του Γεράσιμου Λιβιτσάνου, εφημ. Πριν
Να …αποκοιμίσει κυρίως μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά τους
τηλεθεατές του Νίκου Χατζηνικολάου επιχείρησε στην τηλεοπτική εμφάνιση
που πραγματοποίησε στην εκπομπή Στον Ενικό ο προέδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης
Τσίπρας. Υιοθετώντας υφολογικά το ρόλο του «καλού διαχειριστή» μιας
«δύσκολης κατάστασης για τον τόπο» προσπάθησε πολιτικά να πείσει για τη
δυνατότητα φιλολαϊκής διεξόδου από την κρίση χωρίς ρήξη με τα κέντρα από
τα οποία εκπορεύονται οι πολιτικές της αξιοποίησης της σε βάρος των
δικαιωμάτων του λαού με αντικειμενικό σκοπό τη στρατηγική ήττα του
εργατικού κινήματος.
Εμφανής ήταν ο επικοινωνιακός στόχος προσέγγισης των κοινωνικών
στρωμάτων που κατατρύχονται από τη λογική των «νοικοκυραίων» και κομβικό
ρόλο στην επιδίωξη αυτή έπαιξε η συνειδητή προσπάθεια της αποσύνδεσης
της δανειακής σύμβασης της Ελλάδας με ΕΕ και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο
από τις πολιτικές του Μνημονίου. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε ότι
αποτελούν «δύο διαφορετικά πράγματα», οπότε το Μνημόνιο μπορεί να
καταργηθεί και η δανειακή σύμβαση να αποτελέσει αντικείμενο σκληρής
διαπραγμάτευσης.
Παρουσιάστηκε ιδιαιτέρως καθησυχαστικός για το ενδεχόμενο εξόδου της
Ελλάδας από την ευρωζώνη, αναφέροντας ότι «δεν το πιστεύω»
υπερασπιζόμενος το ρόλο της χώρας ως «γεωπολιτικό» πόδι της ΕΕ στην
ανατολική Μεσόγειο. Αυτό χωρίς να μπει στον κόπο να αναφερθεί στο ποιες
είναι οι επιδιώξεις της ΕΕ για την περιοχή, σε συνδυασμό με τη δράση του
ΝΑΤΟ, από το οποίο η έξοδος της Ελλάδας δεν αποτελεί «προτεραιότητα»
για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως έχει επανειλημμένα
δηλωθεί από στελέχη του.
Όσον αφορά την καλλιέργεια αυταπατών σχετικά με την κατοχύρωση της
«διαφάνειας» στο δημόσιο βίο, όπως και την «ενίσχυση των θεσμών» ο Α.
Τσίπρας έκανε πάρα πολλές σχετικές αναφορές με παραπομπές στην υπόθεση
της Ζίμενς και άλλων παρόμοιων φαινομένων σύμφυτων με τη λειτουργία του
συστήματος.
«Ηχηρή» ήταν η απουσία από τον πολιτικό του λόγο έστω και μίας απλής
αναφοράς στη δράση του λαϊκού κινήματος, η οποία έκανε ακόμη και τις
αόριστες αναφορές της νομοθετικής επαναφοράς του κατώτατου μισθού ή των
συλλογικών συμβάσεων να μοιάζουν ακόμη πιο «μίζερες». Είναι απίθανο ο
πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς να παρακολουθεί τις
εκπομπές του Νίκου Χατζηνικολάου, πάντως αν το έκανε, θα διαπίστωνε ότι ο
πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συνεχώς …διορθώνεται.
