ΛΕΣΧΗ για την ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ του κόσμου της ΕΡΓΑΣΙΑΣ και του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

 ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΖΟΤΑΝ...

πως θα ζούσαμε σε μια εποχή που οι περισσότεροι φίλοι και συγγενείς μας θα ήταν άνεργοι,που τα λουκέτα θα αποτελούσαν καθημερινότητα,που θα ψάχνει κόσμος να βρει τροφή στα σκουπίδια,που θα κλείνουν νοσοκομεία και σχολεία,που θα φεύγουν μετανάστες τα παιδιά μας,που θα καταργούνταν οι συλλογικές συμβάσεις και κάθε εργασιακό δικαίωμα,που θα επιστρατευόταν ακόμη και η πρόθεση να απεργήσεις,που θα ξαναζούσαμε χαράτσια και κεφαλικούς φόρους,που θα κυβερνούσαν με πράξεις νομοθετικού περιεχόμενου,που θα επέβαλλαν την πολιτική τους με την τρομοκρατία των ΜΜΕ και τα χημικά των ΜΑΤ

ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΖΟΤΑΝ...

πως θα ζούσαμε τις μέρες της επιστροφής του φασισμού και του ρατσισμού,θα θρηνούσαμε τις δολοφονίες ανθρώπων από τάγματα εφόδου των νεοναζί,θα βλέπαμε στρατόπεδα συγκέντρωσης,πογκρόμ με το όνομα "Ξένιος Δίας" και διαπόμπευση ασθενών ανθρώπων.Πως θα ζούσαμε την προσπάθεια κυριαρχίας κλίματος κοινωνικού αυτοματισμού και κανιβαλισμού.  

 ΚΙ ΟΜΩΣ...ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΡΘΕ ΤΥΧΑΙΑ

Ζούμε το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί το λαό η δικομματική κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, που θυσιάζει τα εργατικά δικαιώματα στο σφαγείο των μνημονίων, των τραπεζικών και των πολυεθνικών συμφερόντων. Όσο και αν προσπαθεί η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ να πείσουν ότι τα δύσκολα τελείωσαν, όλοι καταλαβαίνουμε πως δεν υπάρχει φως στο τούνελ. Το κεφάλαιο, η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση μεθοδεύουν τη εξαθλίωση μας, με χιλιάδες απολύσεις, χαράτσια, άρση των πλειστηριασμών, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Θέλουν να αρπάξουν τον κοινωνικό πλούτο που παράγουμε, στοχεύουν στην πάμφθηνη εργατική δύναμη, στη διαμόρφωση ενός εργαζομένου υποταγμένου και πειθήνιου. Γιατί μόνο έτσι το κεφάλαιο και η Ευρωπαϊκή Ένωση ελπίζουν ότι θα ξεπεράσουν την κρίση τους. Η αντιλαϊκή και αντικοινωνική πολιτική τους δεν μπορεί παρά να επιβάλλεται με «νόμο και τάξη», με καταστολή και πρακτικές κοινοβουλευτικής δικτατορίας και υπό το φόβο του μπαμπούλα των μαντρόσκυλων του συστήματος,των παρακρατικών νεοναζιστών της Χρυσής Αυγής.

ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ...

Στο έδαφος της αντιδραστικής επίθεσης, μια νέα κατάσταση διαμορφώνεται με την εισβολή στο προσκήνιο αγώνων με πολιτικά, ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά και διάρκεια. Οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ, στην υγεία, αλλά και σε μεγάλους χώρους του ιδιωτικού τομέα (χαλυβουργία, Κατσέλης, ΒΙΟΜΕ, εργοστάσια που κλείνουν κα), βάδισαν μπροστά και άνοιξαν δρόμους αγώνα. Ο συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων, καθώς και οι διάφοροι συντονισμοί που αναπτύχθηκαν, έδωσαν σημαντική ώθηση στους αγώνες και λειτούργησαν ως σημείο αναφοράς για ένα ευρύτερο δυναμικό.

Σήμερα είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία και εδώ στη πόλη μας η συγκρότηση ενός μετώπου αγώνα και ανατροπής, πρωτοβάθμιων σωματείων και συντονισμών, εργατικών συνελεύσεων και επιτροπών αγώνα και κάθε ταξικής δύναμης που θα παλέψει ενάντια στο σύγχρονο Μεσαίωνα.

Χρειαζόμαστε όμως και ένα χώρο συνεύρεσης, συζήτησης και κοινής δράσης. Βασικό ζητούμενο είναι η λειτουργία μιας λέσχης, για να μπορέσει να απαντήσει και να συντονίσει αποτελεσματικά στην αγωνία των χιλιάδων εργαζομένων και ανέργων που βρίσκονται στο στόχαστρο της επίθεσης.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΜΙΑ ΛΕΣΧΗ:

                        που θα προάγει την ενεργητική συμμετοχή, μέσα από συνελεύσεις και διαδικασίες βάσης, ενάντια στις λογικές ανάθεσης. Πραγματικό εργαλείο ενάντια στον κατακερματισμό, τη διάσπαση και τον απομονωτισμό.

                        θα αποτελεί τον αναμεταδότη κάθε μικρού και μεγάλου γεγονότος που θα συμβαίνει στην τοπική μας κοινωνία και ευρύτερα.

                        ασπίδα απέναντι στους εκβιασμούς της εργοδοσίας και του κράτους, εθνικού ή τοπικού, που απαιτούν την πλήρη υποταγή και συνθήκες γαλέρας. Να διεκδικούμε δεδουλευμένα και αποζημιώσεις, κάθε απόλυση να γίνεται μάχη όλων μας. Κανείς εργαζόμενος μόνος του, καμιά αυθαιρεσία να μην μείνει αναπάντητη.

                        πόλο υποδοχής και συσπείρωσης όλων των εργαζομένων και ανέργων για να σπάσει τα τείχη που ορθώνουν αναμεσά μας,διαιρώντας μας σε εργαζόμενους και άνεργους,δημόσιους και ιδιωτικούς,μόνιμους και επισφαλείς,παλιούς και νέους,Έλληνες και ξένους.

                        

                        πρωτοπόρα στη μάχη της επιβίωσης μέσα από την πάλη για μέτρα άμεσης ανακούφισης, όπως η αναστολή των υπέρογκων αυξήσεων των ασφαλιστικών

εισφορών, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η δωρεάν πρόσβαση στα νοσοκομεία.

                        που στηρίζει ενισχύει και συμβάλλει στη δημιουργία επιτροπών και σωματείων στους χώρους δουλειάς.

                        αντιπαλεύει τη λογική της ανταγωνιστικότητας που παράγει ανέργους, της «παραγωγικότητας» που αυξάνει τις ώρες δουλειάς, της σύνδεσης των κοινωνικών αγαθών με την λογική του κέρδους και των ιδιωτικοποιήσεων

                        της αλληλεγγύης, που να ανατρέπει τη νομιμότητα των κατασχέσεων σπιτιών, των διακοπών σε ρεύμα και νερό, τη νομιμότητα που εξαθλιώνει τη ζωή μας και κατάσχει τους όρους επιβίωσής μας. Μέσα από τη λέσχη να φτιάξουμε ανεξάρτητες δομές από το κράτος και τους εργοδότες, σε συντονισμό με εργατικές και άλλες συλλογικότητες.

                        που δεν παραιτείται από την πάλη για αξιοπρεπή εργασία. Που επανακαθορίζει τις συλλογικές διεκδικήσεις στους χώρους δουλειάς, έξω από τη λογική του ατομικού δρόμου που είναι στρωμένος με υποχωρήσεις και δεν εξασφαλίζει την επιβίωσή μας. Με τη μόνιμη και σταθερή παρέμβαση σε χώρους δουλειάς.

                        αντιπαλεύει την ξενοφοβία, το ρατσισμό,το φασισμό και το σεξισμό. Με αποφασιστικότητα και συγκεκριμένες δράσεις ενισχύει την αντιφασιστική δράση του κινήματος, για να διώξουμε τους φασίστες από τους κοινωνικούς χώρους, για να δημιουργήσουμε συνθήκες πολιτικής ασφυξίας στον νεοναζισμό!

                        της καλλιτεχνικής αυτενέργειας, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης των τοπικών καλλιτεχνών και δημιουργών. Στην εμφάνιση έστω και δειλά στην αρχή, ενός δεύτερου παράλληλου πολιτισμού που θα επιδιώκει να ενώσει όλον αυτό το διάσπαρτο κόσμο της εργασία και της ανεργίας και θα φιλοδοξεί να γίνει κυρίαρχος.

                       της οικολογικής συνείδησης και δράσης,της ενίσχυσης των τοπικών αγώνων για την προστασία του περιβάλλοντος από την αγοραία ανάπτυξη.Eνάντια στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση που ιδιωτικοποιεί κάθε δημόσιο ελεύθερο χώρο και παράγει ασφυκτικό και απάνθρωπο αστικό χώρο.

Και πάνω απ'όλα χώρος ενότητας και δράσης,πραγματικής αλληλεγγύης των "από κάτω" ώστε να μην αφήσουμε κανένα συμπολίτη μας μόνο του στην κρίση.

Μας θέλουν μόνους,φοβισμένους,καταθλιπτικούς,διαιρεμένους,υποταγμένους,μοιρολάτρες,να πιστεύουμε πως εμείς οι ίδιοι φταίμε για την ανεργία μας και τη φτώχεια μας,να τρώμε τις σάρκες μας μεταξύ μας.

ΩΣ ΕΔΩ!Ο ΑΤΟΜΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΛΥΣΗ.

ΝΑ ΗΤΤΗΘΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ,ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ Ο ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ,ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΦΡΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ,ΝΑ ΑΡΝΗΘΟΥΜΕ ΤΗ ΜΙΣΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ.

Συλλογικότητα-Αντίσταση-Αξιοπρέπεια-Αλληλεγγύη-Ανιδιοτέλεια-Αυτοοργάνωση-Χειραφέτηση-Πολιτισμός είναι ο δικός μας δρόμος που θέλουμε να ανοίξουμε με τη δημιουργία της Λέσχης.

Καλούμε τους εργαζόμενους,τους ανέργους,τη νεολαία,τους αυτοαπασχολούμενους,τους μικρομεσαίους αγρότες των Τρικάλων να στηρίξουν και να συμμετέχουν ενεργά στη Λέσχη Εργασίας και Πολιτισμού.

                ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΝΟΕΜΒΡΗ,6 μ.μ. ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΡΙΚΑΛΩΝ