ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

ΝΕΑ ΦΑΣΗ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 

ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΛΑΙΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ

Μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου καρμανιόλα και την αναγγελία νέων μέτρων, βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα φάση στην αναμέτρησή μας με την πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ.

Εν μέσω θέρους, εκατοντάδες - χιλιάδες εκπαιδευτικοί συμμετέχουν σε Γενικές Συνελεύσεις, διαδηλώνουν μαχητικά, καταλαμβάνουν Διευθύνσεις, διαμορφώνουν κέντρα αγώνα και συντονισμούς με μαθητές, γονείς, σωματεία και άλλους εργαζόμενους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, σε όλες τις πόλεις, με πρώτη κορύφωση τη μεγαλειώδη, πανελλαδική συγκέντρωση, στις 17 Ιούλη, στην Αθήνα. Η «φωτεινή πλευρά» της συλλογικής αντίστασης, δεν άφησε τους πρώτους συναδέλφους που μπήκαν σε διαθεσιμότητα, να αντικρίσουν μόνοι την 22 Ιούλη, όσο αν κι αυτό επιδίωξε η κυβέρνηση φέρνοντας τα μέτρα μετά το κλείσιμο των σχολείων.

Η κυβέρνηση ΝΔ και Πασοκ, με τη θερμή στήριξη και την αυστηρή υπόδειξη ταυτόχρονα, Σόιμπλε και Λαγκάρντ, συνεχίζει με επιθετικότητα την  τακτική του «αιφνίδιου θανάτου» δικαιωμάτων και δημόσιων αγαθών, στο όνομα του ξεπεράσματος της καπιταλιστικής κρίσης. Η δημόσια εκπαίδευση δεν μπαίνει απλά στην κλίνη του μνημονιακού  Προκρούστη. Θα αλλάξει ριζικά ο χαρακτήρας και η μορφή του υπάρχοντος, ήδη απαξιωμένου σχολείου. Διαμορφώνεται ήδη το αυταρχικό σχολείο της αγοράς και των επιχειρήσεων και της κατάρτισης - μαθητείας. Καθηγητές, μαθητές αρχικά της τεχνικής και πολύ σύντομα ολόκληρης της εκπαίδευσης οδηγούνται στον καιάδα. Με τα νομοσχέδια για το Λύκειο, γενικό και τεχνολογικό, με νέες συγχωνεύσεις, με κλείσιμο σχολείων, με τραγική υποχρηματοδότηση, με μετατάξεις  και απολύσεις, λίγοι θα μείνουν να «κτυπούν» την ηλεκτρονική κάρτα της χειραγώγησης, σε ένα εφιαλτικό τοπίο εξαθλίωσης και ευτελισμού της όποιας εκπαιδευτικής διαδικασίας είχε απομείνει,. Με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και Διαπιστωτικές Πράξεις. Μια ολόκληρη κοινωνία βυθίζεται στην ανεργία, στη φτώχεια, στην ανέχεια και στη σκλαβιά προκειμένου να ευημερήσουν τα επιχειρηματικά κέρδη και η ελεύθερη αγορά. Η Χρυσή Αυγή συνεπικουρεί στις απολύσεις, δηλώνοντας προθυμία να «φυλάξει» τα σχολεία. Τα ΜΑΤ εισβάλλουν στα νοσοκομεία για να αποκαταστήσουν το χαμένο κύρος υπουργών που «δολοφονούν» την υγεία και απωθούν την «ανεπίτρεπτη», κατά την Καθημερινή και τα διατεταγμένα ΜΜΕ, «βία» όσων επιμένουν να αντιστέκονται στο «ευγενές» έργο της κυβέρνησης. Οι υπουργοί παιδείας και διοικητικής μεταρρύθμισης, απλώνουν το σχέδιο του κοινωνικού αυτοματισμού, αναζητώντας «κριτήρια ακαταλληλοποίησης» των εργαζομένων («σκληρό» ΑΣΕΠ, «ελαφρύ» ΑΣΕΠ κοκ), ώστε να προχωρούν στο θεάρεστο έργο των απολύσεων. Πιο λεπρή, σκοτεινή εποχή δεν θα μπορούσαν να στήσουν.

 Η επίθεση κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, δεν αφορά μόνο την εκπαίδευση. Η κυβέρνηση που απολύει τους χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους γιατί θεωρεί το μισθό τους κόστος και τα εργασιακά τους δικαιώματα κακό παράδειγμα για τον ιδιωτικό τομέα, την ίδια στιγμή μέσα από το πολυνομοσχέδιο κτυπά το οκτάωρο, την πενθήμερη εργασία και το κατώτατο μεροκάματο. Οι χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι που βρίσκονται μπροστά στην απόλυση δεν θα θυσιαστούν για να βρουν αξιοπρεπή δουλειά οι 1,5 εκατ. άνεργοι, αλλά θα προστεθούν σ’ αυτούς. Γιατί η εργασία δεν είναι γι’ αυτούς δικαίωμα αλλά υπηρεσία στο κεφάλαιο και στα κέρδη του. Οι εκπαιδευτικοί, οι υγειονομικοί και οι γιατροί, το προσωπικό των Δήμων, πλεονάζουν, γιατί στην εποχή που στήνουν πλεονάζει κάθε δημόσιο, κοινωνικό αγαθό. Ότι δεν πουλιέται και δεν αγοράζεται. Ιδιαίτερα, η εκπαίδευση δε μπορεί να δίνει εφόδια και γνώσεις, άρα να διαμορφώνει μια γενιά που θα απαιτεί εργασιακά δικαιώματα τούτη την εποχή. Πολύ περισσότερο δε μπορεί να  μαθαίνει ιστορία, να διδάσκει δημοκρατία, να νομιμοποιεί ανατροπές στη φύση και την κοινωνία, να αναπτύσσει κρίση και συλλογικότητα, να γεμίζει ιδέες, αισθήματα και παγκόσμιες μουσικές, να κοινωνεί πνεύματα εξεγέρσεων, ξεσηκώνοντας τα μυαλά των προοριζόμενων αυριανών «σκλάβων» των ΕΟΖ.

Για όλα αυτά, στη νέα φάση που μπαίνουμε, μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου το κίνημα μας δεν μπορεί παρά να έχει σαν πρώτο στόχο, αυτός ο νόμος να μείνει στα χαρτιά. Με μαζικές ΓΣ και απεργία διαρκείας, από την πρώτη εβδομάδα του Σεπτέμβρη.

Για να μη γίνει καμία απόλυση, καμία διαθεσιμότητα , καμία υποχρεωτική μετάθεση.

Για να μη γίνει κανένα κλείσιμο σχολείου, καμία συγχώνευση, καμία κατάργηση θέσης εργασίας.

Για να μην περάσουν τα αντιεκπαιδευτικά σχέδια μέσα από τα νέα νομοσχέδια για το γενικό και τεχνολογικό λύκειο. Για να σταματήσουμε την εμπορευματοποίηση, ιδιωτικοποίηση και διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Αλλά και της υγείας και κάθε δημόσιου – κοινωνικού αγαθού.

Για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα μας σε μια αξιοβίωτη ζωή και το παρόν και μέλλον των παιδιών μας.

Για να καταργηθούν τα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα και οι αντεργατικοί νόμοι. Δεν αναγνωρίζουμε το χρέος, δεν πληρώνουμε, δε θυσιάζουμε το μέλλον της κοινωνίας.

Για να ανατραπεί η πολιτική κυβέρνησης- κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ μαζί με τις κυβερνήσεις που την υλοποιούν.  Για την έξοδο της χώρας μας από την ΕΕ και κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό.

 

Οφείλουμε να συνεχίσουμε την προετοιμασία μας όλο το Καλοκαίρι, να αναμετρηθούμε με τις αδυναμίες μας, ώστε να δώσουμε τη μάχη με όλα τα μέσα και με την ευρύτερη, δυνατή ενότητα και συσπείρωση εκπαιδευτικών, μαθητών, γονιών, εργαζόμενων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για το λαϊκό ξεσηκωμό και την ανατροπή τους.

·  Με τη μαζική υπογραφή του «Συμβολαίου τιμής και αγώνα για την υπεράσπιση της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών», που ξεκίνησε από τη ΓΣ της Ε ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης.

·         Με τη συνέχιση των δράσεων ενημέρωσης και συσπείρωσης μαθητών και γονιών.

·         Με συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια μαζί με τους εργαζόμενους στους ΟΤΑ, την υγεία, την ΕΡΤ.

·          Με την αγωνιστική συνεννόηση με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα.

·         Με την έμπρακτη αλληλεγγύη μας στους συναδέλφους που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα.

·         Με τη συνάντηση και τον συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.

Σίγουρα οι όροι και οι προϋποθέσεις που θα είχαμε, αν η απεργία του Μαΐου είχε πραγματοποιηθεί, θα ήταν καλύτεροι. Στον πόλεμο όμως δεν ωφελεί να κατανοεί κανείς τις αδυναμίες του, παρά μονάχα για να τις αντιμετωπίσει. Το ΔΣ της ΟΛΜΕ πρέπει να μην αποδειχθεί, πάλι, «μικρό» και να σταθεί στο ύψος των προσδοκιών των αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών. Παρά το ότι οι αποφάσεις του 16^ου Συνέδριου, κινούνται στην παραπάνω κατεύθυνση, αρκετές δεν έχουν ενεργοποιηθεί. Οι ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ δεν τις αναγνωρίζουν καν. Το ΠΑΜΕ, αφού αρνήθηκε να συμμετάσχει στην συγκρότηση αγωνιστικού -  προγραμματικού προεδρείου, διατύπωσε ισχυρές επιφυλάξεις για την ενεργοποίηση της απόφασης για  διαρκές Συνέδριο, για την αντιμετώπιση της έκτακτης κατάστασης των διαθεσιμοτήτων - απολύσεων, εμποδίζοντας με την ψήφο του να ανοίξει η διαδικασία. Τα ζητήματα της αντίθεσης του ΠΑΜΕ στις εξεγερτικές μορφές πάλης, αλλά και του κυβερνητισμού και φιλοευρωπαϊσμού των ΣΥΝΕΚ, θα συνεχίζουν να επηρεάζουν τις προτεραιότητές τους. Η μη δήλωση ανοικτής στήριξης από την πλευρά των πολιτικών δυνάμεων που εκπροσωπούν, στην απόφαση-πρόταση του Συνεδρίου για απεργία διαρκείας το Σεπτέμβρη, δεν βοηθά στην αυτοπεποίθηση των αγωνιζόμενων. Οι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ του κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν θα μπουν μπροστά. Θα υπονομεύσουν τον αγώνα ή θα συρθούν σ’ αυτόν. Η πρόταση των Παρεμβάσεων για να ανοίξει ο κύκλος των Γενικών Συνελεύσεων το Σεπτέμβρη, με βάση τις αποφάσεις του Συνεδρίου, ανεξάρτητα αν το ΔΣ καταλήξει σε εισήγηση, στοχεύει στο να αποτρέψει τις διάφορες δυνάμεις σε αυτό, να παίξουν ανασχετικό ρόλο στη δυναμική μαζικών διαδικασιών που έχει ανοίξει. Αυτή η δυναμική είναι και η μόνη που μπορεί να αναπτύξει και να περιφρουρήσει τον αγώνα μας, μέσα από τον αποφασιστικό ρόλο των ΓΣ και τις απεργιακές επιτροπές. Αυτή η δυναμική μπορεί να αναπνεύσει μόνο μέσα από το συντονισμό, την οργάνωση και την αγωνιστική συμπόρευση των ζωντανών δυνάμεων των πρωτοβάθμιων σωματείων, ενάντια στη γραφειοκρατική σκουριά του συνδικαλισμού των υπομνημάτων, της διαχείρισης και του «αγωνιστόμετρου» διαθέσεων.  Με ψυχή, συλλογισμό και όνειρο για μια καλύτερη ζωή σε μια καλύτερη κοινωνία. Όπου κανένα εμπόδιο δεν θα είναι άλλοθι υποχώρησης.

Οι Παρεμβάσεις δεσμεύονται να υπηρετήσουν με όλες τους τις δυνάμεις αυτή την κατεύθυνση.

ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ

ΜΕ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ - ΠΑΛΛΑΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΕΕ – ΔΝΤ

 

ΙΟΥΛΙΟΣ 2013