Ποια η επόμενη μέρα μετά τις
μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις της 28ης Φλεβάρη;
Πώς η λαϊκή οργή θα μετατραπεί σε δύναμη ανατροπής;
Οι
μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις στις 28 Φλεβάρη για το έγκλημα των Τεμπών
κατέβασαν στον δρόμο σχεδόν 2 εκατομμύρια ανθρώπους που έστειλαν ένα πανίσχυρο
μήνυμα δυσαρέσκειας και οργής στην κυβέρνηση.
Η
αγανάκτηση για το έγκλημα των Τεμπών, για τα δεκάδες εργατικά «ατυχήματα», για τη
φτώχεια, την ανεργία, την ακρίβεια, τη φοροληστεία, για τη διάλυση της δημόσιας
υγείας και παιδείας, την καταστολή, την εργοδοτική τρομοκρατία, για την καταστροφή
του περιβάλλοντος, τη λογοκρισία και τον σκοταδισμό, για τη φιλοπόλεμη
πολιτική, την έμφυλη βία, ενώθηκαν σε έναν ορμητικό χείμαρρο που τρομοκράτησε
την κυβέρνηση και όλο το κυρίαρχο αστικό σύστημα. Μια κυβέρνηση που δεν έχει καμία λαϊκή
νομιμοποίηση και πρέπει να φύγει! Και ο μόνος τρόπος για αυτό είναι η κλιμάκωση της
πάλης του λαϊκού - εργατικού κινήματος για την ανατροπή της κυβέρνησης και
της πολιτικής της.
Όλοι ξέρουμε ότι φταίει η κυβέρνηση της ΝΔ, κυβέρνηση
του εγκλήματος και της συγκάλυψης, της υπεράσπισης των συμφερόντων της
ολιγαρχίας του πλούτου, της φτώχειας και της βίας ενάντια στον λαό. Ξέρουμε
όμως ότι φταίνε και:
- η ΕΕ που επέβαλλε την «απελευθέρωση των αγορών», τη διάσπαση και την
ιδιωτικοποίηση του σιδηρόδρομου, τα βάρβαρα μνημόνια, την υποχρηματοδότηση,
υποστελέχωση και διάλυση κάθε δημόσιου αγαθού.
- η δικαστική
εξουσία, που θεωρεί νόμιμα τα μνημόνια,
αλλά παράνομες τις απεργίες, που φορτώνει διαδηλωτές και απεργούς με
κακουργήματα, αλλά δυο χρόνια τώρα δεν έχει βρει ούτε έναν ένοχο για τα Τέμπη.
- η λεγόμενη
αντιπολίτευση, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ,
Πλεύση Ελευθερίας, Νέα Αριστερά, που είτε κυβέρνησαν εφαρμόζοντας αυτή την
πολιτική, είτε δεν την αμφισβητούν σήμερα.
- οι πολιτικοί απατεώνες της ακροδεξιάς, όπως η «Φωνή Λογικής» της Λατινοπούλου που κάνει πλάτες στην κυβέρνηση της ΝΔ στην ευρωβουλή, ενώ η «Ελληνική Λύση» πουλάει «λύσεις» που θα έρθουν από «προσευχές» και «πατριωτισμό».
Πώς όμως αυτός ο χείμαρρος της 28ης
Φεβρουαρίου θα μπορέσει να συμπαρασύρει όλο αυτό το άθλιο σύστημα; Μετά από
αυτές τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις τι; Αυτά τα ερωτήματα εκφράζουν τη λαϊκή
αγωνία αναζητώντας επειγόντως απαντήσεις και προτάσεις.
Γιατί
σήμερα πρέπει αλλά και μπορούμε:
- Να τσακίσουμε κάθε προσπάθεια συγκάλυψης
επιβάλλοντας την τιμωρία των ενόχων,
όσο ψηλά και αν βρίσκονται.
- Να ανατρέψουμε «από τα κάτω και από τα αριστερά» την κυβέρνησης της ΝΔ και την
πολιτικής της.
- Να επιβάλλουμε
τη διακοπή της Σύμβασης με την Hellenic Train (ΗΤ) χωρίς αποζημίωση,
την κρατικοποίηση του σιδηρόδρομου, τη λειτουργία του χωρίς ιδιωτικοοικονομικά
κριτήρια και με
εργατικό-λαϊκό έλεγχο. Για ενιαίο, δημόσιο, ασφαλή, φτηνό
σιδηρόδρομο, ενάντια στην απελευθέρωση των αγορών της ΕΕ.
- Να επιβάλλουμε αυξήσεις στους μισθούς, να πάρουμε πίσω τα δώρα για τους συνταξιούχους και τους υπάλληλους του δημοσίου, να επιβάλλουμε μέτρα ασφάλειας στους τόπους δουλειάς. Να ενισχύσουμε τον αγώνα για ψωμί, δημόσια αγαθά, ειρήνη, ελευθερία, ενάντια στα υπερκέρδη του κεφαλαίου, το αντιλαϊκό «Σύμφωνο Σταθερότητας», την πολεμική οικονομία και τους πολέμους των ΕΕ–ΗΠΑ–ΝΑΤΟ, που χρυσοπληρώνουμε με την ενεργό συμμετοχή της Ελλάδας.
- Να επιβάλλουμε την κατάργηση της ασυλίας που απολαμβάνουν προκλητικά η κυβερνητική, κρατική και δικαστική εξουσία αθωώνοντας μονίμως τον εαυτό τους. Να παλέψουμε ενάντια στη δικαστική εξουσία. Να παλέψουμε ώστε οι ανώτατοι δικαστές να εκλέγονται από τη βάση και να είναι ανακλητοί και όχι διορισμένοι από την κυβέρνηση.
Αυτούς τους
στόχους μπορεί και πρέπει να παλέψει και να επιβάλλει το εργατικό και λαϊκό
κίνημα και η νεολαία. Παίρνοντας στα χέρα τους την υπόθεση - κόντρα
στις συνδικαλιστικές ηγεσίες τύπου ΓΣΕΕ που λειτουργούν ως δεκανίκι της
κυβέρνησης - με αγώνες σε χώρους δουλειάς και κλάδους, με νέες απεργίες και
παλλαϊκά συλλαλητήρια όπως αυτό της 28ης Φεβρουαρίου.
Μπορεί
να τους παλέψει μια άλλη αριστερά, μαχητική,
αντικαπιταλιστική, σύγχρονα κομμουνιστική. Που παλεύει να βάλει σφήνα στο
σημερινό σύστημα της εκμετάλλευσης ξεπερνώντας την πολιτική του ΚΚΕ που αρνείται να παλέψει για τη διακοπή της Σύμβασης με την ΗΤ και την
κρατικοποίηση του σιδηρόδρομου, (στο όνομα του… σοσιαλισμού), που αρνείται να παλέψει για την ανατροπή της κυβέρνησης και της
κυρίαρχης πολιτικής (στο όνομα ότι και η επόμενη θα είναι το ίδιο), υποτιμώντας
τη δυνατότητα του κινήματος να προκαλέσει ρήγματα στην κυρίαρχη πολιτική και να
επιβάλλει κατακτήσεις υπέρ του λαού.
Καλούμε τους πολίτες των Τρικάλων, τον
κόσμο των κινημάτων και τη νεολαία, σε συμμετοχή και ενεργό παρέμβαση στη εκδήλωση-συζήτηση,
την Κυριακή 6 Απρίλη στις 11:30 π.μ. στο Μουσείο Τσιτσάνη, ώστε να βρούμε τους
δρόμους και τους τρόπους για να επιβληθεί η δικαιοσύνη, για να ζήσουμε σαν
άνθρωποι, για να αναπνεύσουμε!
Ομιλητές:
- Βαγγελίτσα Δινοπούλου, εκπαιδευτικός, μέλος ΓΣ ΑΔΕΔΥ
- Σταύρος Μανίκας, μέλος ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Αθηνών
