του Παναγιώτη Φραντζή, πηγή εφημ."Πριν"
«Αν η Ελλάδα έφευγε από το ευρώ, τότε όλοι οι υπόλοιποι θα
ακολουθούσαν σε δεύτερο χρόνο». Αυτό δήλωσε η γερµανίδα καγκελάριος
Άνγκελα Μέρκελ στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 19
Δεκεµβρίου, σύµφωνα µε δηµοσίευµα της γαλλικής εφηµερίδας Λε Μοντ.
Η παραπάνω δήλωση λέει πολύ απλά ότι µια χώρα όπως η Ελλάδα θα
µπορούσε να τινάξει στον αέρα το εγχείρηµα της Ευρωζώνης. Θα µπορούσε
λοιπόν να απαιτήσει την εφαρµογή ενός διαφορετικού σχεδίου διάσωσης; Θα
µπορούσε να γλιτώσει µέτρα και µνηµόνια; Σε µια πρώτη ανάγνωση προκύπτει
πως η Ελλάδα είχε ένα ισχυρό διαπραγµατευτικό όπλο το οποίο ουδέποτε
χρησιµοποίησε. Γιατί όµως;
Πρόκειται για ατολµία των αστικών κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήµου,
Σαµαρά; Πρόκειται για στάση υποτέλειας; Είναι δηλαδή απλώς «άνθρωποι των
Γερµανών»; Ή αντίθετα επιλέγουν, µε κάθε κόστος, την παραµονή στην
ευρωζώνη γιατί εκεί εξασφαλίζονται τα µακροπρόθεσµα συµφέροντα της τάξης
που εκπροσωπούν και ελέγχονται καλύτερα οι «επικίνδυνες τάξεις»;
Αποδεικνύεται ίσως ότι όντως υπάρχει φοβία στην ελληνική αστική
ηγεσία, όχι όµως απέναντι στους Ευρωπαίους. Φοβάται την έξοδο από το
ευρώ γιατί, σε µια χώρα όπως η Ελλάδα, µε τόσο µεγάλη φθορά των αστικών
κοµµάτων, συγκεκριµένες παραδόσεις λαϊκής κινητοποίησης και την πιο
αριστερή Αριστερά της Ευρώπης, το απόλυτο κακό δεν είναι η υποβάθµιση
της οικονοµίας σε µια κατάταξη, µα η αντικειµενική εξέλιξη που
ονοµάζεται επαναστατική κατάσταση.
Είτε οι Γερµανοί υπολόγισαν αυτό τον κίνδυνο και λειτούργησαν ως
γενική πρωτοπορία της αστικής τάξης είτε οι δικοί µας λειτούργησαν
εντυπωσιακά ως πρωτοπορία προς όφελος του ευρωπαϊκού συστήµατος.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έγκαιρα εκτίµησε ότι το ζήτηµα της εξόδου από την Ευρωζώνη
είναι κρίκος. Μπορεί να επιφέρει σοβαρό πλήγµα στην κυριαρχία της
αστικής πολιτικής και να δηµιουργήσει καλύτερες προϋποθέσεις για την
ανάπτυξη του λαϊκού κινήµατος. Με βάση αυτή τη θέση ασκεί κριτική στο
ΚΚΕ ότι υποτιµά τους άµεσους στόχους ρήξης και τις αναγκαίες συµµαχίες
γύρω από αυτούς, και βέβαια στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος µιλά για σκληρή
διαπραγµάτευση την ώρα που δίνει διαπιστεύσεις στην αστική τάξη.
Με τις δηλώσεις που έκανε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Π. Σκουρλέτης
υιοθετεί την αντίληψη ότι η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε τη στρατηγική
της υποταγής, ότι ενώ είχε τη δυνατότητα να διαπραγµατευτεί υπέρ του
ελληνικού λαού, δεν το έκανε. Αυτές τις δυνατότητες, ο ΣΥΡΙΖΑ θα τις
αξιοποιήσει λοιπόν; Θα πήγαινε σε διαπραγµάτευση µε την απειλή της
εξόδου από το ευρώ; Μα τότε πώς εξηγούνται οι δηλώσεις πίστης στο κοινό
νόµισµα;
Έχουµε όλες τις αποδείξεις ότι οι κυβερνήσεις της αστικής τάξης δεν
διαπραγµατεύονται υπέρ του ελληνικού λαού. Αυτή την αλήθεια πρέπει οι
δυνάµεις της ανατρεπτικής Αριστεράς να τη διαδώσουν στο λαό. Και να
οργανώσουν το λαό για να τη δεχτεί. Έτσι ώστε να οδηγηθεί σε µια δεύτερη
αλήθεια: ότι ο συλλογικός αγώνας για την επιβίωση απαιτεί µια µεγάλη
ρήξη µε την ΕΕ.
