Νίκος Μπογιόπουλος, εφημ. "Ριζοσπάστης"
Τέτοιο πανηγύρι είχαμε να ζήσουμε από την εποχή τού (αιωνία του η μνήμη)... Μπουρκάς - Αλεξανδρούπολη!
Τώρα η ευτυχία απέκτησε άλλο όνομα: «ΤΑP» (σσ: «Trans Adriatic Pipelίne», ελληνιστί: «ΤΑΠ»).
Οι
κυβερνώντες, από χτες λοιπόν, εμφανίζουν - ανεπισήμως, αφού οι
οριστικές ανακοινώσεις αναμένονται για τις 8 Ιούλη - ως «τελειωμένη
υπόθεση» την επιλογή του αγωγού «ΤΑΡ», ο οποίος προβλέπεται να διασχίζει
τον ελλαδικό χώρο, για τη μεταφορά του φυσικού αερίου από την Κασπία
Θάλασσα και το Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη.
Ο πρωθυπουργός Αντ.
Σαμαράς και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευαγ. Βενιζέλος, συναντήθηκαν
χτες με τους εκπροσώπους της κοινοπραξίας «Shah Deniz II» («Σαχ Ντενίζ
ΙΙ») που εκμεταλλεύεται το κοίτασμα φυσικού αερίου στο Αζερμπαϊτζάν,
όπου και ενημερώθηκαν, κατά τις πληροφορίες, για την επιλογή του «ΤΑΡ»
έναντι της ανταγωνιστικής κοινοπραξίας «NABUCCO WEST» («Ναμπούκο
Γουέστ»), που στη διαδρομή της δεν περιελάμβανε την Ελλάδα.
Με
στόχο να υπηρετήσουν την «succes story» προπαγάνδα τους περί «ανάπτυξης»
και «επενδύσεων», οι συγκεκριμένες συναντήσεις αξιοποιήθηκαν από τους
κυβερνώντες και πυροδότησαν ένα χαρτοπόλεμο από μελέτες, ανακοινώσεις
και δηλώσεις για τα δήθεν οφέλη που θα αποκομίσει η χώρα και ο ελληνικός
λαός από την κατασκευή του αγωγού. Το υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε
μάλιστα μέχρι και σχετική έκθεση για να «διαφημίσει» τα «πλεονεκτήματα που συνεπάγεται για την Ελλάδα ο αγωγός ΤΑΡ».
*
Ας
δούμε πρώτα τι ισχυρίζονται, ώστε να έχουμε μια πλήρη εικόνα που θα
αποκαθιστά την πραγματικότητα και θα εξηγεί γιατί το πανηγύρι τους
είναι... για τα πανηγύρια:
Ανάμεσα στα άλλα, στην έκθεση του υπουργείου Εξωτερικών, γίνεται λόγος για «σημαντική άμεση ξένη επένδυση στην Ελλάδα ύψους 1,5 δισ. ευρώ» που όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση θα «αυξήσει την απασχόληση» με τη «δημιουργία 2.000 άμεσων και 10.000 έμμεσων νέων θέσεων εργασίας» και που θα φέρει «πολλαπλασιαστικά οφέλη στην ελληνική οικονομία»...
Στην ίδια έκθεση προπαγανδίζεται η «γεωστρατηγική σημασία της ολοκλήρωσης του αγωγού TAP», που όπως υποστηρίζουν «θα
είναι μία από τις μεγαλύτερες επενδύσεις που έχουν γίνει ποτέ στη χώρα
μας και θα σηματοδοτήσει τη δυναμική επανατοποθέτηση της Ελλάδας στο
γεωστρατηγικό περιβάλλον και στον ενεργειακό χάρτη της περιοχής».
Πάντα σύμφωνα με την κυβέρνηση, η διέλευση του «ΤΑΡ» από την Ελλάδα σηματοδοτεί την «αύξηση των επιλογών και της διαπραγματευτικής δύναμης της χώρας μας έναντι των προμηθευτών της» και καθιστά την Ελλάδα «ενεργειακό κόμβο και άξονα στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης»...
Αυτά λέει η κυβέρνηση.
*
Ας δούμε τώρα την αλήθεια πίσω από τις κυβερνητικές υποσχέσεις και εξαγγελίες:
*
Πρώτον:
Οι μόνιμες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν μετά την ολοκλήρωση της
κατασκευής του αγωγού, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του ΙΟΒΕ, θα είναι
μόλις 100!
Σύμφωνα πάντα με την ίδια έκθεση, οι θέσεις εργασίας
που θα δημιουργηθούν δεν θα ξεπερνούν τις 4.800 και αυτό μέσα στα
επόμενα 54 χρόνια! Οση δηλαδή θα είναι η διάρκεια της σύμβασης της
κοινοπραξίας με την ελληνική κυβέρνηση - περιλαμβανομένου και του χρόνου
κατασκευής του έργου - και αυτό μόνο στην «περίπτωση που οι σωλήνες του αγωγού προμηθευτούν από εγχώριους παραγωγούς».
Ειδικά
κατά τη διάρκεια της κατασκευής του αγωγού και για περίπου τρία χρόνια
θα απασχοληθούν εργαζόμενοι - που χωρίς να υπάρχει σχετική πρόβλεψη το
υπουργείο τους εκτιμά το πολύ στους 2.000 - με μισθούς και μεροκάματα
που θα καθορίσουν οι κατασκευαστικοί όμιλοι που θα αναλάβουν το έργο,
αξιοποιώντας φυσικά την εγχώρια αντεργατική νομοθεσία, που ξεκινά από τα
400 ευρώ βασικό...
*
Δεύτερον: Η
διέλευση του αγωγού από την Ελλάδα δεν εξασφαλίζει φτηνό φυσικό αέριο
για τα λαϊκά νοικοκυριά, αφού δεν υπάρχει καμία τέτοια πληροφορία που να
αναφέρεται σε τέτοια ρήτρα στην προκαταρκτική συμφωνία κυβέρνησης και
κοινοπραξίας «ΤΑΡ».
Οι πληροφορίες, μάλιστα, συγκλίνουν στην
εκτίμηση ότι στην επιλογή της κοινοπραξίας καθοριστικό ρόλο δεν έπαιξε η
έγνοια τους να προμηθεύουν με φτηνό αέριο τον ελληνικό λαό, αλλά το
ακριβώς αντίθετο! Οτι, δηλαδή, οι αγορές της Ελλάδας και της Ιταλίας,
έχουν από τις υψηλότερες τιμές παροχής φυσικού αερίου στην Ευρώπη!
*
Τρίτον:
Τα τεράστια κέρδη από τη διέλευση του αγωγού ουδεμία σχέση έχουν με τον
ελληνικό λαό. Οπως δεν έχουν, άλλωστε, με το λαό του ίδιου του
Αζερμπαϊτζάν, της χώρας παραγωγής του αερίου, όπου ο ένας στους δυο
κατοίκους ζει κάτω από το όριο της φτώχειας! Τα κέρδη θα τα καρπωθούν
μια χούφτα μονοπώλια που ελέγχουν την εξόρυξη, τη μεταφορά και την
πώληση του φυσικού αερίου. Συγκεκριμένα:
α) Τεράστια κέρδη
θα αποκομίσει η κοινοπραξία «Σαχ Ντενίζ ΙΙ», που εκμεταλλεύεται το
αζέρικο φυσικό αέριο, την οποία αποτελούν μερικά από τα μεγαλύτερα
ενεργειακά μονοπώλια του κόσμου αφού σε αυτή μετέχουν η βρετανική «BP»
και η νορβηγική «STATOIL», η Γαλλική «TOTAL», η ρωσική «LUK OIL», η
ιταλική «ΕNI», η αζέρικη «SOCAR», η ιρανική «ΝIOC» και η τουρκική
«TPAO».
β) Μεγάλα κέρδη επίσης από τη μεταφορά του αερίου
θα βγάλουν και οι τρεις εταιρείες που ελέγχουν τον «ΤΑΡ», στις οποίες
εκτός της νορβηγικής «STATOIL», περιλαμβάνονται η ελβετική «AXPO» και η
Γερμανική «ΕΟΝ».
*
Τέταρτον: Η
γεωστρατηγική «αναβάθμιση» και η μετατροπή της Ελλάδας σε «ενεργειακό
κόμβο», για τα οποία επαίρεται η κυβέρνηση, εκείνο που «αναβαθμίζει»
είναι τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς και
μονοπωλιακούς ανταγωνισμούς.
Ουδείς μπορεί να αμφιβάλει ότι
ιστορικά και πολιτικά ο δρόμος της ενέργειας, σε συνθήκες μονοπωλιακής
κυριαρχίας, είναι στρωμένος με αίμα. Οση προπαγάνδα κι αν επιστρατεύσουν
οι κυβερνώντες για να πείσουν ότι οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις
ανάμεσα σε ΗΠΑ, Ρωσία και ΕΕ για τον έλεγχο του «νότιου ενεργειακού
διαδρόμου» της Ευρώπης - μέρος του οποίου διαπερνά και την Ελλάδα μέσω
και του αγωγού «ΤΑΡ» - θα είναι στρωμένες... με ροδοπέταλα, θα είναι
μάταιη.
*
Κόντρα
επομένως στα «πανηγύρια», στην Ελλάδα όπου ο περασμένος χειμώνας βρήκε
τα 8 στα 10 νοικοκυριά χωρίς οικονομική δυνατότητα να καλύψουν τις
ανάγκες θέρμανσης, η λύση για το λαό δε βρίσκεται στη μετατροπή της
χώρας σε διαμετακομιστικό κέντρο και σε πεδίο κερδοσκοπικής δράσης των
ντόπιων και ξένων μονοπωλίων.
Η λύση βρίσκεται στην
κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και του ενεργειακού πλούτου της χώρας,
στην αποδέσμευση από την ΕΕ, με το λαό κυρίαρχο, με τη δική του
οικονομία και εξουσία.
Μόνο αυτή η προοπτική μπορεί να εξασφαλίσει
την ανάπτυξη όλων των ενεργειακών δυνατοτήτων της χώρας, με σκοπό την
κάλυψη των λαϊκών αναγκών.
