Λίγες μέρες πριν τις ευρωεκλογές και η συζήτηση είναι
επιδερμική, ανούσια, έως κωμικοτραγική. Κανένας απολογισμός από τους προηγούμενους
ευρωβουλευτές. Άλλωστε οι μισοί δεν ανήκουν πλέον στο κόμμα με το οποίο
εξελέγησαν, ενώ τέσσερις είναι μπλεγμένοι με σκάνδαλα και δικαστήρια.
Καμιά κουβέντα για την αγία «ευρωπαϊκή μας
οικογένεια», την Ε.Ε. Κι ας είναι πίσω από κάθε πρόβλημα και διεκδίκηση των
εργαζομένων καθορίζοντας σχεδόν το σύνολο της ασκούμενης
πολιτικής στη χώρα μας. Όλα τα μεγάλα κινήματα της τελευταίας περιόδου είχαν
κάτι να «ψάλλουν» κατά της Ε.Ε.: Ο
ξεσηκωμός για το έγκλημα στα Τέμπη αμφισβητούσε τις ιδιωτικοποιήσεις, που
επέβαλλε η Ε.Ε. Ο αγώνας των αγροτών «υποκινήθηκε»
από τη νέα Κ.Α.Π. Η φοιτητική εξέγερση ενάντια στα ιδιωτικά
Πανεπιστήμια αναμετρήθηκε με το δίκαιο της ΕΕ, που κρίθηκε υπέρτερο (!) του
άρθρου 16 του ελληνικού συντάγματος. Η
πολύχρονη ηρωική μάχη των εκπαιδευτικών ενάντια στην αξιολόγηση – κατηγοριοποίηση
- υποβάθμιση σχολείων και εκπαιδευτικών συγκρούεται με στρατηγικούς στόχους του
ΟΟΣΑ και της Ε.Ε για την εκπαίδευση. Οι
πανάκριβοι λογαριασμοί ρεύματος συνδέονται με τα χρηματιστήρια ενέργειας
της Ε.Ε. που ενσωμάτωσαν διαδοχικά οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ.
Τι να μας πουν βέβαια για την Ε.Ε.;
- Αντί για την «Ευρώπη της ειρήνης», ο πόλεμος
και διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας, ο ευρωστρατός, η πολεμική οικονομία, οι ιμπεριαλιστικές
επεμβάσεις, η εκστρατεία μαζί με το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, η ένθερμη στήριξη της
γενοκτονίας του λαού της Παλαιστίνης.
- «Τα σύνορα της χώρας θα είναι αυτά της Ευρώπης», αλλά
έγιναν πεδίο ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού για εξορύξεις περιβαλλοντικής
καταστροφής στις ΑΟΖ και ασύλληπτων εξοπλιστικών προγραμμάτων (Rafale, F35,
φρεγάτες κ.ο.κ.). Στην στεριά στήθηκαν τείχη του αίσχους. Τα θαλάσσια σύνορα
χαράχτηκαν από τα πτώματα χιλιάδων απελπισμένων προσφύγων. Θύματα κυρίως των
πολεμικών επιχειρήσεων ΝΑΤΟ και Ε.Ε., που συναντούσαν στο διάβα τους τη
ρατσιστική συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας, τις συμφωνίες Δουβλίνου, τη δολοφονική
Frondex.
- Η «Ε.Ε. της δημοκρατίας» επιβάλλει
βίαια ηγέτες της αρεσκείας της (Ντράγκι στην Ιταλία, Παπαδήμος στην Ελλάδα). Ο
ρατσισμός κι ο φασισμός αναβιώνουν. Ο Μακρόν κατεβάζει στρατό στην εξέγερση των
«κίτρινων γιλέκων». Η διαφθορά γίνεται καθεστώς. Από τη «δικιά» μας Καϊλή
(Κατάργκεϊτ) μέχρι την κορυφή της Ε.Ε., την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν (σχέσεις με
Pfizer, διορισμοί ημετέρων κ.λπ.). Κάνουν κουμάντο σε μια ήπειρο μια χούφτα
χρυσοπληρωμένοι γραφειοκράτες, που δεν εκλέχτηκαν ποτέ. Το Ευρωκοινοβούλιο είναι
το «φύλλο συκής», διακοσμητικό. Οι λαοί δεν ρωτώνται και όσες φορές έγινε κάτι
τέτοιο είπαν πάντα ΟΧΙ! Νορβηγοί, Γάλλοι, Ολλανδοί, Δανοί, Ιρλανδοί, και πιο
πρόσφατα το 2015 οι Έλληνες αρνήθηκαν την ένταξή τους ή τις συμφωνίες της Ε.Ε.
ή το ευρωσύνταγμα.
- Η περιβόητη «σύγκλιση» είχε ως
αποτέλεσμα η χώρα μας να είναι πρώτη (και χειρότερη) στο δημόσιο χρέος, στην
ακρίβεια, στο ακριβότερο ρεύμα, στη μετανάστευση των νέων, στα όρια
συνταξιοδότησης, στις ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία, στο ποσοστό των
εξοπλιστικών δαπανών, στην αποβιομηχάνιση. Αντίθετα, είναι από τους τελευταίους
σε δαπάνες για Παιδεία, υγεία, εργατικό μισθό με κυρίαρχη την ιδιωτικοποίηση
των πάντων, τη «μονοκαλλιέργεια» του υπερ-τουρισμού, του Airbnb και των
επενδύσεων στο real estate, με δραματικές επιπτώσεις στο δικαίωμα στη στέγη.
- «Τα αγροτικά μας προϊόντα θα κατακτήσουν μια τεράστια
αγορά». Μόνο που έγινε το αντίθετο. Γίναμε κυρίως εισαγωγείς. Καλλιέργειες
καταστράφηκαν, κοπάδια εξαφανίστηκαν, ο αγροτικός πληθυσμός μειώθηκε, τα χωριά
ερήμωσαν. Τα χωράφια γέμισαν φωτοβολταϊκά και τα βουνά ανεμογεννήτριες, για να
γίνουμε η… μπαταρία της «πράσινης» Ευρώπης. Αυτής της Ευρώπης, που βαφτίζει…
οικολογικά τα πυρηνικά εργοστάσια, παράγει συνθετικό κρέας, έχει κάνει τη
Μεσόγειο χαβούζα χωρίς ψάρια από την υπερ-αλίευση, την τεμαχίζει σε οικόπεδα
εξόρυξης για την TOTAL και την Exxon Mobil.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, παρούσα σε όλους τους κοινωνικούς αγώνες,
συμμετέχει στις ευρωεκλογές για να καταγγείλει όλα αυτά στον λαό και στο Ευρωκοινοβούλιο.
Σίγουρα οι εκπρόσωποί της, όπου βρεθούν, θα κάνουν την πιο μεγάλη «φασαρία» από
τους 705 ευρωβουλευτές(!). Για να μη διοχετευτεί η αντισυστημική οργή στον
ακροδεξιό, αντιδραστικό και διαστρεβλωμένο ευρωσκεπτικισμό, ούτε στην αδιαφορία
και την αποχή. Είναι η μόνη δύναμη που
μιλάει ευθαρσώς για αντικαπιταλιστική, διεθνιστική αποδέσμευση από την Ε.Ε.
σήμερα, ως μία από τις βασικές προϋποθέσεις για να ανασάνει ο λαός και να
ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη ανθρώπινη, απελευθερωτική κοινωνία.
Γι’ αυτό την
9η Ιουνίου ούτε αποχή, ούτε στην… απόχη τους!
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
Τρικάλων
