Κάθε χούντα συναντά ενωτική αντίσταση και μάχη ανατροπής
Ένας
νέος αγωνιστικός αναβρασμός είναι σε εξέλιξη και ωρίμανση σε ολόκληρη
την Ελλάδα, ως ισχυρή εργατική και λαϊκή απάντηση στο φασιστικού τύπου
κλείσιμο της κρατικής τηλεόρασης και την απόλυση πάνω από 2.500
εργαζομένων με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου –που στρέφεται και κατά
άλλων εργαζομένων και φορέων του δημοσίου.
Προανάκρουσμα άγριας επίθεσης χωρίς τέλος
Η
κυβερνητική απόφαση δεν ήταν ούτε βεβιασμένη ούτε άσκεφτη παρένθεση.
Εντάσσεται στο πλαίσιο μιας επεξεργασμένης, ακροδεξιάς πρακτικής, που
υπηρετεί την απολυταρχική τακτική επιβολής των απαιτήσεων της τρόικας,
της ΕΕ και του ελληνικού κεφαλαίου, οργανικό στοιχείο του καθεστώτος
κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού.
- Αποτελεί εφαρμογή συμφωνημένου χρονοδιαγράμματος χιλιάδων απολύσεων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα.
- Στοχεύει στον απόλυτο κυβερνητικό και ευρωκρατικό έλεγχο της ενημέρωσης, στην ισοπέδωση των ελάχιστων δημοκρατικών ρωγμών και κατακτήσεων που είχε επιβάλει το λαϊκό κίνημα στο πεδίο αυτό, ώστε να μπορούν να γίνεται πιστευτά τα παραμύθια για success story του Σαμαρά.
- Υπηρετεί τη γνωστή τακτική ‘’σοκ και δέος’’, των αιφνιδιαστικών συντριπτικών χτυπημάτων, ώστε να δημιουργείται η εντύπωση πως κάθε αντίσταση είναι μάταιη.
- Προετοιμάζει, εκχερσώνει το έδαφος για ένα νέο εφιαλτικό μνημόνιο άγριων μέτρων, το πιθανότερο μετά το καλοκαίρι. Το οικονομικό πρόγραμμα της κυβέρνησης ξεζουμίζει τους εργαζόμενους αλλά αποτυγχάνει να πιάσει τους στόχους του (βλέπε υποβάθμιση οικονομίας σε ‘αναδυόμενη’ και αποτυχία πώλησης ΔΕΠΑ). Η καπιταλιστική ‘ανάπτυξη’ που τάζουν σημαίνει νέο αίμα και δάκρυα για την εργατική τάξη.
Δημοκρατικός αγωνιστικός συναγερμός με κοινωνικό βάθος
Οι
καταλήψεις των εγκαταστάσεων της ΕΡΤ, το γέμισμα των πλατειών και των
δρόμων με μαχητικές διαδηλώσεις και άλλες αντιδράσεις, αποδεικνύουν ότι
σε πρώτη φάση η επιχείρηση ‘’σοκ και δέος’’, απέτυχε στους στόχους της.
Ευρύτατα
τμήματα του λαού προσπερνούν την αθλιότητα και την υποκρισία της
προπαγάνδας της κυβέρνησης περί ‘’σκανδάλου της ΕΡΤ’’, αφού
πρωταγωνιστές των σκανδάλων στο δημόσιο και στα κρατικά ΜΜΕ είναι οι
ίδιοι που κυβερνούν και σήμερα. Αντιλαμβάνονται, ότι επιχειρείται μια
υπερ-αντιδραστική στροφή βάθους, μέσω της οικονομικής βίας, των
διαδοχικών επιστρατεύσεων, της άγριας καταστολής, του όπλου των
απολύσεων. Με την καθημερινή άγρια εργοδοτική εκμετάλλευση και
τρομοκρατία με τη συνδρομή και των ναζιστών της Χρυσής Αυγής. Η προοπτική μιας διακυβέρνησης αποκλειστικά σχεδόν με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και Προεδρικά Διατάγματα,
με ουσιαστική κατάργηση και της ίδιας της Βουλής, γίνεται όλο και πιο
ορατή. Ακόμη και οι πλέον δύσπιστοι, βλέπουν πως εγκαθίσταται μια ανοιχτή δικτατορία, μια νέα χούντα του κεφαλαίου, των ιμπεριαλιστικών οργανισμών όπως η ΕΕ, δια μέσου των πολιτικών υπηρετών τους και του αστικού κράτους.
Πολιτιστική δικτατορία και σκοταδισμός
Πρόκειται για μια δικτατορία που απειλεί κάθε απόπειρα κριτικής σκέψης και ενημέρωσης, κάθε πολιτιστική δημιουργία ανεξάρτητη από το κεφάλαιο και τους πολυπλόκαμους θεσμούς του συστήματος. Που αναδείχνει, ταυτόχρονα, την επείγουσα ανάγκη οικοδόμησης ενός ανεξάρτητου πλέγματος μέσων ενημέρωσης και πολιτιστικής έκφρασης, στο
πλαίσιο του εργατικού- λαϊκού κινήματος, για απελευθέρωση του
«ελεύθερου» χρόνου απ’ τη δυναστεία των κυρίαρχων μηχανισμών, για τη στήριξης της καλλιτεχνικής δημιουργίας και του ανθρώπων της που βρίσκονται μεταξύ εξαθλίωσης και μετανάστευσης
Fast track απολύσεις και μέτρα ανοιχτής ληστείας
Οι
εργαζόμενοι, οι νέοι και οι άνεργοι που συρρέουν στην περιφρούρηση της
κατάληψης της ΕΡΤ, δεν υπερασπίζουν ούτε την τηλεόραση κυβερνητικό
φερέφωνο, ούτε τις αθλιότητες των εκάστοτε διορισμένων διοικήσεων της
που διέστρεφαν την έννοια της ενημέρωσης και του πολιτισμού.
Υποστηρίζουν όμως κάθε σπιθαμή εργατικών και κοινωνικών δημοκρατικών
διεκδικήσεων, διαβλέποντας ταυτόχρονα, πως η απόφαση-αστραπή για ΜΑΥΡΟ
στην ΕΡΤ, θα επαναληφτεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και μάλιστα πολύ
σύντομα στη ζωή τους, αν δεν ορθωθεί ένας αγωνιστικός φραγμός με γενικό
ξεσηκωμό.
Όπως όλα δείχνουν, θέατρα των νέων πολεμικών επιχειρήσεων κατά του λαού, θα αποτελέσουν:
- Η κατάργηση και το κλείσιμο και άλλων φορέων του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που έκλεισε την ΕΡΤ.
- Η κατάσχεση των σπιτιών μέσω της επαναφοράς των πλειστηριασμών, αλλά και την πώληση-μεταβίβαση των δανείων από τις τράπεζες.
- Η δρομολογούμενη και νομοθετικά πλέον νέα ληστεία των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων και των καταθέσεων των εργαζόμενων στις τράπεζες.
- Η νέα λεηλασία ή και κατάργηση των συντάξεων, με συσχέτισή τους με τα ήδη λεηλατημένα και πενιχρά αποθεματικά των ταμείων, με κατάργηση κάθε χρηματοδότησης και εγγύησης από προϋπολογισμό και κράτος.
Τα μέτρα αυτά, σε συνδυασμό με την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων που οδηγούν σε συνεχή εφιαλτική μείωση των μισθών και στον ιδιωτικό τομέα, τους εκατοντάδες χιλιάδες απλήρωτους εργαζόμενους, και τα τρομακτικά ποσοστά ανεργίας,
κάνουν μαρτυρική τη ζωή της εργατικής και λαϊκής οικογένειας. Θα
τροφοδοτήσουν άγριες κοινωνικές εκρήξεις, χωρίς προωθητικό πολιτικό
περιεχόμενο και κατεύθυνση.
Φθορά της κυβέρνησης αλλά και απαξίωση κάθε εναλλακτικής απάντησης
Τα
παραπάνω καθόλου δε σηματοδοτούν απαραίτητα μια πορεία αναπόφευκτης
κατάρρευση της άθλιας συγκυβέρνησης, ως αποτέλεσμα της κοινωνικής
δυσαρέσκειας. Τα κόμματά της προφανώς και φθείρονται, ωστόσο, ο αστικός
συνασπισμός εξουσίας στοχεύει στην απαξίωση των αντιδράσεων απέναντι
στην ασκούμενη πολιτική. Στοχεύει να καταδείξει ως αναποτελεσματική κάθε
εναλλακτική πρόταση ως προς τη στρατηγική της στόχευση απέναντι στην
κεφαλαιοκρατική κυριαρχία και την παραμονή σε ευρωζώνη και ΕΕ. Όταν, και
στο βαθμό που, η αντιπολίτευση –και η Αριστερά - θα αποδεικνύεται
ανίκανη να προστατεύσει το γλίσχρο μισθό ή τις θέσεις εργασίας από τις
απολύσεις, θα χάνεται και η ‘’αξία χρήσης’’ της ως μια άλλη προοπτική
διακυβέρνησης και πολύ περισσότερο άλλης εξουσίας στο πλαίσιο ενός
αντικαπιταλιστικού δρόμου.
Σε
αυτή την τακτική, αξιοποιούνται έντεχνα, οι επιφανειακές
διαφοροποιήσεις των κυβερνητικών εταίρων της ΝΔ (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ).
Αξιοποιούνται, βέβαια, και οι φασίστες της ΧΑ, ως εφεδρεία της αστικής
στρατηγικής, οι οποίοι υποστηρίζουν ανοικτά το πραξικόπημα της ΝΔ
εναντίον της ΕΡΤ.
Δεν πέφτουν αν δεν τους ρίξει ο οργανωμένος λαός
Η
κυβέρνηση της πείνας, της ανεργίας, των απολύσεων και του μαύρου
σκοταδιού, δε θα φύγει με αποκατάσταση της ‘’νομιμότητας’’ και αναμονή
εκλογών. Δε θα πάρει δρόμο, αν δε την ρίξει ο οργανωμένος λαός με μαζικό
εξωκοινοβουλευτικό αγώνα. Πολύ περισσότερο η πολιτική του κοινωνικού
κανιβαλισμού και της υπερ-αντιδραστικής στροφής ενός καπιταλισμού σε
βαθειά κρίση, δεν καταργείται, χωρίς κλονισμό και ανατροπή της εξουσίας
του κεφαλαίου.
Είναι η ώρα ενός μεγάλου ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΡΗΞΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ.
Για να μην είναι αυτό φραστική επίκληση, αλλά πραγματική απειλή για
τους ‘’πάνω’’ και απαντοχή για τους ‘’κάτω’’, είναι απαραίτητο να γίνουν
συγκεκριμένα βήματα.
Το
πρώτο ζητούμενο είναι να γενικευτούν οι εργατικές αντιστάσεις, να
μετατραπεί κάθε χώρος εργασίας, σπουδών και κατοικίας σε εστία
αναμέτρησης με την αντεργατική επίθεση. Να οικοδομηθεί, ταυτόχρονα, ένας
αγωνιστικός εργατικός συντονισμός, από το σύνολο των αγωνιζόμενων ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων, που
θα αφαιρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων από τον υποταγμένο κρατικό
εργοδοτικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ. Με στήριξη στα πρωτοβάθμια
σωματεία, τις συνελεύσεις και διαδικασίες βάσης των χώρων και των
κλάδων, με συσπείρωση ανέργων και απολυμένων με νέες μορφές, με
επιτροπές αγώνα. Μια πρωτοβουλία -ενθαρρυντική σε αυτή την κατεύθυνση-
μπορεί να ληφθεί από τον Συντονισμό των Πρωτοβάθμιων Σωματείων, τα
συντονιστικά όργανα σωματείων του δημόσιου, των ΔΕΚΟ, της Παιδείας, της
Υγείας και των αγωνιζόμενων κλάδων, ιδιαίτερα αυτών που αντιμετωπίζουν
καθεστώς επιστράτευσης. Μια μαχητική εργατική δράση, που θα ενώνει τον
εργατικό λαϊκό κόσμο ενάντια στην λιτότητα, την ανεργία –ειδικά της
νεολαίας-, την πολιτική επιστράτευση των απεργών, την κατάργηση των
συμβάσεων και το ξεπούλημα των δημόσιων αγαθών, πρώτα απ’ όλα σε κάθε
χώρο δουλειάς και κατοικίας, μπορεί να αποτελέσει τον πυρήνα ενός
ευρύτερου κοινωνικού αγώνα διαρκείας. Ενός αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής,
που με τη συμμετοχή όλων των λαϊκών δυνάμεων που πλήττονται από την
κρίση (φτωχομεσαίοι αγρότες, μικρομεσαίοι, επιστήμονες και άλλοι) και τη
στήριξη όλων των μαχόμενων πολιτικών δυνάμεων και ρευμάτων, θα
δημιουργούν άλλα δεδομένα. Θα μπορούν να συγκροτούνται σε ένα
διαφορετικό, ισχυρό πόλο απέναντι στην τρικομματική κυβέρνηση,
αναζητώντας δρόμους ενός καθολικού ξεσηκωμού με παλλαϊκή εξέγερση. Η
προοπτική αυτή κάθε άλλο παρά είναι ουτοπική.
Ανατρεπτική κοινή δράση της αριστεράς
Σε
αυτό ακριβώς το στόχο, οφείλουν να συμβάλλουν οι αριστερές,
κομμουνιστικές και αντικαπιταλιστικές δυνάμεις, οι δυνάμεις του
νεολαιίστικου κινήματος, της αντι-ευρώ/αντι-ΕΕ και αντιϊμπεριαλιστικής
δράσης, στο σύνολό τους. Είναι επείγουσα ανάγκη η ανατρεπτική κοινή τους δράση.
Αυτή ακριβώς η ενωτική αγωνιστική πρόταση, είναι που μπορεί να δώσει
διέξοδο και να αποδειχτεί χρήσιμη σήμερα, για την ανατροπή της
αντεργατικής πολιτικής κυβέρνησης, κεφαλαίου και ΕΕ σε επιμέρους μέτωπα
και συνολικά, με ορίζοντα την εξουσία των εργαζομένων με τον κοινωνικό
πλούτο στα χέρια τους. Η άρνηση αυτού του κοινού βηματισμού, είτε με την
πρόταξη του στόχου της εκλογικής συνεργασίας και της ‘’κυβέρνησης της
αριστεράς’’, σε ένα τοπίο ρημαγμένο και με το κεφάλαιο ακλόνητο, είτε
στο όνομα της θολής ‘’λαϊκής εξουσίας’’ του αύριο, θα οδηγήσουν σε ήττα
το λαϊκό κίνημα και απαξίωση της αριστεράς και της εργατικής
κομμουνιστικής πολιτικής.
Μαζικός πόλος της αντικαπιταλιστικής αριστεράς
Το
Νέο Αριστερό Ρεύμα, εκτιμά ότι δεν μπορεί να υπάρξει νικηφόρος αγώνας,
ειδικά σε συνθήκες οριακές, όσο οι σημερινές, για την εργατική τάξη και
το λαό, χωρίς ένα αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και ένα μέτωπο δυνάμεων
που με σαφή και συγκεκριμένο τρόπο θα ορίζουν μια επαναστατική
κατεύθυνση για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης του
κεφαλαίου.
Η
ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αποτελεί το πρώτο σημαντικό και ελπιδοφόρο βήμα για ένα
μαζικό πόλο της επαναστατικής αριστεράς. Το ΝΑΡ θα συμβάλει με όλες του
τις δυνάμεις, ώστε να γίνουν και νέα συγκεκριμένα βήματα στην κατεύθυνση
ενός τέτοιου πόλου. Μέσα από πολλούς δρόμους, αλλά και μέσα από την
ευρύτερη μετωπική πολιτική συμπόρευση όλων των αντικαπιταλιστικών,
αντιϊμπεριαλιστικών, αντιΕΕ και αντιδιαχειριστικών δυνάμεων και την
συνεισφορά τους σε ένα νικηφόρο αντικαπιταλιστικό εργατικό μέτωπο που θα
ανατρέψει την κανιβαλική επιδρομή του κεφαλαίου, της ΕΕ και των
κυβερνήσεων τους και θα ανοίξει το δρόμο της εργατικής εξουσίας και της
κοινωνικής χειραφέτησης.
Νέο Αριστερό Ρεύμα, Αθήνα, 15 Ιουνίου 2013