταγμα του 1932 (!) σύμφωνα με το οποίο δε θεωρείται «χρόνος εργασίας» το διάλειμμα και η προετοιμασία των εργαζόμενων για τη δουλειά στην αρχή και το τέλος της βάρδιας. Την ίδια στιγμή, «χαρίζονται» μέχρι 3 μέρες τον μήνα στον εργοδότη, αφού ως και 3 μονά χτυπήματα της κάρτας δεν επιφέρουν κανένα πρόστιμο! Δε δηλώνεται ωράριο εργασίας σε όσους εργαζόμενους χαρακτηρίζονται ως διευθυντικά στελέχη, ορίζοντας σαν «διευθυντικό στέλεχος» όσους κατέχουν θέσεις «εποπτείας ή ευθύνης ή εμπιστευτική»!

Όλα τα παραπάνω υλοποιούνται σε εφαρμογή της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που αποτελεί συνέχεια πλήθους αντιλαϊκών οδηγιών για την πλήρη ελαστικοποίηση των συνθηκών εργασίας, που φροντίζει να εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ με τις πλάτες των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και της ακροδεξιάς Ελληνική Λύση.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Τρικάλων

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ευρωεκλογές χωρίς συζήτηση για την Ε.Ε.

Λίγες μέρες πριν τις ευρωεκλογές και η συζήτηση είναι επιδερμική, ανούσια, έως κωμικοτραγική. Κανένας απολογισμός από τους προηγούμενους ευρωβουλευτές. Άλλωστε οι μισοί δεν ανήκουν πλέον στο κόμμα με το οποίο εξελέγησαν, ενώ τέσσερις είναι μπλεγμένοι με σκάνδαλα και δικαστήρια.

Καμιά κουβέντα για την αγία «ευρωπαϊκή μας οικογένεια», την Ε.Ε. Κι ας είναι πίσω από κάθε πρόβλημα και διεκδίκηση των εργαζομένων καθορίζοντας σχεδόν το σύνολο της ασκούμενης πολιτικής στη χώρα μας. Όλα τα μεγάλα κινήματα της τελευταίας περιόδου είχαν κάτι να «ψάλλουν» κατά της Ε.Ε.: Ο ξεσηκωμός για το έγκλημα στα Τέμπη αμφισβητούσε τις ιδιωτικοποιήσεις, που επέβαλλε η Ε.Ε. Ο αγώνας των αγροτών «υποκινήθηκε» από τη νέα Κ.Α.Π. Η φοιτητική εξέγερση ενάντια στα ιδιωτικά Πανεπιστήμια αναμετρήθηκε με το  δίκαιο της ΕΕ, που κρίθηκε υπέρτερο (!) του άρθρου 16 του ελληνικού συντάγματος. Η πολύχρονη ηρωική μάχη των εκπαιδευτικών ενάντια στην αξιολόγηση – κατηγοριοποίηση - υποβάθμιση σχολείων και εκπαιδευτικών συγκρούεται με στρατηγικούς στόχους του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε για την εκπαίδευση. Οι πανάκριβοι λογαριασμοί ρεύματος συνδέονται με τα χρηματιστήρια ενέργειας της Ε.Ε. που ενσωμάτωσαν διαδοχικά οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ.

Τι να μας πουν βέβαια για την Ε.Ε.;

• Αντί για την «Ευρώπη της ειρήνης», ο πόλεμος και διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας, ο ευρωστρατός, η πολεμική οικονομία, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, η εκστρατεία μαζί με το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, η ένθερμη στήριξη της γενοκτονίας του λαού της Παλαιστίνης.
• «Τα σύνορα της χώρας θα είναι αυτά της Ευρώπης», αλλά έγιναν πεδίο ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού για εξορύξεις περιβαλλοντικής καταστροφής στις ΑΟΖ και ασύλληπτων εξοπλιστικών προγραμμάτων (Rafale, F35, φρεγάτες κ.ο.κ.). Στην στεριά στήθηκαν τείχη του αίσχους. Τα θαλάσσια σύνορα χαράχτηκαν από τα πτώματα χιλιάδων απελπισμένων προσφύγων. Θύματα κυρίως των πολεμικών επιχειρήσεων ΝΑΤΟ και Ε.Ε., που συναντούσαν στο διάβα τους τη ρατσιστική συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας, τις συμφωνίες Δουβλίνου, τη δολοφονική Frondex.
• Η «Ε.Ε. της δημοκρατίας» επιβάλλει βίαια ηγέτες της αρεσκείας της (Ντράγκι στην Ιταλία, Παπαδήμος στην Ελλάδα). Ο ρατσισμός κι ο φασισμός αναβιώνουν. Ο Μακρόν κατεβάζει στρατό στην εξέγερση των «κίτρινων γιλέκων». Η διαφθορά γίνεται καθεστώς. Από τη «δικιά» μας Καϊλή (Κατάργκεϊτ) μέχρι την κορυφή της Ε.Ε., την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν (σχέσεις με Pfizer, διορισμοί ημετέρων κ.λπ.). Κάνουν κουμάντο σε μια ήπειρο μια χούφτα χρυσοπληρωμένοι γραφειοκράτες, που δεν εκλέχτηκαν ποτέ. Το Ευρωκοινοβούλιο είναι το «φύλλο συκής», διακοσμητικό. Οι λαοί δεν ρωτώνται και όσες φορές έγινε κάτι τέτοιο είπαν πάντα ΟΧΙ! Νορβηγοί, Γάλλοι, Ολλανδοί, Δανοί, Ιρλανδοί, και πιο πρόσφατα το 2015 οι Έλληνες αρνήθηκαν την ένταξή τους ή τις συμφωνίες της Ε.Ε. ή το ευρωσύνταγμα.
• Η περιβόητη «σύγκλιση» είχε ως αποτέλεσμα η χώρα μας να είναι πρώτη (και χειρότερη) στο δημόσιο χρέος, στην ακρίβεια, στο ακριβότερο ρεύμα, στη μετανάστευση των νέων, στα όρια συνταξιοδότησης, στις ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία, στο ποσοστό των εξοπλιστικών δαπανών, στην αποβιομηχάνιση. Αντίθετα, είναι από τους τελευταίους σε δαπάνες για Παιδεία, υγεία, εργατικό μισθό με κυρίαρχη την ιδιωτικοποίηση των πάντων, τη «μονοκαλλιέργεια» του υπερ-τουρισμού, του Airbnb και των επενδύσεων στο real estate, με δραματικές επιπτώσεις στο δικαίωμα στη στέγη.
• «Τα αγροτικά μας προϊόντα θα κατακτήσουν μια τεράστια αγορά». Μόνο που έγινε το αντίθετο. Γίναμε κυρίως εισαγωγείς. Καλλιέργειες καταστράφηκαν, κοπάδια εξαφανίστηκαν, ο αγροτικός πληθυσμός μειώθηκε, τα χωριά ερήμωσαν. Τα χωράφια γέμισαν φωτοβολταϊκά και τα βουνά ανεμογεννήτριες, για να γίνουμε η… μπαταρία της «πράσινης» Ευρώπης. Αυτής της Ευρώπης, που βαφτίζει… οικολογικά τα πυρηνικά εργοστάσια, παράγει συνθετικό κρέας, έχει κάνει τη Μεσόγειο χαβούζα χωρίς ψάρια από την υπερ-αλίευση, την τεμαχίζει σε οικόπεδα εξόρυξης για την TOTAL και την Exxon Mobil.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, παρούσα σε όλους τους κοινωνικούς αγώνες, συμμετέχει στις ευρωεκλογές για να καταγγείλει όλα αυτά στον λαό και στο Ευρωκοινοβούλιο. Σίγουρα οι εκπρόσωποί της, όπου βρεθούν, θα κάνουν την πιο μεγάλη «φασαρία» από τους 705 ευρωβουλευτές(!). Για να μη διοχετευτεί η αντισυστημική οργή στον ακροδεξιό, αντιδραστικό και διαστρεβλωμένο ευρωσκεπτικισμό, ούτε στην αδιαφορία και την αποχή. Είναι η μόνη δύναμη που μιλάει ευθαρσώς για αντικαπιταλιστική, διεθνιστική αποδέσμευση από την Ε.Ε. σήμερα, ως μία από τις βασικές προϋποθέσεις για να ανασάνει ο λαός και να ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη ανθρώπινη, απελευθερωτική κοινωνία.

Γι’ αυτό την 9^η Ιουνίου ούτε αποχή, ούτε στην… απόχη τους!

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Τρικάλων

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Προεκλογικό σποτ (βίντεο) της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. – ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ για τις ευρωεκλογές της 9ης Ιούνη 2024

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ