Αντίο στον Νίκο Αδαμόπουλο, έναν εργάτη που ήθελε να νικήσει η τάξη του!

 

Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση αποχαιρετά τον σύντροφο Νίκο Αδαμόπουλο ο οποίος έφυγε από τη ζωή το πρωί της Πέμπτης 28 Μάρτη 2024. Μια απώλεια απρόσμενη και βαριά, που προκάλεσε βαθύ πόνο σε όλους και όλες μας, σε όσους συναντήθηκαν μαζί του στην αταλάντευτη πορεία του στο εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα.

Ο Νίκος Αδαμόπουλος γεννήθηκε το 1958. Η καταγωγή του ήταν από την Αντίπαρο.

Ο Νίκος ήταν «ώριμο τέκνο της οργής». Καταγόταν από εργατική οικογένεια, ο πατέρας του δούλευε στο λιγνιτωρυχείο στην Ανθούπολη στο Περιστέρι, επονομαζόμενο «Κάρβουνο». Έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του μαζί με την οικογένειά του στα παραπήγματα που έμεναν οι ανθρακωρύχοι πριν κλείσει το ορυχείο.

Ήταν σε νυχτερινό σχολείο όταν οργανώθηκε στην ΚΝΕ το 1974 ενώ αργότερα έγινε μέλος του ΚΚΕ. Δούλεψε ενεργά στον τομέα Πατησίων-Κυψέλης της ΚΝΕ με διάφορες χρεώσεις. Στη συνέχεια ανάλαβε υπεύθυνος για τα πολιτιστικά στο Συμβούλιο Πόλης Αθήνας της ΚΝΕ και υπεύθυνος για τα πολιτιστικά στο Φεστιβάλ. Μεγάλη ήταν η συμβολή του για έναν άλλον εργατικό πολιτισμό μέσα από αυτές τις θέσεις. Από το 1985 ήταν και αναπληρωματικό μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.

Δεν αποδέχθηκε την υποταγή της ρεφορμιστικής Αριστεράς, του Συνασπισμού και του ΚΚΕ, με τις κυβερνήσεις Τζαννετάκη και Ζολώτα και πήρε μέρος στην «ανταρσία της ΚΝΕ». Εντάχθηκε στο ΝΑΡ από την πρώτη στιγμή της συγκρότησής του το 1989 και αποτέλεσε δραστήριο στέλεχός του. Στην 34χρονη πορεία του ΝΑΡ, ο Νίκος ήταν πάντα παρών σε δεκάδες καθήκοντα και χρεώσεις. Συμμετείχε σε μία σειρά από όργανα και επιτροπές. Ήταν μέλος της Πολιτικής Επιτροπής και του Γραφείου της σε διάφορες περιόδους, συμπεριλαμβανομένης και της απερχόμενης ΠΕ πριν από το πρόσφατο 5ο Συνέδριο της οργάνωσης. Μόλις πριν λίγες μέρες θυμόμαστε την παρέμβασή του στο Συνέδριο του ΝΑΡ.

Ο Νίκος πρωταγωνίστησε στο εργατικό κίνημα στο χώρο των ΟΤΑ. Ήταν πολλά χρόνια μέλος του ΔΣ και στη συνέχεια πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στο Δήμο Νέας Ιωνίας Αττικής, από το 1998 μέχρι το 2000 και από 2002 μέχρι το 2016 που συνταξιοδοτήθηκε. Είχε εκλεγεί με τις «Αγωνιστικές Κινήσεις-Συσπειρώσεις στους ΟΤΑ» στο Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕ-ΟΤΑ από το 2007 μέχρι το 2015, στην Εκτελεστική Επιτροπή της Ομοσπονδίας από το 2012 μέχρι το 2015, καθώς και στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ στο διάστημα 2015-2016, με το ψηφοδέλτιο των «Παρεμβάσεων-Κινήσεων στο δημόσιο». Με τη δράση του στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα συνέβαλε αποφασιστικά στην προώθηση της αντίληψης του νέου εργατικού κινήματος, του συντονισμού σωματείων και του ταξικού κέντρου αγώνα.

Εκλέχθηκε περιφερειακός σύμβουλος Αττικής με την «Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική» στην οποία έδρασε αποφασιστικά. Ήταν επίσης μέλος της Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου και της ΚΣΕ της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. τα προηγούμενα χρόνια.

Ο Νίκος Αδαμόπουλος διακρινόταν για την αφοσίωση στην επαναστατική υπόθεση της εργατικής τάξης, για την μαχητικότητά του και την αποφασιστικότητά του να παλέψει για να νικήσει η εργατική τάξη και όχι απλά να κάνει αγώνες διαμαρτυρίας.

Στήριξε συνειδητά τον στόχο και το έργο για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα. Θα θυμόμαστε τον Νίκο πάντα κοντά στη νεολαία, στους αγώνες και στις αγωνίες της, μπροστάρη στις διαδηλώσεις, με την πείρα και το αισθητήριό του για ένα κίνημα που δεν θα τα διπλώνει αλλά θα ανατρέπει την αστική επίθεση.

Θα λείψει πολύ, γιατί είχε πολλά να δώσει. Έφυγε όρθιος κι έτσι θα τον θυμόμαστε. Θα είναι μέσα σε όλα όσα κάνουμε, μαζί με τους συντρόφους που χάσαμε νωρίτερα.

Αυτές τις δύσκολες ώρες οι σκέψεις μας είναι στους δικούς του ανθρώπους, στους αγαπημένους συντρόφους και συντρόφισσές μας, στους οποίους το ΝΑΡ εκφράζει τα πιο θερμά συλλυπητήρια.

Δεσμευόμαστε σύντροφε Νίκο, όλες και όλοι οι σύντροφοί σου, ότι θα βαδίσουμε αταλάντευτα στο δρόμο της εργατικής χειραφέτησης και της κομμουνιστικής απελευθέρωσης όπως έκανες πάντα ακούραστα, μαχητικά, με πείσμα μέχρι την τελευταία ώρα.

ΝΑΡ Τρικάλων (Οργάνωση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.)

Η πολιτική κηδεία του συντρόφου Νίκου θα γίνει το Σάββατο 30 Μάρτη στο Α΄ νεκροταφείο Αθήνας.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Διαγράψτε την κυβέρνηση, όχι τους φοιτητές

Σε κατασταλτική μανία βρίσκεται ο Κ. Μητσοτάκης επαναλαμβάνοντας διαρκώς πως πρέπει να διαγραφούν οι φοιτητές που συνελήφθησαν κατά την αστυνομική επιχείρηση στο ΑΠΘ. Ακόμα και στη συνάντησή του με την πρόεδρο της δημοκρατίας ο Κ. Μητσοτάκης τόνισε πως δεν «γίνεται να υπάρχουν φοιτητές, οι οποίοι να προβαίνουν σε τέτοιες παράνομες πράξεις κατ’ επανάληψη και τα πανεπιστήμια να μην προχωρούν στην προφανή κίνηση, που δεν είναι άλλη από τη διαγραφή τους από το Πανεπιστήμιο».

Η αντιγραφή λοιπόν των μεθόδων της χούντας, που διέγραφε αντιστασιακούς φοιτητές, αποτελεί... προφανή κίνηση για τον πρωθυπουργό, ο οποίος εξάλλου έχει ήδη καταδικάσει τους 49 συλληφθέντες για «παράνομες πράξεις».

Είναι φανερό πως η κυβέρνηση της ΝΔ αφού δεν κατάφερε να δαμάσει το φοιτητικό κίνημα, το οποίο κατέρριψε την επικοινωνιακή της επιχείρηση για τα ιδιωτικά ΑΕΙ, προσπαθεί τώρα να πάρει ρεβάνς με ακραία καταστολή και αντιδραστική ρητορική «νόμου και τάξης». Ταυτόχρονα, επιδιώκει να μεταφέρει την ατζέντα σε ένα θέμα που θεωρεί πως θα της φέρει εκλογικά κέρδη, καθώς στα καυτά θέματα της καθημερινής ζωής, από την ακρίβεια έως την υγεία αντιμετωπίζει την έντονη κατακραυγή των εργαζομένων και του λαού.

Η κυβέρνηση και το κεφάλαιο θέλουν πανεπιστήμια χωρίς φοιτητικό κίνημα, χωρίς αντιστάσεις, χωρίς ελευθερία, σχολές που θα έχουν κάνει κατάληψη τα επιχειρηματικά συμφέροντα, τα προγράμματα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τα δίδακτρα και η εμπορευματική λογική.

• Απαλλαγή των φοιτητών/τριών από τις κατηγορίες.
• Στοπ στις αστυνομικές εισβολές στις σχολές.
• Καμία σκέψη για διαγραφή φοιτητών/τριών.
• Κάτω ο νόμος για τα ιδιωτικά ΑΕΙ, δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους/ες. 

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Τρικάλων

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αγώνας ενάντια στην ανισότητα, την έμφυλη βία, τις διακρίσεις και την καταπίεση

167 χρόνια πέρασαν από την απεργία των εργατριών στη κλωστοϋφαντουργία και τα ραφτάδικα της Ν. Υόρκης που διεκδίκησαν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, 10ωρη εργασία, ίση αμοιβή με τους άντρες συναδέλφους τους. Ο ταξικός αγώνας τους, που βάφτηκε στο αίμα, σηματοδοτεί όλους τους μετέπειτα και σημερινούς αγώνες για ίσα δικαιώματα των γυναικών στη δουλειά και σε όλα τα κοινωνικά πεδία. Μετά την καθιέρωση το 1910 της 8ης Μάρτη, ως μέρα της γυναίκας, με πρόταση της Γερμανίδας κομμουνίστριας Κλάρα Τσέτκιν κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς, η πάλη για τη χειραφέτηση των γυναικών παραμένει αναγκαία ενάντια σε κάθε μορφής έμφυλη ανισότητα, καταπίεση και διάκριση.

Γιατί ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός της εποχής μας επιτίθεται με σφοδρότητα και αυξάνει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης πλήττοντας ιδιαίτερα τις γυναίκες, όπως και ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα, μετανάστες, πρόσφυγες, μειονότητες.

Από τη γενοκτονία του Ισραήλ στην Παλαιστίνη με τη στήριξη του ΝΑΤΟ και της χώρας μας, με τα καραβάνια των εκτοπισμένων μανάδων με τα πεινασμένα μωρά στα χέρια και τα νεκρά παιδιά από τους βομβαρδισμούς, μέχρι την ακρίβεια και τη φτώχεια που μαστίζει όλες τις καπιταλιστικές χώρες υποφέρουν ιδιαίτερα οι γυναίκες της εργατικής τάξης που βρίσκονται συχνότερα στην ασθενέστερα οικονομική και εργασιακή θέση.

Διπλά πλήττονται οι γυναίκες με την περιστολή εργασιακών δικαιωμάτων, την επέκταση των προσωρινών και ελαστικών εργασιακών σχέσεων, την εντατικοποίηση, την εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία, την ανεργία, τους χαμηλούς μισθούς, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και τη μείωση των συντάξεων.

Η σημερινή επέτειος της 8 Μάρτη συμπίπτει με τις κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη δημόσια δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση κόντρα στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, που θα σημάνει μεγαλύτερους ταξικούς φραγμούς με πρώτα θύματα τα κορίτσια των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Ενώ, η συρρίκνωση των δημόσιων δωρεάν παροχών σε υγεία και πρόνοια επιβαρύνουν ιδιαίτερα τις γυναίκες.

Παράλληλα, στις μέρες μας εμφανίζεται αύξηση καταγγελιών κακοποιητικών συμπεριφορών (κυρίως κατά γυναικών και παιδιών) σε παγκόσμιο επίπεδο, συνεχίζονται οι γυναικοκτονίες, οι βιασμοί και οι παιδοβιασμοί, οι διακρίσεις, οι προκαταλήψεις και συχνά η βία σε βάρος ΛΟΑΤΚΙ+ προσώπων. Οι γυναικοκτονίες και γενικά η οξυμένη έμφυλη κακοποίηση, οι βιασμοί, που αποκαλύπτονται από τις καταγγελίες και στην Ελλάδα, τα κυκλώματα μαστροπών και βιαστών βρίσκουν πολλές φορές ανοχή και συγκάλυψη από κράτος και κυβερνώντες. Η βαρβαρότητα του σύγχρονου ολοκληρωτικού καπιταλισμού εντείνεται από τη πατριαρχία, την ομοφοβία, τη τρανσφοβία, και το σεξισμό.

Την ίδια στιγμή το αστικό πολιτικό σύστημα της χώρας μας εξαντλεί τη δημαγωγία του ενάντια στις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ+ με το νόμο για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την διαφήμιση της αυτονόητης αλλά διόλου κατοχυρωμένης δυνατότητας καταγγελίας της έμφυλης βίας και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης.

Η πολιτική τους είναι εγκληματική και υποκριτική. Και τα γεγονότα με τον Κολωνό και την Ηλιούπολη το αποδεικνύουν. Παραμένει στη φυλακή η μητέρα της 12χρονης που κατήγγειλε το βιαστή-μαστροπό του παιδιού της και αποκαλύφτηκε όλο το βρώμικο κύκλωμα trafficking στο οποίο εμπλέκονταν πολιτικοί, οικονομικοί και περί την εκκλησία κύκλοι. Ενώ παραπέμφθηκε σε δίκη η 19χρονη που εξέδιδε ο αστυνομικός κρατώντας το φυλακισμένο, με την κατηγορία ότι εκδιδόταν χωρίς πιστοποιητικό ιερόδουλης! Και αυτό μετά από μήνυση του αστυνομικού, που ενώ έχει καταδικαστεί κυκλοφορεί ελεύθερος. Και ο εισαγγελέας άσκησε ποινική δίωξη στη 19χρονη!

Αυτές οι μεθοδεύσεις του αστικού κράτους είναι μήνυμα για να σωπαίνουν τα θύματα και να προστατεύονται τα κυκλώματα.

Σημαντικές κατακτήσεις του φεμινιστικού κινήματος αμφισβητούνται σε μια σειρά χώρες και οπισθοδρομικές αντιλήψεις πλασάρονται στο όνομα της υπογεννητικότητας. Νόμοι και πρακτικές επανέρχονται για να κτυπήσουν το δικαίωμα στην άμβλωση, την προστασία των δικαιωμάτων της μητρότητας και γονεϊκότητας. Ενισχύονται τα σεξιστικά πρότυπα κατανομής ρόλων επιβαρύνοντας τις γυναίκες με το βάρος των οικιακών εργασιών και της ανατροφής των παιδιών και της φροντίδας των υπερήλικων μελών της οικογένειας.

Αυτή η κοινωνία δεν μας αξίζει.

Παλεύουμε ενάντια στις σχέσεις εκμετάλλευσης, καταπίεσης και διακρίσεων που σχετίζονται με το φύλο, τη φυλή, την εθνικότητα, τις πεποιθήσεις, το χρώμα, τη θρησκεία, τις αναπηρίες, την καταγωγή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και διαπλέκονται τόσο με το εργασιακό όσο και με το ευρύτερο κοινωνικό-πολιτισμικό περιβάλλον.

Με ένα ταξικό φεμινιστικό κίνημα που δίνει αγώνες για τα εργασιακά, οικονομικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα γυναικών και ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, ενάντια στις έμφυλες διακρίσεις και στις κακοποιήσεις σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε γειτονιά. Που συμπαρατάσσεται με τις ταξικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος σε κοινή πάλη για τη κατάργηση κάθε ανισότητας και την κατάργηση κάθε έμφυλης καταπίεσης και διάκρισης. Που στηρίζει την προσπάθεια αποκάλυψης κάθε κακοποιητή, κάθε σεξιστή εργοδότη, κάθε βιαστή.

Ξέρουμε ότι η διπλή καταπίεση και εκμετάλλευση των γυναικών (στο χώρο της εργασίας και σε πεδία της αναπαραγωγής) διαπλέκεται με την αστική ιδεολογία της ιδιοκτησίας, της «δύναμης», της βίας, με την επίδραση που έχει ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός στις ανθρώπινες σχέσεις οδηγώντας τες σε βαθιά κρίση, με την κυριαρχία του οικονομικού στοιχείου, της τάσης εμπορευματοποίησης των πάντων, ιδιαίτερα του γυναικείου σώματος (ριάλιτι, διαφημίσεις κ.λπ.), της επιβολής συγκεκριμένων μοντέλων συμπεριφοράς και κουλτούρας ζωής και εργασίας, που δημιουργούν ένα νέο πλέγμα εκμετάλλευσης, ελέγχου, διακρίσεων και οδηγούν σε απανθρωποποίηση και φτωχοποίηση. Ένα ακόμα δείγμα αυτής της κατάστασης είναι η λειτουργία στη χώρα μας του εμπορίου ενοικίασης ανθρώπινης μήτρας φτωχών γυναικών, μεταναστριών επί το πλείστον, για την κατά παραγγελία κυοφορία από οικονομικά ισχυρές, όπως αποκαλύφθηκε ότι γινόταν σε κλινική στα Χανιά.

Ξέρουμε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις μπορούν να αποκτήσουν την ουσιαστική τους διάσταση μόνο στο πλαίσιο μιας επαναστατημένης και χειραφετημένης κοινωνίας που κινείται προς την κομμουνιστική απελευθέρωση.

Ο αγώνας ενάντια σε κάθε καταπίεση είναι στην προμετωπίδα του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος που θα τσακίσει αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα και θα κάνει πραγματικότητα το μέλλον της χειραφέτησης και της ισότητας. Ενός σύγχρονου κομμουνιστικού απελευθερωτικού κινήματος που θα καταργήσει κάθε καταπίεση και διάκριση με βάση το φύλο και το σεξουαλικό προσανατολισμό.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΙΣΟΤΗΤΑ – ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ

Καλούμε σε συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις και τις συγκεντρώσεις, που γίνονται σε όλες τις πόλεις, την Παρασκευή 8 Μάρτη ενάντια στο νομοσχέδιο για ιδιωτικά ΑΕΙ και για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ+. Ο αγώνας είναι κοινός.

Αθήνα: 12 μεσημέρι στα Προπύλαια μαζί με τους φοιτητές και 6.30 μμ. στη συγκέντρωση φεμινιστικών συλλογικοτήτων στην πλ. Κλαυθμώνος και πορεία στη Βουλή.

ΝΑΡ Τρικάλων / Οργάνωση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ