80 χρόνια από το αντιφασιστικό «Όχι» του λαού

 

του Μπάμπη Συριόπουλου

Καθώς συμπληρώνονται 80 χρόνια από την 28η Οκτώβρη και την είσοδο της Ελλάδας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο υπάρχει ανάγκη να ξαναδούμε τις εξελίξεις, πέρα από τις απλοϊκές εθνικές και εθνικιστικές αναγνώσεις που θάβουν την αντιφασιστική ουσία του αγώνα του ελληνικού λαού και επιχειρούν «εθνικοενωτικές» και πολεμοκάπηλες αναγωγές στο σήμερα.

Η 28η Οκτωβρίου 1940 γιορτάζεται βέβαια κάθε χρόνο με σχολικές γιορτές και μαθητικές παρελάσεις, ωστόσο στο σχολείο δεν διδάσκεται ποτέ τίποτα (τουλάχιστον επίσημα) από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τη συμμετοχή της Ελλάδας και την κατοχή. Ο γερμανοσπουδαγμένος φασίστας δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς, ηγέτης του καθεστώτος του «Γ’ Ελληνικού Πολιτισμού» (κατά το Γ’ Ράιχ), βρέθηκε στη θέση να αντιτάσσεται με κρύα καρδιά στους ομοϊδεάτες του Μουσολίνι και Χίτλερ καθώς «δια την Ελλάδα η Αγγλία είναι η φυσική φίλη και επανειλημμένως εδείχθη προστάτρια, ενίοτε δε η μόνη προστάτρια», όπως έγραφε στο ημερολόγιό του στις 30 Οκτώβρη 1940.

Ο ελληνικός λαός είχε τους δικούς του λόγους να πολεμήσει τους φασίστες εισβολείς. Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου ποτέ δεν απέκτησε κάποιου είδους λαϊκή πλειοψηφία. Οι εργάτες, οι αγρότες κα η φτωχολογιά είδαν την ιταλική επίθεση σαν απειλή για την ίδια τους την ύπαρξη από μια αυτοκρατορία καθώς και τον Άξονα που κατάπινε ολόκληρες χώρες. Η πολεμική εμπειρία του μετώπου, ο κατακερματισμός του σε συγκρούσεις διμοιριών και λόχων, η αναγκαία επίδειξη πρωτοβουλίας από φαντάρους και εφέδρους, η πικρή κατάληξη της ήττας των νικητών, η αναποτελεσματικότητα και τελικά η προδοσία του καθεστώτος που τους άφησε στην τύχη τους, έκαναν τους πολεμιστές του ελληνοϊταλικού πολέμου την πρώτη ύλη για το αντάρτικο του ΕΛΑΣ. Τα βουνά της Πίνδου έγιναν μια ψηφίδα στον πόλεμο των λαών που άρχιζε ενάντια στις δυνάμεις του φασισμού και του Άξονα, από την Ισπανία του 1936-1939 μέχρι το Στάλινγκραντ της ΕΣΣΔ, τις «προλεταριακές ταξιαρχίες» στη Γιουγκοσλαβία και την Κίνα του Κόκκινου Στρατού.

Αυτός ήταν ο πόλεμος στον οποίο έπαιρναν μέρος οι Έλληνες φαντάροι στην Πίνδο και όχι ο πόλεμος του Μεταξά και των Άγγλων. «Αν υπερισχύσουν οι Γερμανοί, εμείς θα γίνουμε δούλοι τους. Αν υπερισχύσουν οι Άγγλοι, θα γίνουμε δούλοι αυτωνών! Αν κανένας τους, η Ευρώπη θα καταρρεύσει. Τι μελαγχολία Θεέ μου!» έγραψε στο ημερολόγιό του ο δικτάτορας στις 14 Ιούλη 1940.

Αυτή η μεγάλη εικόνα του πολέμου των λαών ενάντια στον φασισμό για την ελευθερία τους δεν είναι μια εκ των υστέρων «αφήγηση», αλλά μια πραγματική αλυσίδα αιτιών και αποτελεσμάτων. Η ιταλική εμπλοκή στον Ισπανικό Εμφύλιο με δεκάδες χιλιάδες «εθελοντές», τα 2.000 πυροβόλα που είχαν διατεθεί για τον αποκλεισμό της δημοκρατικής Ισπανίας είχαν αποδυναμώσει τον ιταλικό στρατό. Οι 4.000 Ιταλοί νεκροί και 11.000 τραυματίες στην Ισπανία είχαν κάμψει το ηθικό του πριν την εισβολή της 28ης Οκτωβρίου. Η Ισπανική Επανάσταση είχε «πληγώσει» τον ιταλικό φασισμό πριν τον αντιμετωπίσουν οι Έλληνες φαντάροι. Τίποτα δεν πάει χαμένο!

Αυτήν ακριβώς τη μεγάλη εικόνα του πολέμου που οδήγησε σε επαναστάσεις στην Ευρώπη και σ’ όλο τον κόσμο προσπαθεί να μουτζουρώσει η ΕΕ. Στην Ελλάδα, η αστική τάξη έδωσε έναν αγώνα ζωής και θανάτου τη δεκαετία του ’40 για να κρατηθεί στην εξουσία. Την αυξημένη λαϊκή αυτοπεποίθηση, τις εργατικές κατακτήσεις, ακόμα κι εκεί που η αντιφασιστική αντίσταση ενσωματώθηκε σε αστικές κυβερνήσεις, προσπαθούν να σβήσουν οι αστικές τάξεις δεκαετίες μετά.

Πολλές συγκρίσεις θα γίνουν και φέτος της 28ης Οκτωβρίου με τη σημερινή συγκυρία. Αντί για τα σπίτια και τη ζωή του λαού, οι ΑΟΖ της Ανατ. Μεσογείου, αντί για την ελευθερία οι υδρογονάνθρακες, αντί για την αλληλεγγύη των λαών ενάντια στον φασισμό, ο κίνδυνος ενός αδελφοκτόνου πολέμου «για τ’ αφέντη το φαΐ», αντί για την προοπτική κοινωνικής απελευθέρωσης, η υποταγή στον αστικό εθνικισμό. Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι παραπλανητική.

Πηγή: Πριν

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Σχόλιο της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ για την προφυλάκιση του Γ. Παπαντωνίου

Η προφυλάκιση του πρώην υπουργού Άμυνας του ΠΑΣΟΚ Γιάννου Παπαντωνίου και της συζύγου Σταυρούλας Κουράκου, για τη «μίζα» 2,8 εκατ ελβετικά φράγκα (2,45 εκατ. Ευρώ) που είχε λάβει από τη γαλλική εταιρεία THALES NEDER LAND B.V. για τη συμβολή του στην υπογραφή της σύμβασης 010Β/03 που αφορούσε τον εκσυγχρονισμό έξι φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού, δείχνει πολλά για το πολιτικό σκηνικό του εκσυγχρονισμού, της ΟΝΕ και της εισόδου στο ευρώ.

Αυτός ήταν ο εκσυγχρονισμός και οι «μεταρρυθμίσεις», που και σήμερα εξακολουθούν να είναι η σημαία όλου του μνημονιακού –φιλοΕΕ σκηνικού κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Ο ίδιος ο Παπαντωνίου ήταν θαυμαστής των μνημονίων για να σταματήσει η Ελλάδα να είναι η «τελευταία σοβιετία της Ευρώπης». Εκεί οδήγησαν τα «μεγάλα έργα», οι εξοπλισμοί και οι ιδιωτικοποιήσεις και η «δημοσιονομική προσαρμογή» με τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα των προγραμμάτων σύγκλισης. Η ένταξη στο «σκληρό πυρήνα» της ΕΕ και η Ολυμπιάδα του 2004 οδήγησαν στη χρεοκοπία. Την ίδια ώρα όμως γέμισαν τους λογαριασμούς υπουργών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Φυσικά κρατάμε μικρό καλάθι γιατί από την προφυλάκιση και τη δημιουργία εντυπώσεων μέχρι την πραγματική τιμωρία όλων των ενόχων έχουμε μεγάλο δρόμο. Η αποφυλάκιση Τσοχατζόπουλου, η εξέλιξη σκανδάλων όπως αυτό της Ζήμενς και Νοβάρτις δείχνει ότι η απόδοση ευθυνών μένει κυρίως στη δημιουργία εντυπώσεων. 

Η πολιτική και δικαστική εξουσία και οι μηχανισμοί καταστολής είναι σκληροί απέναντι στους αγωνιστές του λαϊκού εργατικού κινήματος. Το βλέπουμε αυτό χαρακτηριστικά αυτές τις μέρες με τις διώξεις σε βάρος των αγωνιστών ενάντια στους πλειστηριασμούς, στις Σκουριές όπου δικάζεται μια ολόκληρη κοινωνία γιατί σήκωσε ανάστημα στα επιχειρηματικά συμφέροντα της Ελντοράντο ή στην απάνθρωπη μεταχείριση ακόμα και μετά θάνατον στον Ζακ Κωστόπουλο.

Το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα, η οικονομική ολιγαρχία, αλλά και η εγκληματική δράση του φασισμού πέφτουν στα μαλακά ή μένουν στο απυρόβλητο από την «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» και τους πολιτικούς αρχαγγέλους της Κάθαρσης. Όπου υπήρξε στοιχειώδης προσπάθεια να σπάσει η ατιμωρησία έγινε μετά από την παρέμβαση του μαζικού κινήματος, όπως στην περίπτωση της δολοφονίας του Π. Φύσσα και των άλλων εγκλημάτων της Χρυσής Αυγής.

Επίσης η υπόθεση αυτή, όπως και κάθε ανάλογη, κρίνεται και από το αν θα γυρίσουν πίσω τα κλεμμένα, που είναι από το αίμα και τον ιδρώτα των εργαζομένων και δε θα γίνουν χάρισμα για την καλοπέραση και την καριέρα των γόνων.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Εργατικές Κινητοποιήσεις Προάγγελος Ενός Μεγάλου Απεργιακού Ποταμιού

Χιλιάδες εργαζόμενοι κατεβαίνουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις.  Τον απεργιακό κύκλο άνοιξαν οι εργαζόμενοι στο «Βοήθεια στο σπίτι» την Τρίτη 2 Οκτώβρη με την πανελλαδική κινητοποίηση για τις δουλειές τους που απειλούνται ξανά σε πείσμα των διακηρύξεων για «μεταμνημονιακή εποχή».

Οι εργαζόμενοι σε μια σειρά κλάδους της ΑΔΕΔΥ παίρνουν τη σκυτάλη στις 3 Οκτώβρη διεκδικώντας την ένταξη στα Βαρέα και Ανθυγιεινά, ένα αίτημα που ανέδειξαν και οι εργαζόμενοι της COSCO με την απεργία τους το καλοκαίρι.

Στις 5 Οκτώβρη κινητοποιούνται οι εκπαιδευτικοί με αίτημα μαζικούς μόνιμους διορισμούς, με διαδήλωση στο υπουργείο Παιδείας. Και ακολουθούν οι εργαζόμενοι στην Υγεία με 48ωρη απεργία στις 4-5 Οκτώβρη στον ΕΟΠΥΥ και κλιμάκωση με πανελλαδική απεργία σε όλο το ΕΣΥ και πορεία στην Αθήνα στις 10 Οκτώβρη.

Αυτές οι κινητοποιήσεις είναι η έμπρακτη απάντηση στις υποσχέσεις της κυβέρνησης, με αφορμή την κατάθεση του προσχεδίου του προϋπολογισμού, για ένα «νέα μείγμα» δημοσιονομικής πολιτικής και την «αντιμετώπιση των χρόνιων ελλειμμάτων κοινωνικής προστασίας».

Η κυβέρνηση δηλώνει ότι δεν θα εφαρμόσει το μέτρο της περικοπής των συντάξεων (το ένα από τα δυο σενάρια στο προσχέδιο). Την ίδια στιγμή, όμως, στο προσχέδιο του προϋπολογισμού αποτυπώνεται με σαφήνεια η πολιτική των περικοπών και της ενίσχυσης των καπιταλιστών με κάθε είδους φοροαπαλλαγές και «ελαφρύνσεις»: μείωση φορολογίας διανεμόμενων κερδών, σταδιακή μείωση φορολογίας νομικών προσώπων (δηλαδή εταιρειών) από 29% σε 25% είναι κάποιες από αυτές.

Η πολιτική των αιματοβαμμένων πλεονασμάτων για την εξυπηρέτηση του χρέους στους τραπεζίτες και για ενίσχυση των «επενδυτών» συνεχίζεται, παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να την πασπαλίσει με επιδείξεις κοινωνικής ευαισθησίας.

Οι κινητοποιήσεις αυτών των ημερών μπορούν να γίνουν προάγγελος ενός μεγάλου απεργιακού ποταμιού και στέλνουν ξεκάθαρο μήνυμα: θα πάρουμε πίσω με τους δικούς μας αγώνες αυτά που μας λεηλάτησαν.

Η πάλη για άμεση ριζική βελτίωση της ζωής της εργατικής τάξης και του λαού, για ανατροπή και ξήλωμα όλου του αντιδραστικού μνημονιακού πλαισίου και συνολικά της επίθεσης του κεφαλαίου είναι η μόνη λύση. Μόνο η εργατική τάξη και το εργατικό και λαϊκό κίνημα μπορούν να επιβάλλουν μια τέτοια πολιτική. Με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, εθνικοποιήσεις τραπεζών και επιχειρήσεων, κάτω από εργατικό έλεγχο. Με δημόσιες επενδύσεις κι όχι περικοπές στις δημόσιες δαπάνες. Για μαζικές προσλήψεις, όχι δισεκατομμύρια για το χρέος, τους πολεμικούς εξοπλισμούς και φοροαπαλλαγές στους καπιταλιστές. Σημαίνει να φορολογηθεί ο πλούτος που η φορολογία του έχει πέσει και θέλουν να τη μειώσουν κι άλλο, τόσο ο Τσίπρας όσο και ο Μητσοτάκης.

Αυτά τα αιτήματα είναι στόχοι μάχης για τους αγώνες που αναπτύσσονται και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δώσει όλες τις δυνάμεις της να αναπτυχθούν ακόμα πιο έντονα και γενικευμένα.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το πραγματικό σκάνδαλο είναι η ίδια η λειτουργία του Υπερταμείου

Εδώ και μια βδομάδα προσπαθεί η κυβέρνηση να απαντήσει στο γιατί παρέδωσε όλη την ακίνητη περιουσία του δημοσίου, μεταξύ αυτών αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία όπως την Κνωσσό και τον Λευκό Πύργο, στο Υπερταμείο, με πράξη του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής και την υπογραφή του Υπουργού Οικονομικών Ε. Τσακαλώτου. Όμως, το πραγματικό σκάνδαλο βρίσκεται στην ίδια τη λειτουργία του Υπερταμείου: από το 2016 αποδέχθηκαν και ψήφισαν τη δημιουργία ενός «χαρτοφυλακίου ακινήτων» στο οποίο θα περάσει όλη η δημόσια περιουσία, που ελέγχεται από ένα διορισμένο ΔΣ με τη συμμετοχή των δανειστών και με σκοπό την ιδιωτικοποίηση κάθε φιλέτου που μπορεί να «αξιοποιηθεί».

Το πόση αξία είχαν οι «εξαιρέσεις» των αρχαιολογικών χώρων, των αιγιαλών και των περιοχών Natura, που συμπεριέλαβαν στον νόμο για να χρυσώσουν το χάπι, γίνεται σαφές τώρα που δημοσιοποιήθηκε η λίστα που ετοίμασε το ίδιο το Υπερταμείο και αποδέχτηκε η κυβέρνηση. Μνημεία, κτίρια μουσείων, κτίρια με δημόσια χρήση (όπως πολιτιστικά κέντρα κλπ), ακόμη και δημόσιοι χώροι περιλαμβάνονται στη λίστα των 10.000 ακινήτων που πέρασαν τώρα στο Υπερταμείο, ενώ η λίστα των 70.000 ακινήτων (ιδιοκτησίας της πρώην Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου) που έχουν περάσει από το 2016 δεν έχει ακόμη δημοσιοποιηθεί!

Πίσω από τις αγωνιώδεις προσπάθειες της κυβέρνησης, τώρα που πιάστηκε με τη «γίδα στην πλάτη», να πείσει ότι θα εφαρμοστούν οι εξαιρέσεις, δεν μπορεί να κρυφτεί η ουσία: ότι χιλιάδες ακίνητα του δημόσιου, χιλιάδες εκτάσεις που έχουν δημόσια χρήση, πάρκα, αιγιαλοί, ακόμη και δάση, θα «αποχαρακτηριστούν» και θα αποδοθούν για «αξιοποίηση» μέσω του Υπερταμείου μόλις βρεθεί υποψήφιος αγοραστής (ή «ενοικιαστής για 99 χρόνια», για να είμαστε… ακριβείς). Κάθε στρέμμα δημόσιας περιουσίας περνά στον έλεγχο του Υπερταμείου και τα έσοδα από την ιδιωτικοποίησή του θα εξυπηρετούν το απεχθές δήθεν «δημόσιο» χρέος

Οι προσπάθειες της κυβέρνησης να πείσει ότι… «βγήκαμε από τα μνημόνια» έχουν καταντήσει ανέκδοτο, σε μια χώρα που μαστίζεται από την φτώχεια και παραδίδει όλη την περιουσία της στους δανειστές της. . Τα παραδείγματα του Ελληνικού, της Χαλκιδικής, της προσπάθειας ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και του νερού δείχνουν πόσο ελάχιστη σημασία έχουν οι «διαβεβαιώσεις» αυτής της κυβέρνησης, όπως βέβαια και της δήθεν αντιπολίτευσης της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και όλου του μπλοκ δυνάμεων που έχουν στηρίξει τα μνημόνια και τις ιδιωτικοποιήσεις.

Η δημόσια περιουσία είναι ζήτημα όλου του εργαζόμενου λαού που πρέπει να την υπερασπιστεί με αγώνες.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το νέο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης δείχνει νέο ευρωμνημόνιο διαρκείας

Ενώ η κυβέρνηση και τα φιλικά της ΜΜΕ παραμύθιαζαν τον κόσμο με τις "παροχές" που θα σηματοδοτούσαν την πολυπόθητη "έξοδο από τα μνημόνια", η ομιλία και η συνέντευξη Τσίπρα στην ΔΕΘ σηματοδότησε και βάθυνε ακόμα περισσότερο την οικονομική αλλά και την πολιτικοιδεολογική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ στην κατεύθυνση όχι μόνο της αποδοχής αλλά και της "ιδιοκτησίας" του προγράμματος.. Πράγματι από την ομιλία μάθαμε ότι ότι «η επιλογή μας να μην διακινδυνεύσουμε την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και να προχωρήσουμε σε συμφωνία με τους δανειστές μας εκείνο το καλοκαίρι αποδείχθηκε η μόνη ορθή επιλογή» και ότι η "ευρωπαϊκή κανονικότητα" του μόνιμου ελέγχου των προυπολογισμών από τις Βρυξέλλες, του δημοσιονομικού τρελοκομείου, των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και της ενισχυμένης επιτροπείας είναι το κυβερνητικό όραμα.  

Ο Τσίπρας με την ομιλία του στην ΔΕΘ απευθύνθηκε στην αστική τάξη. Εμφανίστηκε σαν ο ηγέτης που μόνο αυτός μπορεί να προχωρήσει αναίμακτα τις "μεταρρυθμίσεις" και να διαμορφώσει το κατάλληλο "επενδυτικό περιβάλλον". Διαφήμισε  με γλοιώδη τρόπο την "στρατηγική σχέση" με τις ΗΠΑ ανακαλύπτοντας τους "κοινούς  δημοκρατικούς αγώνες" με τις ΗΠΑ!!, σε ένα κρεσέντο τέτοιο που δεν είναι μακριά το να ακούσουμε το αμίμητο "στρατηγέ ιδού ο στρατός σας". 

Άλλωστε οι ΗΠΑ ως η φετινή «τιμώμενη χώρα» στην ΔΕΘ φρόντισαν να δείξουν ποιος κάνει κουμάντο. Η ΔΕΘ ξεκίνησε με την παρουσία της  ναυαρχίδας του 6^ο στόλου USS Mount Whitney στον Θερμαϊκό, με τους πράκτορες του   FBI, να παρευλάνουν, με τις συζητήσεις για επέκταση της στρατιωτικής παρουσίας να δίνει και να παίρνει με κερασάκι την  δήλωση Καμμένου πως χάρη στις ΗΠΑ υπάρχει Ελλάδα!! .

Στις εξαγγελίες του μίλησε για τις "αυξήσεις στον κατώτερο μισθό" που, μάλλον εννοεί τα ψίχουλα των 20-30 ευρώ, σε μισθούς που έχουν περικοπεί 30-40%, για την κατάργηση του υποκατώτατου μισθού, που θα χρηματοδοτηθεί από την μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για την εργοδοσία (για να μην θιχτεί η "ανταγωνιστικότητα"), για την επαναφορά των ΣΣΕ, με τρόπο που εξαρτάται από τις εργοδοτικές οργανώσεις και περιεχόμενο "αυξήσεις" 1,5%  σαν αυτές που έδιναν οι εφοπλιστές στους ναυτεργάτες.

Δεν  αναφέρθηκε στο ξήλωμα έστω και ενός από τους εκατοντάδες μνημονιακούς νόμους που έχουν κάτσει σαν ταφόπλακα πάνω στα τα εργατικά δικαιώματα. Δεν αναφέρθηκε, ούτε σαν μακρινό ενδεχόμενο, στην επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού για το δημόσιο τομέα και της 13ης και 14ης σύνταξης. Δεν είπε κουβέντα για το υπερταμείο και την καταιγίδα του ξεπουλήματος των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών  που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ-Οικολόγων.

Δεν  μίλησε για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ (αλλά για κάποια μείωση με αυτή που υπόσχεται ο Μητσοτάκης), δεν αναφέρθηκε στην αύξηση του επιδόματος ανεργίας ή έστω την αλλαγή των προϋποθέσεων ώστε να καλύπτονται όλοι οι άνεργοι και όχι μόνο το 13%, δεν είπε τίποτα  έβγαλε άχνα για τη συνεχή μείωση του αφορολόγητου ορίου, δεν είπε τίποτα  για τις εκατοντάδες χιλιάδες απλήρωτων εργαζόμενων. Δεν ανέφερε ούτε μια λέξη για το ξεκλήρισμα των φτωχών και μεσαίων αγροτών, ούτε φυσικά για το αίσχος της εργασίας με όρους δουλείας των μεταναστών στις αγροτικές δουλειές. Δεν έκανε την παραμικρή αναφορά στα χρέη των νοικοκυριών σε εφορία, ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες και τις κατασχέσεις μισθών και λογαριασμών που πολλαπλασιάζονται, στους πλειστηριασμούς κατοικίας και λαϊκής περιουσίας. Μίλησε όμως για την μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων από το 29 στο 25% και πρόλαβε να χαρίσει 21,7 στρέμματα στον Ι Σαββιδη, για το «νέο γήπεδο» του ΠΑΟΚ σε συνέχεις φυσικά των διευκολύνσεων σε Μελισσανίδη και των επερχόμενων σε Γιαννακόπουλο, Μαρινάκη

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης μας ξεδίπλωσε το δικό του «όραμα». Τα πάντα για τους επιχειρηματίες! Σοφόν το σαφές. Κατηγόρησε την κυβέρνηση για «λαϊκίστικες παροχές»!, απευθύνθηκε στο κεφάλαιο λέγοντας ότι αυτός δεν θα δώσει τίποτα. Επανέλαβε τις εξαγγελίες περί κατάργησης του νόμου Κατρούγκαλου, αλλά τα στελέχη της φρόντισαν να μας εξηγήσουν ότι θα αντικατασταθεί από τις ιδέες του ..Πινοσέτ!

 Η συγκέντρωση της ακροδεξιάς  στην παραλία της Θεσσαλονίκης ήταν πολύ κάτω από τις προσδοκίες των διοργανωτών της , παρά την ανοιχτή στήριξη από την Εκκλησία, μεγάλα ΜΜΕ όπως ο Σκάϊ  και την κάλυψη / στήριξη από την ηγεσία της ΝΔ και τον Κ Μητσοτάκη. Πάει πολύ όμως για την κυβέρνηση να επικαλείται τον «ακροδεξιό κίνδυνο» και να μας καλεί σε μέτωπο με την ..Μέρκελ και τον Μακρόν «ενάντια στην ακροδεξιά την ίδια ώρα που υπογράφει και εφαρμόζει ρατσιστικές συμφωνίες, που αφήνει να σέρνεται η δίκη της ΧΑ, που με την πολιτική που εφαρμόζουν στο όνομα της αριστεράς την εξευτελίζουν.

Οι δύο ομιλίες ενισχύουν το βασικό συμπέρασμα της περιόδου. Και οι δύο δήθεν μονομάχοι ορκίζονται στην διατήρηση και στην εμβάθυνση σε βάθος χρόνου  του  «καθεστώτος» που οικοδομήθηκε στα χρόνια των ευρωμνημονίων, ανεξάρτητα από τον τρόπο που το «ντύνει» ο καθένας. Πάνω σε αυτή την βάση αναπτύσσεται η αντιπαράθεση για το πόσο «ακροδεξιός» ή πόσο «λαϊκιστής» είναι ο καθένας.

Η πραγματική αντιπολίτευση έρχεται από τους  δρόμους, από τις ανυπότακτες δυνάμεις του κινήματος και της αριστεράς. Από αυτούς που δεν συμβιβάζονται με την μόνιμη λιτότητα και τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, με τα ευρωμνημόνια, την νέα αμερικάνικη κυριαρχία, τους αντιδραστικούς άξονες. Έρχεται από τους  χιλιάδες εργαζόμενους και νεολαίους που με μαχητικότητα και οργάνωση πορεύθηκαν από την μαζική συγκέντρωση της Καμάρας και τις άλλες εργατικές συγκεντρώσεις προς την ΔΕΘ.

Ο κόσμος της δουλειάς δεν έχει καμιά σχέση με αυτή την πολιτική, ούτε με τα κόμματα που την εκφράζουν ούτε με τα ψεύτικα διλήμματά τους. Με την δική του αυτοτελή παρέμβαση θα πετάξει από πάνω όλο αυτό το βαρύ φορτίο των ευρωμνημονίων και του κεφαλαίου, για να διεκδικήσει ουσιαστική βελτίωση της ζωής του εδώ και τώρα, θα γυρίσει την πλάτη στα ψευτοδιλήμματα, θα ανοίξει τον δρόμο για την συνολική αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης.

ANT.AΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Όλοι στην ταξική συγκέντρωση στην Καμάρα

Κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Τρικάλων στην ανεξάρτητη ταξική διαδήλωση το Σάββατο 8/9, Καμάρα, 6.00 μ.μ.

Το προπαγανδιστικό πανηγύρι που στήνει στη ΔΕΘ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για τη δήθεν «καθαρή έξοδο» δεν μπορεί να κρύψει ότι έχει υπογράψει με την τρόικα των ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ, δεν μπορεί να κρύψει τα τρία Μνημόνια που υλοποίησε. Οι εκατοντάδες εφαρμοστικοί νόμοι και τα προσυμφωνημένα μέτρα θα συνεχίζουν να βουλιάζουν στη φτώχεια, την ανεργία και τη μετανάστευση το λαό και τους εργαζόμενους. Μιλάνε για σώσιμο των συντάξεων που έχουν μειωθεί 23 φορές και θα μειωθούν πάλι λόγω του νόμου Κατρούγκαλου. Μιλάνε για συλλογικές συμβάσεις όταν αυτές ούτε θα καθορίζουν το βασικό μισθό, ούτε θα ισχύουν για όλους, ούτε θα γίνονται ελεύθερα λόγω του αντιαπεργιακού νόμου που η ίδια κυβέρνηση ψήφισε το Γενάρη του 2018. Μιλάνε για αυξήσεις του κατώτατου μισθού, αλλά είναι ψίχουλα που δεν αφορούν το σύνολο, ενώ είναι αδιάλλακτοι στο ρατσιστικό για τη νεολαία «υποκατώτατο» μισθό.

Αυτό που ονομάζουν «ανάπτυξη» στηρίζεται στη φτηνή και μαύρη εργασία, την εργοδοτική ασυδοσία και την σκληρή εκμετάλλευση της εργατικής τάξης , στο τσάκισμα των δικαιωμάτων, τις ιδιωτικοποιήσεις του δημόσιου και φυσικού πλούτου, στο χτύπημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Δηλαδή στις σκληρές αναδιαρθρώσεις σε όφελος του κεφαλαίου για να φορτώσει το κόστος της καπιταλιστικής κρίσης στην εργαζόμενη πλειοψηφία. Την ίδια στιγμή οι ΝΔ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Λεβέντης που υπογράψανε και εφάρμοσαν δυο μνημόνια και ψήφισαν το τρίτο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όσο και να μιλάνε για τα μάτια του κόσμου για σκληρά μέτρα, δηλώνουν και δεσμεύονται πως θα τα εφαρμόσουν. Τα μέτρα των 3 μνημονίων, η θηλειά του χρέους στο λαιμό της κοινωνίας, είναι το πρόγραμμα του χρεοκοπημένου πολιτικού σκηνικού της ΕΕ και των εργοδοτών.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση κάνει «τιμώμενη χώρα» στη ΔΕΘ τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και διαφημίζει το δέσιμο της χώρας στη ΝΑΤΟική μηχανή του πολέμου, ελπίζοντας μερίδιο για το ελληνικό κεφάλαιο από τα κέρδη που θέλουν να αρπάξουν οι αμερικάνικες κ.ά πολυεθνικές σε Βαλκάνια, Αν. Μεσόγειο, Μ. Ανατολή. Αυτό σημαίνει η υποστήριξη στην ΝΑΤΟική λύση για το όνομα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας με τη φιλοδοξία να γίνουν τα Βαλκάνια ενδοχώρα όπως λέει ο Κοτζιάς, σε ψίχουλα που αφήσουν οι αμερικάνικες πολυεθνικές ενέργειας από τα κέρδη του πετρελαίου των ΑΟΖ στοχεύει ο ανταγωνισμός ελληνικής και τουρκικής άρχουσας τάξης, αλλά και η συμμετοχή στον αντιδραστικό άξονα του πολέμου Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ- Αιγύπτου. Για τα κέρδη της ολιγαρχίας παίζουν με τη φωτιά και γίνονται συνένοχοι στην ιμπεριαλιστική επέμβαση που φέρνει πόλεμο και προσφυγιά.

Δεν ξεχνάμε ότι οι φασίστες και εθνικιστές στηρίζουν αυτή την αντιδραστική πολιτική και στήνουν το «κόμμα του πολέμου». Μιλάνε υποκριτικά για τη φτώχεια του λαού τη στιγμή που καμιά πολιτική του κεφαλαίου δεν αμφισβητείται από αυτούς, ειδικά οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και κανένας εκπρόσωπος της πλουτοκρατίας δεν στοχοποιείται από τους φασίστες, παρά μόνο οι πρόσφυγες, οι μετανάστες και όσοι αγωνίζονται. Tην ίδια στιγμή προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τη λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβερνητική πολιτική και να τη στρέψουν σε ρατσιστική και μισαλλόδοξη κατεύθυνση, παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους σαν δήθεν “αντικυβερνητικούς”, ενώ είναι εκείνοι που επί της ουσίας αποτελούν τους “μπράβους” των συμφερόντων του κεφαλαίου. Οι φασίστες είναι εκείνοι που σπρώχνουν το λαό σε έναν εμφύλιο των φτωχών, χρησιμοποιώντας πότε την ονομασία της γειτονικής χώρας, ενώ είναι πιστοί στο ΝΑΤΟ που επιβάλλει τη σχετική συμφωνία, πότε την πατριδοκαπηλεία για να διασπάσουν τους εργαζόμενους και να συνεχίσει να βαθαίνει η εκμετάλλευση. Είναι ενδεικτικό ότι τους τελευταίους μήνες με μανδύα τα εθνικιστικά συλλαλητήρια για τη Μακεδονία έχουν πραγματοποιήσει μια σειρά από επικίνδυνες και δολοφονικές επιθέσεις σε καταλήψεις, όπως με το κάψιμο της Libertatia, αγωνιστές του κινήματος και μετανάστες, αποκαλύπτοντας την πραγματική τους ατζέντα.

Ταυτόχρονα, δεν θα είχαν δεχτεί τέτοια χτυπήματα τα δικαιώματα και οι ελευθερίες του λαού αν το συνδικαλιστικό κίνημα δεν είχε το εμπόδιο της αντι-κοινωνικής συμμαχίας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ με τη οργανώσεις της εργοδοσίας και της άρχουσας τάξης. Αν ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός δεν υπονόμευαν συστηματικά τις προσπάθειες αγωνιστικής εργατικής αντίστασης.

Όμως τα ψέματα τέλειωσαν. Το σχέδιο για μια «φιλολαϊκή» κυβέρνηση στα πλαίσια της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και της κυριαρχίας του κεφαλαίου χρεοκόπησε. Δεν μπορούν να σπαταληθούν αγωνιστικές δυνάμεις στην επανάληψη αυτής της αποτυχίας. Ούτε δικαιώνεται κανείς με τις διαπιστώσεις και τα συμπεράσματα. Είναι ώρα για μάχη και αγώνα για τις ζωές της λαϊκής κοινωνικής πλειοψηφίας. Τα κόμματα του επίσημου πολιτικού  σκηνικού έχουν κάνει τα μνημόνια πρόγραμμά τους και την πληρωμή του ληστρικού χρέους με το αίμα των εργαζομένων τη μόνη σταθερή τους υπόσχεση. Μόνο οι λαϊκοί αγώνες έβαλαν φραγμό και εμπόδισαν μνημονιακά μέτρα. Μόνο το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα μπορούν να αποτελέσουν το αντίπαλο δέος στην άνοδο του φασισμού και του εθνικισμού, που μόνο στο σκοτάδι μπορούν να μας βυθίσουν, όπως άλλωστε έχει γίνει και στο παρελθόν. Εκεί βρίσκεται η ελπίδα, στον ασυμβίβαστο λαϊκό αγώνα, με καρδιά και πυρήνα το μαχόμενο εργατικό κίνημα, με σημαία τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας, με γραμμή αντίστασης, σύγκρουσης και ανατροπής με αυτή τη δολοφονική πολιτική και τους εκπροσώπους της. Με πρωτοπόρα ενωτική δύναμη τα πρωτοβάθμια σωματεία και τη δημοκρατία τους, μπορεί να ανοίξει ο δρόμος.

Για να γίνει αυτή η προοπτική δύναμη για το λαό και τους εργαζόμενους, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, το ξήλωμα των μνημονίων, τη διαγραφή του χρέους και την έξοδο από την ΕΕ και το ευρώ, χρειάζεται μια πλατιά, ενωτική αντικαπιταλιστική Αριστερά με ξεκάθαρες θέσεις και αυτό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα το παλέψει με κάθε δύναμη. Για έναν κόσμο συμφιλίωσης και αντάμωσης των λαών, μακριά και πέρα από το ρατσισμό, τον εθνικισμό, το φασισμό. Για την διεθνιστική αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης στον κόσμο της δουλειάς, για να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια των εργαζομένων.

Όλοι στην ανεξάρτητη ταξική διαδήλωση το Σάββατο 8/9, Καμάρα, 6.00 μ.μ

ANT.AΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αιώνιο μνημόνιο η "κανονικότητα" του Τσίπρα. Μόνη ελπίδα ο μαζικός λαϊκός αγώνας

Με ένα προπαγανδιστικού τύπου διάγγελμα, ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας προσπάθησε να μας πείσει ότι τα μνημόνια τελειώσαν. Κάνοντας το άσπρο μαύρο για το χαρακτήρα των συμφωνιών της κυβέρνησης με τους "θεσμούς", το μόνο που είπε ξεκάθαρα είναι πως τα μνημόνια θα σφραγίζουν την "κανονικότητα" που υπόσχεται για το μέλλον. 

Η καθημερινότητα για το λαό και τους εργαζόμενους θα συνεχίσει να καθορίζεται από τους μνημονιακούς νόμους και τις χιλιάδες ρυθμίσεις τους. Όσα εφαρμόστηκαν, δε θα καταργηθούν, όσα προσυμφωνήθηκαν θα υλοποιηθούν και το χρέος θα παραμείνει σαν θηλιά στο λαιμό της κοινωνίας. Ένα χρέος που ήταν στο 127% του ΑΕΠ το 2009 και κρίθηκε μη βιώσιμο και τα μνημόνια επείγουσα ανάγκη, για να φτάσει στο 181% μετά τη "θεραπεία" των κυβερνήσεων της περιόδου 2010-18, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Την ίδια στιγμή ο λαός έχασε εισόδημα, εργασία, σπίτι, την ίδια του τη ζωή στη Μάνδρα και στο Μάτι, ενώ το μεγάλο κεφάλαιο και οι τράπεζες προστατεύτηκαν από την καπιταλιστική κρίση και αυγάτισαν τα κέρδη τους. 

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι ταγμένη να βυθίσει πιο βαθιά τους εργαζόμενους και το λαό στη μνημονιακή κόλαση. Οι φιλο-ΕΕ δυνάμεις ΝΔ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Λεβέντης υψώνουν υποκριτικές φωνές για άδικα μέτρα, ενώ και τα έχουν ψηφίσει και θα τα εφαρμόσουν. Η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή και η ακροδεξιά μπορεί δημαγωγικά να μιλάνε για πουλημένους πολιτικούς, αλλά είναι τσιράκια του κεφαλαίου που στηρίζουν αυτά τα μέτρα και επιπλέον οι ομογάλακτοι τους σε Αυστρία και Ιταλία εφαρμόζουν την ίδια πολιτική.

Μόνη ελπίδα είναι ο μαζικός λαϊκός αγώνας και μία δυνατή αντικαπιταλιστική αριστερά. 

Οι ανάγκες μας πάνω από τα κέρδη και το χρέος. Με μπροστάρη το εργατικό κίνημα, για την αντίσταση και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ΕΕ, για το ξήλωμα των τριών μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, για τη διαγραφή του χρέους, τη ρήξη και αποδέσμευση από ευρώ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, για την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών, ενάντια στο ρατσισμό στην Ευρώπη-Φρούριο, για την υπεράσπιση των προσφύγων και μεταναστών, ενάντια στον εθνικισμό, για την αποτροπή των πολέμων και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.

ANT.AΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ανέστησαν τη Δεξιά και τώρα καλούν σε αντιδεξιό μέτωπο!

Με απανωτές δηλώσεις ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ Γ. Δραγασάκης και ο υπουργός Ν. Παππάς απευθύνουν «προσκλητήριο για προοδευτικό και αντιδεξιό μέτωπο» επιχειρώντας να ενσωματώσουν πάλι τον κόσμο της Αριστεράς που στέκεται απέναντι στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ταυτόχρονα καλώντας το Κίνημα Αλλαγής/ΠΑΣΟΚ, τις πασοκοκογενείς ομάδες και παράγοντες που ζητούν με αγωνία συμμετοχή στην κυβέρνηση.

Αφού συγκυβερνώντας με την εθνικιστική δεξιά των ΑΝΕΛ ψηφίσανε μαζί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Λεβέντη το τρίτο μνημόνιο και έχοντας εφαρμόσει μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια τα δυο πρώτα μνημόνια των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τώρα θέλουν να ετοιμάσουν τη «μεταμνημομιακή φάση» της αντιλαϊκής πολιτικής.

Η κανονικότητα στην οποία αναφέρονται τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης σημαίνει ότι οι συνέπειες από τους εφαρμοστικούς νόμους θα μείνουν απείραχτες, ότι θα εφαρμοστούν τα προσυμφωνημένα μέτρα, ότι η εργατική τάξη και ο λαός θα πρέπει να παρατηθούν από κάθε διεκδίκηση να πάρουν πίσω τα κλεμμένα.

Ακόμα και η συζήτηση για τις συντάξεις, έρχεται να συσκοτίσει το γεγονός ότι η κρίση του ασφαλιστικού από το ληστρικό νόμο Κατρούγκαλου θα αξιοποιηθεί για να ανέβει το όριο συνταξιοδότησης πάνω από τα 70, αφού το 2020 θα επανεξεταστεί με βάση την κατάσταση των ταμείων και του προσδόκιμου ζωής!

Το μεταμνημιακό ξέφωτο της προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματικότητα δεν είναι παρά μια παγίδα, με τη θηλιά του χρέους να δένει για δεκαετίες το λαό στην αντιλαϊκή κόλαση των μνημονιακών μέτρων της ΕΕ και του ευρώ.

Οι αγωνιστές του λαϊκού κινήματος και της Αριστεράς, οι ριζοσπαστικές και αντικαπιταλιστικές δυνάμεις δε θα γίνουν κομπάρσοι στη συνάντηση κυβερνητικής διαχείρισης που ετοιμάζει ο ΣΥΡΙΖΑ («νέα» σοσιαλδημοκρατία) με την παραδοσιακή σοσιαλδημοκρατία του ΚΙΝΑΛ και του ΠΑΣΟΚ.

Σε ό,τι αφορά τον ακροδεξιό κίνδυνο που επικαλούνται οι Δραγασάκης και Παππάς για να δώσουν δημοκρατικό και προοδευτικό άλλοθι στο νέο κυβερνητικό συνοικέσιο, υποτιμούν τη μνήμη και την κρίση του λαού.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εφαρμόζοντας την ουσία της πολιτικής του Άδ. Γεωργιάδη, του Μ. Βορίδη κ.ο.κ., αλλά και ψηφίζοντας μαζί τους το τρίτο μνημόνιο για χάρη της παραμονής στο ευρώ και την ΕΕ, τους ξέπλυναν, τους έδωσαν αξιοπιστία και τους επέτρεψαν να δυναμώσουν.

Ειδικά, η εφαρμογή από μια κυβέρνηση που μιλά στο όνομα της «Αριστεράς» της σκληρής μνημονιακής πολιτικής που τσακίζει τα λαϊκά στρώματα δίνει επιχειρήματα στη Χρυσή Αυγή και λοιπές ακροδεξιές και φασιστικές ομάδες.

Αν κάτι βάζει φραγμό στην ενίσχυση της φασιστικής ακροδεξιάς είναι η ύπαρξη στην Ελλάδα μιας μαχόμενης αριστερής, αντι ΕΕ, αντικαπιταλιστικής αντιπολίτευσης. Αυτό δείχνει και η πικρή ευρωπαϊκή εμπειρία, όπου η ενσωμάτωση της Αριστεράς στο σύστημα οδήγησε σε ενίσχυση των εθνικιστικών και φασιστικών τάσεων.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συμβάλλει αποφασιστικά σε μια μαχητική λαϊκή αντιπολίτευση με αντικαπιταλιστικό ανατρεπτικό ορίζοντα και μια άλλη κοινωνία με τον κόσμο της δουλειάς να κατέχει τον πλούτο και την εξουσία.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΔΕΘ: Πανελλαδικό κάλεσμα σε ανεξάρτητη ταξική διαδήλωση, 8/9 Καμάρα

Πανελλαδικό κάλεσμα εργαζόμενων, νέων και συνταξιούχων στην ανεξάρτητη ταξική διαδήλωση στα εγκαίνια της ΔΕΘ – Σάββατο 8 Σεπτέμβρη, 6μ.μ., Καμάρα

Για ένα κίνημα που δεν μπορούν να αγνοήσουν!

Στα φετινά εγκαίνια της ΔΕΘ, το Σεπτέμβρη, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να “πουλήσει” το παραμύθι της εξόδου από τα μνημόνια και της ελάφρυνσης του χρέους, ενώ η κοινωνική πλειοψηφία θα καταβυθίζεται ακόμα περισσότερο στην εξαθλίωση. Η ψήφιση των προαπαιτούμενων της 4ης αξιολόγησης, το νέο μεσοπρόθεσμο και η συμφωνία για το χρέος ολοκληρώνουν τον εμπαιγμό των εργαζόμενων για τη λεγόμενη «μετα-μνημονιακή Ελλάδα», την πιο βάρβαρη συνέχεια του μνημονιακού μεσαίωνα σε βάθος δεκαετιών.

Στην άγρια περικοπή των συντάξεων και μείωση του αφορολόγητου καθώς και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των αγαθών στο αμέσως επόμενο διάστημα, έρχονται να προστεθούν η καθήλωση των μισθών στα σημερινά επίπεδα εξαθλίωσης, η απόλυτη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και η κατάργηση βασικών κοινωνικών δικαιωμάτων για άλλες δυο γενιές, ώστε να εξασφαλιστούν τα ματωμένα δημοσιονομικά πλεονάσματα της νέας συμφωνίας.

Την ίδια στιγμή τα τύμπανα του πολέμου χτυπούν στη γειτονιά μας ενώ το δηλητήριο του εθνικισμού και του φασισμού εξαπλώνεται ραγδαία. Οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για τις πηγές και τους “δρόμους” της ενέργειας, οι χιλιάδες άνθρωποι που καθημερινά παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς και της μετανάστευσης, η μετατροπή των Βαλκανίων σε μια απέραντη βάση του ΝΑΤΟ, η “αναβάθμιση” της Ελλάδας σε τοποτηρητή του ΝΑΤΟ στην περιοχή και η νέα εξόρμηση του ελληνικού κεφαλαίου στη βαλκανική ενδοχώρα έχουν την ίδια “μήτρα” με το σκοταδισμό, το ρατσισμό και τη φασιστική απειλή. Ο ταξικός εμφύλιος ανάμεσα στους εργαζόμενους των γειτονικών χωρών ή απέναντι σε κατατρεγμένους πρόσφυγες και μετανάστες είναι το πιο μεγάλο όπλο για να προχωρήσουν απρόσκοπτα οι σχεδιασμοί του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. και ταυτόχρονα η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζόμενων με τη νέα συμφωνία.

Είναι φανερό ότι αυτή η πολύπλευρα βάρβαρη επίθεση του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων (κυβέρνηση, μνημονιακή αντιπολίτευση κι Ε.Ε.) δεν θα σταματήσει όσο “απέναντί” τους βρίσκεται ο εργοδοτικός/κυβερνητικός συνδικαλισμός. Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ που αφού εγκαινίασε την τακτική της “μη απεργίας” το Γενάρη του 2018 (όταν ψηφιζόταν μεταξύ άλλων αντεργατικών μέτρων και η ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας για τα πρωτοβάθμια σωματεία), έφτασε να συγκροτήσει το Μάη την “Κοινωνική Συμμαχία” με τους εργοδότες, υιοθετώντας τα αιτήματα τους, κηρύσσοντας ουσιαστικά ταξική ανακωχή και υποταγή στα συμφέροντα των αφεντικών και αφήνοντας να περάσουν τα νέα μέτρα και η συμφωνία για το μνημόνιο διαρκείας χωρίς ούτε μια 24ωρη απεργία…

Μόνη αντίσταση σ’ αυτή την πολιτική οι ταξικές εργατικές συλλογικότητες και τα πρωτοβάθμια σωματεία που προχώρησαν στις 12 Γενάρη σε 24ωρη απεργία, δείχνοντας έναν άλλο δρόμο για το εργατικό κίνημα και προσπάθησαν να οργανώσουν ξανά ένα αγωνιστικό σχέδιο, τόσο στις 30/5 όσο και στις μέρες ψήφισης του νέου μνημονιακού πακέτου.

“Και μοιάζει ετούτη η σιωπή με λίγο πριν τη μπόρα, σαν τη στερνή την ώρα, που θα επιτεθεί”

Το εργατικό και λαϊκό κίνημα βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, έχουμε μπει σε μια ποιοτικά νέα κατάσταση. Το καθοριστικό για τις ταξικές δυνάμεις είναι αν θα συνεχίσουν να προσαρμόζονται στο σχεδιασμό του εργοδοτικού/κυβερνητικού συνδικαλισμού των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα των εργαζόμενων και διευκολύνει κυβέρνηση-Ε.Ε.-κεφάλαιο ή θα προσπαθήσουν να ανοίξουν ένα νέο δρόμο οργάνωσης του αγώνα από τα κάτω, να μετουσιώσουν τη συσσωρευμένη λαϊκή αγανάκτηση για την κυβερνητική πολιτική σε δράση και μαζικό δυναμικό κι ανυποχώρητο αγώνα για την ανατροπή της!

Οι εργαζόμενοι, οι νέοι και οι συνταξιούχοι που υπογράφουμε καλούμε τα πρωτοβάθμια σωματεία και τις συλλογικότητες του εργατικού και λαϊκού κινήματος να δώσουμε τη δική μας απάντηση στην προσπάθεια μονιμοποίησης της κοινωνικής βαρβαρότητας που γεννάει τη φτώχεια, το φασισμό, την πολεμική απειλή.

Το Σάββατο 8 του Σεπτέμβρη, στα εγκαίνια της ΔΕΘ, να οργανώσουμε ένα ανεξάρτητο από τον εργοδοτικό/κυβερνητικό συνδικαλισμό, πανελλαδικό, παλλαϊκό συλλαλητήριο (6μ.μ., ΚΑΜΑΡΑ), που θα ανοίξει το δρόμο για:

Ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, με τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας στις σημαίες του!
Αγώνα μαζικό για δουλειά και ψωμί, ειρήνη κι ελευθερία, ζωή με αξιοπρέπεια για όλους!

1. Αγαπητός Θανάσης, δάσκαλος, μέλος Δ.Σ. Β’ Σ.Ε.Π.Ε. Θεσ/νίκης και του Γ.Σ. της ΕΔΟΘ/Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ

2. Αδαμόπουλος Νίκος, συνταξιούχος ΟΤΑ, περιφερειακός σύμβουλος Αττικής

3. Αλβανούδη Αγγελική, γλωσσολόγος, συμβασιούχος στο ΑΠΘ

4. Αλβανούδη Ζωή, δασκάλα, μέλος Δ.Σ. Β΄ Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Θεσ/νίκης

5. Αλεμίδου Θώμη, φιλόλογος, μέλος Δ.Σ. της Β’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

6. Αλεξάκος Φώτιος, καθηγητής, μέλος ΕΛΜΕ Καρδίτσας

7. Αμπάτης Διονύσης, εκπαιδευτικός, μέλος Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας

8. Αναγνώστου Κούλα, συνταξιούχα νοσηλεύτρια, Έδεσσα

9. Ανανιάδης Γιώργος, φοιτητής Φιλολογίας ΑΠΘ, Γρεβενά

10. Ανδρεάδης Χρήστος, φοιτητής, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Φαρμακευτικής ΕΚΠΑ

11. Ανδρεάδου Ηλέκτρα, πολιτικός μηχανικός, μέλος Δικτύου ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων

12. Αντύπας Βαγγέλης, φοιτητής, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκτρ.-Μηχαν. ΑΠΘ

13. Αντωνιάδου Βάσω, εκπαιδευτικός, μέλος της Α’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

14. Αντωνόπουλος Παύλος, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, πρ. πρόεδρος Ε΄ ΕΛΜΕ Αθήνας

15. Αποστολίδης Ζαννής, εργάτης, μέλος Λαϊκής Συνέλευσης Δυτικών Συνοικιών

16. Αποστολοπούλου Κλεοπάτρα, φοιτήτρια, μέλος Φοιτητ. Συλλόγου Ηλεκτρολ. Μηχανικών Πανεπ. Πατρών

17. Αραμπατζής Δημήτρης, αγρότης, Κιλκίς

18. Αρβανιτάκη Αγγελική, μέλος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ημαθίας

19. Αρχοντή Βάνα, φοιτήτρια, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Φιλολογίας ΑΠΘ

20. Ασκητής Γιώργος, αγρότης, Αραβησσός Πέλλας

21. Ασπράγκαθος Αβραάμ, ιδιωτικός εκπαιδευτικός, μέλος Δ.Σ. της Εργατικής Λέσχης Κοζάνης

22. Αχείμαστος Ζώης, φοιτητής, μέλος Φοιτητ. Συλλόγου Φιλοσοφικής ΕΚΠΑ

23. Βασιλακάκης Νάσος, κομίστας, μέλος Δικτύου ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων

24. Βασιλειάδης Δημήτρης, ελεύθ. επαγγελματίας, μέλος Λαϊκής Συνέλευσης Δυτικών Συνοικιών

25. Βασιλόπουλος Χρήστος, χημικός μηχανικός, Γρεβενά

26. Βλαχομήτρος Δημήτρης, συνταξιούχος, Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Θέρμης

27. Βουραζέρης Στράτος, γεωπόνος, μέλος Σωματείου Εργαζομένων ΜΟΔ

28. Βουρεκάς Κώστας, αρχιτέκτονας, μέλος Δ.Σ. του ΣΑΔΑΣ-Αττικής

29. Βουρτσάκη Βάνα, δασκάλα, πρόεδρος Γ΄ Συλλόγου Εκπ/κών Θεσ/νίκης

30. Βραδής Στέλιος, μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ, Αθήνα

31. Γαζάκης Αντώνης, φιλόλογος, πρόεδρος του Σχολείου Αλληλεγγύης «Οδυσσέας”

32. Γαλατάς Ζώης, δημοτ. υπάλληλος, γραμματέας του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Ιωαννίνων

33. Γεωργάκη-Κόλλια Ειρήνη, αδιόριστη δασκάλα

34. Γεωργιάδης Γιώργος, μηχανικός, μέλος Δ.Σ. του ΤΕΕ Δυτικής Μακεδονίας

35. Γκάλπας Γιώργος, εκπαιδευτικός, μέλος Συλλόγου Αδιορίστων Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης

36. Γκινούδης Αλέξης, φοιτητής, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Αρχιτεκτονικής ΑΠΘ

37. Γκλαρνέτατζης Γιάννης, βιβλιοϋπάλληλος, πρόεδρος Σωματείου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Θεσσαλονίκης

38. Γκόβας Δημήτρης, βιβλιοϋπάλληλος, μέλος Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αθήνας

39. Γκολόη Γερακίνα, εκπαιδευτικός Πρωτοβ. Εκπαίδευσης, μέλος Γ.Σ. του Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Χαλκιδικής

40. Γκόντρα Κωνσταντίνα, άνεργη αρχιτέκτονας

41. Γκότσης Στάθης, αρχαιολόγος, μέλος Εκτελ. Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ

42. Γκουλιούμης Νίκος, εκπαιδευτικός, μέλος Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Κέρκυρας

43. Γούλας Χρήστος, δάσκαλος, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Τρικάλων

44. Γραβάνης Δημήτρης, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Κινητικά Αναπήρων Σερρών

45. Γρηγοριάδου Σοφία, εκπαιδευτικός-Συντονίστρια Εκπ/σης Προσφύγων ν. Δράμας, μέλος Σ.Ε.Π.Ε. Δράμας

46. Γρόλλιος Γιώργος, καθηγητής Παιδαγωγικής στο Π.Τ.Δ.Ε. του ΑΠΘ

47. Δεδικούσης Κώστας, φοιτητής, ταμίας Δ.Σ. Φοιτητ. Συλλόγου Μηχανικών Πληροφορικης Παν/μίου Ιωαννίνων

48. Δημητριάδης Βλάσης, ηλεκτρονικός μηχανικός και μηχανικός Η/Υ, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

49. Δημητριάδης Πραξιτέλης, φοιτητής, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Πανεπ. Πατρών

50. Διαμαντής Δημήτρης, μέλος της ATTACK στην ανεργία και την επισφάλεια Βέροιας

51. Δινοπούλου Ευαγγελία, αναπληρώτρια δασκάλα, μέλος Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.

52. Δομούζη Σταυρούλα, δασκάλα, μέλος Δ.Σ. του Σ.Ε.Π.Ε. Δυτικής Αττικής «Κ. Βάρναλης»

53. Δούκα Ευαγγελία, δασκάλα, πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής

54. Δραγανίγος Αντώνης, ηλεκτρολόγος μηχανικός, μέλος Σωματείου Εργαζομένων ΜΟΔ

55. Δραγώνας Χρήστος, φοιτητής, αναπλ. μέλος Δ.Σ. Φοιτητικού Συλλόγου Ιατρικής Παν/μίου Ιωαννίνων

56. Δρίτσας Στέλιος, φοιτητής, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών

57. Δώδου Λήδα, άνεργη εκπαιδευτικός, μέλος Δικτύου ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων

58. Ευθυμίου Χρήστος, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων Περιφερειακής Ενότητας Θεσπρωτίας, μέλος Επιτροπής ενάντια στην Εξόρυξη Υδρογονανθράκων

59. Ζαγανίδης Μενέλαος, βιβλιοϋπάλληλος

60. Ζαγανίδης Χρήστος, καθηγητής, μέλος Δ.Σ. της ΟΛΜΕ και του Γ.Σ. της ΕΔΟΘ/Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ

61. Ζουβγιάς Γιώργος, φοιτητής, αναπλ. μέλος Δ.Σ. Φοιτ. Συλλόγου Μηχανικών Πληροφορικής Παν/μίου Ιωαννίνων

62. Ζουλούμης Αθανάσιος, ιδιωτ. υπάλληλος σε λατομείο, Δράμα

63. Ζουμπουρλής Γιώργος, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός-Μηχανικός Η/Υ, μέλος Δ.Σ. Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας

64. Ζυμάρα Nεφέλη, φοιτήτρια, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Χημικού ΑΠΘ

65. Ζώης Βασίλης, δάσκαλος, μέλος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Τρικάλων

66. Ηλιάδης Δημοσθένης, φοιτητής, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκτρ.-Μηχαν. ΑΠΘ

67. Ηλίας Νίκος, γραμματέας του Σωματείου Μετάλλου Ιωαννίνων

68. Θεολόγου Σταύρος, νοσηλευτής, μέλος του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου Ευαγγελισμός

69. Θεοχαροπούλου Κωνσταντίνα, ιδιωτ. εκπαιδευτικός, μέλος Συλλόγου Ιδιωτικών Εκπ/κών Λειτουργών Αχαΐας

70. Θωμοπούλου Δήμητρα, άνεργη νοσηλεύτρια

71. Θώμου Ιωάννα, φοιτήτρια, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ιστορικού Αρχαιολογικού ΑΠΘ

72. Ιακωβάκης Αχιλλέας, χημικός, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας

73. Ιωαννίδου Γιώτα, καθηγήτρια, μέλος Δ.Σ. της ΟΛΜΕ

74. Κακαντούση Γιώτα, φοιτήτρια, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Φαρμακευτικής ΕΚΠΑ

75. Καλαϊτζιάν Φαίδρα, φοιτήτρια, μέλος του Φοιτητικού Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Πάτρας

76. Καλημερίδης Γιώργος, δάσκαλος, πρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Σύρου-Τήνου-Μυκόνου

77. Καλογρηάς Μένιος, νοσηλευτής, μέλος του Δ.Σ. Σωμ. Εργαζομένων Νοσοκομείου «Αγ. Παύλος” και του Γ.Σ. της ΕΔΟΘ/Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ

78. Καλούδας Χρήστος, φοιτητής, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκτρ.-Μηχαν. ΑΠΘ

79. Καλούσης Ακρίτας, δάσκαλος, γεν. γραμματέας Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Νίκαιας Πειραιά

80. Καμινιώτης Παναγιώτης, γεωπόνος, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Α΄ Βαθμού Καρδίτσας

81. Καμπακάκη Ελένη, εκπαιδευτικός, μέλος της Δ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

82. Κανέλλος Γρηγόρης, μέλος του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ

83. Κανέλλος Κωνσταντίνος, μέλος του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ

84. Καπακτσής Αλέξανδρος, δάσκαλος, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Υπαίθρου Θεσ/νίκης

85. Καπέτα Θεοπίστη, φοιτήτρια, μέλος Δ.Σ. του Φοιτητικού Συλλόγου Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ-ΑΠΘ

86. Καπέτης Δημήτρης, φιλόλογος, μέλος Γ΄ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

87. Καπλανίδου Χρυσή, καθηγήτρια, μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ Χαλκιδικής

88. Καραγιαννίδης Λάζαρος, βιβλιοϋπάλληλος, μέλος Δ.Σ. του Σωματείου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Θεσ/νίκης

89. Καραδάκης Γιώργος, δημόσιος υπάλληλος, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου ΜΔΥ Σιβιτανιδείου και μέλος Δ.Σ. της Π.Ο.Σ.Υ.Π.

90. Καραμπατζάκης Ηλίας, αγρότης, μέλος Αγροτικού Συνεταιρισμού Αχλαδοχωρίου

91. Καρπουτσής Μιχάλης, γεν. γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων της ΔΕΥΑ Σερρών

92. Κασιδιάρη Ρόδω, φοιτήτρια, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Φυσικού ΕΚΠΑ

93. Κατσαρού Ιωάννα, δασκάλα, πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Λαγκαδά

94. Κατσέλας Βασίλης, μηχανικός, μέλος του ΤΕΕ Δυτικής Μακεδονίας

95. Κατσιμένη Άννα-Μαρία, δικηγόρος, μέλος Εναλλακτικής Πρωτοβουλίας Δικηγόρων

96. Κατσίμπα Δάφνη, γιατρός, πρόεδρος ΕΝΙΘ

97. Κατσιόλα Λίνα, μέλος συνεργατικού βιβλιοπωλείου «Ακυβέρνητες Πολιτείες»

98. Κηπουρός Γιάννης, δημοτικός υπάλληλος Δ. Κορδελιού-Ευόσμου

99. Κιντσάκη Μαρία, συνταξ. εκπαιδευτικός, μέλος Χώρου Αλληλεγγύης Γυναικών

100. Κιούσης Γιώργος, φοιτητή, μέλος Λέσχης Εργαζομένων και Νεολαίας Αργυρούπολης-Ελληνικού

101. Κιτσαντά Μάρθα, αναπληρώτρια δασκάλα

102. Κλάδης Διονύσης, μέλος Δ.Σ. του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Αθήνας

103. Κλεισιάρης Ζήσης, δικηγόρος, Περιφερειακός Σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας, πρ. μέλος Δ.Σ. Δικηγορικού Συλλόγου Θεσ/νίκης

104. Κόγιας Μιχάλης, μέλος Ένωσης Εμποροϋπαλλήλων Νομού Θεσ/νίκης

105. Κοζανιτάς Γιώργος, εκπαιδευτικός, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών

106. Κοιλάκου Σύλβια, πολιτικός μηχανικός, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

107. Κοκκίνης Μάκης, κοινωνιολόγος-εργαζόμενος σε δομές προσφύγων

108. Κόλλια Γωγώ, μέλος Συνδικάτου Εργ/λων Τουριστικών Επισιτιστικών Επιχειρήσεων Θεσ/νίκης-Πιερίας-Χαλκιδικής

109. Κονδύλη Νατάσα, δασκάλα, ταμίας Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής

110. Κοντελές Δημήτρης, εκπαιδευτικός, αιρετός στο ΠΥΣΔΕ Λάρισας

111. Κοντογιάννη Μαριλένα, εκπαιδευτικός, μέλος ΕΛΜΕ Θεσπρωτίας, μέλος Επιτροπής ενάντια στην Εξόρυξη Υδρογονανθράκων

112. Κοντοφάκας Θανάσης, δάσκαλος, πρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Πιερίας

113. Κορδίλας Ξενοφών, δάσκαλος, μέλος του Δ.Σ. του Γ’ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

114. Κορκοτζέλου Χριστίνα, φοιτήτρια, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ιστορικού Αρχαιολογικού ΑΠΘ

115. Κοσίνας Χρήστος, βιολόγος, μεταπτυχιακός φοιτητής Πανεπιστημίου Πατρών

116. Κοσμοπούλου Όλγα, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων Γ.Ν. Νικαίας, μέλος Γεν. Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ)

117. Κοτίνης Χρήστος, δάσκαλος, πρόεδρος Β’ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

118. Κοτσώνη Λίνα, άνεργη εκπαιδευτικός, Αθήνα

119. Κούκου Ευαγγελία, μέλος Ένωσης Εμποροϋπαλλήλων Νομού Θεσ/νίκης

120. Κουμαντζιάς Δημήτρης, εκπαιδευτικός, μέλος Δ.Σ. του Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Πιερίας

121. Κουρτέσης Βασίλης, μέλος Δ.Σ. του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων και λοιπών Ιδιωτικών Υπαλλήλων Πρέβεζας

122. Κούρτη Ιουλία, δασκάλα, μέλος Σ.Ε.Π.Ε. Θεσπρωτίας, μέλος Επιτροπής ενάντια στην Εξόρυξη Υδρογονανθράκων

123. Κρανάκης Χρήστος, φοιτητής, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών

124. Κρεασίδης Γιώργος, φιλόλογος, μέλος Δ.Σ. της Α’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης και του Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ

125. Κρίτσας Σωτήρης, συνταξιούχος, υπεύθ. δημοσίων σχέσεων του Δ.Σ. Σωματείου Συνταξιούχων «Η Συσπείρωση»

126. Κυριακόπουλος Μάνθος, αναπληρωτής δάσκαλος, μέλος Δ.Σ. του Σ.Ε.Π.Ε. Ρεθύμνου

127. Κυριακού Γιώργος, εκπαιδευτικός Δ.Ε., Φλώρινα

128. Κωζαδίνου Νούλη, δικηγόρος-πανεπιστημιακός, μέλος Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσ/νίκης

129. Κωστόγιαννης Ταξιάρχης, καθηγητής φυσικής αγωγής, μέλος Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Πρέβεζας

130. Κωστοπούλου Βάσω, ΕΕΔΙΠ στο ΑΠΘ

131. Κώτσης Παναγιώτης, μέλος Δ.Σ. του Σωματείου Γεωπόνων Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηπείρου-Λευκάδος

132. Λαθήρα Γιάννα, φιλόλογος, μέλος Δ.Σ. Γ΄ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης

133. Λαθήρας Γιάννης, χημικός, πρόεδρος Γ΄ ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης

134. Λαλίδης Αστέριος, νηπιαγωγός, μέλος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Πιερίας

135. Λαμπρόπουλος Νίκος, λογιστής, Θεσσαλονίκη

136. Λασπίδου Αλίκη, αδιόριστη δασκάλα, μέλος Συλλόγου Αδιορίστων Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης

137. Λεγάκης Μιχάλης, φιλόλογος, μέλος Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

138. Λεπίδα Χριστίνα, φοιτήτρια, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Διεθνών και Ευρωπ. Σπουδών Πανεπ. Πειραιά

139. Λιαμπότης Σωτήρης, μέλος Συνδικάτου Οικοδόμων Ηγουμενίτσας, μέλος Επιτροπής ενάντια στην Εξόρυξη Υδρογονανθράκων

140. Λιανός Θέμης, φοιτητής, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Μηχανικών Η/Υ & και Πληροφορικής

141. Λιόντος Βασίλης, εκπαιδευτικός, πρόεδρος Δ.Σ. ΕΛΜΕ Χανίων

142. Λιτητάρης Αντώνης, μέλος «ΛΑΝΤΖΑ»-Αγωνιστική Εργατική Συσπείρωση στον επισιτισμό-τουρισμό

143. Λογοθέτη Νικόλ, εργαζόμενη ΒΙΟ.ΜΕ., μέλος Σωματείου Εργαζομένων ΒΙΟΜΕ

144. Λούβρου Σοφιάννα, μέλος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

145. Λουσιώτης Νικόλαος, φρμακοποιός, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Φαρμακοποιών Πέλλας

146. Μαγκλάρα Μυρτώ, φοιτήτρια, μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Φοιτητών Φυσικού ΑΠΘ

147. Μακρόγλου Βίβιαν, ιδιωτική υπάλληλος, μέλος Λαϊκής Συνέλευσης Δυτικών Συνοικιών

148. Μακρυγιάννης Στέφανος, δάσκαλος, πρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ροδόπης

149. Μαλγαρινού Βάσω, αναπληρώτρια δασκάλα, Κιλκίς

150. Μανένη Ευαγγελία, φοιτήτρια, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Φυσικού ΑΠΘ

151. Μανίκας Σταύρος, μέλος του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ

152. Μαραγκουδάκης Σταύρος, εργαζόμενος τεχνικός στη βιομηχανία

153. Μαργαρίτη Ελεάννα, αναπλ. δασκάλα, γεν. γραμματέας Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής

154. Μαρκέτος Σπύρος, ιστορικός, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ

155. Μαρούτας Γιάννης, δάσκαλος, αντιπρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής

156. Μασούρας Ιάσονας, ιδιωτ. εκπαιδευτικός, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Ιδιωτικών Εκπ/κών Λειτουργών Αχαΐας

157. Μασούρας Χρήστος, συνταξ. εκπαιδευτικός, μέλος Σωματείου Συνταξιούχων «Η Συσπείρωση»

158. Μάστορης Νίκος, μέλος Δ.Σ. του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ

159. Μαστρογιαννάκη Μαρτίνα, ιδιωτ. εκπαιδευτικός, μέλος Συλλόγου Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Αθήνας

160. Ματζίκος Παναγιώτης, φοιτητής, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκτρ.-Μηχαν. ΑΠΘ

161. Ματίκας Λάμπρος, φυσικός, βιομηχανικός εργάτης

162. Μαυρίδης Θοδωρής, αναπληρωτής δάσκαλος, μέλος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ρεθύμνου

163. Μηνακάκη Νεφέλη, φοιτήτρια, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Ιατρικής ΕΚΠΑ

164. Μητροπάνου Μυρσίνη, φοιτήτρια, μέλος Δ.Σ. Φοιτητικού Συλλόγου Μ.Ε.Υ. Παν/μίου Ιωαννίνων

165. Μητώνας Γιώργος, εργαζόμενος ΕΥΑΘ Α.Ε., μέλος Σωματείου Εργαζομένων ΕΥΑΘ

166. Μίγκος Αθανάσιος, εκπαιδευτικός, μέλος Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας Πολιτών Φλώρινας

167. Μιχαήλ Κατερίνα, ιδιωτική υπάλληλος, μέλος Δικτύου ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων

168. Μιχαηλίδου Καλλιόπη, μέλος της «ATTACK στην ανεργία και την επισφάλεια» Βέροιας

169. Μονιάκη Χρυσούλα, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων στην ΕΛΣΤΑΤ

170. Μουρμούρης Γιώργος, δημοσιογράφος, Αθήνα

171. Μουσάδης Στέφανος, φοιτητής, μέλος Δ.Σ. του Φοιτητικού Συλλόγου Η.Μ.-Μ.Υ. Πολυτεχνείου Κρήτης

172. Μούστος Αλέξανδρος, φοιτητής, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Χημικών Μηχανικών ΑΠΘ

173. Μούστος Φώτης, ιδιωτ. υπάλληλος, πρόεδρος Συλλόγου Φαρμακοϋπαλλήλων Καρδίτσας

174. Μπαζιργιάννης Βασίλης, αδιόριστος δάσκαλος

175. Μπαζώρας Γιάννης, δάσκαλος, μέλος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Αγρινίου

176. Μπακαλάκης Χρήστος, άνεργος, Γιαννιτσά

177. Μπακόλας Δημήτρης, μέλος Δ.Σ. του Σωματείου Γεωπόνων Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηπείρου-Λευκάδος

178. Μπαλτούκα Βάγια, φοιτήτρια, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Φ.Π.Ψ. Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

179. Μπαλτούκας Νίκος, οικοδόμος-εργαζόμενος στο μετρό, μέλος Συνδικάτου Οικοδόμων Θεσσαλονίκης

180. Μπαχτή Άννα, καθηγήτρια, πρόεδρος Ε΄ΕΛΜΕ Ανατ. Αττικής

181. Μπενιας Γιώργος, μέλος της «ATTACK στην ανεργία και την επισφάλεια» Βέροιας

182. Μπινιώρης Νίκος, δημοτ. υπάλληλος, πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων Δήμου Παιανίας

183. Μπουρδομπούρα Γεωργία, δασκάλα, μέλος Δ.Σ. του Σ.Ε.Π.Ε. Έδεσσας και Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Πέλλας

184. Μπουτούλη Εύη, αδιόριστη δασκάλα, μέλος Συλλόγου Αδιορίστων Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης

185. Μυκωνιάτης Ιωάννης, ασκούμ. Δικηγόρος, μέλος Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά

186. Μυλωνοπούλου Ζωή, δημοτική υπάλληλος, μέλος Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Ν. Χαλκιδικής

187. Μωυσιάδης Μπάμπης, εργαζόμενος ΕΥΑΘ, μέλος Δ.Σ. Σωματείου Εργαζομένων ΕΥΑΘ

188. Ναθαναηλίδης Γιάννης, μέλος Συνδικάτου Εργ/λων Τουριστικών Επισιτιστικών Επιχειρήσεων Θεσ/νίκης-Πιερίας-Χαλκιδικής

189. Νάνος Βαγγέλης, γεωπόνος, πρόεδρος Σωματείου Γεωπόνων Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηπείρου, μέλος Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας

190. Νέζου Λίνα, εργαζόμενη στον επιστισμό, μέλος της ΛΑΝΤΖΑ Ιωαννίνων

191. Νικητόπουλος Στέλιος, Δημοσιογράφος, μέλος «Ασύντακτου Τύπου»

192. Νικολούδης Δημήτρης, δάσκαλος, μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Λαγκαδά

193. Νίτης Νίκος, μέλος του Συνδικάτου Οικοδόμων Μαγνησίας

194. Νταλιάνη Κατερίνα, φοιτήτρια, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών

195. Ντόνας Δημήτρης, δάσκαλος, μέλος Ζ΄ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσσαλονίκης

196. Ντόντορου Αλεξάνδρα, εκπαιδευτικός, μέλος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής

197. Ξενόπουλος Κώστας, ελεύθερος επαγγελματίας

198. Ξεφτέρης Χρήστος, εργαζόμενος ΕΛΒΟ, μέλος Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων ΕΛΒΟ

199. Ξηρουδάκης Νίκος, πολιτικός μηχανικός, μέλος Εργατικής Λέσχης Ν. Σμύρνης

200. Ξιφαρά Μαρία, τραπεζοϋπάλληλος, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας Ελλάδας

201. Ξοπλίδης Γιώργος, αναπληρωτής εκπαιδευτικός, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ροδόπης

202. Ξοπλίδης Παναγιώτης, βιβλιοϋπάλληλος, γραμματέας Σωματείου Βιβλιοϋπαλλήλων Θεσ/νίκης

203. Οικονόμου Αριστείδης, σιδηροδρομικός, μέλος Δ.Σ. του Συνδικάτου Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων

204. Παλούκης Κώστας, ιστορικός

205. Παναγιωτίδου-Τερζοπούλου Καλλιόπη, φοιτήτρια, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Μουσικών Σπουδών ΑΠΘ

206. Παναγιώτου Χρήστος, αναπληρωτής δάσκαλος

207. Πανδή Χριστίνα, τραπεζοϋπάλληλος, μέλος Γεν. Συνέλευσης αντιπροσώπων Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας

208. Παπαδάκη Ευγενία, φοιτήτρια, μέλος Φοιτητ. Συλλόγου Μηχανικών Ηλεκτρον. Υπολογιστών Πανεπ. Πάτρας

209. Παπαδάκης Γιώργος, αρχιτέκτονας, μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ Κεντρικής και Δυτικής Θεσσαλίας

210. Παπαδάκης Δημήτρης, φοιτητής, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Φυσικού ΕΚΠΑ

211. Παπαδόπουλος Δημήτρης, εκπαιδευτικός, μέλος Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Λάρισας

212. Παπαδόπουλος Διονύσης, φοιτητής, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Νομικής ΔΠΘ

213. Παπαδοπούλου Μαρία, νηπιαγωγός, μέλος Η΄ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσσαλονίκης

214. Παπαθανασίου Αργύρης, δάσκαλος, μέλος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Μαγνησίας, πρ. μέλος Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.

215. Παπανικολάου Γιώργος, φοιτητής, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Τοπογράφων ΕΜΠ

216. Παπανικολάου Θανάσης, ηλεκτρονικός μηχανικός-εργαζόμενος στην «Κοινωφελή Εργασία», μέλος Λέσχης Εργασίας, Αλληλεγγύης και Πολιτισμού Τρικάλων

217. Παπανικολάου Πάνος, γιατρός, γεν. γραμματέας της Ο.Ε.Ν.Γ.Ε., δημοτ. σύμβουλος Περιστερίου

218. Παπαπέτρος Πέτρος, βιβλιοϋπάλληλος, μέλος Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αθήνας

219. Παπαχρόνης Θοδωρής, μεταπτυχακός φοιτητής ΕΜΠ

220. Παστρωμά Στεφανία, φοιτήτρια, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Φιλολογίας Πατρών

221. Πατετσίνης Βαγγέλης, δικηγόρος, μέλος του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Έδεσσας

222. Πατρίκαλου Εύα, γιατρός, μέλος Δ.Σ. της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείου και Κέντρων Υγείας Τρικάλων

223. Πατσόγλου Σάββας, δάσκαλος, αντιπρόεδρος Ζ΄ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

224. Παυλάκης Χαράλαμπος, σιδηροδρομικός, μέλος Δ.Σ. του Συνδικάτου Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων

225. Παυλής Στρατής, γιατρός, γραμματέας της Ένωσης Ιατρών Ε.Σ.Υ. Λέσβου

226. Περιστεροπούλου Μαρία, φιλόλογος, μέλος Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

227. Πλιακούρα Παναγιώτα, φοιτήτρια, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Νομικής ΑΠΘ

228. Πλουμής Ανδρέας, Λογιστής

229. Ποζίδου Ροζαλία, άνεργη εκπαιδευτικός

230. Πολίτη Κωνσταντίνα, φοιτήτρια, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Φυσικού ΕΚΠΑ

231. Πολίτης Γιάννης, φοιτητής, μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Ιατρικής ΑΠΘ

232. Πολίτης Στάθης, φοιτητής, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Φυσικού ΑΠΘ

233. Πολίτου Βίκυ, φιλόλογος, μέλος Β’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

234. Πολίτου Ρούλα, εκπαιδευτικός, αιρετός ΠΥΣΔΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης

235. Πρεκατές Χρήστος, γιατρός, μέλος Λέσχης Εργασίας, Αλληλεγγύης και Πολιτισμού Τρικάλων

236. Πρωτογεράκη Κατερίνα, μέλος Δ.Σ. του Σωματείου Φαρμακευτικών, Ιατροτεχνολογικών Επαγγελμάτων

237. Ράπτης Κώστας, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας

238. Ρεμπάπης Παναγιώτης, εκπαιδευτικός, μέλος Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Λάρισας, αναπληρ. αιρετός ΠΥΣΔΕ Λάρισας

239. Ρέππα Βέττα, καθηγήτρια, μέλος Α΄ ΕΛΜΕ Αθήνας

240. Ρέππα Ντίνα, δασκάλα, πρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αθήνας «Αριστοτέλης»

241. Ρηγόπουλος Γιώργος, μέλος Σωματείου Συνταξιούχων Ν. Θεσσαλονίκης «Η Συσπείρωση»

242. Ρηγόπουλος Κωνσταντίνος, μηχανικός περιβάλλοντος, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας

243. Ρηγόπουλος Φραγκίσκος, Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας

244. Ρίζος Μιχάλης, γιατρός, πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων ΑΤΤΙΚΟΥ Νοσοκομείου

245. Ρίζου Ντορέτα, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Διοικητικών Υπαλλήλων του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

246. Ροσσέτος Ιάσωνας, φοιτητής, μέλος του Φοιτητικού Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Πάτρας

247. Ρούμπας Σπύρος, πολιτικός μηχανικός, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

248. Σακαλής Νίκος, φοιτητής, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Φοιτητών Φαρμακευτικής ΑΠΘ

249. Σαμαρά Κατερίνα, φοιτήτρια, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Αρχιτεκτονικής ΑΠΘ

250. Σαραϊδάρη Πόπη, φιλόλογος, πρόεδρος της Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

251. Σημίνου Ευαγγελία, νηπιαγωγός, ταμίας Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Λαγκαδά

252. Σιαπάτης Αποστόλης, πρόεδρος Ένωσης Γονέων 3ης Δημοτ. Κοινότητας Αθηνών

253. Σιαφάκας Γιώργος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο ΚΤΕΛ Πρέβεζας

254. Σιάχου Ελένη, φοιτήτρια, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Ιατρικής Πανεπιστημίου Πατρών

255. Σίδερης Λευτέρης, μέλος Δ.Σ. Ένωσης Γονέων Περιστερίου

256. Σιδηρόπουλος Χρήστος, ηλεκτρολόγος-εργαζόμενος στην «Κοινωφελή», μέλος Λαϊκής Συνέλευσης Δυτ. Συνοικιών

257. Σιούτης Σπύρος, πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων Περιφερ. Ενότητας Πρέβεζας Περιφέρειας Ηπείρου, μέλος Εκτελ. Επιτροπής Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Πρέβεζας

258. Σιτέλας Κώστας, εργαζόμενος ΕΛΒΟ, μέλος Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων ΕΛΒΟ

259. Σκοπέτου Νίκη, φοιτητής, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκτρ.-Μηχαν. ΑΠΘ

260. Σκουνάκη Αρετή, δικηγόρος, μέλος Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσ/νίκης και πρόεδρος Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

261. Σμήλιος Ηλίας, δάσκαλος, γεν. γραμματέας Ζ΄Σ.Ε.Π.Ε. Θεσ/νίκης, δημοτ. σύμβουλος Αμπελοκήπων-Μενεμένης

262. Σοβαράς Νίκος, ελεύθερος επαγγελματίας, Αλεξανδρούπολη

263. Σούρλας Κώστας, Φυσικός-μεταπτυχιακός φοιτητής, μέλος Επιτροπής ενάντια στην Εξόρυξη Υδρογονανθράκων

264. Σπανούδης Δημήτρης, καθηγητής, ταμίας της Γ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

265. Στάγκος Κωνσταντίνος, συνταξιούχος, γεν. γραμματέας Σωματείου Συνταξιούχων «Η Συσπείρωση»

266. Σταθόπουλος Παναγιώτης, εργαζόμενος στις ιχθυοκαλλιέργειες, μέλος Επιτροπής ενάντια στην Εξόρυξη Υδρογονανθράκων Θεσπρωτίας

267. Στανίτσας Ανέστης, μέλος της Κίνησης Πολιτών αντι-ΤΑΡ Π.Ε. Σερρών

268. Σταρακάς Λεωνίδας, δάσκαλος, μέλος Α΄ Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Θεσσαλονίκης

269. Σταυροπούλου Άννα-Μάγια, νηπιαγωγός, μέλος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αθήνας «ΠΕΡΙΚΛΗΣ»

270. Στεργιόπουλος Πέτρος, μέλος Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Α΄ βαθμού Καρδίτσας

271. Στεφανής Στάθης, φοιτητής, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Μαθηματικού Πανεπιστημίου Πατρών

272. Στεφανίδου Σοφία, φιλόλογος, μέλος Δ.Σ. Ε΄ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης και Εκτελ. Επιτροπής ΕΔΟΘ-Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ

273. Στεφούδης Μόρφης, συνταξιούχος ΟΤΑ, οργανωτ. γραμματέας Σωματείου Συνταξιούχων «Η Συσπείρωση»

274. Τάκη Βούλα, συνταξ. εκπαιδευτικός, μέλος Χώρου Αλληλεγγύης Γυναικών

275. Ταλαχούπης Νίκος, οικοδόμος, μέλος Δ.Σ. Συνδικάτου Οικοδόμων Λάρισας

276. Τάσση Αρετή, φοιτήτρια, αναπλ. μέλος Δ.Σ. Φοιτητικού Συλλόγου Μ.Ε.Υ. Παν/μίου Ιωαννίνων

277. Τζαμαδάνης Γιώργος, συνταξ. δικηγόρος, μέλος Σωματείου Συνταξιούχων «Η Συσπείρωση»

278. Τζαμουράνης Δημήτρης, πρόεδρος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

279. Τζέρπος Νίκος, καθηγητής, μέλος Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Θεσπρωτίας

280. Τζίμας Γιώργος, μέλος της ATTACK Χανίων

281. Τζώτζης Βασίλης, μέλος Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας Πολιτών Φλώρινας

282. Τόδη Νεκταρία-Μαρία, φοιτήτρια, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Νομικής ΑΠΘ

283. Τόλης Βαγγέλης, ΕΔΙΠ στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, μέλος Εργατικής Λέσχης Κοζάνης

284. Τουλγαρίδης Κώστας, εκπαιδευτικός, πρόεδρος Σ.Ε.Π.Ε. Ανατ. Αττικής «Κ. Σωτηρίου», μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής ΑΔΕΔΥ

285. Τράγα Στέλλα, νηπιαγωγός, πρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αιγάλεω

286. Τριχιάς Κώστας, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

287. Τρώντσιου Λίτσα, δασκάλα, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Υπαίθρου Θεσσαλονίκης

288. Τσαγκαράτου Αιμιλία, εκπαιδευτικός αγγλικής, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Αθήνας «Παρθενώνας»

289. Τσελεπίδης Σάββας, Αρχιτέκτων μηχανικός, μέλος Αντιπροσωπείας του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών – Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ)

290. Τσιαμούρα Ιωάννα, άνεργη αρχιτέκτονας, Θεσσαλονίκη

291. Τσιγαρίδα Χαρά, φοιτήτρια, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Φοιτητών Μουσικών Σπουδών ΑΠΘ

292. Τσολάκης Βασίλης, άνεργος τεχνικός Η/Υ, μέλος Λέσχης Εργασίας, Αλληλεγγύης και Πολιτισμού Τρικάλων

293. Τσολάκης Θανάσης, μέλος Συλλόγου Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Ιδιωτικών Εκπ/κών

294. Τσολάκης Νίκος, φοιτητής, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκτρ.-Μηχαν. ΑΠΘ και «ΛΑΝΤΖΑ»-Αγωνιστική Εργατική Συσπείρωση στον επισιτισμό-τουρισμό

295. Τσούγκα Γιώτα, εκπαιδευτικός, μέλος της Β’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

296. Τσουκαλάς Γιώργος, φοιτητής, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εστιακών Φοιτητών Παν/μίου Ιωαννίνων

297. Υφαντή Έλσα, ξενοδοχοϋπάλληλος, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων στον Τουρισμό-Επισιτισμό Πάργας

298. Φιδερόπουλου Έλενα, άνεργη κοινωνική λειτουργός, μέλος Επιτροπής ενάντια στην Εξόρυξη Υδρογονανθράκων Θεσπρωτίας

299. Φούντας Θεόδωρος, φοιτητής, μέλος Δ.Σ. του Φοιτητ. Συλλόγου Μηχαν. Περιβάλλοντος Πολυτεχνείου Κρήτης

300. Φουντουλάκη Αργυρώ, φιλόλογος, Κιλκίς

301. Φωτιά Κωνσταντίνα, μέλος Δ.Σ. του Σωματείου Γεωπόνων Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηπείρου -Λευκάδος

302. Χαλαστάνης Θόδωρος, δάσκαλος, μέλος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ημαθίας

303. Χαντζή Μαρία, φιλόλογος, μέλος Συλλόγου Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Ιδιωτικών Εκπ/κών Θεσ/νίκης

304. Χαρατσής Χρήστος, γιατρός, μέλος του Δ.Σ. ΕΝΙΘ

305. Χεκίμογλου Άκης, μέλος Συνδικάτου Οικοδόμων Ηγουμενίτσας & Επιτροπής κατά της Εξόρυξης Υδρογονανθράκων

306. Χεκίμογλου Νώντας, εργαζόμενος, φοιτητής Παιδαγωγικού Τμήματος ΑΠΘ

307. Χριστοφόρου Νίκος, δάσκαλος, γεν. γραμματέας Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Λαγκαδά

308. Χρυσικού Γιαννούλα, καθηγήτρια, μέλος ΕΛΜΕ Πρέβεζας

Πηγή: pandiera.gr

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ