Διαμορφώνεται
μια περίοδος πολύ πυκνών δραματικών γεγονότων από τη δράση της Χρυσής Αυγής και
των μηχανισμών του κράτους, με κορυφαίο τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα (επίθεση
στο ΚΚΕ στο Πέραμα, στρατιωτικού τύπου εμφάνιση στο Μελιγαλά, πυροβολισμοί στην
αντιφασιστική συγκέντρωση στη Δάφνη, επίθεση στο μέλος της ΑΔΕΔΥ Χ. Παναγιωτόπουλο
κ.α.), που απαιτούν άμεσα αναβάθμιση της παρέμβασης και της επαγρύπνησης του
λαικού κινήματος.
Η δράση αυτή
συνδυάζεται με μια όξυνση της κρατικής καταστολής απέναντι στο εργατικό και
λαϊκό κίνημα, στο αντιφασιστικό κίνημα και μια «προστασία» της Χ.Α. από το
κράτος και τους σκληρούς κατασταλτικούς μηχανισμούς (δικαιοσύνη, αστυνομία).
Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν έχει συλληφθεί -παρά τις επώνυμες καταγγελίες του
ΚΚΕ- κανένας από το τάγμα εφόδου που τους επιτέθηκε, δεν έχει συλληφθεί κανένας
από τους υπόλοιπους της ομάδας που δολοφόνησε τον Π.Φύσσα, υπήρξε άγρια δολοφονική
καταστολή της διαδήλωσης στο Κερατσίνι με δεκάδες τραυματίες και συλληφθέντες
την ώρα που Χρυσαυγίτες και ΜΑΤ επιτίθονταν μαζί στους διαδηλωτές. Ακόμα και τα
νομικά, διοικητικά μέτρα κατά της ΧΑ που υποχρεώνεται να πάρει η κυβέρνηση
εντάσσονται στην αντιμετώπιση των δυο άκρων.
Γιατί κλιμακώνεται αυτή η επίθεση αυτή την περίοδο:
Γίνεται τώρα
που το εργατικό – λαϊκό μαζικό κίνημα ανακάμπτει, με την απεργία των καθηγητών
να συνεχίζεται, με τους αγώνες στο δημόσιο ενάντια στη διαθεσιμότητα, με τον αγώνα
των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ που κλείνουν, με τον κίνδυνο να ξεκινήσει το μαθητικό
κίνημα.
Ιδιαίτερα
για το εκπαιδευτικό κίνημα που έχει τη δύναμη να συνδέει την πάλη των
εργαζομένων με την πάλη της νεολαίας, υπάρχουν και ιστορικά προηγούμενα σε
κορυφαίες στιγμές του με τη δολοφονία του Ν. Τεμπονέρα το 1990 και τη
δολοφονική επίθεση στο Δ. Κουσουρή το 1998.
Τίνος σχεδιασμός είναι;
α) Μηχανισμών κράτους, παρακράτους, φασιστών να χτυπήσουν την αριστερά και
το κίνημα. Να μετατοπίσουν το κέντρο βάρους της κοινωνικής αναζήτησης από τους
σε εξέλιξη αγώνες. Να δώσουν μήνυμα ότι όπου εμπλακούν με εργατικούς χώρους
είναι αποφασισμένοι να επιβάλλουν μια λογική «εργοδοτικού κινήματος» πάση θυσία
(βλ. Ζώνη στο Πέραμα) και να διαμορφώσουν μια γενικευμένη αίσθηση φόβου σε
οτιδήποτε πάει να κινηθεί αγωνιστικά με αιχμή και στόχευση στα πιο πρωτοπόρα
τμήματα και την αριστερά.
β) Παρέμβασης από την αστική τάξη για ενίσχυση του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού.
Οι πρωτοβουλίες Σαμαρά –Βενιζέλου – Δένδια, εμφανίζονται με αιχμή ενάντια στη
Χρυσή Αυγή, αλλά διαμορφώνουν εν δυνάμει εκείνο το πολιτικό-νομικό πλαίσιο που
θα τους επιτρέψει τη θωράκιση του συστήματος απέναντι στο κίνημα και την
αριστερά, ιδιαίτερα με βάση τα νέα επερχόμενα αντιλαϊκά μέτρα που θα πάρουν.
Ετοιμάζουν ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο το οποίο στο όνομα της αντιμετώπισης της
Χρυσής Αυγής θα στρέφεται κυρίως κατά των λαϊκών ελευθεριών και των
δημοκρατικών δικαιωμάτων. Χτυπάνε κυρίως τον «εξωκοινοβουλευτικό» στρατιωτικό
βραχίονα της Χρυσής Αυγής, για να περάσουν από τη βουλή και να νομιμοποιήσουν
το νέο οπλοστάσιο καταστολής και νομικού ελέγχου του εργατικού λαϊκού κινήματος
και ιδίως των πιο ανατρεπτικών τάσεων του. Η παρέμβαση αυτή μπορεί να
συνοδεύεται από ένα σχέδιο «κάθαρσης» στη Χ.Α. από τα «ακραία» στοιχεία ώστε να
παρουσιαστεί και ένα «σοβαρό» τμήμα που να παίξει ενεργό κυβερνητικό ρόλο.
Ιδιαίτερη προσοχή θέλει η «στροφή» των ΜΜΕ σε μια «αντί Χρυσή Αυγή»
τοποθέτηση
(χαρακτηριστικά Έθνος, Νέα και τα κανάλια). Είναι προσπάθεια κάθαρσης των
ΝΔ-ΠΑΣΟΚ στο όνομα του «δημοκρατικού συνταγματικού τόξου», πίεσης στην
αριστερά και το μαζικό κίνημα για ενσωμάτωση στη «δημοκρατική κοινοβουλευτική
ομαλότητα» της μνημονιακής αντεργατικής πολιτικής. Πίεση για μη μαχητική
παρέμβαση στο όνομα της καταδίκης της βίας γενικά και αόριστα και τρομοκρατία
των εργαζομένων και της νεολαίας ότι σε περίπτωση που αντιδράσουν μαχητικά και
εκτός κοινοβουλευτικών ορίων στα παλιά και νέα μέτρα, η αντίσταση γεννά και
ενισχύει το άλλο άκρο. Γίνεται σοβαρή προσπάθεια να περάσει αυτή η αντίληψη στο
λαό, ώστε να ηγεμονεύσει ο φόβος. Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη και ο ανταγωνισμός
ΝΔ-Χρυσής Αυγής, για την ηγεμονία στο ευρύτερο δεξιό και ακροδεξιό ρεύμα.
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, διαμορφώνει
αντικειμενικά μια άλλη μέρα. Η ίδια η φυσιογνωμία του θύματος αποκαλύπτει σε
ευρύτερο κόσμο, το πραγματικό πολιτικό και δολοφονικό πρόσωπο της Χρυσής Αυγής.
Πρώτη επιδίωξη του εργατικού και λαϊκού κινήματος
είναι η αποφασιστική κλιμάκωση των αγώνων σε όλα τα μέτωπα και επίπεδα και ένας
ανώτερος συντονισμός τους στην προοπτική διαμόρφωση ενός εργατικού λαϊκού
ρεύματος αντικαπιταλιστικής ανατροπής.
Τώρα πρέπει με αποφασιστικότητα, συγκεκριμένες
αιχμές και δράσεις να ενισχυθούν οι αντιφασιστικές δράσεις του κινήματος.
Με όρους μαζικού
κινήματος να αποκλείεται η παρουσία φασιστών σε χώρους δουλειάς, συλλόγους,
σχολεία, γειτονιές κλπ. Το εργατικό λαϊκό κίνημα να θέσει «εκτός του νόμου του»
τη Χρυσή Αυγή.
Απονομιμοποίηση στη λαϊκή
συνείδηση, στις γειτονιές και τη νεολαία των ιδεών και της δράσης των φασιστών.
Να δημιουργείται κλίμα πολιτικής ασφυξίας. Να μην μπορούν να σταθούν δημόσια,
να κάνουν τις κοινωνικές ακτιβίστικες δράσεις τους.
Διοργάνωση μεγάλης
κλίμακας αντιφασιστικών – αντικυβερνητικών συγκεντρώσεων.
Παραδειγματική τιμωρία
των δολοφόνων και των συνενόχων της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, των
δολοφονημένων μεταναστών, των δολοφονικών επιθέσεων σε αγωνιστές.
Κλείσιμο των γραφείων της
Χ.Α – κατάργηση της κρατικής της χρηματοδότησης – άμεσα άρση ασυλίας όσων
βουλευτών της εμπλέκονται σε παράνομες πράξεις
Τέρμα στην κρατική
στήριξη και συνενοχή. Αποκάλυψη, σύλληψη, εκδίωξη από τις θέσεις τους και
δικαστική τιμωρία όλων όσων συνεργάστηκαν σε εγκληματικές πράξεις μέσα από την
αστυνομία, το στρατό, το δικαστικό σώμα και τη δημόσια διοίκηση. Την αποκάλυψη
και ανάλογα, τιμωρία των συνεργών τους στα μέσα ενημέρωσης και στον
εφοπλιστικό, τραπεζικό και «επιχειρηματικό κόσμο» που χρηματοδοτούν κρυφά την
εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
