Το λίφτινγκ που επιχειρεί ο Κ. Μητσοτάκης μέσα από τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης του είναι το αποτέλεσμα των αδιεξόδων και των τραγικών αποτυχιών της κυβερνητικής πολιτικής, των λαϊκών αγώνων και αντιστάσεων, ενώ σηματοδοτεί την προσπάθεια κλιμάκωσης της επίθεσης ενάντια στον «εχθρό λαό» στα πιο κρίσιμα πολιτικά μέτωπα της επόμενης περιόδου.
Η αλλαγή του στο υπουργείο Υγείας, με την απομάκρυνση από το καυτό αντικείμενο της πανδημίας των Β. Κικίλια και Β. Κοντοζαμάνη, είναι μία ακόμα ένδειξη πολιτικής χρεοκοπίας, όπως και η απομάκρυνση του Χάρη Θεοχάρη από το υπουργείο Τουρισμού. Η προκλητική τοποθέτηση Θ. Πλεύρη στο Υπουργείο αυτό εγκαινιάζει τον νέο γύρο επίθεσης για τη συρρίκνωση, την ιδιωτικοποίηση και τελικά την διάλυση της δημόσιας υγείας σε όφελος των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων που στηρίζει η ΝΔ, με πρώτο βήμα τις απολύσεις χιλιάδων υγειονομικών στο όνομα δήθεν του εμβολιασμού, ενώ κλείνει το μάτι και στην ακροδεξιά εκλογική πελατεία της ΝΔ.
Η εκπαραθύρωση του Μ. Χρυσοχοΐδη και του Ν. Χαρδαλιά αποτελεί μια έμμεση παραδοχή για τις τρομερές κυβερνητικές ευθύνες στις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού. Ιδιαίτερα η έξωση Χρυσοχοΐδη, βασικού φορέα της αστυνομοκρατίας και υπερ-αντιδραστικών νομοθετημάτων, όπως ο νόμος ενάντια στις διαδηλώσεις και η πανεπιστημιακή αστυνομία, γίνεται κάτω από το βάρος των μεγάλων λαϊκών και νεολαιίστικων αντιδράσεων που υπερασπίστηκαν τις λαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα (Ν. Σμύρνη, κινητοποιήσεις στην εκπαίδευση κλπ).
Το φιάσκο της υπουργοποίησης Ε. Αποστολάκη, πρώην υπουργού Εθνικής Άμυνας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και σύμβουλο του Αλέξη Τσίπρα στη συνέχεια, δεν αποκαλύπτει μόνο τους τριγμούς και την ανεπάρκεια στο κυβερνητικό επιτελείο του Μαξίμου, αλλά και τις τάσεις συναίνεσης και διακομματικής συνεννόησης μεταξύ του αστικού πολιτικού προσωπικού ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ κλπ., που αναπτύσσονται παρά τις επιφανειακές κόντρες.
Το κρίσιμο ζήτημα είναι πως και ο ανασχηματισμός έδειξε δύο πράγματα:
Πρώτο, η κυβέρνηση είναι τραυματισμένη και σε αυξανόμενη φθορά, που δεν μπορεί να γιατρευτεί από μετακινήσεις προσώπων, εφόσον η πολιτική παραμένει η ίδια.
Δεύτερο, πως η κυβέρνηση της ΝΔ είναι αποφασισμένη να εντείνει την επίθεση στα εργατικά λαϊκά δικαιώματα, χρησιμοποιώντας όλη τη βεντάλια της αστικής πολιτικής, από τους ακραιφνείς ακροδεξιούς, τους έξαλλους αντιλαϊκούς «μεταρρυθμιστές» και τους «ακροκεντρώους».
Το ζητούμενο λοιπόν σήμερα είναι το εργατικό-λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα, αλλά και η μαχόμενη και αντικαπιταλιστική Αριστερά να κλιμακώσουν τον αγώνα για την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής της, της επίθεσης του κεφαλαίου και του συστήματος, ενάντια στην εναλλαγή και το συμβιβασμό που πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί μόνο ο λαός σώζει τον λαό!
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ
