"Λατρευτέ
μου Πατέρα.
Σε δυο ώρες
θα με κρεμάσουν στην πλατεία γιατί είμαι πατριώτης. Δεν μπορούμε να κάνουμε
τίποτε. Μην πικραίνεσαι Πατέρα. Αυτό ήτανε γραφτό για μένα. Πεθαίνω με παρέα.
Αντίο,… φιλώ την μητέρα και όλους. Χαιρετισμούς στους γείτονες. Καλή αντάμωση
στον άλλο Κόσμο. Θα σας περιμένω Και η μέρα που θα φτάσετε θα είναι για μένα
γιορτή. Τα πράγματά μου θα τα πάρετε από την αστυνομία. Το Πορτοφόλι δεν έχει
μέσα τίποτα. Όμως είναι καινούργιο. Πάρτο εσύ πατέρα. Γεια σας. Να θυμάσαι πως
ο γιος σου πάει πικραμένος γιατί δεν θα ακούσει τις καμπάνες της Ελευθερίας.
Αντίο..Ζήτω η Ελευθερία… Κώστας Ήταν γραφτώ να πεθάνω Απρίλη."
Το
συγκλονιστικό γράμμα του απαγχονισμένου από τους ναζί κατακτητές και τους
ντόπιους συνεργάτες τους, ΕΠΟΝίτη Κώστα Σύρμπα, χαραγμένο σε μια επιτύμβια
πλάκα στην πλατεία Ρήγα Φεραίου, αδιάψευστος και παντοτινός μάρτυρας της πάλης
του λαού μας απέναντι στον ναζισμό και τον φασισμό, του αγώνα για αξιοπρέπεια,
για ισότητα και δικαιοσύνη, για ειρήνη και ελευθερία, ο καλύτερος τρόπος για να
τιμήσουμε τη μνήμη όσων έπεσαν στον πόλεμο κατά των ναζί.
Στις κρίσιμες καμπές της ιστορίας μας αντλούμε δυνάμεις και αυτοπεποίθηση απ’ τις μεγάλες αγωνιστικές παραδόσεις μας. Ανάμεσα στις πιο λαμπρές αγωνιστικές παραδόσεις του λαού, ξεχωρίζει το μεγαλείο του δημοκρατικού κινήματος της Αντίστασης της δεκαετίας του ‘40 ενάντια στο φασισμό και το ναζισμό, του κινήματος για ελευθερία και δημοκρατία, απέναντι στη φασιστική πανούκλα.
Του
κινήματος που αντιστάθηκε στο πισωγύρισμα της ιστορίας, στα «μεσάνυχτα του
αιώνα», που αντιστάθηκε στο Ολοκαύτωμα και τη φασιστική κτηνωδία. Τότε που ο ελληνικός λαός με τον
ξεσηκωμό του όρθωνε το δικό του «ΟΧΙ» ενάντια στη φασιστική ιταλική και έπειτα
γερμανική εισβολή και τους ντόπιους δοσίλογους της δικτατορίας της
4ης Αυγούστου του Μεταξά. Σε πλήρη αντίθεση με την ελληνική αστική τάξη
που είτε έφευγε για το Κάιρο είτε συνεργάζονταν και έκανε μπίζνες με τους
Γερμανο-Ιταλο-Βούλγαρους φασίστες κατακτητές.
Παρά την
πείνα και την εξαθλίωση, παρά την τρομοκρατία και τις εκτελέσεις, το πρώτο
μαζικό κίνημα Αντίστασης στην Ευρώπη έμελλε να γεννηθεί στη χώρα
μας. Με μαχητικές απεργίες στην Αθήνα και δυνατό αντάρτικο στην ύπαιθρο,
με τους κομμουνιστές και τις δυνάμεις του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ στην πρώτη γραμμή, ενάντια
στους γερμανούς κατακτητές, τους ντόπιους υποτακτικούς και επιχειρηματίες
συνεταίρους τους, τους μαυραγορίτες και τους μεταξικούς ταγματασφαλίτες της
Κατοχής.
Το εργατικό
– λαϊκό κίνημα και οι οργανώσεις του μπήκαν μπροστά στην μάχη για τη
σωτηρία «απ’ την πείνα – κι απ’ τη σκλαβιά» αλλά και την συνολική κοινωνική
απελευθέρωση. Στο διώξιμο του φασίστα κατακτητή, όχι για να γυρίσουμε στον
βασιλιά και τους αστούς πολιτικάντηδες που κρύφτηκαν στο Κάιρο, αλλά για
τη «Λαοκρατία». Για την πρώτη κυβέρνηση που ψήφισαν οι γυναίκες. Για την άνθιση
των οργάνων της λαϊκής αυτοδιοίκησης, αυτοοργάνωσης και λαϊκής δικαιοσύνης.
Ο αγώνας του
‘40 μας έδειξε ότι ο οργανωμένος και αποφασισμένος λαός μπορεί να τα βάζει με
τις πιο μαύρες αυτοκρατορίες. Και να τις νικάει!
Αυτό
καλούμαστε να κάνουμε και σήμερα. Να ανατρέψουμε τη μνημονιακή κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, να ανατρέψουμε τον δολοφονικό καπιταλιστικό μονόδρομο των
μνημονίων, της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ., που εξοντώνουν το λαό και ταυτόχρονα,
ανοίγουν ξανά το δρόμο στους νοσταλγούς του Χίτλερ και του Μουσολίνι, με τις
αντιδημοκρατικές, ρατσιστικές και φασίζουσες πολιτικές τους.
Αυτή η
πολιτική και αυτή η κυβέρνηση ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΟΝΤΑΙ – ΜΟΝΟ ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ!
Ανατρέπονται
με ένα πανεργατικό – παλλαϊκό ξεσηκωμό για τη νίκη των εργατών και του λαού. Με
την αντικαπιταλιστική Αριστερά πρωτοπόρα σε όλες τις μάχες, με όπλο το
μεταβατικό πρόγραμμα που ξεκινά με τη μονομερή διαγραφή του τοκογλυφικού
δημόσιου χρέους, την έξοδο από το ευρώ και την Ε.Ε., την εθνικοποίηση των
τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο. Για την συνολική
αντι-ιμπεριαλιστική και αντικαπιταλιστική ανατροπή.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ
