Τις τελευταίες μέρες η επικαιρότητα κατακλύζεται από υποθέσεις γυναικοκτονιών και σεξιστικής βίας. Η εξιχνίαση της δολοφονίας της Καρολάιν Κράουτς από τον σύζυγό της, μπροστά στο 11 μηνών βρέφος, έφερε στο προσκήνιο ξανά το θέμα των γυναικοκτονιών: σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, το 2020 διεπράχθηκαν στις χώρες της ΕΕ 854 δολοφονίες γυναικών, ενώ 788 το 2019 με δράστη ήταν πρώην ή νυν σύζυγος/σύντροφος ή μέλος της οικογένειας! Μέσα σε μια εβδομάδα, υπήρξαν καταγγελίες για βιασμό καθαρίστριας στα Πετράλωνα που βιάστηκε και κακοποιήθηκε άγρια, ομαδικό βιασμό 25χρονης ανάπηρης εγκύου στον Αγ. Παντελεήμονα, βιασμό στο Κολωνάκι και βιασμό παντρεμένης γυναίκας στη Ρόδο από τον άντρα της, ο οποίος την απείλησε ότι θα έχει την τύχη της Καρολάιν και το συστηματικό βιασμό 19χρονης στα Πατήσια από δυο άντρες που την κρατούσαν παράνομα επί ένα τριήμερο!
Δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά, πρόκειται για την ένταση των γυναικοκτονιών και της βίας κατά των γυναικών που δυστυχώς εντείνονται. Την ίδια στιγμή που υποκριτικά η κυβέρνηση έφερε μέσα στο νόμο κατάργησης του 8ώρου, τάχα ρυθμίσεις για τη σεξιστική βία στους χώρους εργασίας (επιλογή που κατήγγειλαν όλες οι φεμινιστικές οργανώσεις), η αστυνομία του Χρυσοχοΐδη έκανε 37 μέρες να ανακαλύψει τον γυναικοκτόνο των Γλυκών Νερών. Ενώ όλα τα στοιχεία ήταν στην διάθεσή της εξαρχής, βασάνισε έναν Γεωργιανό για να... ομολογήσει το έγκλημα! Η αστυνομία που μπουκάρει αδιακρίτως σε καταλήψεις στέγης και σε σπίτια ή απαγάγει κόσμο, αδυνατούσε να επέμβει για να συλλάβει εντός αυτοφώρου τον βιαστή της καθαρίστριας στα Πετράλωνα, παρότι η γειτονιά τους υπέδειξε πού βρισκόταν ο δράστης. Τη στιγμή που τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας έχουν αυξηθεί εκθετικά, ειδικά εντός της καραντίνας, οι κοινωνικές δομές που θα βοηθήσουν τις γυναίκες θύματα, καθώς και τα παιδιά, απουσιάζουν εντελώς σαν αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής ΝΔ-ΕΕ: οι ξενώνες είναι δυσεύρετοι και δεν μπορούν να φιλοξενήσουν για όσο διάστημα χρειάζεται, οι κοινωνικές υπηρεσίες είναι υποστελεχωμένες, η αστυνομία στέλνει τα θύματα κακοποίησης πίσω στα σπίτια των κακοποιητών, ενώ η κυβέρνηση προχώρησε στην αλλαγή του οικογενειακού δικαίου με το νόμο Τσιάρα για να προστατεύσει τους κακοποιητές!
Την ίδια στιγμή, η αντιμετώπιση του γυναικοκτόνου από τα ΜΜΕ δοκιμάζει τις αντοχές όλων μας. Αυτή τη φορά τα ΜΜΕ δεν περιορίστηκαν στο να παρουσιάσουν τη γυναικοκτονίας ως "οικογενειακής τραγωδίας" ή να ψυχιατρικοποιήσουν τον δράση, όπως κάνουν συνήθως, αλλά προχώρησαν πολλά βήματα παραπέρα: ο γυναικοκτόνος των Γλυκών Νερών αποτελεί τον "πρωταγωνιστή" στα ρεπορτάζ, στα οποία παρουσιάζεται ως μια "γοητευτική προσωπικότητα", ως "σύζυγος που τον ταλαιπωρούσαν οι μεταπτώσεις διάθεσης της Καρολάιν" και ως "πατέρας που έχει δικαιώματα στο παιδί του" και "απειλήθηκε με διαζύγιο"! Με έμμεσους και άμεσους τρόπους, συντονισμένα τα συστημικά ΜΜΕ έχουν επιδοθεί στο "ξέπλυμα" του γυναικοκτόνου και σε μια απέλπιδα προσπάθεια να εμφανιστεί η "συνεπιμέλεια" του Τσιάρα στην περίπτωση της μικρής κόρης της Καρολάιν, η οποία αφού βίωσε την δολοφονία της μητέρας της και αποτέλεσε μέρος του "σκηνικού" που έστησε ο αδίστακτος Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, τώρα χρησιμοποιείται από αυτόν ως "επιχείρημα" για να δικαιολογήσει την γυναικοκτονία και να επιτύχει ελαφρυντικά! Με τον τρόπο αυτό τα ΜΜΕ οπλίζουν το χέρι των επόμενων βιαστών και γυναικοκτόνων.
Δεν θα ανεχτούμε άλλο το ξέπλυμα των γυναικοκτόνων.
Δεν θα αφήσουμε άλλες γυναικοκτονίες να συμβούν!
Η έμφυλη βία και η κακοποίηση αποτελεί καθημερινότητα στο σπίτι, στις σχέσεις ανάμεσα σε συντρόφους, όπως αυτή καταγράφεται στην αύξηση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας. Στη χώρα μας οι τελευταίες έρευνες δείχνουν πως 8 στις 10 γυναίκες που έχουν υποστεί βία και την έχουν καταγγείλει, την έχουν υποστεί μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Αλλά και έξω από αυτό, τα ποσοστά βιασμών ή απόπειρας βιασμού αυξάνονται τα τελευταία χρόνια. Σε μεγάλα ποσοστά κινούνται επίσης οι επιθέσεις κατά τρανς γυναικών, όπως η Δημήτρη Καλογιάννη από τη Λέσβο πρόσφατα. Οι γυναικοκτονίες είναι η κορύφωση μιας βάρβαρης, κακοποιητικής και σεξιστικής, νοοτροπίας, όπου το θηλυκό είναι ιδιοκτησία του συζύγου, του πατέρα, του αδελφού, αλλά και του γιου. Μιας νοοτροπίας που είναι κοινωνική μάστιγα καθώς οι συστηματικές διακρίσεις και η βία ενάντια στις γυναίκες έχουν ενσωματωθεί στον καπιταλισμό. Αυτές τις χιλιάδες γυναικοκτονίες που καθημερινά διαπράττονται στον κόσμο, συνήθως τις πληροφορούμαστε ως «κακιές στιγμές», «εγκλήματα πάθους ή τιμής» και «συζυγικές τραγωδίες». Πρόκειται για δολοφονίες γυναικών από πρόθεση, επειδή είναι γυναίκες.
Καμία δεν πρέπει να μένει μόνη απέναντι σε τέτοιες επιθέσεις. Η αντικαπιταλιστική επαναστατική αριστερά θα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή ενάντια στο ξέπλυμα, στην υποτίμηση ή και τη συγκάλυψη τέτοιων της σεξιστικής βίας και των γυναικοκτονιών.
Τα τελευταία χρόνια το γυναικείο κίνημα διεθνώς έχει βγει στους δρόμους κάνοντας έντονη την παρουσία του. Στη Λατινική Αμερική ενάντια στις γυναικοκτονίες και στη σεξιστική βία, στην Πολωνία, στην Ιρλανδία, στην Ιταλία και στην Τουρκία για το δικαίωμα στην έκτρωση και στο δικαίωμα των γυναικών να αποφασίζουν για το σώμα τους. Στις ΗΠΑ η πρώτη διαδήλωση που έγινε ενάντια στον Τραμπ ήταν από τις γυναίκες. Την περασμένη εβδομάδα στην πορεία στα Πετράλωνα ενάντια στο βιασμό καθαρίστριας και την ολιγωρία της αστυνομίας που δεν κατάφερε να συλλάβει το δράστη επί τόπου, έγινε πολύ μαζική πορεία, με περισσότερους από 2000 συμμετέχοντες και συμμετέχουσες. Σε αυτό το δρόμο πρέπει να συνεχίσουμε:
- Καμιά ανοχή στη βία, την σεξουαλική κακοποίηση και παρενόχληση κατά των γυναικών.
- Καταδίκη του γυναικοκτόνου των Γλυκών Νερών χωρίς ελαφρυντικά, για τη στυγνή και προσχεδιασμένη δολοφονία της Καρολάιν, της Ρόξυ και την έκθεση της μικρής Λυδίας σε ενδοοικογενειακή βία
- Νομική αναγνώριση της γυναικοκτονίας
- Μόνιμη αφαίρεση επιμέλειας τέκνων από γυναικοκτόνους
- Κατάργηση του νόμου Τσιάρα-καμία ανοχή στους κακοποιητές
- Σύλληψη και καταδίκη του κάθε βιαστή-βασανιστή
- Αναγνώριση δικαιώματος σε αυτοάμυνα στις απόπειρες βιασμού και στους βιασμούς
- Καμία ανοχή σε σεξιστικό λόγο, καμιά ανοχή στην κουλτούρα βιασμού στα ΜΜΕ, στα πανεπιστήμια, στην κοινωνία.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ
