Η απεργία της 9ης Απρίλη έχει πολιτικό χαρακτήρα όσο
κι αν κάποιες δυνάμεις επιδιώκουν να τον υποβαθμίσουν. Είναι κάλπικα τα
διλήμματα που έθεσαν ή θέτουν ορισμένοι «28/2 μόνο για Τέμπη», «9 Απρίλη μόνο
για μισθούς»! Η κυβέρνηση ενιαία υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της
ΕΕ και ενιαία πρέπει να απαντηθεί από το ταξικό εργατικό κίνημα. Ειδικά σήμερα
που είναι πλήρως απονομιμοποιημένη, στριμωγμένη από το κίνημα, με εσωτερικές
έριδες (όπως έδειξαν και οι… διαγκωνισμοί στήριξης των στρατιωτικών, μπάτσων,
σωφρονιστικών!) και το αίτημα της πτώσης της και της ανατροπής της πολιτικής
της έρχεται ακόμα πιο επίκαιρο μετά και την επίσκεψη Μητσοτάκη στον σφαγέα
Νετανιάχου και την βαθιά εμπλοκή της χώρας στους πολεμικούς σχεδιασμούς.
Ταυτόχρονα, αυτή η βαθιά περιφρόνηση προς τον κόσμο
της δουλειάς με τα ψίχουλα των 34 ευρώ το μήνα, το «σκουπίστε τελειώσατε»
υπουργών και Στουρνάρα με το αίτημα για 13ο -14ο μισθό/σύνταξη στους
εργαζόμενους στο Δημόσιο και τους συνταξιούχους τη στιγμή που η κυβέρνηση
εξήγγειλε εξοπλιστικό πρόγραμμα-μαμούθ ύψους 25 δισ. ευρώ στα επόμενα 12
χρόνια, όταν τα νοσοκομεία, τα σχολεία, οι κοινωνικές δομές
υποχρηματοδοτούνται, διαλύονται και παραδίδονται στους ιδιώτες, κάνει το
κοινωνικό κλίμα εκρηκτικό.
Αυτό φοβούνται και σπεύδουν να «λαδώσουν» τον κρατικό
κατασταλτικό μηχανισμό. Γιατί πώς να τα φέρει βόλτα μια εργατική οικογένεια,
όταν ο πληθωρισμός συνεχίζει να ανεβαίνει και τον Μάρτιο ανήλθε στο 3,1%, πολύ
πιο πάνω από αυτόν της ευρωζώνης; Όταν έρευνα της ΕΣΕΕ δείχνει πως το 2008, ένα
στα τρία νοικοκυριά (35%) είχε μηνιαίο εισόδημα πάνω από 2.801 ευρώ, και το
2023 μόλις το 13,7%; Όταν τα νοικοκυριά με εισόδημα έως 1.100 ευρώ μηνιαίως από
15,4% που ήταν το 2008 έχουν εκτιναχθεί στο 33%; Ή όταν αυτοί που επιβιώνουν με
«μέχρι 750 ευρώ» αυξήθηκαν από 4,7% το 2008 σε 12,7% το 2018; Όταν η
καταναλωτική δαπάνη σε 15 χρόνια μειώθηκε κατά 20,4% και το διαθέσιμο λαϊκό
εισόδημα πηγαίνει για τρόφιμα και βασικά αγαθά;
Αυτή η πολιτική γίνεται όλο και πιο σαφές πως δεν
«διορθώνεται» αλλά ανατρέπεται. Με ένα μαχητικό εργατικό κίνημα σε μορφές και
περιεχόμενο που αντιστοιχούν στην σημερινή συγκυρία. Με πρώτο ρόλο στα
σωματεία και όχι στις γραφειοκρατικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, με συνελεύσεις
στους χώρους δουλειάς, με περιεχόμενο ανατροπής της κυβέρνησης και της
πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, της εμπορευματοποίησης των πάντων, της υποταγής
των κοινωνικών αναγκών στην «πολεμική οικονομία» τους. Με σύνδεση της απαίτησης
για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα των Τεμπών με αιτήματα όπως δημόσια αγαθά,
διώξιμο της Hellenic Train από τον σιδηρόδρομο χωρίς αποζημίωση, με επιστροφή
στο Δημόσιο και εργατικό έλεγχο. Αλλά και για ριζικές αυξήσεις σε όλους τους
μισθούς, λιγότερη δουλειά, περισσότερο ελεύθερο και δημιουργικό χρόνο,
ελευθερία και δημοκρατία στους χώρους δουλειάς.
Ήδη τα ταξικά σωματεία και η αντικαπιταλιστική πτέρυγα
στο εργατικό κίνημα ξεκίνησαν ή προγραμματίζουν εξορμήσεις σε κρίσιμους
κλάδους, ενώ συλλογικότητες από πολλές γειτονιές της Αττικής καλούν σε
συγκεντρώσεις, παρεμβάσεις, συναυλίες και πολύμορφες δράσεις στις 5-6 Απρίλη,
με κεντρικό σύνθημα «Για να αναπνεύσουμε, να τους ανατρέψουμε».
Τρίκαλα απεργιακή συγκέντρωση, πλατεία
Ρήγα Φεραίου 11:00 π.μ.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Τρικάλων
