Αριστερές Οργανώσεις- Συλλογικότητες: ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ- Συγκέντρωση αλληλεγγύης το Σάββατο 22 Μάη στις 7μ.μ. στην Πλατεία Ρήγα Φεραίου

 

Άλλη μια βάρβαρη αιματηρή επίθεση εξαπέλυσε το σιωνιστικό-φασιστικό κράτος του Ισραήλ εναντίον του παλαιστινιακού λαού. Τους βομβαρδισμούς με εκατοντάδες θύματα, διαδέχονται οι απειλές για εισβολή του στρατού προαναγγέλλοντας ακόμα πιο μεγάλη σφαγή.

Το κράτος-δολοφόνος του Ισραήλ, που φύτεψαν οι ιμπεριαλιστές στη Μ. Ανατολή αναθέτοντάς του ρόλο μαντρόσκυλου, εδώ και πολλές δεκαετίες επιχειρεί να αφανίσει τους Παλαιστίνιους. Τους έχει φυλακίσει σε μια λωρίδα γης που συνεχώς συρρικνώνεται, τους εκτοπίζει από τα σπίτια τους, περιορίζει τις μετακινήσεις τους, εποικίζει τα εδάφη τους, τους εξοντώνει καθημερινά, τους δολοφονεί εν ψυχρώ.

Η νέα σφαγή στην πολύπαθη Παλαιστίνη προστίθεται στη γενικευμένη πολεμική αναστάτωση στην ευρύτερη περιοχή, υποδαυλίστηκε από αυτή και θα την οξύνει παραπέρα. Το Ισραήλ και τα αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα στήνουν και χαλούν συμμαχίες, αναδιατάσσουν τις δυνάμεις τους πάντα σε βάρος των λαών τους. Προσπαθούν να παίξουν με καλύτερους όρους και να κερδίσουν ό,τι μπορούν στη σκιά του άγριου ανταγωνισμού των μεγάλων ιμπεριαλιστών ΗΠΑ-Ρωσία αλλά και των Ευρωπαίων υποκριτών.

Το Ισραήλ, παίχτης σε όλα τα επικίνδυνα πολεμικά και οικονομικά παιχνίδια στην περιοχή, δεν μπορεί να επιτρέψει στον παλαιστινιακό λαό ελευθερία και πατρίδα. Στα άθλια σχέδιά του για την εξόντωση των Παλαιστινίων βρίσκει στήριξη πρώτα και κύρια απ’ τις ΗΠΑ αλλά κι από τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές. Η μεταφορά της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ, η σιωπή των Ευρωπαίων στις προκλητικές ενέργειες των φανατικών σιωνιστών εναντίων παλαιστίνιων κατοίκων της Ιερουσαλήμ και η σιωπή του ΟΗΕ για τους άμαχους νεκρούς Παλαιστίνιους είναι χαρακτηριστικές.

Η κυβέρνηση της ΝΔ δηλώνει την «ανησυχία» της και ο ΣΥΡΙΖΑ «θυμήθηκε» τον αγώνα των Παλαιστινίων. Η σημερινή κυβέρνηση και η προηγούμενη είχαν κι έχουν άριστη σχέση με το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ κι έχουν συνάψει μαζί του μεγάλες συμφωνίες. Δεν νοιάζονται καθόλου για τον παλαιστινιακό λαό, προσδοκούν κέρδη από τις συμφωνίες που κάνουν. Διαθέτουν τη χώρα ως ορμητήριο των φονιάδων Αμερικάνων, δίνουν αεροδρόμια και λιμάνια για να εξυπηρετήσουν τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών, που δεν θέλουν στα πόδια τους λαούς όπως τον παλαιστινιακό να πολεμά για ανεξαρτησία.

Η αντίσταση των Παλαιστινίων δε σταμάτησε ποτέ και δεν θα σταματήσει. Από το ξέσπασμα της πρώτης Ιντιφάντα μέχρι σήμερα, έστω και με τη σφεντόνα, αντιστέκονται. Όσο θα αντιστέκονται θα παραμένουν ζωντανοί. Η ιστορία έχει αποδείξει πως κάθε λαός, όσο μικρός κι αν φαντάζει και αδύναμος έχει τη δυνατότητα να νικήσει, αν στηριχτεί στις δυνάμεις του, αν παραμείνει αταλάντευτα στον δρόμο του αγώνα, αν ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με ό,τι τον κρατάει πίσω.

Κάθε λαός που παλεύει χρειάζεται την αλληλεγγύη των άλλων λαών. Αυτή εκφράζεται σήμερα με την ανάπτυξη αντιπολεμικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στη χώρα μας και παντού. Οι λαοί έχουν κοινούς εχθρούς, τους ιμπεριαλιστές και τις αντιδραστικές αστικές τάξεις, με τους οποίους πρέπει να αναμετρηθούν. Κάθε κέρδος σε αυτή την αναμέτρηση είναι κέδρος για όλους. Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη και αντιπολεμική αντιιμπεριαλιστική πάλη πάνε μαζί.

Για να σταματήσει η σφαγή στην Παλαιστίνη, για να μη μακελευτούν άλλοι λαοί, πρέπει να διαδηλώσουμε μαζικά στους δρόμους.

Καλούμε σε μαζική και μαχητική συγκέντρωση αλληλεγγύης το Σάββατο 22 Μάη στις 7 μ.μ. στην πλατεία Ρήγα Φεραίου.

Θάνατος στον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό!

Η αλληλεγγύη το όπλο των λαών!

ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ - ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο Τσιάρα για το οικογενειακό δίκαιο

 

Το νομοσχέδιο Τσιάρα, «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου», που ξεκινάει σήμερα και τελειώνει αύριο στη Βουλή, είναι ένα αντιδραστικό ν/σ που έρχεται να συμπληρώσει τις επιθέσεις της κυβέρνησης της ΝΔ ενάντια στις εργατικές οικογένειες και στα παιδιά της. 

Ήδη οι αντιδράσεις του γυναικείου κινήματος έχουν αναγκάσει το Υπουργείο Δικαιοσύνης να μην ικανοποιήσει τα παράλογα αιτήματα για υποχρεωτική συνεπιμέλεια και εναλλασσόμενη κατοικία και αφαιρέθηκε από το τελικό κείμενο η διάταξη που προέβλεπε ότι σε περιπτώσεις κακοποίησης η δικαστική απόφαση θα πρέπει να καταστεί αμετάκλητη για να μην επιτρέπεται στον κακοποιητικό γονιό η επαφή με το παιδί. Η επίμαχη διάταξη διαμορφώθηκε έτσι ώστε να απαιτείται μόνο πρωτόδικη απόφαση. Η συγκεκριμένη τροποποίηση δεν λύνει το πρόβλημα. Οι καταγγελίες για οικογενειακή βία θα πρέπει από μόνες τους να αποτελούν κριτήριο για την επαφή του κακοποιητικού γονέα με το παιδί. Παρόλα αυτά αυτή η αλλαγή είναι μια μικρή νίκη του γυναικείου κινήματος που τα τελευταία χρόνια φουντώνει και ανοίγει τις ολομέτωπες μάχες του #metoo και των εργασιακών δικαιωμάτων. 

Όμως, το νομοσχέδιο, παρά τις αλλαγές, υπακούει στη βασική φιλοσοφία του καπιταλισμού όσον αφορά την οικογένεια: η οικογένεια πρέπει πάση θυσία να σηκώσει μόνη της την αναπαραγωγή της εργατικής τάξης, όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες στις οποίες καλείται να το κάνει. Το κράτος προσπαθεί να απαλλαγεί από την ευθύνη του να στηρίξει τη μονογονεϊκή οικογένεια. 

Τα χρόνια της κρίσης και η νέα επιδείνωσή της μαζί με την πανδημία έχουν σημάνει μεγάλα χτυπήματα στις γυναίκες: χειροτερεύουν οι συνθήκες εργασίας τους, διαλύεται το κράτος πρόνοιας, καλούνται να καλύψουν αυξημένες ανάγκες φροντίδας, αυξάνεται η ενδοοικογενειακή βία, πληθαίνουν οι ιδεολογικές επιθέσεις που δέχονται από την κυβέρνηση ΝΔ και τους παρατρεχάμενούς της σε ΜΜΕ, εκκλησία κλπ. Ο Χατζηδάκης έρχεται να συμπληρώσει αυτή την επίθεση. Με το νέο εργατικό νομοσχέδιο φιλοδοξεί να διευρύνει την επισφάλεια και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, ενώ θέλει να χτυπήσει και τα συνδικάτα, την μόνη προστασία των γυναικών απέναντι στις αντίξοες αυτές συνθήκες.

Η κυβέρνηση της ΝΔ εξαπολύει επιθέσεις συνολικά στην εργατική οικογένεια και στα παιδιά της. Μεγαλύτερη φτώχεια, λιγότερη Παιδεία και Παιδεία για λίγους, λιγότερες δομές στήριξης. Είναι υποκριτικό και εξοργιστικό να ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι η μεταρρύθμιση που ετοιμάζει είναι είτε για να προασπίσει “το συμφέρον του παιδιού”, είτε για να φέρει “ισότητα” στο χωρισμένο ζευγάρι, είτε, ακόμα, να ελαφρύνει τις γυναίκες επειδή θα φέρει τους άντρες προ των ευθυνών τους ως γονείς.

Αυτό που χρειάζονται όλες οι οικογένειες, χωρισμένες και μη, είναι οι υλικές συνθήκες ώστε να μπορούν να ζουν ανθρώπινα και ικανοποιητικά, δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες στήριξης, δημόσια δωρεάν παιδεία και υγεία. Τα ζευγάρια που χωρίζουν πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να προσφύγουν σε δημόσιες δωρεάν δομές οικογενειακής συμβουλευτικής και διαμεσολάβησης. Το συμφέρον του παιδιού είναι μια κοινωνία που θα λειτουργεί γύρω από τις ανθρώπινες ανάγκες και θα προσφέρει στους γονείς τα μέσα και τον χρόνο να είναι καλύτεροι γονείς. Κι αυτό είναι κάτι για το οποίο η εργατική τάξη παλεύει συγκρουόμενη με την Νέα Δημοκρατία και όλο το σύστημα της εκμετάλλευσης που αυτή εκπροσωπεί.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Κάτω τα χέρια από το Θέατρο «Εμπρός»!

 

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει την ακραία αυταρχική και βάρβαρη ανακατάληψη της αστυνομίας στο θέατρο «Εμπρός». Το Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο «Εμπρός» λειτουργεί εδώ και 10 χρόνια σαν μια πραγματική κυψέλη πολιτισμού, δημιουργίας, αλλά και κοινωνικής δράσης δίνοντας ζωή στο διατηρητέο μνημείο στου Ψυρρή.

Η κυβέρνηση της ΝΔ εχθρεύεται τον πολιτισμό και τους δημιουργούς του όπως έδειξε η άθλια αντιμετώπισή τους στη διάρκεια του λοκ ντάουν, αλλά και οι πολιτικές επιλογές για το ξήλωμα των αρχαιοτήτων στο Μετρό της Θεσσαλονίκης και το μπετό στο χώρο της Ακρόπολης. Μπροστά σε αυτά εξάλλου αναπτύχθηκαν οι δυναμικοί αγώνες του κόσμου της τέχνης που είναι κομμάτι της λαϊκής αντίστασης ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική.

Για το υπουργείο Πολιτισμού και την κυβέρνηση ο πολιτισμός μοιάζει να είναι εμπόρευμα, δημόσιες σχέσεις, αλλά και εργαλείο προπαγάνδας και χειραγώγησης. Με αυτά τα κριτήρια αγκάλιασε και τον Λιγνάδη πριν καταρρεύσει με πάταγο η προσπάθεια να μείνει στο απυρόβλητο. Γι’ αυτό το λόγο θεωρείται εχθρική η πολιτιστική δημιουργία που δίνει ανάσα στην κοινωνία και επικοινωνεί με τις αγωνίες της.

Εκεί που οι καλλιτέχνες βρίσκουν μια φιλόξενη στέγη για μια δημιουργική απεύθυνση στην κοινωνία, η κυβέρνηση βλέπει αντιπάλους, αλλά και διαφυγόντα κέρδη για τα επιχειρηματικά συμφέροντα ακινήτων.

Αυτούς εξυπηρετεί η πολυδιαφημισμένη αστυνομική επιχείρηση σε βάρος του κόσμου της τέχνης, αλλά και του λαού της Αθήνας που στερείται την ποιοτική δουλειά που προσφερόταν αφιλοκερδώς και με ελεύθερη είσοδο αυτά τα χρόνια.

• Κάτω τα χέρια από το Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο «Εμπρός»
• Να φύγει τώρα η αστυνομία! Να αποδοθεί άμεσα πάλι στους δημιουργούς.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Να μπει τέλος στην ισραηλινή βαρβαρότητα στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Λευτεριά στην Παλαιστίνη

 

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει τη νέα αεροπορική επίθεση του Ισραήλ ενάντια στον άμαχο παλαιστινιακό λαό στη Λωρίδα της Γάζας με 20 νεκρούς, ανάμεσα τους και εννιά παιδιά. 

Αυτές τις μέρες το κράτος - τρομοκράτης του Ισραήλ έχει εξαπολύσει μια νέα απάνθρωπη εκστρατεία ενάντια στους Παλαιστίνιους με βίαιες εξώσεις από τα σπίτια τους, τραμπουκισμούς από ομάδες φονταμενταλιστών Εβραίων και σκληρή καταστολή με χημικά και πλαστικές σφαίρες ενάντια στους Παλαιστίνιους που αντιστέκονται, αλλά και σε μαχόμενες αριστερές δυνάμεις του Ισραήλ που παλεύουν ενάντια σε εθνικισμό και ρατσισμό. Αποκορύφωμα, η κατάληψη από το Ισραήλ του, ιερού για τους Παλαιστινίους, τεμένους Αλ-Ακσά.

Το μαντρόσκυλο των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ-Βρετανίας-ΕΕ στη Μ. Ανατολή, Ισραήλ, οργανώνει ένα σκηνικό βίας με άμεσο στόχο να διώξει τους Παλαιστίνιους από την Ανατολική Ιερουσαλήμ και να προχωρήσει σε νέους παράνομους εποικισμούς.

Η δήθεν ευαίσθητη και πολιτισμένη «διεθνής κοινότητα» των ιμπεριαλιστικών κρατών παρακολουθεί απαθής, όπως και τα αντιδραστικά καθεστώτα του αραβικού κόσμου. Από κοντά και η υποκρισία της ανησυχίας του ΟΗΕ. Τα συμφέροντα των πολυεθνικών και οι βλέψεις γεωπολιτικού ελέγχου στη Μ. Ανατολή κρύβονται πίσω από τη σταθερή στήριξη του Ισραήλ στο διαχρονικό έγκλημα του σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.

Συνένοχος στην εγκληματική στάση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ η ελληνική κυβέρνηση. Η ΝΔ, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και η ακροδεξιά στηρίζουν τη στενή σχέση με το κράτος Ισραήλ, αλλά και με τη Χούντα του Σίσι στην Αίγυπτο, στα πλαίσια των υπεραντιδραστικών αξόνων πολέμου κάτω από τον έλεγχο των ΗΠΑ. Για τα μερίδια κερδών που προσδοκούν από τις ΑΟΖ μια χούφτα καπιταλιστές, στέκονται απέναντι από τα δικαιώματα και τον δίκαιο αγώνα του παλαιστινιακού λαού.

Για το λαό, τους εργαζόμενους και τη νεολαία η αλληλεγγύη με την παλαιστινιακή υπόθεση είναι ιστορική δέσμευση. Να ακουστεί δυνατά αυτό το μήνυμα της αλληλεγγύης!

·Λευτεριά στην Παλαιστίνη! Αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό μέχρι τη νίκη.

·Να μπει τέλος στην ισραηλινή βαρβαρότητα στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και στη Λωρίδα της Γάζας.

·Καμία συνεργασία με το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ. Να διαλυθεί ο αντιδραστικός άξονας Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου - Ισραήλ.

·Έξω οι ιμπεριαλιστές από την Αν. Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή. Καμία εμπλοκή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές εξορμήσεις στη Μέση Ανατολή.

·Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ. Να κλείσουν όλες οι βάσεις

· Όχι πόλεμος για τα πετρέλαια και τα μονοπώλια. Ειρήνη των λαών και πάλη για τον σοσιαλισμό

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αντιπολεμική, αντιμιλιταριστική, αντιιμπεριαλιστική μέρα δράσης στις 18 Απρίλη στα Τρίκαλα! Τιμή και δόξα στους 5 ΕΠΟΝίτες!

 

Αντιπολεμική, αντιμιλιταριστική, αντιιμπεριαλιστική μέρα δράσης στις 18 Απρίλη

Νέα βάρη έρχεται να προσθέσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στις πλάτες εργαζομένων και νεολαίας, στο πλαίσιο του επικίνδυνου και αντιδραστικού ανταγωνισμού των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας και της πρόσδεσης με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και ΕΕ, που απειλούν με νέες πολεμικές περιπέτειες την ευρύτερη περιοχή.

- Η κυβέρνηση αποφάσισε την αύξηση της στρατιωτικής θητείας κατά τρεις μήνες από τον Μάιο, εκτός εάν ο φαντάρος μείνει σε όλο το διάστημα της θητείας του στα σύνορα. Πιέζει έτσι ένα μεγάλο τμήμα των στρατευμένων, και ειδικά τα παιδιά των εργατικών και φτωχότερων οικογενειών, να παραμείνουν μονίμως στην παραμεθόριο, εξυπηρετώντας την πολεμική ετοιμότητα και το ανηλεές κυνήγι προσφύγων και μεταναστών. Το μέτρο αυτό έρχεται να προστεθεί στην μεγάλη εντατικοποίηση, στον αυταρχισμό και στο κλείσιμο μέσα στα στρατόπεδα που αντιμετωπίζουν τα στρατευμένα παιδιά του λαού, ενώ βρίσκονται στο έλεος του κορονοϊού, χωρίς ουσιαστικά μέτρα προστασίας. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά προετοιμάζει και ακραία αντιδραστικά μέτρα, όπως η υποχρεωτική στράτευση στα 18!

- Η κυβέρνηση υλοποιεί επίσης ένα τεράστιο πρόγραμμα εξοπλισμών, την ώρα που οι κοινωνικές ανάγκες για Υγεία, Εκπαίδευση, Πρόνοια, εργασία, προστασία περιβάλλοντος κλπ. είναι εκρηκτικές. Μόνο για τα γαλλικά Ραφάλ θα δοθούν 2,5 δις., εκ των οποίων το 1,5 φέτος, περισσότερα από όσα έχουν προϋπολογιστεί το 2021 για την ενίσχυση των νοσοκομείων! Ακόμα 1,5 δις. δίνονται για αναβάθμιση των F-16, ενώ προετοιμάζονται άμεσα νέες συμφωνίες 5 δισ ευρώ για αγορά φρεγατών! Και αυτά αποτελούν ένα μέρος των τρομερών εξοπλιστικών προγραμμάτων.

- Την ίδια ώρα προωθεί την μετατροπή όλης της χώρας σε μια τεράστια βάση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Η βάση της Σούδας ενισχύεται, ενώ Αλεξανδρούπολη, Στεφανοβίκειο, Λάρισα και όποια άλλη περιοχή χρειαστεί μετατρέπονται σε χώρους εξόρμησης των ΗΠΑ. Ο κίνδυνος εμπλοκής στα επιθετικά πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ, από τα σύνορα με τη Ρωσία μέχρι το Ιράν είναι πολύ μεγάλος, ειδικά καθώς προετοιμάζεται νέα πολυετής συμφωνία με την Ουάσινγκτον. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση ενισχύει τους επικίνδυνους επιθετικούς άξονες στην ευρύτερη περιοχή, όπως με την Γαλλία, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, αραβικά υπερ-αντιδραστικά καθεστώτα (Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα). Προετοιμάζει να στείλει στρατιωτικές δυνάμεις σε επιθετικές αποστολές από τον Αραβικό κόλπο μέχρι την Αφρική!

Οι επιλογές αυτές παρουσιάζονται ως αναγκαίες στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με την Τουρκία για τον ορισμό των ΑΟΖ και την εκμετάλλευση των θαλάσσιων ενεργειακών πόρων. Η πολιτική αυτή της κυβέρνησης της ΝΔ υποστηρίζεται στην ουσία της από ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ (την είχαν προωθήσει εξάλλου ως κυβερνήσεις), αλλά και τους εθνικιστές και ρατσιστές της Ελληνικής Λύσης.

Πρόκειται για μια πολιτική επικίνδυνη, βαθιά ταξική και πολλαπλά αντεργατική και αντιλαϊκή. Τους μόνους που εξυπηρετεί είναι το ελληνικό κεφάλαιο που ορέγεται αναβάθμιση της θέσης του στην περιοχή, τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ και τις μεγάλες πολυεθνικές εξοπλισμών, ενέργειας κλπ. Κερδισμένοι από την εθνικιστική τύφλωση βγαίνουν οι κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα, οι εθνικιστές και οι φασίστες.

Εξάλλου, η όποια εκμετάλλευση κοιτασμάτων στις ΑΟΖ δεν θα είναι «ευλογία για τον τόπο». Θα φέρει ανάπτυξη μόνο στα κέρδη των πολυεθνικών ενέργειας, σκορπώντας εκμετάλλευση, πολεμική απειλή και ρύπανση του περιβάλλοντος.

Την ειρήνη και τη φιλία των λαών, που επιθυμούν οι εργαζόμενοι στην περιοχή μας, δεν θα την φέρουν οι αστικές κυβερνήσεις, παρά τις έντονες διπλωματικές επαφές (όπως η συνάντηση Δένδια-Τσαβούσογλου στην Άγκυρα ή οι επισκέψεις στη Λιβύη), καθώς στόχο έχουν την προώθηση των ιδιοτελών συμφερόντων του κεφαλαίου. Μόνη ελπιδοφόρα διέξοδος είναι οι κοινοί αγώνες και η διεθνιστική αλληλεγγύη των εργαζομένων και των λαών.

Σήμερα είναι επιτακτικά αναγκαίο το εργατικό, λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα να αγωνιστεί για:

– Να πάρει πίσω η κυβέρνηση το μέτρο αύξησης της στρατιωτικής θητείας. Αγώνας για μείωσή της και για πλήρη δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα στους φαντάρους. Καμία σκέψη για θητεία από τα 18!

– Όχι στα νέα τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα και τις μαζικές προσλήψεις επαγγελματιών οπλιτών και αξιωματικών – κονδύλια για την παιδεία, την υγεία, τις κοινωνικές ανάγκες.

– Έξω οι βάσεις, έξοδος από το ΝΑΤΟ, όχι στη «στρατηγική συμμαχία» με ΗΠΑ και τους πολεμικούς άξονες με Γαλλία, Ισραήλ, Αίγυπτο και αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα κλπ. Καμιά συμμετοχή του στρατού σε επιχειρήσεις εκτός συνόρων.

- Όχι στον ανταγωνισμό και στην πολεμική προετοιμασία για τις ΑΟΖ, τα ενεργειακά κοιτάσματα και δρόμους μεταφοράς - αγώνας για την ειρήνη των λαών ενάντια στα συμφέροντα και τον πόλεμο κεφαλαίου και πολυεθνικών.

Στα πλαίσια του αντιπολεμικού αντιιμπεριαλιστικού αντιμιλιταριστικού πανελλαδικού διημέρου  (17 και 18 Απρίλη) δράσεων , στο οποίο καλούν δεκάδες συλλογικότητες, πολιτικές οργανώσεις, σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι και αυτοδιοικητικές κινήσεις σε όλη τη χώρα, ανταποκρινόμαστε και σαν Τοπική Επιτροπή Τρικάλων της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στο κάλεσμα που γίνεται στην πόλη μας από αριστερές πολιτικές οργανώσεις και συλλογικότητες, για συγκέντρωση την Κυριακή 18 Απρίλη στις 12 το μεσημέρι στην πλατεία Ρήγα Φεραίου.

18 του Απρίλη στην πλατεία Ρήγα Φεραίου... σε μια σημαντική και συμβολική ημέρα και σε έναν μαρτυρικό τόπο για την περιοχή μας. Εκεί που πριν 77 χρόνια, οι ναζί κατακτητές και οι ντόπιοι συνεργάτες τους εκτέλεσαν διά απαγχονισμού 5 παλικάρια του τόπου μας, τους 5 ΕΠΟΝίτες:

Μπριάζη Ιωάννη, 29 ετών

Στεργιόπουλο Κωνσταντίνο, 27 ετών

Γάτσα Στέργιο, 24 ετών

Τσανάκα Απόστολο, 22 ετών

Σύρμπα Κώστα, 22 ετών

Στη σημερινή εποχή του πιο άγριου, επιθετικού κι ολοκληρωτικού καπιταλισμού, στην εποχή της δικτατορίας των αγορών και του κεφαλαίου, της αναβίωσης του φασισμού και του ρατσισμού, της επέκτασης των πολεμικών συγκρούσεων και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, ο δρόμος που βάδισαν και πότισαν με το αίμα τους τα νιάτα της ΕΠΟΝ, φαντάζει ξανά μονόδρομος!!!

Ο δρόμος της ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας, ο δρόμος του ασυμβίβαστου, ανυποχώρητου αγώνα!

Η καλύτερη απόδοση μνήμης και τιμής, η πιο αδιάσειστη υπόσχεση πως θα βαδίσουμε στα χνάρια τους, είναι η πάλη στο σήμερα ενάντια στον πόλεμο, στον μιλιταρισμό, στον ιμπεριαλισμό, στη φτώχεια και στην ανεργία κι ο αγώνας ενάντια στο σύστημα που τα γεννά, στο σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, στον καπιταλισμό.

Όλες κι όλοι στην πλατεία Ρήγα Φεραίου στις 12 μ.μ. την Κυριακή 18 Απρίλη!

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Σχόλιο του Γραφείο Τύπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις νέες αθλιότητες του Βελόπουλου

 

Ο γνωστός ακροδεξιός τσαρλατάνος και αρχηγός της Ελληνικής Λύσης Κ Βελόπουλος έπιασε για άλλη μια φορά στο στόμα του την ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε ένα από τα παραληρήματα που αποκαλεί τηλεοπτική εκπομπή την Δευτέρα 29 Μάρτη. Στοχοποίησε, ξανά, τον Π. Κωσταντίνου, συντονιστή της ΚΕΕΡΦΑ και μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ξέρασε τους μύχιους πόθους του για τα μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ: «Τους μαζεύεις όλους αυτούς και τους πας στα ακατοίκητα νησιά μας, όχι εξορία  αλλά με κοινωνική εργασία».

Ο Βελόπουλος που υποτίθεται δεν «του πάνε τα πολύ ναζιστικά» δείχνει για άλλη μια φορά το πραγματικό του πρόσωπο. Αυτό που ενοχλεί αυτόν και όλο το φασιστικό κατακάθι που προσπαθεί να συσπειρώσει είναι το μαζικό κίνημα που έχει τσαλακώσει τις απαγορεύσεις της κυβέρνησης παρά το όργιο καταστολής των μπάτσων του Χρυσοχοΐδη, οι αγώνες του αντιρατσιστικού κινήματος που συνεχίζει στο πλευρό των προσφύγων και των μεταναστών μετά την επιτυχία της κινητοποίησης της 20 Μάρτη, μέχρι να κλείσουν τα στρατόπεδα του αίσχους που νέοι άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους.

Ας σκούζει όσο θέλει το μαύρο δεκανίκι της δολοφονικής κυβέρνησης της ΝΔ. Ούτε αυτός ούτε η άρχουσα τάξη έχουν τη δύναμη να ανοίξουν ξερονήσια. Αντίθετα, το κίνημα θα κλείσει τα στρατόπεδα του αίσχους στα νησιά και παντού, και η εργατική τάξη ενωμένη θα στείλει στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας αυτόν, την κυβέρνηση του θανάτου και της φτώχειας και μαζί τους το σύστημα του κέρδους και της καταστροφής.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ!

 

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ!

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ!

Η κυβέρνηση της ΝΔ, σχεδόν εν κρυπτώ και εν μέσω όξυνσης της υγειονομικής κρίσης, επιδιώκει τη μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου και κυρίως το θέμα της ρύθμισης της επιμέλειας των ανήλικων παιδιών μετά το διαζύγιο. Η βασική τροποποίηση που επιχειρείται με το νέο νομοσχέδιο είναι η θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας και της εναλλασσόμενης κατοικίας χωρίς να απαιτείται η συναίνεση των δύο γονέων ή η βούληση του ίδιου του παιδιού.

Η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση δεν εξυπηρετεί την πλευρά εκείνων των γονιών που έχουν ειλικρινή διάθεση να συνεισφέρουν ισότιμα στην ανατροφή του παιδιού μετά το διαζύγιο καθώς στα πλαίσια του υπάρχοντος νόμου υπάρχει δυνατότητα συνεπιμέλειας η οποία και μπορεί να εφαρμόζεται ειδικά όταν οι γονείς δεν έχουν να ξεπεράσουν μεγάλα οικονομικά και εργασιακά προβλήματα όπως η ανεργία και οι πετσοκομμένοι μισθοί. Αν η κυβέρνηση ήθελε ειλικρινά να βοηθήσει τα παιδιά των διαζευγμένων γονιών θα είχε διαμορφώσει το αναγκαίο πλαίσιο οικονομικής και κοινωνικής υποστήριξης ώστε να μπορεί να υπάρχει πραγματική συνεπιμέλεια των παιδιών στη βάση της συνεννόησης των γονιών.

Αντίθετα η κυβέρνηση όχι μόνο δεν κάνει κάτι τέτοιο αλλά με τη μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου επιδιώκει να καταστήσει την συνεπιμέλεια υποχρεωτική ανεξαρτήτως συμπεριφορών που είναι επιβλαβείς τόσο για το παιδί ή και για το ένα μέρος ενός ζευγαριού (πλειοψηφικά εις βάρος των γυναικών) στο όνομα μάλιστα των «παραδοσιακών αξιών της οικογένειας». Για αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι η συγκεκριμένη προσπάθεια μεταρρύθμισης του οικογενειακού δικαίου βρίσκει υπέρμαχους κυρίως ένα συντηρητικό κύκλο πατεράδων, όπως και το ότι παρόμοιες προσπάθειες στην Ισπανία και την Ιταλία τις υπερασπίστηκαν τα ακροδεξιά κόμματα VOX και Λέγκα του Βορρά αντίστοιχα.

Από την άλλη, δεν είναι λίγες και οι αντιλήψεις που αντιτίθενται στο νομοσχέδιο με αφετηρία την ίδια λογική για τις «οικογενειακές αξίες», υποστηρίζοντας το ρόλο της γυναίκας ως μητέρα που είναι de facto υπεύθυνη για την ανατροφή ενός παιδιού, αντιλήψεις που εκφράζονται κυρίως από χριστιανικές ενώσεις. Και οι δύο τοποθετήσεις αναπαράγουν τις έμφυλες ανισότητες και παραβλέπουν την ταξική διάσταση της μεταρρύθμισης.

Ιδιαίτερη οργή προκαλεί η διάταξη σύμφωνα με την οποία για να αποκλειστεί ή να περιοριστεί η επικοινωνία με κακοποιητικό γονέα πρέπει αυτός «να έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Δηλαδή μέχρι να καταδικαστεί αμετάκλητα (και ξέρουμε πόσα χρόνια απαιτεί αυτό) τα παιδιά θα υφίστανται τη συμβίωση με έναν τέτοιον γονέα.

Η συνεπιμέλεια δεν μπορεί να επιβληθεί με νομοθετήματα, είναι το αποτέλεσμα μιας, πολλές φορές, επίπονης διαδικασίας των γονέων να διαχωρίσουν το ρόλο τους ως γονείς από αυτόν του ή της συντρόφου και να συμφωνήσουν σε ένα κοινό πλαίσιο ανατροφής του παιδιού.

Η μεταρρύθμιση της κυβέρνησης δεν προωθεί επ’ ουδενί την ισότητα αφού ο γονιός που θα βρίσκεται σε ασθενέστερη κοινωνικοοικονομική θέση (συνήθως η γυναίκα) θα επωμίζεται δυσανάλογα για αυτή/όν βάρη. Ειδικά για τις γυναίκες η υποχρεωτική συνεπιμέλεια μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά στο να ζητήσουν διαζύγιο με σοβαρό κίνδυνο εγκλωβισμού σε προβληματικό γάμο. Ιδιαίτερα στα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα είναι συχνή η οικονομική εξάρτηση από τον σύζυγο λόγω της κοινωνικής πίεσης προς τη μητέρα να «να μείνει σπίτι για την ανατροφή του παιδιού», όπως και η ανεργία η οποία πλήττει πολύ περισσότερο τις γυναίκες και κάθε είδους διακρίσεις στους χώρους δουλειάς , καθώς μια μητέρα με υποχρεώσεις δεν αποτελεί τον «ιδανικό» ευέλικτο και «χωρίς όρια» εργαζόμενο για πολλούς εργοδότες. Πόσο εύκολα θα ζητήσει διαζύγιο μια μητέρα που δε θα μπορεί να συνεισφέρει ισόποσα οικονομικά στην ανατροφή του παιδιού, ειδικά όταν απουσιάζει οποιαδήποτε υποστήριξη (οικονομική-ψυχολογική) από το κράτος; Όταν οι δομές κοινωνικής στήριξης (από τους παιδικούς σταθμούς, έως την βοήθεια στους υπερήλικους γονείς) υποβαθμίζονται και ιδιωτικοποιούνται; Πόσο εύκολα θα ζητήσει διαζύγιο μια μητέρα που κακοποιείται γνωρίζοντας ότι με την υποχρεωτική συνεπιμέλεια δε θα μπορεί να ξεφύγει από τον κακοποιητή της αλλά θα πρέπει να μένουν υποχρεωτικά και στην ίδια πόλη; Τί αντίκτυπο μπορεί να έχει αυτό το κακοποιητικό περιβάλλον στην ψυχολογία ενός παιδιού; Τελικά είναι το ίδιο το παιδί το οποίο πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, η βούλησή του και οι ψυχοκοινωνικές ανάγκες της ηλικίας του για σταθερά περιβάλλοντα.

Συνολικά η μεταρρύθμιση καταργεί και με τη βούλα κατακτήσεις του γυναικείου-φεμινιστικού κινήματος των δεκαετιών ‘70-’80, όπως τις προβλέψεις που έδιναν τη δυνατότητα στις γυναίκες να αποκτούν την επιμέλεια των παιδιών τους και να μπορούν να αποφασίζουν για τα θέματα ανατροφής και φροντίδας, που ούτως ή άλλως επωμίζονταν, καθώς και την υποχρέωση διατροφής και έκαναν εφικτή την απόφαση του διαζυγίου, βήμα που πολύ συχνά ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για να ζήσουν ανεξάρτητα και να προχωρήσουν στη ζωή τους. Ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός επιχειρεί να αλλάξει και το οικογενειακό δίκαιο εις βάρος των γυναικών. Είναι μία ακόμη αντιδραστική αλλαγή στα πλαίσια των γενικότερων αντιδραστικών αλλαγών των αστικών κρατών όπως και η απαγόρευση των εκτρώσεων στη Πολωνία και αντίστοιχες πιέσεις σε άλλες χώρες.

Η μεταρρύθμιση αυτή λοιπόν χρειάζεται να μπλοκαριστεί! Όχι γιατί το υπάρχον νομικό πλαίσιο ανταποκρίνεται στις σύγχρονες πραγματικές ανάγκες, αλλά γιατί χρειαζόμαστε άλλου είδους προσέγγιση για τη συνεπιμέλεια από τη σκοπιά της προοπτικής μιας κοινωνίας χωρίς ταξική και έμφυλη ανισότητα. Το μαχόμενο εργατικό και το ριζοσπαστικό φεμινιστικό κίνημα οφείλουν να βάλουν φρένο στις κυβερνήσεις και το κράτος που στο όνομα της ισότητας των φύλων και την ανατροφή των παιδιών επεμβαίνουν με ασφυκτικές και οριζόντιες ρυθμίσεις για το πώς θα μεγαλώνουν τα ζευγάρια τα παιδιά τους, ενώ αυτό που χρειάζεται είναι η κρατική ενίσχυση για το χτίσιμο των προϋποθέσεων για την ελάφρυνση από τα βάρη της ανατροφής. Αντί να μετατίθενται οι ευθύνες της σωματικής και ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης των παιδιών, μια εξαιρετικά δύσκολη και ευαίσθητη προσπάθεια, αποκλειστικά στους γονείς και ιδιαίτερα στη μητέρα, θα έπρεπε το κράτος να συνεπικουρεί στην προσπάθεια. Συγκεκριμένα:

• Ιδρύοντας δομές υποστήριξης και ενδυνάμωσης των γονιών, μόνιμα και σταθερά επιδόματα, που θα καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες των φτωχών οικογενειών, δημόσιους και δωρεάν παιδικούς σταθμούς και κέντρα δημιουργικής απασχόλησης των μικρών παιδιών.
• Ενισχύοντας τη δημόσια εκπαίδευση για την ελάφρυνση των γονιών από τα δυσβάσταχτα πρόσθετα οικονομικά βάρη της μόρφωσης
• Δημιουργώντας δημόσιες δομές κοινωνικής πρόνοιας που να υποστηρίζουν ενεργά το παιδί και τους δύο γονείς σε περιπτώσεις συναινετικής συνεπιμέλειας .

Μόνο έτσι απελευθερώνεται η γυναίκα από την αποκλειστική ανατροφή και υποβοηθούνται οι γονείς να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που προκύπτουν. Σε διαζευγμένα ζευγάρια που δεν τίθενται θέματα κακοποιητικών σχέσεων, αποφεύγοντας διενέξεις για το χρόνο επαφής του παιδιού, τις διατροφές κ.λπ. αλλά και στην περίπτωση των κακοποιητικών περιπτώσεων, η ύπαρξη κατάλληλων δομών στηρίζει το θύμα γονιό, τον ευάλωτο γονέα (στη συντριπτική πλειοψηφία τη μητέρα) και το παιδί και βοηθά στην απελευθέρωσή τους από το κακοποιητικό περιβάλλον.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ!

Ν.Α.Ρ. για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

συνιστώσα της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΝΑΡ Τρικάλων: Η ελληνική επανάσταση του 1821 και ο σημερινός αγώνας για την ελευθερία από τα δεσμά του κεφαλαίου

 

Φέτος συμπληρώνονται 200 χρόνια από την έναρξη της ελληνικής επανάστασης. Ένα ιστορικό γεγονός τέτοιας σημασίας για τη χώρα μας, πραγματικής και συμβολικής, δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από τη σημερινή πολιτική και ιδεολογική αντιπαράθεση. Η επανάσταση του 1821 ενάντια στην Οθωμανική αυτοκρατορία, ταυτόχρονα εθνικοαπελευθερωτική και κοινωνική, δεν ήταν καθόλου μια αυτονόητη ενέργεια σύσσωμου του ελληνικού έθνους όπως παρουσιάζεται, αλλά αντίθετα ένας ξεσηκωμός που αψήφησε πανίσχυρες δυνάμεις που ορθώνονταν απέναντί της. Εκτός από την Οθωμανική αυτοκρατορία, είχε απέναντί της την «Ιερά Συμμαχία» των ευρωπαϊκών δυνάμεων που μετά την παλινόρθωση της μοναρχίας στη Γαλλία ήθελαν πάση θυσία τη διατήρηση του στάτους κβο στην Ευρώπη, ενάντια στα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα που απειλούσαν τις αυτοκρατορίες της εποχής και στην αμφισβήτηση των απόλυτων, ελέω Θεού, μοναρχιών. Η «Ιερά Συμμαχία» στην φεουδαρχική της τότε εκδοχή, αποτελούσε την πρόδρομη μορφή της σημερινής καπιταλιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο επαναστατικός αγώνας έπρεπε να ξεπεράσει πρώτα απ’ όλα τις φωνές του ρεαλισμού, της υποταγής στο συσχετισμό δύναμης, της αναμονής μιας απ’ έξω σωτηρίας. Είναι γνωστή η στάση του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης, ο αφορισμός του Αλέξανδρου Υψηλάντη και η αποκήρυξη της εξέγερσης στη Μολδοβλαχία. Η στάση του ανώτερου κλήρου αποτυπώνεται στο προεπαναστατικό κείμενο της «Ελληνικής Νομαρχίας» του «Ανώνυμου»: «Ὁ Θεός, ἀδελφοί, μᾶς ἔδωσεν τὴν τυραννίαν ἐξ ἁμαρτιῶν μας, καὶ πρέπει, ἀδελφοί, νὰ τὴν ὑποφέρωμεν μὲ καλὴν καρδίαν καὶ χωρὶς γογγυσμόν, καὶ νὰ εὐχαριστηθῶμεν εἰς ὅ,τι κάμνει ὁ Θεός». Οι κήρυκες της μετριοπάθειας δεν έλειπαν και από τους κύκλους των προεστών («κοτζαμπάσηδων») που επάνδρωναν τον διοικητικό και φορολογικό μηχανισμό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Το πνεύμα της εχθρότητας απέναντι σε κάθε ανατροπή αποδίδεται από τον «Ανώνυμο» με τα ερωτήματα που έθεταν οι βολεμένοι στο καθεστώς: «Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ νικηθῇ ἓν τόσον μεγάλον βασίλειον; Ἡμεῖς δὲν ἠμποροῦμεν νὰ κυβερνηθῶμεν μόνοι μας. Ποῦ νὰ εὕρωμεν ἕνα ἄλλον βασιλέα τόσον εὔσπλαγχνον,καὶ τόσον καλόν; Τί εἶναι αὐτὴ ἡ ἐλευθερία; Ἡ ἐλευθερία οὔτε ἐστάθη, οὔτε θέλει σταθῆ».

Το σύγχρονο έθνος με τη μορφή τη κρατικής συγκρότησης είναι ιστορικό και κοινωνικό φαινόμενο, προϊόν της νεότερης εποχής, που προσδιορίστηκε από την ανάπτυξη του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Δεν πρόκειται ούτε για αιώνια οντότητα, ούτε για οντότητα που βρίσκεται έξω από την Ιστορία. Η Ελληνική Επανάσταση του 1821, όπως αντίστοιχα οι επαναστάσεις στη Γαλλία και στις ΗΠΑ, ήταν από εκείνα τα ιστορικά γεγονότα που οδήγησαν στη συγκρότηση του εθνικού κράτους μέσω μιας επανάστασης με την ενεργή συμμετοχή του λαϊκού παράγοντα, επιβεβαιώνοντας την μαρξιστική θέση ότι η επανάσταση είναι η ανώτατη εκδήλωση της βασικής αντίθεσης που ενυπάρχει σε κάθε εκμεταλλευτική κοινωνία. Οι επαναστατικές παραδόσεις του ‘21 δεν είναι τυχαίο ότι ενέπνευσαν πολλούς λαϊκούς και εργατικούς αγώνες.

Η σημερινή αστική αντίληψη επιδιώκει τη λήθη και την ακύρωση ακριβώς του ανατρεπτικού, απελευθερωτικού πνεύματος του 1821. Όλες οι αστικές ερμηνείες προϋποθέτουν την εθνική ενότητα είτε στην εκδοχή του εθνικισμού, είτε στην εκδοχή του ευρωπαϊκού φιλελευθερισμού, είτε στον συνδυασμό τους. Η πρώτη ερμηνεία αποσιωπά ότι η εθνική ιδέα (και η ίδια η αστική τάξη) τότε ήταν απελευθερωτική (και επαναστατική), ενάντια στην καταπίεση, εθνική και κοινωνική, από την Οθωμανική αυτοκρατορία και δημοκρατική καθώς συνδυαζόταν με το διαφωτισμό, το πνεύμα της γαλλικής επανάστασης, τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα του συνόλου του πληθυσμού χωρίς τίτλους ευγενείας και το γενικό εκλογικό δικαίωμα για τους άντρες, κάτι εξαιρετικά ριζοσπαστικό για την εποχή. Αντίθετα ο σημερινός αστικός εθνικισμός έχει αντιδραστικό περιεχόμενο, στρέφεται πρώτα απ’ όλα ενάντια στην εργαζόμενη πλειονότητα στο εσωτερικό, καθώς και στους γειτονικούς λαούς, ενώ προτάσσει την υποταγή όχι μόνο στην ελληνική αστική τάξη, αλλά και στους υπερεθνικούς οργανισμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, δηλαδή στη σύγχρονη «Ιερά Συμμαχία», πάντα στο όνομα των «εθνικών συμφερόντων».

Η δεύτερη ερμηνεία της επανάστασης στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού φιλελευθερισμού ξεχνάει ότι αυτή είχε απέναντί της αρχικά το σύνολο (με αποχρώσεις) των μεγάλων δυνάμεων, την Ιερά Συμμαχία και τα «παλαιά καθεστώτα» της Ευρώπης. Το ελληνικό 1821 ήταν όντως ένας κρίκος στην αλυσίδα των ευρωπαϊκών επαναστάσεων του πρώτου τετάρτου του 19^ου αιώνα (σερβική, ισπανική, πορτογαλική, Νάπολη και Παλέρμο, Ρώσοι Δεκεμβριστές το 1825). Αυτό που αποσιωπάται είναι ότι ποτέ δεν υπήρχε μία Ευρώπη. Η σημερινή ΕΕ, η ΕΚΤ, το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης με τη διαρκή λιτότητα δεν είναι οι κληρονόμοι των γάλλων και ελλήνων επαναστατών, των ιταλών «καρμπονάρων», του λόρδου Μπάιρον, υποστηρικτή των άγγλων εργατών, αλλά της Ιεράς Συμμαχίας του Μέτερνιχ και του Τσάρου, των βασιλιάδων και των ευγενών. Με αυτούς τους σύγχρονους δυνάστες των εργαζομένων και των λαών τα αστικά κόμματα, οι υποτιθέμενοι κληρονόμοι του 1821, έχουν συγκροτήσει μια αδιάσπαστη συμμαχία. Οι μεγάλες δυνάμεις δεν χάρισαν την ανεξαρτησία στην Ελλάδα· μόνο αφού είδαν στην πράξη το πείσμα και την αποφασιστικότητα των εξεγερμένων ελλήνων συγκατατέθηκαν και συνέβαλλαν τελικά, για τους δικούς τους λόγους και με τους δικούς τους όρους, στη δημιουργία τους νεοελληνικού κράτους.

Όντως, η ελληνική επανάσταση προετοιμάστηκε και εμπνεύστηκε από τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό, από τις ιδέες της δημοκρατίας, από την απελευθέρωση από κάθε είδους φεουδαρχικά προνόμια και δεσμά, από την ιδέα του «πολίτη» με δικαιώματα και ελευθερίες. Αυτούς τους στόχους πρέσβευαν ο Ρήγας Φεραίος, ο Αδαμάντιος Κοραής, ο «Ανώνυμος» και άλλοι έλληνες διανοούμενοι και αγωνιστές της εποχής. Αυτές οι επαγγελίες αποτυπώνονταν στα επαναστατικά Συντάγματα, ιδίως σ’ αυτό της Τροιζήνας του 1827. Ας δούμε το άρθρο 13: «Καμμία διαταγή περί εξετάσεως και συλλήψεως οποιωνδήποτε προσώπων και πραγμάτων δεν ημπορεί να εκδοθεί χωρίς να στηρίζεται σε ικανά δείγματα και να περιγράφει τον τόπον της εξετάσεως, και τα πρόσωπα και πράγματα τα οποία και πρέπει να συλληφθώσιν». Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας αλλά και της σημερινής «φιλελεύθερης» Ευρώπης μήπως εφαρμόζουν αυτό το άρθρο; Αντίθετα, ζούμε σε μια εποχή τρομονόμων, προληπτικών ή αυθαίρετων προσαγωγών και συλλήψεων, συγκαλυμμένης ή απροκάλυπτης λογοκρισίας, αστυνομικής καταστολής χωρίς όρια. Αντί για τη λαϊκή βούληση και τις λαϊκές ελευθερίες υπάρχουν μόνο η επιτροπεία της ΕΕ και της ΕΚΤ, η δικτατορία των επενδυτών, οι ελευθερίες των αγορών, του κεφαλαίου, της ιδιοκτησίας και της χωρίς όρια εκμετάλλευσης.

Το άρθρο 21 προβλέπει: «Εις την ελληνικήν επικράτειαν ούτε πωλείται ούτε αγοράζεται άνθρωπος· αργυρώνητος δε ή δούλος παντός γένους και πάσης θρησκείας, καθώς πατήση το ελληνικό έδαφος, είναι ελεύθερος, και από τον δεσπότην αυτού ακαταζήτητος». Αν αυτά γράφονταν το 1827, ας αναρωτηθούμε σήμερα πόσο «ελεύθεροι» και «ακαταζήτητοι» είναι οι πρόσφυγες αφού «πατήσουν το ελληνικό έδαφος» σύμφωνα με τις αποφάσεις του συνόλου των αστικών κομμάτων στην Ελλάδα και με τις ευλογίες της ΕΕ. Αυτοί είναι οι κληρονόμοι της ελληνικής επανάστασης και του ευρωπαϊκού διαφωτισμού;

Η Ελευθερία είναι δυνατόν να πραγματωθεί μόνο μέσω της επανάστασης, τόνιζε η ριζοσπαστική τάση του νεοελληνικού διαφωτισμού προετοιμάζοντας τον ξεσηκωμό μέσα από τη βαθιά κοινωνική και πολιτική κριτική και τις τολμηρές ιδέες για την απελευθέρωση. Οι έλληνες επαναστάτες των αρχών του 19^ου αιώνα έθεσαν τα ερωτήματα. «Διατί ὁ πλούσιος νὰ τρώγῃ, νὰ πίνῃ, νὰ κοιμᾶται,νὰ ξεφαντώνῃ, νὰ μὴν κοπιάζῃ καὶ νὰ ὁρίζῃ, ὁ δὲ πτωχὸς νὰ ὑπόκειται, νὰ κοπιάζῃ, νὰ δουλεύῃ πάντοτε, νὰ κοιμᾶται κατὰ γῆς, νὰ διψῇ, καὶ νὰ πεινᾷ;» αναρωτιέται ο Ανώνυμος; Ωστόσο δεν μπορούσαν να δώσουν τις απαντήσεις. Η απελευθέρωση από τα φεουδαρχικά δεσμά, η εθνική ανεξαρτησία και η αστική δημοκρατία δεν μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα της κοινωνικής ανισότητας και της εκμετάλλευσης.

Η σημερινή αστική τάξη στην Ελλάδα και στην Ευρώπη δεν έχει καμιά σχέση με τους εμπόρους και τους διανοούμενους της Φιλικής Εταιρείας, έχει αποκηρύξει προ πολλού τις όποιες επαναστατικές της επαγγελίες. Από τότε κιόλας, στη χώρα μας και παγκόσμια, κάθε επανάσταση υπό την ηγεμονία της αστικής τάξης ήταν καταδικασμένη να μείνει ανολοκλήρωτη και μισή, έτοιμη να υποχωρήσει στο όνομα του ρεαλισμού στα «παλαιά καθεστώτα». Το επαναστατικό σύνταγμα του 1827 αναιρέθηκε από τη Βουλή στις 18 Γενάρη 1828 «επειδή η σωτηρία του έθνους είναι ο υπέρτατος πάντων των νόμων…». Από τότε «η σωτηρία του έθνους» ήταν το πρόσχημα για την αναίρεση του Συντάγματος και της λαϊκής βούλησης. Ακολούθησαν η αυταρχική διακυβέρνηση του Ιωάννη Καποδίστρια και η απόλυτη μοναρχία του Όθωνα.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, η συναινετική αντιπολίτευση ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ, το σύνολο των αστικών κομμάτων, η ΕΕ και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ο Όρμπαν και ο Μακρόν δεν έχουν καμία σχέση με τις επαναστατικές δυνάμεις των αρχών του 19^ου αιώνα, εκφράζουν την χωρίς όρια εκμετάλλευση από το κεφάλαιο και το σύγχρονο κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό της κατάστασης διαρκούς «έκτακτης ανάγκης». Ακόμα και η αστικοποιημένη πρώην αριστερά αναρωτιέται: «Τί εἶναι αὐτὴ ἡ ἐλευθερία; Η ἐλευθερία οὔτε ἐστάθη, οὔτε θέλει σταθῆ». Η σκυτάλη του αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης και κάθε μορφής καταπίεσης και ανισοτιμίας, για την ελευθερία, έχει περάσει στις δυνάμεις της σύγχρονης εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, στον εργατικό διαφωτισμό και στο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα της εποχής μας.

Στην αυγή του 19^ου αιώνα, 30 χρόνια σχεδόν από τη Γαλλική αστική Επανάσταση του 1789 και παρά την ήττα της τελευταίας, ένα φάντασμα πλανιόταν πάνω από τις απολυταρχικές φεουδαρχικές τάξεις σε όλη την Ευρώπη: Το φάντασμα της εκτέλεσης των Βασιλέων στη Γαλλία, από μια επανάσταση που έκανε η ανερχόμενη αστική τάξη, αλλά με τα χέρια του πρώιμου προλεταριάτου και την αστείρευτη φλόγα για ελευθερία και ισότητα. Σήμερα 200 χρόνια μετά, το φάντασμα της Ρωσικής εργατικής σοσιαλιστικής επανάστασης, παρά την προσωρινή ήττα του εργατικού επαναστατικού κύματος, στοιχειώνει τις σύγχρονες δικτατορίες της αστικής τάξης σε όλο τον κόσμο.

Το ερώτημα έχει επίσης τεθεί και οι λογαριασμοί έχουν μείνει ανοιχτοί: Ελευθερία, χειραφέτηση και κομμουνισμός ή κοινωνική βαρβαρότητα και θάνατος. Την ιστορία τη γράφουν οι λαοί και οι επαναστάσεις τους.

ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Κάτω τα χέρια από τις συντρόφισσες και τους συντρόφους μας!

Με μεγάλη αγανάκτηση και οργή, καταγγέλλουμε δημόσια το πρωτοφανές περιστατικό του ξυλοδαρμού της συντρόφισσάς μας Σ.Σ. στο πάρκο του Άι Γιώργη, από θρασύτατο φασιστοειδές.

Η συντρόφισσα, γνωστή στην τοπική κοινωνία για τη φιλοζωική της δράση, έχει αναλάβει εδώ και πολύ καιρό εθελοντικά μαζί με άλλα άτομα, τη σίτιση των γατών σε διάφορα μέρη της πόλης των Τρικάλων.

Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας καθημερινής της δράσης, στο πάρκο του Άι Γιώργη, διαπίστωσε έναν νεαρό άντρα, να προσπαθεί να κατεβάσει από το δέντρο μία τρομαγμένη γάτα, για να (σύμφωνα με τα λεγόμενά του) της επιτεθεί ο σκύλος του, τον οποίο εκπαιδεύει να ορμά στις γάτες και να τις κατασπαράζει!!! Αποτέλεσμα της παρατήρησης που του έκανε, στην προσπάθειά της να προστατεύσει τη γάτα, ήταν να δεχθεί άνανδρη - ανηλεή επίθεση και βάρβαρο ξυλοδαρμό.

Δηλώνουμε απερίφραστα τη συμπαράστασή μας στη συντρόφισσα και προειδοποιούμε προς κάθε κατεύθυνση πως δε θα ανεχθούμε να σηκώνεται χέρι πάνω σε κανέναν σύντροφο και συντρόφισσά μας.

Καλούμε τέλος, τις φιλοζωικές οργανώσεις, τις συλλογικότητες αλληλεγγύης και την τοπική κοινωνία συνολικά, να αποδοκιμάσει και να καταγγείλει αυτό το πρωτοφανές περιστατικό, να απομονώσει τον δράστη και να υψώσει ασπίδα προστασίας στο θύμα αυτής της πρωτοφανούς βάρβαρης επίθεσης.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η κυβέρνηση φουσκώνει την οργή - Μαζικό κίνημα για την ανατροπή

 

"Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει τους χιλιάδες διαδηλωτές, εργαζόμενους, τους νέους και τις νέες από την Νέα Σμύρνη και τις γύρω γειτονιές που έδωσαν ηχηρή απάντηση στον τραμπουκισμό και την απάνθρωπη βία που ασκεί όλο αυτόν τον καιρό η κυβέρνηση Μητσοτάκη σε αγωνιζόμενους σε κάθε διαμαρτυρία και αντίσταση, αδιακρίτως και σε απλούς πολίτες όπως το πρωτοφανές περιστατικό αστυνομικής βίας στην Νέα Σμύρνη και εν συνεχεία η πλήρης πολιτική του κάλυψη από τους Μητσοτάκη Χρυσοχοίδη, χωρίς να ξεχνάμε τον ρουφιάνο Κυρανάκη, που ζήλεψε την δόξα του Μπογδάνου και είπε να τον ακολουθήσει στον χαφιεδισμό του...

Ας προσπαθούν εδώ και ώρες τα κανάλια να παρουσιάσουν ως "θύμα" τις βάρβαρες δυνάμεις καταστολής δείχνοντάς μας για ώρα τον τραυματία αστυνομικό και χρεώνοντας στους διαδηλωτές το..άφαντο ασθενοφόρο. Δυστυχώς δεν υπήρχε μήνες τώρα η ίδια ευαισθησία για τους εκατοντάδες τραυματισμένους και συλληφθέντες διαδηλωτές από τις δυνάμεις καταστολής της κυβέρνησης της ΝΔ. Η κυβέρνηση, σύμφωνα με την πάγια τακτική της, επιτέθηκε με κρότου λάμψης και χημικά διαλύοντας μια πορεία χιλιάδων ανθρώπων. Τώρα προσπαθώντας να κρύψει τις ευθύνες της για την αύξηση της οργής που αναπτύσσεται στο κόσμο και ειδικά στη νεολαία το παίζει θύμα για να συμψηφίσει την βάρβαρη τρομοκρατία των πραιτοριανών της. Όποιος όμως σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες.  

Εδώ και μήνες η κυβέρνηση προσπαθεί με την βία της καταστολής και με την βία των στρατευμένων και καλοταϊσμένων καναλαρχών να επιβάλλει την χρεοκοπημένη πολιτική της. Την εγκληματική πολιτική της στην υγεία, που ήδη προκαλεί ένα τρομαχτικό νέο κύμα πανδημίας με επίκεντρο τους χώρους δουλειάς, την οικονομική ανέχεια, την διάλυση της δημόσιας παιδείας, το παράλογο lockdown ακόμα και στην βόλτα. Με την διαρκή καταστολή συσσωρεύει διαρκώς την οργή που αρχίζει πια να  εκδηλώνεται με τρόπο εκκωφαντικό. Ο Μητσοτάκης ζητάει «αυτοσυγκράτηση και ψυχραιμία» την ώρα που βομβαρδίζει τον Ελληνικό λαό με συνεχή αντιλαϊκά νομοσχέδια διαλύοντας την δημόσια υγεία και παιδεία, καταργώντας εργατικά και στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα. Το διάγγελμά του ήταν μια πίεση για συναίνεση και χαμήλωμα των τόνων από την κοινοβουλευτική αντιπολίτευση. Στο χέρι μας είναι να μην περάσουν αυτές οι πιέσεις. 

Μπροστά στα εντεινόμενα αδιέξοδα για τους εργαζόμενους και τον λαό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί όλες τις δυνάμεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος και τις μαχόμενες δυνάμεις της αριστεράς, να κλιμακώσουν τον μαζικό και οργανωμένο αγώνα για ψωμί, παιδεία, υγεία, ελευθερία. 

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ