«Μεταρρυθμίσεις» και «νόμος και τάξη»

Του Π. Περπατάρη

«Το πρόβλημα δεν είναι η ΕΡΤ ούτε η δημόσια ενημέρωση. Το πρόβλημα είναι ότι για να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις πρέπει ο ελληνικός λαός να τις στηρίξει. Και για να τις στηρίξει, πρέπει να του δείξουμε ότι τολμάμε να τα βάλουμε με τα πιο κραυγαλέα προπύργια αδιαφάνειας και σπατάλης».

Με τη φράση αυτή ο Α. Σαμαράς σε άρθρο του που δημοσιεύεται στο απεργοσπαστικό κυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας του εφοπλιστή Αλαφούζου δίνει με ξεκάθαρο τρόπο τον πραγματικό στόχο της «μαύρης» απόφασή του να κλείσει την κρατική τηλεόραση: Το λουκέτο στην ΕΡΤ δεν είναι παρά ένας ακόμα κρίκος στην ατέλειωτη αλυσίδα των αντιδραστικών –αντιλαικών «μεταρρυθμίσεων» που οδηγούν το λαό στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση για να βγει «αλώβητο» από την καπιταλιστική κρίση το μεγάλο κεφάλαιο.

Ο «ξαφνικός θάνατος» της ΕΡΤ είναι μια κίνηση με ισχυρή συμβολική και ουσιαστική σημασία εκ μέρους της κυβέρνησης που θέλησε να στείλει ένα διπλό μήνυμα. Πρώτον στους ξένους δανειστές και τους εγχώριους συμμάχους τους, ότι είναι αποφασισμένη να κάνει πράξη «τα συμφωνηθέντα» δια πυρός και σιδήρου. Δεύτερον, προς τον αγωνιζόμενο λαό και τα συνδικάτα ότι δεν υπάρχουν «ταμπού» και όρια στην κατεδάφιση των εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, όπως και στην εφαρμογή το δόγματος «νόμος και τάξη».

Το Μέγαρο Μαξίμου προετοίμαζε, όπως επιβεβαιώνεται από διάφορα δημοσιεύματα του αστικού Τύπου, εδώ και βδομάδες το κλείσιμο της ΕΡΤ, η οποία είχε επιλεγεί ως «εύκολος στόχος» για να εξυπηρετήσει δύο επιμέρους επιδώξεις: Πρώτον να καλύψει το στόχο για απολύσεις 2.000 δημοσίων υπαλλήλων μέσα στον Ιούνη και δεύτερον να κάνει ένα μεγάλο «δώρο» στους καναλάρχες ώστε να μονοπωλούν και ελέγχουν το δικαίωμα στην ενημέρωση, την ψυχαγωγία, τον πολιτισμό.

Το ναυάγιο στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ και η εμπλοκή στην εκποίηση του ΟΠΑΠ κατέστησαν αναγκαστικό μονόδρομο για τον πρωθυπουργό την απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ, προκειμένου να δείξει στα ξένα και εγχώρια αφεντικά ότι το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων θα συνεχιστεί βάσει σχεδίου και χρονοδιαγραμμάτων και άρα δεν θα χρειαστούν νέα μέτρα για να καλύψουν την «τρύπα» των εσόδων από την αποτυχία των παραπάνω ιδιωτικοποιήσεων. Η φράση του πρωθυπουργού για «κραυγαλέα προπύργια αδιαφάνειας και σπατάλης», φωτογραφίζει στην πραγματικότητα τους επόμενους στόχους των ιδιωτικοποιήσεων. Εδώ και χρόνια από την κυρίαρχη προπαγάνδα ως προπύργια αδιαφάνειας και διαφθοράς έχουν αναγορευτεί οι πρώην ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, αστικές συγκοινωνίες) τα νοσοκομεία, οι δήμοι, οι εφορίες, που ούτως ή άλλως βρίσκονται στο «κρεβάτι του Προκρούστη», δηλαδή του μνημονίου. Στην πραγματικότητα βέβαια στο στόχαστρο είναι τα δημόσια αγαθά, τα κοινωνικά δικαιώματα και η δημόσια περιουσία που έχει τεθεί σε καθεστώς γενικής εκποίησης. Προκειμένου να επιταχύνει τη σφαγή η κυβέρνηση θέσπισε την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που δεν κρύβει ότι θα την εφαρμόσει όπου απαιτείται.

Ωστόσο η απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ έχει και ένα στρατηγικό χαρακτήρα, το οποίο περιγράφει με ευθύ τρόπο ο καθηγητής Ν. Μαραντζίδης, γνωστός υπέρμαχος κάθε αντιδραστικού –μέτρου και της «αναθεώρησης» (ξαναγραψίματος) της ιστορίας κατά πως βολεύει την άρχουσα τάξη. Γράφει λοιπόν στο άρθρο του στην ίδια εφημερίδα («Καθημερινή»): «Η επιλογή του Αντ. Σαμαρά (σ.σ. να κλείσει την ΕΡΤ) περισσότερο από συγκυριακή πρέπει να αναλυθεί ως στρατηγικού χαρακτήρα, με έντονα ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Εγγράφεται σε μια νεοσυντηρητική γραμμή πλεύσης όπου η τάξη, ο νόμος και οι μεταρρυθμίσεις θα επιβάλλονται με σιδερένια πυγμή. Πρόκειται για την αυγή της παρουσίας της νέας Δεξιάς και στην Ελλάδα. Η νέα αυτή Δεξιά προβάλλει καθαρά την ατζέντα της: νόμος και τάξη από μια, ισχυρή εθνική ταυτότητα από την άλλη και όλα αυτά στηριζόμενα σε μια οικονομία με περιορισμένη κρατική παρουσία και μικρή φορολογία».

Ο ίδιος ο Α. Σαμαράς στο προαναφερθέν άρθρο του επιβεβαιώνει πανηγυρικά την παραπάνω εκτίμηση συνδέοντας ευθέως τις αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» με την «δημοκρατία» (διάβαζε δικτατορία των μονοπωλίων), αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί οτι η κρατική καταστολή θα κλιμακωθεί το επόμενο διάστημα. «Μεταρρυθμίσεις και Δημοκρατία πάνε μαζί. Μεταρρυθμίσεις για να σταθεροποιήσουμε όχι μόνο την οικονομία αλλά και την ίδια την Δημοκρατία. Κι όλα αυτά δεν γίνονται αν δεν είσαι έτοιμος να σπάσεις αυγά», καταλήγει.

Με τέτοιες μεταρρυθμίσεις...

Πράγματι οι «μεταρρυθμίσεις» που προωθεί η κυβέρνηση με την αμέριστη στήριξη των ξένων συμμάχων και δανειστών της δεν μπορούν να υλοποιηθούν δίχως «δημοκρατία», δηλαδή δίχως την επιβολή της βούλησης της άρχουσας τάξης με την ωμή κρατική βία.

Η εξήγηση είναι απλή αν ρίξει κανείς μια ματιά στον κατάλογο των «μεταρρυθμίσεων» που υλοποιεί η κυβέρνηση. Ενδεικτικά μόνο:

-Κατάργηση της εθνικής συλλογικής σύμβασης και καθορισμός του κατώτατου μισθού από την εκάστοτε κυβέρνηση με γνώμονα την παραγωγικότητα, την ανταγωνιστικότητα, το ποσοστό ανεργίας, τις οικονομικές συνθήκες σε κάθε περιοχή, κοκ.

-Κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων και κυριαρχία των ατομικών συμβάσεων, των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων και της ανασφάλιστης εργασίας. Διακηρυγμένο «πρότυπο» το εργασιακό κάτεργο της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά, που ο πρωθυπουργός εγκωμιάζει σε κάθε ευκαιρία.

-Αρση του πλειστηριασμού της πρώτης κατοικίας για να μη «διαταραχθεί» και απαξιωθεί η αγορά κατοικίας.

-«Αυτόματες» κατασχέσεις καταθέσεων, μισθών και συντάξεων λόγω «ληξιπρόθεσμεων οφειλών προς το Δημόσιο».

-Διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων και της κοινωνικής ασφάλισης και ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης.

-Μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα επιχειρηματικά κέρδη.

-Μείωση των εργοδοτικών εισφορών.

-Μαζικές απολύσεις στο δημόσιο και ουσιαστική κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο ώστε να εξαλειφθεί από «προσώπου γης» η έννοια της σταθερής και κανονικής εργασίας.

-Συγχωνεύσεις –καταργήσεις δημοσίων φορέων και η εκχώρηση ολόκληρων τμημάτων του κρατικού μηχανισμού στους ιδιώτες.

-«Απελευθέρωση» των κλειστών επαγγελμάτων, ώστε να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας για τα καρτέλ.

-Εκποίηση της ακίνητης περιουσίας και των πλουτοπαραγικών πόρων.

...τέτοια «δημοκρατία»

Είναι ολοφάνερο ότι τέτοιες βάρβαρες μεταρρυθμίσεις, δεν μπορούν να περάσουν δίχως κατάργηση θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών και άγρια καταστολή. Η «δημοκρατία» στην οποία αναφέρεται ο Α. Σαμαράς είναι η εφαρμογή του δόγματος νόμος και τάξης και η διαρκής επίδειξη πυγμής στο οργανωμένο λαϊκό κίνημα και τον αγωνιζόμενο λαό. Όσο και και αν επαίρεται ο πρωθυπουργός ότι όλα τα μέτρα τα περνάει «με την συναίνεση της κοινωνίας», η αλήθεια είναι διαφορετική. Τρανή απόδειξη οι αλλεπάλληλες επιστρατεύσεις των απεργών (ναυτεργάτες, μετρό, καθηγητές), η επέμβαση των ΜΑΤ για να διαλυθούν απεργίες στα εργοστάσια (Χαλυβουργία, ΜΕΒΓΑΛ), η κατάργηση των διαδηλώσεων στο κέντρο των μεγάλων πόλεων, η προωθούμενη κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας με την αλλαγή του τρόπου λήψης απόφασης για την προκήρυξή της και η δυνατότητα στους εργοδότες να απαντούν με ανταπεργία (λοκ άουτ), κοκ.

Η επίδειξη πυγμής στην οποία καταφεύγει ολοένα και πιο συχνά η κυβέρνηση συνιστά στην πραγματικότητα ομολογία της αδυναμίας να εξασφαλίσει την ανοχή και συναίνεση των λαικών στρωμάτων.

Η αναπάντεχη μαζική και συνεχής προσέλευση του κόσμου στο προαύλιο της ΕΡΤ εδώ και πέντε μέρες έρχεται να επιβεβαιώσει ότι ο λαικός παράγοντας μπορεί να παρεμποδίσει και να χαλάσει τα αντιλαικά σχέδια των κυβερνώντων. Απαιτείται όμως ο οργανωμένος αγώνας του λαού να αποκτήσει πιο σαφή προσανατολισμό, που υπερβαίνει τα «τείχη» του ευρώ και της ΕΕ και «βλέπει» πέρα από τον ορίζοντα του καπιταλιστικού συστήματος.

Από την άποψη αυτή είναι κατ’ εξοχήν επιζήμια και επικίνδυνη η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ που θέλει να υποτάξει τους λαϊκούς αγώνες στον εκλογικό στόχο του για άνοδο στην κυβερνητική εξουσία, προκειμένου να διαχειριστεί καλύτερα την καπιταλιστική κρίση.

«Η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί να εγγυηθεί ούτε να εμπεδώσει την κοινωνική συναίνεση και σταθερότητα», δήλωσε με νόημα ο Αλ. Τσίπρας στην τελευταία ΓΣ του ΣΕΒ, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εγγυηθεί και κοινωνική συναίνεση, εννοείται στην κυρίαρχη πολιτική και σταθερότητα, προφανώς του αστικού πολιτικού συστήματος...Στην ίδια ομιλία δεσμεύτηκε επίσης ότι «θα προχωρήσουμε σε δημόσιες επενδύσεις ταχείας απόδοσης όχι για εκτοπίσουμε τις ιδιωτικές αλλά για να τις ενθαρρύνουμε», καθώς και ότι «ως επόμενη κυβέρνηση έχουμε στόχο να διευκολύνουμε την ιδιωτική πρωτοβουλία των παραγωγικών επενδύσεων...Θα σταθούμε αρωγοί στην υγιή επιχειρηματικότητα»…Η σημερινή τρικομματική κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα λιγότερο.

Πηγή:Εργατικός Αγώνας