Γράφει ο Μάκης Γεωργιάδης πηγή βαθύ κόκκινο
Εκτός του «συνταγματικού τόξου» λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ! Οι νοσηροί εγκέφαλοι των υπογείων του Μαξίμου άδραξαν αμέσως την ευκαιρία.
Την ώρα που ζεστό ακόμα το αίμα του Παύλου Φύσσα κύλαγε στους
δρόμους της Αμφιάλης, τα λυσσασμένα σκυλιά της αστικής τάξης έσπευδαν
να κηρύξουν εκτός νόμου όχι ένα κοινοβουλευτικό κόμμα αλλά το σύνολο της
Αριστεράς. Το σύνολο του αντιστεκόμενου και μαχόμενου λαού.
Οι σύμβουλοι του Α. Σαμαρά σαν τον Χρύσανθο Λαζαρίδη
αποκάλυψαν χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς προσχήματα με τις συνεχόμενες
χυδαιολογίες και τις ανιστόρητες εκτιμήσεις τους δύο πράγματα.
Αφενός το ποιανού επιλογή και σχέδιο είναι η «στρατηγική της έντασης»
και οι διχαστικές πρακτικές και αφετέρου τις εκλεκτικές και στενές
συγγένειες με τα καθάρματα της Χρυσής Αυγής. Η απίστευτη αυτή
αθλιότητα του Χ. Λαζαρίδη ο οποίος σάρωσε ραδιοφωνικούς και
τηλεοπτικούς σταθμούς από τα ξημερώματα ως το βράδυ της Τετάρτης, έφτασε
στο σημείο να εξομοιώνει μια κατάληψη σε ένα δημόσιο κτίριο με τις ωμές δολοφονίες.
Να συγκρίνει τα συνθήματα για δημοκρατική ανατροπή με τη δράση της νεοναζιστικής συμμορίας.
Να εγκαλεί και να υποδεικνύει ως υποκινητή της εξέγερσης του Δεκέμβρη
του 2008 ένα κόμμα το οποίο τότε είχε εκλογική απήχηση της τάξης του
4,5% και τσουβαλιάζει την οργή, την εξέγερση και την αντίσταση της
νεολαίας μαζί με τα πογκρόμ των φασιστών εναντίον των μεταναστών.
Η περίφημη θεωρία των δύο άκρων η οποία φτάνει στο σημείο να θεωρεί «τρομοκρατική οργάνωση» την αξιωματική αντιπολίτευση με τους ακροδεξιούς συμβούλους του Α. Σαμαρά να χορεύουν τάνγκο, κάπως άβολα βεβαίως ελέω σωματικής διάπλασης, με τον Θ. Πάγκαλο.
Είναι προφανές ότι ένα απίστευτο συνονθύλευμα ιδεολογικών
περιττωμάτων το οποίο εκπορεύεται εκ του πονηρού και με στόχο την
τρομοκράτηση του λαού είναι αυτό που οπλίζει το χέρι των Χρυσαυγιτών.
Τα πράγματα πρέπει να ειπωθούν καθαρά.
Οι τιμητές κάθε κινητοποίησης, κάθε αντίστασης και κάθε αγωνιστικού
σκιρτήματος έχουν ακριβώς τον ίδιο στόχο με τη Χρυσή Αυγή. Την
καθυπόταξη και το τσάκισμα του εργατικού κινήματος. Το γονάτισμα και
την συνακόλουθη μοιρολατρική αποδοχή της πολιτικής των μνημονίων απ΄ το
το λαό υπό το καθεστώς του φόβου ή της απειλής του εμφυλίου πολέμου.
Οι αμύντορες της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας
δεν είναι ωστόσο τίποτε άλλο εκτός από τα «κυριλέ» κατακάθια που
κρύβονται πίσω από μια νομιμότητα και το σύνταγμα που οι ίδιοι έχουν
κάνει κουρελόχαρτο.
Είναι οι φασίστες με τις γραβάτες
που τείνουν χείρα βοηθείας στους ομόλογούς τους με τις σβάστικες.
Είναι οι ίδιοι, οι λαγοί και τα παπαγαλάκια τους που επανειλημμένως
έχουν μιλήσει ή απειλήσει ευθέως για συνεργασία της ΝΔ με τη «σοβαρή»
ή τη λιγότερο σοβαρή Χρυσή Αυγή.
Ξεχνάνε τεχνηέντως όσοι κουνάνε το δάχτυλο απειλητικά στην Αριστερά σε ποιά παράταξη ανήκουν.
Για να μην πάμε και πολύ μακριά, ο
σημερινός πρωθυπουργός ήταν υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αν και
αργότερα αποπέμφθηκε και αποκλήθηκε «αλήτης και προδότης», όταν το
1991 κάποια πρωτοπαλίκαρα της ΟΝΝΕΔ στην Πάτρα δολοφονούσαν τον
καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα. Ήταν η συμμορία του Καλαμπόκα, του Μαραγκού
και του Σπίνου, ήταν οι υποκινούμενοι από τα ακραία δεξιά στοιχεία της
Πάτρας «αγανακτισμένοι πολίτες» που ήθελαν να ανακαταλάβουν εκείνη την
ώρα του Γενάρη το σχολείο όπου δολοφονήθηκε ο Τεμπονέρας.
Όταν κάποιοι εγκαλούν και στοχοποιούν
το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Β. Διαμαντόπουλο για τη φράση «ραντεβού στα
γουναράδικα» καλό θα είναι εκτός από το να γνωρίζουν το νόημά της να
έχουν στο νου τους και στους κόλπους ποιάς σφηκοφωλιάς βρίσκονται.
Ποιοι εξέθρεψαν τέτοια φαινόμενα; Ποιοι δεν απεμπόλησαν ποτέ αυτές τις
πρακτικές; Μήπως είναι οι ίδιοι που ακόμη και σήμερα υιοθετούν την
ατζέντα της Χρυσής Αυγής; Αυτοί που θέλουν να ανακαταλάβουν τις πόλεις;
Που ο πολιτισμός τους εξαντλείται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης
μεταναστών;
Μήπως είναι οι ίδιοι που αν και επιθυμούν διακαώς την «καταδίκης βίας από όπου κι αν προέρχεται», κατάπιαν τη γλώσσα τους για τη δολοφονική επίθεση εναντίον των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο Πέραμα λίγες
μόλις μέρες πριν τη δολοφονία του Π. Φύσσα; Τα ερωτήματα δεν είναι
ρητορικά. Έχουν απάντηση και συγκεκριμένους ηθικούς αυτουργούς και
ιδεολογικούς και πολίτικους υποκινητές. Το μακρύ χέρι του κράτους και του παρακράτους δεν είναι όπως πολλοί νομίζουν απλώς μια περιθωριακή εγκληματική συμμορία.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται πολλοί, στελέχη και σύμβουλοι της ΝΔ.
Αυτοί που παραγνωρίζουν
ποιοι τόσα χρόνια έχτιζαν το κράτος της ζαρντινιέρας. Ποιοι και πόσοι
μέσα από τη ΝΔ επιθυμούσαν την επέμβαση του στρατού το Δεκέμβρη του
2008 για να καταστείλει την εξέγερση όταν ήταν οι ίδιοι που
οικοδόμησαν το κράτος που γεννάει τον Κορκονέα και στρατιές ομοίων του
που πλέον θεωρείται χαριτωμένο, αθώο και δημοκρατικό να ψηφίζουν Χρυσή
Αυγή όπως δείχνουν τα στοιχεία των εκλογών. Μυστικοσύμβουλοι, οπαδοί
του Γκαίμπελς, δήθεν δημοκράτες και μεγαλόκαρδοι. Καρεκλοκένταυροι και
κρατικοδίαιτοι την ώρα που καθυβρίζουν το δημόσιο.
Αυτοί και οι παπαγάλοι τους
που ξέπλυναν και νομιμοποίησαν την άκρα Δεξιά και της έδωσαν αξιώματα
και υπουργεία και ταυτόχρονα κουνάνε δάχτυλο προς όλες τις κατευθύνσεις.
Αυτοί που μπούκωσαν με βρόμικο χρήμα από
μίζες, υπόγειες διαδρομές και διαπλοκές τις βαλίτσες δημοσιογράφων για
να μετατρέψουν οι ίδιοι στο τέλος τη Χρυσή Αυγή σε ολίγον από λάιφ
στάιλ. Όλοι αυτοί στη ΝΔ και στα συγκροτήματα του Τύπου που σχεδιάζουν
πια ξεκάθαρα τα σενάρια συγκυβέρνησης της «σοφτ» ακροδεξιάς του Σαμαρά
με τη «χαρντκόρ» της συμμορίας των νεοναζιστών.
Πάει πολύ όλοι
αυτοί να εμφανίζονται ως προασπιστές της έννομης τάξης και αμύντορες της
δημοκρατίας. Ως τιμητές του κινήματος και της Αριστεράς.
Πάει πολύ
θρασύδειλα ανθρωπάκια να περιφέρουν τα θλιβερά σαρκία τους από
τηλεοπτικά στούντιο σε ραδιοφωνικούς θαλάμους και να στρίβουν το μαχαίρι
στο τραύμα της δημοκρατίας ώσπου να τη θανατώσουν όπως έκανε ο
Ρουπακιάς στην πληγή του Παύλου Φύσσα. Ο δολοφόνος Ρουπακιάς είναι ένας
από αυτούς. Ένας από αυτούς που θα λογαριαστούν με τα απόβλητα και τις
χωματερές της ιστορίας όπως τους αξίζουν. Χάρισμά τους. Ο Παύλος ήταν
ένας από εμάς. Όπως και ο Λαμπράκης. Ο Πέτρουλας. Ο Κουμής και η Κανελλοπούλου, όπως ο Καλτεζάς κι ο Γρηγορόπουλος….
Ας κάνει κράτει η παράταξη- εκτροφείο δολοφόνων και παρακρατικής
δράσης να μας κουνάει κι από πάνω το δάχτυλο. Αν οι εκδοχές της κάθε
ακροδεξιάς ξέρουν από δολοφονίες και παρακράτος ο κόσμος της Αριστεράς
ξέρει από αγώνες και ανατροπές. Ξέρει ο λαός πως θα αντεπιτεθεί. Πως θα
νικήσει και πως θα τους στείλει , δολοφόνους και ιδεολογικούς πάτρωνες,
στα τσακίδια. Ο φόβος είναι δικός τους όταν για μας, για την εργατική τάξη, ανατέλλει η ελπίδα και ας είναι βέβαιοι ότι η ανατολή είναι κοντά…
XIX – IX – 2013
