Χιλιάδες
εργαζόμενοι κατεβαίνουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Τον απεργιακό κύκλο
άνοιξαν οι εργαζόμενοι στο «Βοήθεια στο σπίτι» την Τρίτη 2 Οκτώβρη με την
πανελλαδική κινητοποίηση για τις δουλειές τους που απειλούνται ξανά σε πείσμα
των διακηρύξεων για «μεταμνημονιακή εποχή».
Οι εργαζόμενοι σε μια
σειρά κλάδους της ΑΔΕΔΥ παίρνουν τη σκυτάλη στις 3 Οκτώβρη διεκδικώντας την
ένταξη στα Βαρέα και Ανθυγιεινά, ένα αίτημα που ανέδειξαν και οι εργαζόμενοι
της COSCO με την απεργία τους το καλοκαίρι.
Στις 5 Οκτώβρη
κινητοποιούνται οι εκπαιδευτικοί με αίτημα μαζικούς μόνιμους διορισμούς, με
διαδήλωση στο υπουργείο Παιδείας. Και ακολουθούν οι εργαζόμενοι στην Υγεία με
48ωρη απεργία στις 4-5 Οκτώβρη στον ΕΟΠΥΥ και κλιμάκωση με πανελλαδική απεργία
σε όλο το ΕΣΥ και πορεία στην Αθήνα στις 10 Οκτώβρη.
Αυτές οι
κινητοποιήσεις είναι η έμπρακτη απάντηση στις υποσχέσεις της κυβέρνησης, με
αφορμή την κατάθεση του προσχεδίου του προϋπολογισμού, για ένα «νέα μείγμα»
δημοσιονομικής πολιτικής και την «αντιμετώπιση των χρόνιων ελλειμμάτων
κοινωνικής προστασίας».
Η κυβέρνηση δηλώνει
ότι δεν θα εφαρμόσει το μέτρο της περικοπής των συντάξεων (το ένα από τα δυο
σενάρια στο προσχέδιο). Την ίδια στιγμή, όμως, στο προσχέδιο του προϋπολογισμού
αποτυπώνεται με σαφήνεια η πολιτική των περικοπών και της ενίσχυσης των
καπιταλιστών με κάθε είδους φοροαπαλλαγές και «ελαφρύνσεις»: μείωση φορολογίας
διανεμόμενων κερδών, σταδιακή μείωση φορολογίας νομικών προσώπων (δηλαδή
εταιρειών) από 29% σε 25% είναι κάποιες από αυτές.
Η πολιτική των
αιματοβαμμένων πλεονασμάτων για την εξυπηρέτηση του χρέους στους τραπεζίτες και
για ενίσχυση των «επενδυτών» συνεχίζεται, παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης
να την πασπαλίσει με επιδείξεις κοινωνικής ευαισθησίας.
Οι κινητοποιήσεις
αυτών των ημερών μπορούν να γίνουν προάγγελος ενός μεγάλου απεργιακού ποταμιού
και στέλνουν ξεκάθαρο μήνυμα: θα πάρουμε πίσω με τους δικούς μας αγώνες αυτά
που μας λεηλάτησαν.
Η πάλη για άμεση
ριζική βελτίωση της ζωής της εργατικής τάξης και του λαού, για ανατροπή και
ξήλωμα όλου του αντιδραστικού μνημονιακού πλαισίου και συνολικά της επίθεσης
του κεφαλαίου είναι η μόνη λύση. Μόνο η εργατική τάξη και το εργατικό και λαϊκό
κίνημα μπορούν να επιβάλλουν μια τέτοια πολιτική. Με ριζικές αυξήσεις στους
μισθούς και στις συντάξεις, εθνικοποιήσεις τραπεζών και επιχειρήσεων, κάτω από
εργατικό έλεγχο. Με δημόσιες επενδύσεις κι όχι περικοπές στις δημόσιες δαπάνες.
Για μαζικές προσλήψεις, όχι δισεκατομμύρια για το χρέος, τους πολεμικούς
εξοπλισμούς και φοροαπαλλαγές στους καπιταλιστές. Σημαίνει να φορολογηθεί ο
πλούτος που η φορολογία του έχει πέσει και θέλουν να τη μειώσουν κι άλλο, τόσο
ο Τσίπρας όσο και ο Μητσοτάκης.
Αυτά τα αιτήματα
είναι στόχοι μάχης για τους αγώνες που αναπτύσσονται και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δώσει
όλες τις δυνάμεις της να αναπτυχθούν ακόμα πιο έντονα και γενικευμένα.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ
