Συλβί
Τσάλα*
Tην Τρίτη 11 του Ιούνη,ώρα 11 και 12 λεπτά το βράδυ,σίγησαν απότομα οι φωνές
στις συχνότητες της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και στην τηλεόραση το μαύρο του
σκοταδιού κάλυψε την εικόνα.Από νωρίς το απόγευμα,εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι
σε κάθε γωνιά της χώρας αλλά και στον κόσμο όλο,παρακολουθούσαμε με κομμένη την
ανάσα τις εξελίξεις,με τους χτύπους της καρδιάς συγχρονισμένους στην αγωνιώδη
προσπάθεια των εργαζομένων να ενημερώσουν,να οργανωθούν,να περιφρουρήσουν,να
κρατήσουν τους πομπούς ανοιχτούς..
Το σύνθημα ''ψωμί,παιδεία,ελευθερία,η χούντα δεν τελείωσε το '73'' , αποτυπώνει
τα όσα συμβαίνουν εδώ και καιρό και ψηλαφίζεις μ' αγωνία τα μελλούμενα,αν δεν
πάρουμε μέτρα κι εμείς. Έτσι,αρκετοί ούτε ανέμελοι,ούτε μοιραίοι είμασταν.
Είχαμε επίγνωση των όσων συντελούνται στο σύγχρονο ολοκληρωτικό
καπιταλισμό.Επίγνωση και των όσων θ' ακολουθήσουν,αν δεν τους ανατρέψουμε.'όχι
απλά και μόνο το πολιτικό σκηνικό,αλλά και τις ίδιες τις δομές του
εκμεταλλευτικού αυτού συστήματος,που γίνεται όλο και πιο βάρβαρο και ασύμβατο
με την ίδια τη ζωή και την ύπαρξη του εργαζόμενου ανθρώπου.
Παίρνοντας υπ' όψιν ότι η πολιτική εξυπηρετεί την οικονομία,εξυπηρετεί δηλαδή αυτούς που κατέχουν την πραγματική εξουσία. Έτσι,καθόλου ουδέτερη δεν είναι,όπως ουδέτερα δεν είναι ούτε το κράτος ,ούτε η δικαιοσύνη,ούτε τα Μ.Μ.Ε.
Στην εποχή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού,λαβωμένο βαριά το κεφάλαιο από την σύγχρονη ιστορικής σημασίας κρίση, που το ίδιο γέννησε (όπως άλλωστε κι όλες τις προηγούμενες) , δεν υπάρχουν περιθώρια να είναι και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα ολόκληρη. Κι αυτό γιατί,θα έπρεπε να έρθει σε κάθετη αντίθεση με τον ίδιο τον εαυτό του,που κινείται στη βάση '' όλο και μεγαλύτερο κέρδος'' .
Να καταργήσει δηλαδή από μόνο του,την ίδια την ύπαρξη του! Για να μπορέσει να ξεφύγει από την πτωτική τάση από το μέσο ποσοστό κέρδους,ο μόνος δρόμος που έχει είναι,το γκρέμισμα όλων των καταχτήσεων,δικαιωμάτων και ελευθεριών του εργαζόμενου λαού.
Η εξαθλίωση μας είναι η ανάσα που του χρειάζεται για να παρατείνει τη ζωή του.Είτε το θέλουμε,είτε όχι, είτε μας αρέσει,είτε δε μας αρέσει,το ζήτημα,αντικειμενικά,έχει τεθεί:
Παίρνοντας υπ' όψιν ότι η πολιτική εξυπηρετεί την οικονομία,εξυπηρετεί δηλαδή αυτούς που κατέχουν την πραγματική εξουσία. Έτσι,καθόλου ουδέτερη δεν είναι,όπως ουδέτερα δεν είναι ούτε το κράτος ,ούτε η δικαιοσύνη,ούτε τα Μ.Μ.Ε.
Στην εποχή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού,λαβωμένο βαριά το κεφάλαιο από την σύγχρονη ιστορικής σημασίας κρίση, που το ίδιο γέννησε (όπως άλλωστε κι όλες τις προηγούμενες) , δεν υπάρχουν περιθώρια να είναι και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα ολόκληρη. Κι αυτό γιατί,θα έπρεπε να έρθει σε κάθετη αντίθεση με τον ίδιο τον εαυτό του,που κινείται στη βάση '' όλο και μεγαλύτερο κέρδος'' .
Να καταργήσει δηλαδή από μόνο του,την ίδια την ύπαρξη του! Για να μπορέσει να ξεφύγει από την πτωτική τάση από το μέσο ποσοστό κέρδους,ο μόνος δρόμος που έχει είναι,το γκρέμισμα όλων των καταχτήσεων,δικαιωμάτων και ελευθεριών του εργαζόμενου λαού.
Η εξαθλίωση μας είναι η ανάσα που του χρειάζεται για να παρατείνει τη ζωή του.Είτε το θέλουμε,είτε όχι, είτε μας αρέσει,είτε δε μας αρέσει,το ζήτημα,αντικειμενικά,έχει τεθεί:
ή αυτοί ή ΕΜΕΙΣ!
Η ταυτόχρονη συνύπαρξη είναι πλέον ασύμβατη.Η συνέχισή της σημαίνει για μας όλο
και μεγαλύτερη εξαθλίωση,ανεργία,πείνα και θάνατο.Και μάλιστα ολ' αυτά τον 21ο
αιώνα,που τα επιτεύγματα της επιστήμης,μετά την 3η τεχνολογική επανάσταση της
πληροφορικής και της βιοτεχνολογίας εγγυώνται για όλους τους λαούς της γης
λίγες ώρες δουλειάς για όλους,υγεία,μόρφωση,δημιουργία και πολιτισμό.
Αυτό,που έγινε χτες βράδυ,δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία.Τα μηνύματα πάμπολλα τα
τελευταία χρόνια,των δε προσφάτων μηνών σημάδια λαμπερά: κατασυκοφάντηση κάθε
αγωνιζόμενου κλάδου,δικαστήρια που βγάζουν παράνομη και καταχρηστική κάθε
απεργία,πολιτική επιστράτευση των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ,των ναυτεργατών,των
καθηγητών. ΄Όταν το μόνο ''δικαίωμα'' που αναγνωρίζεται από τους ''πάνω'' στους
''κάτω'' είναι αυτό που ασκείται στη βάση του ''σκάσε και σκάβε'' , τότε και η
δημοκρατία τους εξαντλείται στην κάλπη.
Κι εκεί,με σαφή προσανατολισμό και κατεύθυνση που επιτυγχάνεται από τους
καλπονοθευτικούς εκλογικούς νόμους και την πλύση εγκεφάλου από τα κυρίαρχα
Μ.Μ.Ε.
Τα ιδιωτικά Μ.Μ.Ε. δεν είναι υπεύθυνα για τη διαπλοκή με τα οικονομικά
συμφέροντα,γιατί πολύ απλά είναι στα χέρια των ίδιων των οικονομικών
συμφερόντων,πράγμα που σημαίνει ότι εξυπηρετούν απ' ευθείας την επιδίωξη τους.Η
ΕΡΤ και η ΕΡΑ, κρατική τηλεόραση και ραδιόφωνο(με κάποια δημόσια
χαρακτηριστικά) δεχόταν την παρέμβαση και την επέμβαση του αστικού κράτους,μέσω
της εκάστοτε κυβέρνησης.Ταυτόχρονα όμως,στη βάση της μέχρι πρότινος αστικής
δημοκρατίας (οι ίδιοι καταργούν στην πράξη το δικό τους Σύνταγμα) ήταν ανοιχτά
στην μειοψηφική φωνή και άποψη,ανοιχτά στον πολιτισμό και την κουλτούρα του εργαζόμενου
λαού,ανοιχτά στην ουσιαστική δημιουργία και αισθητική,ιδιαίτερα στο χώρο της
μουσικής.
Απ' αυτή την άποψη συντελούσαν στον προβληματισμό,στην αναζήτηση,στην
αμφισβήτηση.
Αυτοί είναι,κατά τη γνώμη μου οι πιο ουσιαστικοί λόγοι (μαζί βέβαια με το δώρο των 2.800 απολυμένων εργαζόμενων στην Τρόικα) του ''ξαφνικού θανάτου'' ,όπως αποκαλούν πολλοί το απότομο κλείσιμο.Μόνον,που στον ξαφνικό θάνατο πεθαίνεις μόνος σου.Όταν σου αφαιρεί άλλος τη ζωή πρόκειται για δολοφονία.Κι αυτή η δολοφονία ήταν από καιρό μελετημένη και προγραμματισμένη.(π.χ. απόπειρα Μόσιαλου,εκδίωξη όσων δεν «συνεμορφώθην» προς τας υποδείξεις.εφημερίδα Real πριν από κανένα μήνα περίπου...).
Αυτά που ζούμε κι αυτά που έρχονται δεν χωράνε πλέον,ούτε την ίδια τη δικιά
τους αστική δημοκρατία.Χρειάζονται μια άλλη κρατική τηλεόραση και
ραδιόφωνο,ανάλογα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού,απολυταρχισμού και φασισμού,τόσο
στη σφαίρα της ενημέρωσης,όσο και στη σφαίρα του πολιτιμού.
Η ανακοίνωση από τον Σ. Κεδίκογλου (σύγχρονος Ζαγαριονάτος του ''αποφασίζομεν
και διατάσσομεν) πέρα από τα κατάφωρα ψεύδη και τη λασπολογία σε βάρος των
εργαζομένων,έδωσε και το στίγμα: η νέα κρατική τηλεόραση θα είναι έτοιμη το
φθινόπωρο.
Ναι,τότε που τα επερχόμενα δύσκολα θα προστεθούν στα ήδη δύσκολα,δημιουργώντας
ένα εκρηκτικό μίγμα.Γι' αυτό κι αυτή η ραδιοτηλεόραση έπρεπε να σιγήσει μια για
πάντα.
Να μεσολαβήσει κι ένα διάστημα,να ξεθωριάσει στη μνήμη των ανθρώπων,να ζυμωθούν
οι συνειδήσεις στην αποκλειστική σκάφη των ιδιωτικών καναλιών και
ραδιοσυχνοτήτων της παραπληροφόρησης και της υποκουλτούρας.Να διωχτούν οι
δημοσιογράφοι και οι τεχνικοί,που κουβαλούν τα ήθη και τα έθιμα μιας άλλης
ενημέρωσης κι ενός άλλου πολιτισμού και στη θέση τους να 'ρθουν τα πειθήνια
όργανα.
Θεωρούμε ακόμα,πως η αναβάπτιση γίνεται χωρίς κανένα σχέδιο;
Νομίζουμε ακόμα,πως αυτό που συντελείται είναι μια σχιζοφρενής ιδιοτροπία,μια αντιδημοκρατική στάση κόντρα στα ιερά και τα όσια της ''δημοκρατικής Ε.Ε. των λαών;'' Απάντηση τα λόγια του Νίκου Αλιάγα από το Παρίσι,όταν ρωτήθηκε χτες το βράδυ από δημοσιογράφο της ΕΡΤ, πώς αισθάνεται,έχοντας σαν δεδομένο ότι ζει σε μια χώρα,βαθιά δημοκρατική: ''Και εδώ στην κρατική τηλεόραση συμβαίνουν διάφορα.Εκπομπές κόβονται,προγράμματα καταργούνται,εργαζόμενοι απολύονται.Κι όλα αυτά με μια σοσιαλιστική υποτίθεται κυβέρνηση.''
Απλά,από εδώ αρχίζει το πείραμα,όπως και προηγούμενα άλλωστε, και ανάλογα με την εξέλιξη θα σταματήσει,θα προχωρήσει,θα τροποποιηθεί. Στις ερωτήσεις και στα λόγια των ξένων δημοσιογράφων,καταλαβαίνουμε πως πέρα από τη δημοσιογραφική κάλυψη του γεγονότος,κρύβεται η αγωνία και για το δικό τους μέλλον,τη δική τους χώρα.
Μαζί μ' όλα τα' άλλα η τρικομματική κυβέρνηση της ''σωτηρίας του τόπου'' είχε να επιτελέσει (παρά τα κροκοδείλια δάκρυα των άλλων 2 εταίρων) και τούτο το έργο.
Πως το είπε προεκλογικά η κ. Ρεπούση της ΔΗΜΑΡ,σε συνέντευξή της στον Θεοδωράκη του Mega; ''Οι πολίτες οφείλουν να υπακούουν στους νόμους,ακόμα κι όταν είναι άδικοι.''! Το απαύγασμα της δημοκρατίας!
Οι εργαζόμενοι της ελληνικής ραδιοφωνίας και τηλεόρασης έδειξαν τούτες τις κρίσιμες ώρες,πως θα μπορούσε να είναι ένα δημόσιο μέσο ενημέρωσης,του οποίου το πρόγραμμα,η μορφή και το περιεχόμενο του,καθώς και η διοίκησή του θα ελεγχόταν από τους ίδιους.Ακόμα,αυτές τις ώρες έφεραν στο σήμερα ήχους από τη μουσική του μέλλοντος,όταν η εξουσία και η κυβέρνηση θα βρίσκεται στα ίδια τα χέρια του εργαζόμενου λαού,στο δρόμο για μια κοινωνία κομμουνιστική,χωρίς τάξεις,κράτος,διακρίσεις και καταπίεση.Και το ''μέλλον δεν θα 'ρθει από μονάχο του έτσι νέτα σκέτα,αν δεν πάρουμε μέτρα και 'μεις.'' κατά πως έλεγε ο Μαγιακόφσκι ή κατά πως έγραψε ένας άλλος ποιητής ο Σίλλερ, ''το μέλλον εμπεριέχεται στο παρόν,ακριβώς όπως ο καρπός στο σπόρο.''
Υπερασπιζόμενοι την ΕΡΑ και την ΕΡΤ,όχι στη βάση ότι ήταν αυτό που θέλουμε ή ''να σώσουμε ό,τι κι αν σώζεται'', αλλά στη βάση της διεκδίκησης και της πάλης αυτών που μας αρμόζουν και μας ανήκουν,η θέση μας είναι στο πλευρό των υπό διωγμόν αγωνιζόμενων εργαζόμενων . Ενωμένοι όλοι σε μια γροθιά και μια φωνή: ''Όχι στο κλείσιμο και στη φίμωση της ΕΡΤ'' ! Αυτός ο αγώνας,είναι αγώνας όλων μας.Μονάχα τα δικά μας ποτάμια οργής σε κάθε πόλη είναι ικανά να τους τρομάξουν και ν' ανατρέψουν αυτή την κατάσταση,στέλνοντας στο χρονοντούλαπο της ιστορίας κι αυτούς και τις αποφάσεις τους.
Έβαλαν μπροστά το σχέδιο,θεωρώντας πως έχουμε πια αποκοιμηθεί...Δεν είναι ώρα να τους αποδείξουμε,πως ένα διαλειμματάκι κάναμε μόνον,έτσι για να ξαποστάσουμε,να μαζέψουμε τις ρημαγμένες ζωές μας,ν' αναλογιστούμε τα διακυβεύματα της εποχής,να μαζέψουμε τις δυνάμεις,έτοιμοι πια για την αντεπίθεση στην επίθεση τους;
Ώρα 6 το απόγευμα.. Η ΕΡΑ Λάρισας εκπέμπει ακόμα.Η επική φωνή του Ξυλούρη στη
διαπασών : ''Άντε θύμα,άντε ψώνιο,άντε σύμβολο αιώνιο,αν ξυπνήσεις μόνομιας,θα
'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς..''
Τετάρτη
12 Ιούνη 2013
*μέλος του Ν.Α.Ρ. και της
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.