πηγή, mao.gr
Το
γύρο του Διαδικτύου έχει κάνει η είδηση ότι ο υπεύθυνος ενός
καταστήματος της αλυσίδας σούπερ μάρκετ Γαλαξίας έδιωξε μια εργαζόμενη
που έκανε εκεί προώθηση προϊόντων της εταιρείας της, καλώντας τη στο
γραφείο του και ζητώντας της, ύστερα από δύο ώρες παρουσίας της (δηλ.
ορθοστασίας της) εκεί να αποχωρήσει γιατί είναι αλλοδαπή και “το
κατάστημα απευθύνεται σε Έλληνες”. Εξαιτίας αυτού του περιστατικού
απολύθηκε από την εταιρεία της.
Τη σχετική καταγγελία κάνει τηλεφωνικά στην Εφ. Συν. ο σύντροφος της
εργαζόμενης. Η γυναίκα αυτή, με τα αρχικά Α.Μ., κατάγεται από την πρώην
Σοβιετική Ένωση και βρίσκεται πάνω από 20 χρόνια στην Ελλάδα κι έχει την
ελληνική υπηκοότητα.
Η “απομάκρυνσή” της (αυτός είναι ο κομψός
ευφημισμός της απόλυσης) οφείλεται στην καταγωγή της και όχι στην
ιθαγένειά της. Μέχρι στιγμής, ο Γαλαξίας δεν έχει δώσει απάντηση στην
επιστολή που έστειλε ο σύντροφος της Α.Μ. και με την οποία ζητά να μάθει
αν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό, δηλ. για ρατσιστική
συμπεριφορά ενός υπαλλήλου, ή για πολιτική της αλυσίδας.
Πάντως, στην ιστοσελίδα του ο Γαλαξίας αναφέρει ότι “λειτουργεί ως
αμιγώς ελληνικό σούπερ μάρκετ με ελληνικά κεφάλαια και Έλληνες
εργαζόμενους”, δηλαδή δίνει δουλειά ΜΟΝΟ σε Έλληνες (και όχι και σε
όσους αλλοδαπούς έχουν άδεια εργασίας στην Ελλάδα). Κάτι μας θυμίζει
αυτό το “Μόνο”, κάτι μας θυμίζει…
Τρία είναι τα ερωτήματα που ΔΕΝ πρόκειται να απαντηθούν από το Γαλαξία:
(1) Πόσο ελληνικά είναι τα μπισκότα, τα σκόρδα, τα όσπρια, τα τυριά, και τα άλλα εδέσματα που απευθύνονται μόνο σε Έλληνες;
(2) Πόσα αλβανικά ή πολωνικά χέρια έχουν χτίσει τα πολυτελή σπίτια,
διαμερίσματα και εξοχικά όπου κατοικούν οι ιδιοκτήτες της εταιρείας;
Πόσοι ξένοι εργάτες έχτισαν τα μαγαζιά της αλυσίδας; Πόσος αλλοδαπός
ιδρώτας έχει ποτίσει τα πλούτη τους;
(3) Πόσοι αλλοδαποί πελάτες περνούν καθημερινά τις πύλες των καταστημάτων τους; Μήπως ζητούν ταυτότητα στο ταμείο;
Τέλος, υπάρχουν άλλα 2 ερωτήματα που όμως δεν αφορούν τον Γαλαξία, αλλά όλους εμάς:
(α) Αναρωτιέται κανείς πόσα εργασιακά δικαιώματα έχουν οι γυναίκες
που εργάζονται στην προώθηση προϊόντων στα σούπερ μάρκετ και αλλού;
Έχουμε την υποψία ότι δεν έχουν κανένα, ούτε ασφάλιση, ούτε σταθερή
απασχόληση… μόνο την υπόσχεση ενός μικρού μεροκάματου.
(β) Γιατί δεν έχει ακόμα γεννηθεί η Μαύρη Εργοδοτική Βίβλος με τις
επιχειρήσεις που εφαρμόζουν ακραίες συμπεριφορές σε βάρος των
εργαζομένων τους, ώστε οι καταναλωτές να έχουν τη δυνατότητα να
μποϊκοτάρουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που παράγονται και
προσφέρονται απομυζώντας τις ζωές των άλλων. Μέχρι στιγμής μόνο
μεμονωμένες εκκλήσεις για μποϊκοτάζ έχουν διατυπωθεί, π.χ., από τους
απολυμένους του εργοστασίου της Coca Cola στη Θεσσαλονίκη που μας
ζητούσαν να μην αγοράζουμε το γνωστό προίόν μέχρι να επαναπροσληφθούν.
Γιατί να μη ξέρουμε πόσους απολύει η ΝΙΚΑΣ που το παριζάκι της «κάνει
καλό;» Γιατί να μην ξέρουμε ποιες επιχειρήσεις προσπαθούν, με νύχια και
με δόντια, να ΜΗΝ κάνουν απολύσεις;
Όχι πως έτσι θα κλονίσουμε τος γίγαντες της αγοράς, όμως θα κάνουμε
το έδαφος να τρίξει, έστω και λίγο, κάτω από τα πόδια τους. Την αρνητική
διαφήμιση, όλοι τη φοβούνται. Ας ελπίσουμε ότι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι
θα ιδρύσουν, πριν απολυθούν, το meb.gr (mavri ergodotiki biblos) όχι σαν
υποκατάστατο αλλά σαν συμπλήρωμα των αγώνων τους -και χωρίς την
αυταπάτη ότι έτσι θα «ξυπνήσει ο λαός».
