του Σταύρου Κουβαρά και του Αντώνη Κοτσαμπάσογλου
9 Νοεμβρίου 1989. Το τείχος του Βερολίνου πέφτει. Τα «σοσιαλιστικά»
καθεστώτα, και επίσημα πλέον μπαίνουν στον δρόμο της ομαλής
καπιταλιστικής ανάπτυξης. Η ιστορία αλλάζει σελίδα. Όλοι οι αριστεροί
(σοβιετόφιλοι και μη) μένουν εμβρόντητοι. Η δεξιά αντεπιτίθεται
και διακηρύσσει το τέλος της ιστορίας. «Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, ο
καπιταλισμός νίκησε, ησυχάστε τώρα και αποσυρθείτε απ’ το προσκήνιο της
ιστορίας». «Δήλωσε η τσούλα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε..», πολλοί
«αριστεροί» έσπευσαν να συμφωνήσουν..
Άλλοι πάλι είπαν «όχι, δεν μπορεί, υπάρχει άλλος δρόμος»! Και έτσι κάπως γεννήθηκε η ΕΑΑΚ..
Μπορούμε να αγωνιζόμαστε, μπορούμε να νικάμε!- πρώτο της σύνθημα. Και
όταν όλα βαίναν ομαλά στην ελληνική κοινωνία, ανάπτυξη, χρηματιστήριο,
άνοιγμα επενδύσεων στα Βαλκάνια, μαζική κοινωνική ανέλιξη στις πλάτες
των εισαγόμενων μεταναστών εργατών, ολυμπιακοί αγώνες και Μεγάλη Ελλάδα
κάποιοι τρελοί στα πανεπιστήμια φωνάζανε. Φωνάζανε ότι υπάρχει άλλος
δρόμος. Άλλος δρόμος ενάντια στην εργασιακή περιπλάνηση την αγοραία
γνώση, το ατομικό βόλεμα και την πολιτιστική βλακεία. Με πυξίδα τους
αγώνες του παρελθόντος, πάντα με την ταυτότητα της επαναστατικής
αριστεράς, και εμπνεόμενη από το μέλλον μιας Βαλκάνια κοινωνίας
απαλλαγμένης από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, υποστήριζε ότι
υπάρχει άλλος δρόμος. Και τον δρόμο αυτό τον πάλεψε και ενίοτε τον
βάδισε..
Και τώρα.. Απρίλης του 2012. Κυβερνήσεις –
Ευρωπαϊκή Ένωση- ΔΝΤ- Κεφάλαιο και σύσσωμα τα τσιράκια τους, ΜΜΕ
προσπαθούν να μας πείσουν. Και πάλι. Πως «δεν υπάρχει άλλος δρόμος». Δεν
υπάρχει άλλος δρόμος από την ανάπτυξη στον καιρό της κρίσης, βλέπε
ανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση.
Και εμείς επιμένουμε πιο σίγουροι από
ποτέ, ότι υπάρχει άλλος δρόμος! Υπάρχει άλλος δρόμος χωρίς μνημόνια,
ανεργία, φασισμό! Υπάρχει άλλος δρόμος έξω απ’ την ΕΕ και το Ευρώ, έξω
απ’ την πραγματικότητα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας!
17 ΑΠΡΙΛΗ ΣΤΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ!
Είναι οι πρώτες κάλπες που στήνονται μετά
το καλοκαίρι του 2012 και η σπουδάζουσα νεολαία, το πιο συγκροτημένο
(πολιτικά και κινηματικά) κομμάτι της νεολαίας, θα πρέπει να στείλει
μήνυμα χειραφέτησης και όχι υποταγής!
Τη στιγμή που η κυβέρνηση παλεύει με
νύχια και με δόντια να παρουσιάσει κάθε φωνή αντίδρασης ως μειοψηφική,
οι φοιτητές σε ΑΕΙ και ΤΕΙ θα πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στην αδιέξοδη
πολιτική της. Η πολιτική της κυβέρνησης, η ισχυρή και σταθερή ΕΕ και η
«ανάπτυξη» που σχεδιάζει το κεφάλαιο, θέλουν μια νεολαία που θα ζει με
τις πιο βάρβαρες εργασιακές σχέσεις. Μια νεολαία που στην πλειοψηφία της
θα είναι άνεργη, με διαλείμματα εργασίας- εξάμηνες συμβάσεις των 400
ευρώ, μια νεολαία που δεν θα της επιτρέπεται να σπουδάσει και αυτό να
αρκεί για μια μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπή δουλειά και τέλος, μια
νεολαία με κανιβαλικά χαρακτηριστικά, βουτηγμένη στην ξεφτίλα του
επιβιωτισμού. Συγκεκριμένα στον χώρο της εκπαίδευσης, και της
σπουδάζουσας νεολαίας, σε αυτή την κατεύθυνση βασικό εργαλείο είναι και
το σχέδιο «Αθηνά», με το οποίο πετιούνται χιλιάδες φοιτητές έξω απ’ τις
σχολές τους, μειώνονται οι εισακτέοι και ετοιμάζεται η πελατεία για τα
μαγαζιά της ιδιωτικής εκπαίδευσης, ενώ παράλληλα γίνονται βήματα προς τα
εξατομικευμένα προγράμματα σπουδών, τη διάλυση συλλογικών δικαιωμάτων
και την πλήρη υποχρηματοδότηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Λογάριασαν
όμως χωρίς τον ξενοδόχο και βρέθηκαν γρήγορα αντιμέτωποι με το φοιτητικό
κίνημα, που κατάφερε να βάλει κάποια αναχώματα στην επέλαση της
κυβέρνησης.
Πρέπει και στις φοιτητικές κάλπες να αποτυπωθεί εκείνο το ρεύμα της
νεολαίας για το οποίο δεν υπάρχει άλλος δρόμος εκτός από το δρόμο που
συγκρούεται με την πολιτική του κεφαλαίου και των μνημονίων και παλεύει
για την ανατροπή της τόσο σε επίπεδο κοινωνίας όσο και σε επίπεδο
σπουδών. Η νεολαία θα πρέπει να επιλέξει:
ή με τις «μεταρρυθμίσεις» της ΔΑΠ ή με την ανατροπή της επίθεσης κυβέρνησης – ΕΕ –ΔΝΤ
ή με την διάλυση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης ή με μια ενιαία
πανεπιστημιακή εκπαίδευση για όλους, για μια παιδεία των αναγκών μας
ή με την καταστολή, τον αυταρχισμό και τον φασισμό ή με την διεύρυνση
του ασύλου, τις πολιτικές ελευθερίες μέχρι την ολική απελευθέρωση
Η ΕΑΑΚ χωρίς να προσπαθεί να δημιουργήσει
(ή να έχει) αυταπάτες για την εκλογική διαδικασία, αλλά με στόχο την
δυναμική αποτύπωση αυτού του «άλλου δρόμου» δίνει την μάχη των
φοιτητικών εκλογών στις 17 Απρίλη και ζητά ανοιχτά την ενίσχυσή της.
Ψήφος στην ΕΑΑΚ δεν είναι ψήφος ανάθεσης,
σημαίνει συλλογική στράτευση στις μάχες που μας περιμένουν την επόμενη
μάρα των εκλογών. Δηλώνει στήριξη και ενίσχυση του αγώνα ενάντια στο
ξεπούλημα και την ιδιωτικοποίηση της παιδείας, ενάντια στο πανεπιστήμιο
επιχείρηση που θα λειτουργεί σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς και θα
είναι ανοιχτό μόνο για λίγους και εκλεκτούς.
Υπάρχει άλλος δρόμος απ’ την υποδούλωση των εργαζομένων και την ασφυξία της νεολαίας!
Και αν η πραγματικότητα σας δεν μας χωρά, τόσο το χειρότερο για την «πραγματικότητα» σας.
Εμείς πιο αποφασισμένοι από ποτέ, πιο σίγουροι από ποτέ, πιο δυνατοί από ποτέ
θα βαδίσουμε, θα φτιάξουμε τον άλλο δρόμο
θα βαδίσουμε, θα φτιάξουμε τον άλλο δρόμο
γιατί δεν υπάρχει δρόμος, τον δρόμο τον φτιάχνουμε βαδίζοντας
δεν υπάρχει αέρας, τον αέρα τον φτιάχνουμε πετώντας
δεν υπάρχει αέρας, τον αέρα τον φτιάχνουμε πετώντας
Γιατί ΕΑΑΚ σημαίνει μάχη
Γιατί ΕΑΑΚ σημαίνει αλληλεγγύη
Γιατί ΕΑΑΚ σημαίνει στον καιρό της κρίσης και της απομόνωσης, όλοι για έναν και ένας για όλους
Γιατί ΕΑΑΚ σημαίνει δεν τρώω τον διπλανό μου, αλλά γνωρίζω τον εθρό μου (Κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ)
Γιατί ΕΑΑΚ σημαίνει δεν τρώω τον διπλανό μου, αλλά γνωρίζω τον εθρό μου (Κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ)
Γιατί ΕΑΑΚ σημαίνει Γενικές Συνελεύσεις και αποφασίζουμε εμείς για εμάς
Γιατί ΕΑΑΚ σημαίνει ότι οι ανάγκες μας γράφουν ιστορία
Γιατί ΕΑΑΚ σημαίνει μίσος για όσους μισούν την ζωή
Γιατί ΕΑΑΚ σημάινει ότι κουφάλες όχι μόνο δεν ξωφλίσαμε, αλλά είμαστε εδώ και θα σας στείλουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας
Γιατί ΕΑΑΚ σημαίνει πάλη ενάντια στην βαρβαρότητα, τον ρατσισμό, τον φασισμό
Γιατί ΕΑΑΚ σημαίνει ότι όλοι εμείς, νεολαία και εργαζόμενοι, τα θέλουμε όλα και τα θέλουμε για όλους!
Ο Σταύρος Κουβαράς είναι φοιτητής στη Φιλοσοφική Αθήνας
και ο Αντώνης Κοτσαμπάσογλου στους Μεταλλειολόγους Αθήνας. Είναι μέλη
της ΕΑΑΚ