Η
κυβέρνηση για άλλη μία φορά αποδεικνύεται ο καλύτερος εκπρόσωπος των
συμφερόντων του κεφαλαίου και των δανειστών, ο πιο αφοσιωμένος και
πιστός συνεργάτης της τρόικα.
Μόνο που στο βωμό των συμφερόντων που με συνέπεια εξυπηρετεί, αυτή τη φορά θυσιάζει στυγνά και απροκάλυπτα, ζωές, όνειρα, ελπίδες και φιλοδοξίες ανθρώπων.
Δεκαπέντε χιλιάδες εργαζόμενοι στο δημόσιο θα πεταχτούν στον καιάδα της ανεργίας με τη ρετσινιά του επίορκου και με πρόσχημα την εξυγίανση τάχα του δημόσιου τομέα που οι ίδιοι οι θύτες δημιούργησαν, εξέθρεψαν και συντήρησαν.
Δε διστάζουν να σπείρουν το διχασμό ανάμεσα σε μισθωτούς και να εφαρμόσουν τα σχέδιά τους βάζοντας εργαζόμενους να “τρώγονται” μεταξύ τους αφού σχεδιάζουν κάθε ένας που θα φεύγει να αντικαθίσταται από έναν νέο.
Δεν είναι μόνο η βρώμικη μεθόδευση που φιλοδοξεί με τη βοήθεια των ΜΜΕ, να εκβιάσει τη συναίνεση της κοινωνίας σε αυτό το έγκλημα που αποφάσισαν οι τρικομματικοί συνεταίροι. Κρύβουν ότι όσοι νέοι, εάν και εφόσον προσληφθούν θα είναι επισφαλείς, με εξευτελιστικούς μισθούς, ατομικές συμβάσεις και ανύπαρκτα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Θα διαμορφωθεί ένα χαοτικό σκηνικό αλληλοεξόντωσης, όπου τελικά χωρίς να παράγεται το απαιτούμενο κοινωνικό έργο, θα πετυχαίνουν μόνο την εξοικονόμηση κονδυλίων για να εξυπηρετούν το χρέος, να χρηματοδοτούν τους τραπεζίτες και να βυθίζουν την πλειοψηφία της κοινωνίας στην εξαθλίωση, χωρίς υπηρεσίες υγείας, περίθαλψης, καθαριότητας, παιδείας και δημόσιων μεταφορών.
Στις στάχτες που θα μείνουν μετά και την εκποίηση του δημόσιου πλούτου, θα οικοδομηθεί ένας δημόσιος τομέας μικρός, φτηνός και χειραγωγημένος από κομματικά και ιδιωτικά συμφέροντα.
Η πλειοψηφία της κοινωνίας έχει συμφέρον να ακυρώσει αυτά τα σχέδια. Κανένας δε θα γλυτώσει απο αυτή την πολιτική εάν υποκύψει στην αδράνεια, εάν τροφοδοτήσει την ανθρωποφαγία ανάμεσα σε εργαζόμενους, εάν δέν βάλει μπροστά το συλλογικό συμφέρον απέναντι στο ατομικό βόλεμα και την αυταπάτη της εξαίρεσης.
Ο λαϊκός ξεσηκωμός ενάντια σε αυτά τα σχέδια και για να ανατραπεί ολόκληρο το σκηνικό της κοινωνικής ζούγκλας που διαμορφώνουν, με τη μονιμοποίηση του χαρατσιου και την επέκταση της φορολογικής λεηλασίας, είναι η μοναδική επιλογή για το σύνολο των εργαζομένων, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, των νέων, των ανέργων, των συνταξιούχων και των αυτοαπασχολούμενων
Αυτή την ώρα ο κάθε ένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν.
Από την Αριστερά που συντηρεί τη σύγχυση και την αναμονή, μέχρι τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που “ξορκίζουν” τη σύγκρουση και την αναμέτρηση με την αδίστακτη συμμορία που κυβερνά.
Υπάρχει δυνατότητα να ανατραπούν, να έρθουν στο προσκήνιο οι πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Με διαρκή, αγώνα, πανεργατικό συντονισμό, ανεξάρτητη δράση και ανυποχώρητη πάλη μέχρι να διώξουμε την τρόικα και τους υπηρέτες της.
Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς Ευρώ και Ευρωπαϊκή Ένωση. Μπορούμε να έχουμε τη ζωή που μας αξίζει χωρίς να γίνουμε δούλοι του κεφαλαίου και των τραπεζών.
Μόνο που στο βωμό των συμφερόντων που με συνέπεια εξυπηρετεί, αυτή τη φορά θυσιάζει στυγνά και απροκάλυπτα, ζωές, όνειρα, ελπίδες και φιλοδοξίες ανθρώπων.
Δεκαπέντε χιλιάδες εργαζόμενοι στο δημόσιο θα πεταχτούν στον καιάδα της ανεργίας με τη ρετσινιά του επίορκου και με πρόσχημα την εξυγίανση τάχα του δημόσιου τομέα που οι ίδιοι οι θύτες δημιούργησαν, εξέθρεψαν και συντήρησαν.
Δε διστάζουν να σπείρουν το διχασμό ανάμεσα σε μισθωτούς και να εφαρμόσουν τα σχέδιά τους βάζοντας εργαζόμενους να “τρώγονται” μεταξύ τους αφού σχεδιάζουν κάθε ένας που θα φεύγει να αντικαθίσταται από έναν νέο.
Δεν είναι μόνο η βρώμικη μεθόδευση που φιλοδοξεί με τη βοήθεια των ΜΜΕ, να εκβιάσει τη συναίνεση της κοινωνίας σε αυτό το έγκλημα που αποφάσισαν οι τρικομματικοί συνεταίροι. Κρύβουν ότι όσοι νέοι, εάν και εφόσον προσληφθούν θα είναι επισφαλείς, με εξευτελιστικούς μισθούς, ατομικές συμβάσεις και ανύπαρκτα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Θα διαμορφωθεί ένα χαοτικό σκηνικό αλληλοεξόντωσης, όπου τελικά χωρίς να παράγεται το απαιτούμενο κοινωνικό έργο, θα πετυχαίνουν μόνο την εξοικονόμηση κονδυλίων για να εξυπηρετούν το χρέος, να χρηματοδοτούν τους τραπεζίτες και να βυθίζουν την πλειοψηφία της κοινωνίας στην εξαθλίωση, χωρίς υπηρεσίες υγείας, περίθαλψης, καθαριότητας, παιδείας και δημόσιων μεταφορών.
Στις στάχτες που θα μείνουν μετά και την εκποίηση του δημόσιου πλούτου, θα οικοδομηθεί ένας δημόσιος τομέας μικρός, φτηνός και χειραγωγημένος από κομματικά και ιδιωτικά συμφέροντα.
Η πλειοψηφία της κοινωνίας έχει συμφέρον να ακυρώσει αυτά τα σχέδια. Κανένας δε θα γλυτώσει απο αυτή την πολιτική εάν υποκύψει στην αδράνεια, εάν τροφοδοτήσει την ανθρωποφαγία ανάμεσα σε εργαζόμενους, εάν δέν βάλει μπροστά το συλλογικό συμφέρον απέναντι στο ατομικό βόλεμα και την αυταπάτη της εξαίρεσης.
Ο λαϊκός ξεσηκωμός ενάντια σε αυτά τα σχέδια και για να ανατραπεί ολόκληρο το σκηνικό της κοινωνικής ζούγκλας που διαμορφώνουν, με τη μονιμοποίηση του χαρατσιου και την επέκταση της φορολογικής λεηλασίας, είναι η μοναδική επιλογή για το σύνολο των εργαζομένων, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, των νέων, των ανέργων, των συνταξιούχων και των αυτοαπασχολούμενων
Αυτή την ώρα ο κάθε ένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν.
Από την Αριστερά που συντηρεί τη σύγχυση και την αναμονή, μέχρι τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που “ξορκίζουν” τη σύγκρουση και την αναμέτρηση με την αδίστακτη συμμορία που κυβερνά.
Υπάρχει δυνατότητα να ανατραπούν, να έρθουν στο προσκήνιο οι πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Με διαρκή, αγώνα, πανεργατικό συντονισμό, ανεξάρτητη δράση και ανυποχώρητη πάλη μέχρι να διώξουμε την τρόικα και τους υπηρέτες της.
Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς Ευρώ και Ευρωπαϊκή Ένωση. Μπορούμε να έχουμε τη ζωή που μας αξίζει χωρίς να γίνουμε δούλοι του κεφαλαίου και των τραπεζών.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ