πηγή, Infowar
Μια ακόμη πρόγευση από το νέο ντοκιμαντέρ της Ομάδας του
Debtocracy και του Catastroika
Ένας διόλου αόρατος αλλά φρικτός θίασος περνά τουλάχιστον τρείς φορές το
χρόνο από τους δρόμους του Πρεντάπιο, της μικρής επαρχιακής πόλης όπου
γεννήθηκε ο Μουσολίνι. Χιλιάδες νεοφασίστες από ολόκληρη την Ευρώπη έρχονται
εδώ να αποτίσουν φόρο τιμής στον άνθρωπο που έδωσε σάρκα και οστά στο φασισμό.
Ο δήμαρχος του Πρεντάπιο, ένας «κομμουνιστής» όπως τον αποκαλούν τα διεθνή μέσα
ενημέρωσης, επιχειρεί κάθε χρόνο να δυσκολέψει τη ζωή των νεοφασιστών, που
σχηματίζουν ουρές έξω από το μαυσωλείο του δικτάτορα. Πριν από μερικά χρόνια
μάλιστα επιχείρησε να κλείσει όλα τα μαγαζάκια που πουλάνε αναμνηστικά ενθύμια
από το φασισμό και το ναζισμό της δεκαετίας του ’30. Μάταιος κόπος.
Όταν τα
επισκεφθήκαμε πριν από μερικές εβδομάδες, για τα γυρίσματα του νέου ντοκιμαντέρ
«Φασισμός Α.Ε», έδειχναν να κάνουν χρυσές δουλειές, σε πείσμα της οικονομικής
κρίσης που χτυπά και την Ιταλία.
Αρκετοί παρατηρητές θα μπορούσαν να παρουσιάσουν με διαφορετικούς τρόπους
αυτή τη σύγκρουση του «κομμουνιστή» δημάρχουν με τις ορδές των νεοφασιστών αλλά
και το εμπόρειο νοσταλγίας για τα έργα και τις ημέρες ενός φαινομένου που
αιματοκύλισε την Ευρώπη. Η κυρίαρχη «αφήγηση» στην Ελλάδα θα έβλεπε στη
σύγκρουση των φασιστών και του δημάρχου είτε τη «σύγκρουση των άκρων», η την
αντιπαράθεση πλατειών λαϊκών μαζών με την «κυρίαρχη εξουσία» της
Αριστεράς που «ελέγχει το δημόσιο διάλογο και αρκετές τοπικές κοινωνίες».
Η αφήγηση αυτή είναι προφανώς παραπλανητική αν δεν την συνοδεύσεις με
μερικές ακόμη εικόνες που εξηγούν την ιστορία, το παρόν και το μέλλον του
φασισμού στην Ιταλία: Χρειάζεσαι καταρχήν ένα πανοραμικό πλάνο από την αίθουσα
του συνδέσμου Ιταλών βιομηχάνων, όπου ο Μουσολίνι παρουσίασε για πρώτη φορά την
έννοια του φασισμού. Και ύστερα ένα κοντινό στο άψυχο σώμα του να κρέμεται σε
ένα πρατήριο βενζίνης της Esso στο Μιλάνο. Με μια πιο προσεκτική ματιά η κάμερα
θα αποκάλυπτε επίσης ότι ο «κομμουνιστής» δήμαρχος δεν είναι παρά ένας
μετριοπάθής αριστερός (αν όχι σοσιαλδημοκράτης) και ότι το «γνήσιο λαϊκό
κίνημα» του νεοφασισμού, που θα έλεγε και ένας Έλληνας πολιτικός, απολαμβάνει
εδώ και δεκαετίες την ανοχή και τη στήριξη του πολιτικού, οικονομικού και
μιντιακού κατεστημένου της Ιταλίας.
Αυτές ακριβώς τις μικρές λεπτομέρειες που συνθέτουν την εικόνα του φασισμού από
την Ιταλία του Μουσολίνι μέχρι την Ελλάδα της λιτότητας και της «κατάστασης
εξαίρεσης» αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε στο νέο μας ντοκιμαντέρ με τίτλο
Φασισμός Α.Ε. Η ίδια σχεδόν ομάδα που δημιούργησε τα ντοκιμαντέρ Debtocracy
(Χρεοκρατία) και Catastroika έχει στρωθεί εδώ και μήνες στη δουλειά και το
τελικό αποτέλεσμα θα είναι έτοιμο τους πρώτους μήνες του 2014.
Όταν ξεκινήσσαμε την παραγωγή του πρώτου μας
ντοκιμαντέρ, οι συνθήκες για την ελληνική δημοσιογραφία ήταν ίσως οι χειρότερες
από το τέλος της δικτατορίας. Κάθε αμφισβήτηση του εθνικού μονόδρομου, που λέει
ότι μια χώρα είναι υποχρεωμένη να σκοτώνει τους πολίτες της για να εξυπηρετήσει
τα συμφέροντα ελληνικών και ξένων τραπεζών θεωρούνταν ανάθεμα από τις
ναυαρχίδες του αστικού Τύπου. Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης έδωσαν την πρώτη και
καθοριστικότερη μάχη για τη δημιουργία ενός συνδρόμου αυτομαστιγώματος στον
πληθυσμό και όσοι δημοσιογράφοι αμφισβητούσαν την κυρίαρχη γραμμή τιμωρούνταν
παραδειγματικά.
Έκτοτε έκαναν την εμφάνισή του νέα συνεργατικά
εγχειρήματα στο χώρο του Τύπου ενώ αρκετά «μαγαζιά» πέρασαν στον έλεγχο των
εργαζομένων. Είμαστε λοιπόν βαθιά υπερήφανοι που ορισμένες από τις
σημαντικότερες πρωτοβουλίες δέχθηκαν να γίνουν χορηγοί επικοινωνίας του νέου
μας ντοκιμαντέρ. Εκτός φυσικά από την Εφημερίδα των Συντακτών που κρατάτε στα
χέρια σας, στο πλευρό μας θα έχουμε την ΕΡΤ των εργαζομένων – χωρίς καμία αμφιβολία πλέον το
μεγαλύτερο πείραμα ελεύθερης, δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στην παγκόσμια ιστορία
των μέσων ενημέρωσης. Μαζί μας όμως παραμένουν από την προηγούμενη χρονιά και
το περιδικό Unfollow αλλά και η ραδιοφωνική (και τηλεοπτική πλέον) εκπομπή
Ελληνοφρένεια.
Ο πραγματικός χορηγός επικοινωνίας μας όμως είστε
όλοι εσείς. Όλοι όσοι προβάλλατε τα δυο προηγούμενα ντοκιμαντέρ μας σε
εκατοντάδες πλατείες από το μικρώτερο ελληνικό χωριό μέχρι το Λονδίνο. Όσοι το
προωθήσατε μέσω του Ιντερνετ ή ζητήσατε να προβληθεί απο τοπικούς τηλεοπτικούς
σταθμούς και αίθουσες κινηματογράφου σε όλη την Ελλάδα.
Τα δυο προηγούμενα ντοκιμαντέρ, απέδειξαν ότι ο
κόσμος έχει τη διάθεση να χρηματοδοτήσει επαγγελαμτίες δημοσιογράφους για να
κάνουν απλώς τη δουλειά τους χωρίς παρεμβάσεις από κυβερνητικά κέντρα η
διαφημιστές.
Η νέα μας προσπάθεια στηρίζεται αποκλειστικά από
εσάς και αν θέλετε να βοηθήσετε την ολοκλήρωση της παραγωγής σας περιμένουμε
στη διεύθυνση www.fascism-inc.com.
Μια ακόμη πρόγευση από το νέο ντοκιμαντέρ της Ομάδας του Debtocracy και του Catastroika
Ένας διόλου αόρατος αλλά
φρικτός θίασος περνά τουλάχιστον τρείς φορές το χρόνο από τους δρόμους
του Πρεντάπιο, της μικρής επαρχιακής πόλης όπου γεννήθηκε ο Μουσολίνι.
Χιλιάδες νεοφασίστες από ολόκληρη την Ευρώπη έρχονται εδώ να αποτίσουν
φόρο τιμής στον άνθρωπο που έδωσε σάρκα και οστά στο φασισμό. Ο δήμαρχος
του Πρεντάπιο, ένας «κομμουνιστής» όπως τον αποκαλούν τα διεθνή μέσα
ενημέρωσης, επιχειρεί κάθε χρόνο να δυσκολέψει τη ζωή των νεοφασιστών,
που σχηματίζουν ουρές έξω από το μαυσωλείο του δικτάτορα. Πριν από
μερικά χρόνια μάλιστα επιχείρησε να κλείσει όλα τα μαγαζάκια που πουλάνε
αναμνηστικά ενθύμια από το φασισμό και το ναζισμό της δεκαετίας του
’30. Μάταιος κόπος. Όταν τα επισκεφθήκαμε πριν από μερικές εβδομάδες,
για τα γυρίσματα του νέου ντοκιμαντέρ «Φασισμός Α.Ε», έδειχναν να κάνουν
χρυσές δουλειές, σε πείσμα της οικονομικής κρίσης που χτυπά και την
Ιταλία.
Αρκετοί παρατηρητές θα μπορούσαν να παρουσιάσουν με διαφορετικούς τρόπους αυτή τη σύγκρουση του «κομμουνιστή» δημάρχουν με τις ορδές των νεοφασιστών αλλά και το εμπόρειο νοσταλγίας για τα έργα και τις ημέρες ενός φαινομένου που αιματοκύλισε την Ευρώπη. Η κυρίαρχη «αφήγηση» στην Ελλάδα θα έβλεπε στη σύγκρουση των φασιστών και του δημάρχου είτε τη «σύγκρουση των άκρων», η την αντιπαράθεση πλατειών λαϊκών μαζών με την «κυρίαρχη εξουσία» της Αριστεράς που «ελέγχει το δημόσιο διάλογο και αρκετές τοπικές κοινωνίες».
Η αφήγηση αυτή είναι προφανώς παραπλανητική αν δεν την συνοδεύσεις με μερικές ακόμη εικόνες που εξηγούν την ιστορία, το παρόν και το μέλλον του φασισμού στην Ιταλία: Χρειάζεσαι καταρχήν ένα πανοραμικό πλάνο από την αίθουσα του συνδέσμου Ιταλών βιομηχάνων, όπου ο Μουσολίνι παρουσίασε για πρώτη φορά την έννοια του φασισμού. Και ύστερα ένα κοντινό στο άψυχο σώμα του να κρέμεται σε ένα πρατήριο βενζίνης της Esso στο Μιλάνο. Με μια πιο προσεκτική ματιά η κάμερα θα αποκάλυπτε επίσης ότι ο «κομμουνιστής» δήμαρχος δεν είναι παρά ένας μετριοπάθής αριστερός (αν όχι σοσιαλδημοκράτης) και ότι το «γνήσιο λαϊκό κίνημα» του νεοφασισμού, που θα έλεγε και ένας Έλληνας πολιτικός, απολαμβάνει εδώ και δεκαετίες την ανοχή και τη στήριξη του πολιτικού, οικονομικού και μιντιακού κατεστημένου της Ιταλίας.
Αυτές ακριβώς τις μικρές λεπτομέρειες που συνθέτουν την εικόνα του
φασισμού από την Ιταλία του Μουσολίνι μέχρι την Ελλάδα της λιτότητας και
της «κατάστασης εξαίρεσης» αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε στο νέο μας
ντοκιμαντέρ με τίτλο Φασισμός Α.Ε. Η ίδια σχεδόν ομάδα που δημιούργησε
τα ντοκιμαντέρ Debtocracy (Χρεοκρατία) και Catastroika έχει στρωθεί εδώ
και μήνες στη δουλειά και το τελικό αποτέλεσμα θα είναι έτοιμο τους
πρώτους μήνες του 2014.
Όταν ξεκινήσσαμε την παραγωγή του πρώτου μας ντοκιμαντέρ, οι συνθήκες για την ελληνική δημοσιογραφία ήταν ίσως οι χειρότερες από το τέλος της δικτατορίας. Κάθε αμφισβήτηση του εθνικού μονόδρομου, που λέει ότι μια χώρα είναι υποχρεωμένη να σκοτώνει τους πολίτες της για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα ελληνικών και ξένων τραπεζών θεωρούνταν ανάθεμα από τις ναυαρχίδες του αστικού Τύπου. Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης έδωσαν την πρώτη και καθοριστικότερη μάχη για τη δημιουργία ενός συνδρόμου αυτομαστιγώματος στον πληθυσμό και όσοι δημοσιογράφοι αμφισβητούσαν την κυρίαρχη γραμμή τιμωρούνταν παραδειγματικά.
Έκτοτε έκαναν την εμφάνισή του νέα συνεργατικά εγχειρήματα στο χώρο του Τύπου ενώ αρκετά «μαγαζιά» πέρασαν στον έλεγχο των εργαζομένων. Είμαστε λοιπόν βαθιά υπερήφανοι που ορισμένες από τις σημαντικότερες πρωτοβουλίες δέχθηκαν να γίνουν χορηγοί επικοινωνίας του νέου μας ντοκιμαντέρ. Εκτός φυσικά από την Εφημερίδα των Συντακτών που κρατάτε στα χέρια σας, στο πλευρό μας θα έχουμε την ΕΡΤ των εργαζομένων – χωρίς καμία αμφιβολία πλέον το μεγαλύτερο πείραμα ελεύθερης, δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στην παγκόσμια ιστορία των μέσων ενημέρωσης. Μαζί μας όμως παραμένουν από την προηγούμενη χρονιά και το περιδικό Unfollow αλλά και η ραδιοφωνική (και τηλεοπτική πλέον) εκπομπή Ελληνοφρένεια.
Ο πραγματικός χορηγός επικοινωνίας μας όμως είστε όλοι εσείς. Όλοι όσοι προβάλλατε τα δυο προηγούμενα ντοκιμαντέρ μας σε εκατοντάδες πλατείες από το μικρώτερο ελληνικό χωριό μέχρι το Λονδίνο. Όσοι το προωθήσατε μέσω του Ιντερνετ ή ζητήσατε να προβληθεί απο τοπικούς τηλεοπτικούς σταθμούς και αίθουσες κινηματογράφου σε όλη την Ελλάδα.
Τα δυο προηγούμενα ντοκιμαντέρ, απέδειξαν ότι ο κόσμος έχει τη διάθεση να χρηματοδοτήσει επαγγελαμτίες δημοσιογράφους για να κάνουν απλώς τη δουλειά τους χωρίς παρεμβάσεις από κυβερνητικά κέντρα η διαφημιστές.
Η νέα μας προσπάθεια στηρίζεται αποκλειστικά από εσάς και αν θέλετε να βοηθήσετε την ολοκλήρωση της παραγωγής σας περιμένουμε στη διεύθυνση www.fascism-inc.com.
INFO
Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια. Εκδόσεις Στοχαστής
Μαθήματα αντιπροπαγάνδας και κατανόησης του φασισμού από έναν από τους μεγαλύτερους θεατιρκούς συγγραφείς και ποιητές του 20ου αιώνα.
Πώς φίλησα τον Μουσολίνι. Εκδόσεις βιβλιόραμα
Ο καθηγητής Σπύρος Μαρκέτος περιγράφει το φλερτ της ελληνική αστικής τάξης με τον Μουσολίνι.
Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα των Συντακτών 26/10/2013
Αρκετοί παρατηρητές θα μπορούσαν να παρουσιάσουν με διαφορετικούς τρόπους αυτή τη σύγκρουση του «κομμουνιστή» δημάρχουν με τις ορδές των νεοφασιστών αλλά και το εμπόρειο νοσταλγίας για τα έργα και τις ημέρες ενός φαινομένου που αιματοκύλισε την Ευρώπη. Η κυρίαρχη «αφήγηση» στην Ελλάδα θα έβλεπε στη σύγκρουση των φασιστών και του δημάρχου είτε τη «σύγκρουση των άκρων», η την αντιπαράθεση πλατειών λαϊκών μαζών με την «κυρίαρχη εξουσία» της Αριστεράς που «ελέγχει το δημόσιο διάλογο και αρκετές τοπικές κοινωνίες».
Η αφήγηση αυτή είναι προφανώς παραπλανητική αν δεν την συνοδεύσεις με μερικές ακόμη εικόνες που εξηγούν την ιστορία, το παρόν και το μέλλον του φασισμού στην Ιταλία: Χρειάζεσαι καταρχήν ένα πανοραμικό πλάνο από την αίθουσα του συνδέσμου Ιταλών βιομηχάνων, όπου ο Μουσολίνι παρουσίασε για πρώτη φορά την έννοια του φασισμού. Και ύστερα ένα κοντινό στο άψυχο σώμα του να κρέμεται σε ένα πρατήριο βενζίνης της Esso στο Μιλάνο. Με μια πιο προσεκτική ματιά η κάμερα θα αποκάλυπτε επίσης ότι ο «κομμουνιστής» δήμαρχος δεν είναι παρά ένας μετριοπάθής αριστερός (αν όχι σοσιαλδημοκράτης) και ότι το «γνήσιο λαϊκό κίνημα» του νεοφασισμού, που θα έλεγε και ένας Έλληνας πολιτικός, απολαμβάνει εδώ και δεκαετίες την ανοχή και τη στήριξη του πολιτικού, οικονομικού και μιντιακού κατεστημένου της Ιταλίας.
Όταν ξεκινήσσαμε την παραγωγή του πρώτου μας ντοκιμαντέρ, οι συνθήκες για την ελληνική δημοσιογραφία ήταν ίσως οι χειρότερες από το τέλος της δικτατορίας. Κάθε αμφισβήτηση του εθνικού μονόδρομου, που λέει ότι μια χώρα είναι υποχρεωμένη να σκοτώνει τους πολίτες της για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα ελληνικών και ξένων τραπεζών θεωρούνταν ανάθεμα από τις ναυαρχίδες του αστικού Τύπου. Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης έδωσαν την πρώτη και καθοριστικότερη μάχη για τη δημιουργία ενός συνδρόμου αυτομαστιγώματος στον πληθυσμό και όσοι δημοσιογράφοι αμφισβητούσαν την κυρίαρχη γραμμή τιμωρούνταν παραδειγματικά.
Έκτοτε έκαναν την εμφάνισή του νέα συνεργατικά εγχειρήματα στο χώρο του Τύπου ενώ αρκετά «μαγαζιά» πέρασαν στον έλεγχο των εργαζομένων. Είμαστε λοιπόν βαθιά υπερήφανοι που ορισμένες από τις σημαντικότερες πρωτοβουλίες δέχθηκαν να γίνουν χορηγοί επικοινωνίας του νέου μας ντοκιμαντέρ. Εκτός φυσικά από την Εφημερίδα των Συντακτών που κρατάτε στα χέρια σας, στο πλευρό μας θα έχουμε την ΕΡΤ των εργαζομένων – χωρίς καμία αμφιβολία πλέον το μεγαλύτερο πείραμα ελεύθερης, δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στην παγκόσμια ιστορία των μέσων ενημέρωσης. Μαζί μας όμως παραμένουν από την προηγούμενη χρονιά και το περιδικό Unfollow αλλά και η ραδιοφωνική (και τηλεοπτική πλέον) εκπομπή Ελληνοφρένεια.
Ο πραγματικός χορηγός επικοινωνίας μας όμως είστε όλοι εσείς. Όλοι όσοι προβάλλατε τα δυο προηγούμενα ντοκιμαντέρ μας σε εκατοντάδες πλατείες από το μικρώτερο ελληνικό χωριό μέχρι το Λονδίνο. Όσοι το προωθήσατε μέσω του Ιντερνετ ή ζητήσατε να προβληθεί απο τοπικούς τηλεοπτικούς σταθμούς και αίθουσες κινηματογράφου σε όλη την Ελλάδα.
Τα δυο προηγούμενα ντοκιμαντέρ, απέδειξαν ότι ο κόσμος έχει τη διάθεση να χρηματοδοτήσει επαγγελαμτίες δημοσιογράφους για να κάνουν απλώς τη δουλειά τους χωρίς παρεμβάσεις από κυβερνητικά κέντρα η διαφημιστές.
Η νέα μας προσπάθεια στηρίζεται αποκλειστικά από εσάς και αν θέλετε να βοηθήσετε την ολοκλήρωση της παραγωγής σας περιμένουμε στη διεύθυνση www.fascism-inc.com.
INFO
Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια. Εκδόσεις Στοχαστής
Μαθήματα αντιπροπαγάνδας και κατανόησης του φασισμού από έναν από τους μεγαλύτερους θεατιρκούς συγγραφείς και ποιητές του 20ου αιώνα.
Πώς φίλησα τον Μουσολίνι. Εκδόσεις βιβλιόραμα
Ο καθηγητής Σπύρος Μαρκέτος περιγράφει το φλερτ της ελληνική αστικής τάξης με τον Μουσολίνι.
Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα των Συντακτών 26/10/2013
Newsletter
Συμπληρώστε το e-mail σας για να λαμβάνετε το εβδομαδιαίο Newsletter του INFOWAR
Μια ακόμη πρόγευση από το νέο ντοκιμαντέρ της Ομάδας του Debtocracy και του Catastroika
Ένας διόλου αόρατος αλλά
φρικτός θίασος περνά τουλάχιστον τρείς φορές το χρόνο από τους δρόμους
του Πρεντάπιο, της μικρής επαρχιακής πόλης όπου γεννήθηκε ο Μουσολίνι.
Χιλιάδες νεοφασίστες από ολόκληρη την Ευρώπη έρχονται εδώ να αποτίσουν
φόρο τιμής στον άνθρωπο που έδωσε σάρκα και οστά στο φασισμό. Ο δήμαρχος
του Πρεντάπιο, ένας «κομμουνιστής» όπως τον αποκαλούν τα διεθνή μέσα
ενημέρωσης, επιχειρεί κάθε χρόνο να δυσκολέψει τη ζωή των νεοφασιστών,
που σχηματίζουν ουρές έξω από το μαυσωλείο του δικτάτορα. Πριν από
μερικά χρόνια μάλιστα επιχείρησε να κλείσει όλα τα μαγαζάκια που πουλάνε
αναμνηστικά ενθύμια από το φασισμό και το ναζισμό της δεκαετίας του
’30. Μάταιος κόπος. Όταν τα επισκεφθήκαμε πριν από μερικές εβδομάδες,
για τα γυρίσματα του νέου ντοκιμαντέρ «Φασισμός Α.Ε», έδειχναν να κάνουν
χρυσές δουλειές, σε πείσμα της οικονομικής κρίσης που χτυπά και την
Ιταλία.
Αρκετοί παρατηρητές θα μπορούσαν να παρουσιάσουν με διαφορετικούς τρόπους αυτή τη σύγκρουση του «κομμουνιστή» δημάρχουν με τις ορδές των νεοφασιστών αλλά και το εμπόρειο νοσταλγίας για τα έργα και τις ημέρες ενός φαινομένου που αιματοκύλισε την Ευρώπη. Η κυρίαρχη «αφήγηση» στην Ελλάδα θα έβλεπε στη σύγκρουση των φασιστών και του δημάρχου είτε τη «σύγκρουση των άκρων», η την αντιπαράθεση πλατειών λαϊκών μαζών με την «κυρίαρχη εξουσία» της Αριστεράς που «ελέγχει το δημόσιο διάλογο και αρκετές τοπικές κοινωνίες».
Η αφήγηση αυτή είναι προφανώς παραπλανητική αν δεν την συνοδεύσεις με μερικές ακόμη εικόνες που εξηγούν την ιστορία, το παρόν και το μέλλον του φασισμού στην Ιταλία: Χρειάζεσαι καταρχήν ένα πανοραμικό πλάνο από την αίθουσα του συνδέσμου Ιταλών βιομηχάνων, όπου ο Μουσολίνι παρουσίασε για πρώτη φορά την έννοια του φασισμού. Και ύστερα ένα κοντινό στο άψυχο σώμα του να κρέμεται σε ένα πρατήριο βενζίνης της Esso στο Μιλάνο. Με μια πιο προσεκτική ματιά η κάμερα θα αποκάλυπτε επίσης ότι ο «κομμουνιστής» δήμαρχος δεν είναι παρά ένας μετριοπάθής αριστερός (αν όχι σοσιαλδημοκράτης) και ότι το «γνήσιο λαϊκό κίνημα» του νεοφασισμού, που θα έλεγε και ένας Έλληνας πολιτικός, απολαμβάνει εδώ και δεκαετίες την ανοχή και τη στήριξη του πολιτικού, οικονομικού και μιντιακού κατεστημένου της Ιταλίας.
Αυτές ακριβώς τις μικρές λεπτομέρειες που συνθέτουν την εικόνα του
φασισμού από την Ιταλία του Μουσολίνι μέχρι την Ελλάδα της λιτότητας και
της «κατάστασης εξαίρεσης» αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε στο νέο μας
ντοκιμαντέρ με τίτλο Φασισμός Α.Ε. Η ίδια σχεδόν ομάδα που δημιούργησε
τα ντοκιμαντέρ Debtocracy (Χρεοκρατία) και Catastroika έχει στρωθεί εδώ
και μήνες στη δουλειά και το τελικό αποτέλεσμα θα είναι έτοιμο τους
πρώτους μήνες του 2014.
Όταν ξεκινήσσαμε την παραγωγή του πρώτου μας ντοκιμαντέρ, οι συνθήκες για την ελληνική δημοσιογραφία ήταν ίσως οι χειρότερες από το τέλος της δικτατορίας. Κάθε αμφισβήτηση του εθνικού μονόδρομου, που λέει ότι μια χώρα είναι υποχρεωμένη να σκοτώνει τους πολίτες της για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα ελληνικών και ξένων τραπεζών θεωρούνταν ανάθεμα από τις ναυαρχίδες του αστικού Τύπου. Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης έδωσαν την πρώτη και καθοριστικότερη μάχη για τη δημιουργία ενός συνδρόμου αυτομαστιγώματος στον πληθυσμό και όσοι δημοσιογράφοι αμφισβητούσαν την κυρίαρχη γραμμή τιμωρούνταν παραδειγματικά.
Έκτοτε έκαναν την εμφάνισή του νέα συνεργατικά εγχειρήματα στο χώρο του Τύπου ενώ αρκετά «μαγαζιά» πέρασαν στον έλεγχο των εργαζομένων. Είμαστε λοιπόν βαθιά υπερήφανοι που ορισμένες από τις σημαντικότερες πρωτοβουλίες δέχθηκαν να γίνουν χορηγοί επικοινωνίας του νέου μας ντοκιμαντέρ. Εκτός φυσικά από την Εφημερίδα των Συντακτών που κρατάτε στα χέρια σας, στο πλευρό μας θα έχουμε την ΕΡΤ των εργαζομένων – χωρίς καμία αμφιβολία πλέον το μεγαλύτερο πείραμα ελεύθερης, δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στην παγκόσμια ιστορία των μέσων ενημέρωσης. Μαζί μας όμως παραμένουν από την προηγούμενη χρονιά και το περιδικό Unfollow αλλά και η ραδιοφωνική (και τηλεοπτική πλέον) εκπομπή Ελληνοφρένεια.
Ο πραγματικός χορηγός επικοινωνίας μας όμως είστε όλοι εσείς. Όλοι όσοι προβάλλατε τα δυο προηγούμενα ντοκιμαντέρ μας σε εκατοντάδες πλατείες από το μικρώτερο ελληνικό χωριό μέχρι το Λονδίνο. Όσοι το προωθήσατε μέσω του Ιντερνετ ή ζητήσατε να προβληθεί απο τοπικούς τηλεοπτικούς σταθμούς και αίθουσες κινηματογράφου σε όλη την Ελλάδα.
Τα δυο προηγούμενα ντοκιμαντέρ, απέδειξαν ότι ο κόσμος έχει τη διάθεση να χρηματοδοτήσει επαγγελαμτίες δημοσιογράφους για να κάνουν απλώς τη δουλειά τους χωρίς παρεμβάσεις από κυβερνητικά κέντρα η διαφημιστές.
Η νέα μας προσπάθεια στηρίζεται αποκλειστικά από εσάς και αν θέλετε να βοηθήσετε την ολοκλήρωση της παραγωγής σας περιμένουμε στη διεύθυνση www.fascism-inc.com.
INFO
Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια. Εκδόσεις Στοχαστής
Μαθήματα αντιπροπαγάνδας και κατανόησης του φασισμού από έναν από τους μεγαλύτερους θεατιρκούς συγγραφείς και ποιητές του 20ου αιώνα.
Πώς φίλησα τον Μουσολίνι. Εκδόσεις βιβλιόραμα
Ο καθηγητής Σπύρος Μαρκέτος περιγράφει το φλερτ της ελληνική αστικής τάξης με τον Μουσολίνι.
Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα των Συντακτών 26/10/2013
Αρκετοί παρατηρητές θα μπορούσαν να παρουσιάσουν με διαφορετικούς τρόπους αυτή τη σύγκρουση του «κομμουνιστή» δημάρχουν με τις ορδές των νεοφασιστών αλλά και το εμπόρειο νοσταλγίας για τα έργα και τις ημέρες ενός φαινομένου που αιματοκύλισε την Ευρώπη. Η κυρίαρχη «αφήγηση» στην Ελλάδα θα έβλεπε στη σύγκρουση των φασιστών και του δημάρχου είτε τη «σύγκρουση των άκρων», η την αντιπαράθεση πλατειών λαϊκών μαζών με την «κυρίαρχη εξουσία» της Αριστεράς που «ελέγχει το δημόσιο διάλογο και αρκετές τοπικές κοινωνίες».
Η αφήγηση αυτή είναι προφανώς παραπλανητική αν δεν την συνοδεύσεις με μερικές ακόμη εικόνες που εξηγούν την ιστορία, το παρόν και το μέλλον του φασισμού στην Ιταλία: Χρειάζεσαι καταρχήν ένα πανοραμικό πλάνο από την αίθουσα του συνδέσμου Ιταλών βιομηχάνων, όπου ο Μουσολίνι παρουσίασε για πρώτη φορά την έννοια του φασισμού. Και ύστερα ένα κοντινό στο άψυχο σώμα του να κρέμεται σε ένα πρατήριο βενζίνης της Esso στο Μιλάνο. Με μια πιο προσεκτική ματιά η κάμερα θα αποκάλυπτε επίσης ότι ο «κομμουνιστής» δήμαρχος δεν είναι παρά ένας μετριοπάθής αριστερός (αν όχι σοσιαλδημοκράτης) και ότι το «γνήσιο λαϊκό κίνημα» του νεοφασισμού, που θα έλεγε και ένας Έλληνας πολιτικός, απολαμβάνει εδώ και δεκαετίες την ανοχή και τη στήριξη του πολιτικού, οικονομικού και μιντιακού κατεστημένου της Ιταλίας.
Όταν ξεκινήσσαμε την παραγωγή του πρώτου μας ντοκιμαντέρ, οι συνθήκες για την ελληνική δημοσιογραφία ήταν ίσως οι χειρότερες από το τέλος της δικτατορίας. Κάθε αμφισβήτηση του εθνικού μονόδρομου, που λέει ότι μια χώρα είναι υποχρεωμένη να σκοτώνει τους πολίτες της για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα ελληνικών και ξένων τραπεζών θεωρούνταν ανάθεμα από τις ναυαρχίδες του αστικού Τύπου. Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης έδωσαν την πρώτη και καθοριστικότερη μάχη για τη δημιουργία ενός συνδρόμου αυτομαστιγώματος στον πληθυσμό και όσοι δημοσιογράφοι αμφισβητούσαν την κυρίαρχη γραμμή τιμωρούνταν παραδειγματικά.
Έκτοτε έκαναν την εμφάνισή του νέα συνεργατικά εγχειρήματα στο χώρο του Τύπου ενώ αρκετά «μαγαζιά» πέρασαν στον έλεγχο των εργαζομένων. Είμαστε λοιπόν βαθιά υπερήφανοι που ορισμένες από τις σημαντικότερες πρωτοβουλίες δέχθηκαν να γίνουν χορηγοί επικοινωνίας του νέου μας ντοκιμαντέρ. Εκτός φυσικά από την Εφημερίδα των Συντακτών που κρατάτε στα χέρια σας, στο πλευρό μας θα έχουμε την ΕΡΤ των εργαζομένων – χωρίς καμία αμφιβολία πλέον το μεγαλύτερο πείραμα ελεύθερης, δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στην παγκόσμια ιστορία των μέσων ενημέρωσης. Μαζί μας όμως παραμένουν από την προηγούμενη χρονιά και το περιδικό Unfollow αλλά και η ραδιοφωνική (και τηλεοπτική πλέον) εκπομπή Ελληνοφρένεια.
Ο πραγματικός χορηγός επικοινωνίας μας όμως είστε όλοι εσείς. Όλοι όσοι προβάλλατε τα δυο προηγούμενα ντοκιμαντέρ μας σε εκατοντάδες πλατείες από το μικρώτερο ελληνικό χωριό μέχρι το Λονδίνο. Όσοι το προωθήσατε μέσω του Ιντερνετ ή ζητήσατε να προβληθεί απο τοπικούς τηλεοπτικούς σταθμούς και αίθουσες κινηματογράφου σε όλη την Ελλάδα.
Τα δυο προηγούμενα ντοκιμαντέρ, απέδειξαν ότι ο κόσμος έχει τη διάθεση να χρηματοδοτήσει επαγγελαμτίες δημοσιογράφους για να κάνουν απλώς τη δουλειά τους χωρίς παρεμβάσεις από κυβερνητικά κέντρα η διαφημιστές.
Η νέα μας προσπάθεια στηρίζεται αποκλειστικά από εσάς και αν θέλετε να βοηθήσετε την ολοκλήρωση της παραγωγής σας περιμένουμε στη διεύθυνση www.fascism-inc.com.
INFO
Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια. Εκδόσεις Στοχαστής
Μαθήματα αντιπροπαγάνδας και κατανόησης του φασισμού από έναν από τους μεγαλύτερους θεατιρκούς συγγραφείς και ποιητές του 20ου αιώνα.
Πώς φίλησα τον Μουσολίνι. Εκδόσεις βιβλιόραμα
Ο καθηγητής Σπύρος Μαρκέτος περιγράφει το φλερτ της ελληνική αστικής τάξης με τον Μουσολίνι.
Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα των Συντακτών 26/10/2013
Newsletter
Συμπληρώστε το e-mail σας για να λαμβάνετε το εβδομαδιαίο Newsletter του INFOWAR
Μια ακόμη πρόγευση από το νέο ντοκιμαντέρ της Ομάδας του Debtocracy και του Catastroika
Ένας διόλου αόρατος αλλά
φρικτός θίασος περνά τουλάχιστον τρείς φορές το χρόνο από τους δρόμους
του Πρεντάπιο, της μικρής επαρχιακής πόλης όπου γεννήθηκε ο Μουσολίνι.
Χιλιάδες νεοφασίστες από ολόκληρη την Ευρώπη έρχονται εδώ να αποτίσουν
φόρο τιμής στον άνθρωπο που έδωσε σάρκα και οστά στο φασισμό. Ο δήμαρχος
του Πρεντάπιο, ένας «κομμουνιστής» όπως τον αποκαλούν τα διεθνή μέσα
ενημέρωσης, επιχειρεί κάθε χρόνο να δυσκολέψει τη ζωή των νεοφασιστών,
που σχηματίζουν ουρές έξω από το μαυσωλείο του δικτάτορα. Πριν από
μερικά χρόνια μάλιστα επιχείρησε να κλείσει όλα τα μαγαζάκια που πουλάνε
αναμνηστικά ενθύμια από το φασισμό και το ναζισμό της δεκαετίας του
’30. Μάταιος κόπος. Όταν τα επισκεφθήκαμε πριν από μερικές εβδομάδες,
για τα γυρίσματα του νέου ντοκιμαντέρ «Φασισμός Α.Ε», έδειχναν να κάνουν
χρυσές δουλειές, σε πείσμα της οικονομικής κρίσης που χτυπά και την
Ιταλία.
Αρκετοί παρατηρητές θα μπορούσαν να παρουσιάσουν με διαφορετικούς τρόπους αυτή τη σύγκρουση του «κομμουνιστή» δημάρχουν με τις ορδές των νεοφασιστών αλλά και το εμπόρειο νοσταλγίας για τα έργα και τις ημέρες ενός φαινομένου που αιματοκύλισε την Ευρώπη. Η κυρίαρχη «αφήγηση» στην Ελλάδα θα έβλεπε στη σύγκρουση των φασιστών και του δημάρχου είτε τη «σύγκρουση των άκρων», η την αντιπαράθεση πλατειών λαϊκών μαζών με την «κυρίαρχη εξουσία» της Αριστεράς που «ελέγχει το δημόσιο διάλογο και αρκετές τοπικές κοινωνίες».
Η αφήγηση αυτή είναι προφανώς παραπλανητική αν δεν την συνοδεύσεις με μερικές ακόμη εικόνες που εξηγούν την ιστορία, το παρόν και το μέλλον του φασισμού στην Ιταλία: Χρειάζεσαι καταρχήν ένα πανοραμικό πλάνο από την αίθουσα του συνδέσμου Ιταλών βιομηχάνων, όπου ο Μουσολίνι παρουσίασε για πρώτη φορά την έννοια του φασισμού. Και ύστερα ένα κοντινό στο άψυχο σώμα του να κρέμεται σε ένα πρατήριο βενζίνης της Esso στο Μιλάνο. Με μια πιο προσεκτική ματιά η κάμερα θα αποκάλυπτε επίσης ότι ο «κομμουνιστής» δήμαρχος δεν είναι παρά ένας μετριοπάθής αριστερός (αν όχι σοσιαλδημοκράτης) και ότι το «γνήσιο λαϊκό κίνημα» του νεοφασισμού, που θα έλεγε και ένας Έλληνας πολιτικός, απολαμβάνει εδώ και δεκαετίες την ανοχή και τη στήριξη του πολιτικού, οικονομικού και μιντιακού κατεστημένου της Ιταλίας.
Αυτές ακριβώς τις μικρές λεπτομέρειες που συνθέτουν την εικόνα του
φασισμού από την Ιταλία του Μουσολίνι μέχρι την Ελλάδα της λιτότητας και
της «κατάστασης εξαίρεσης» αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε στο νέο μας
ντοκιμαντέρ με τίτλο Φασισμός Α.Ε. Η ίδια σχεδόν ομάδα που δημιούργησε
τα ντοκιμαντέρ Debtocracy (Χρεοκρατία) και Catastroika έχει στρωθεί εδώ
και μήνες στη δουλειά και το τελικό αποτέλεσμα θα είναι έτοιμο τους
πρώτους μήνες του 2014.
Όταν ξεκινήσσαμε την παραγωγή του πρώτου μας ντοκιμαντέρ, οι συνθήκες για την ελληνική δημοσιογραφία ήταν ίσως οι χειρότερες από το τέλος της δικτατορίας. Κάθε αμφισβήτηση του εθνικού μονόδρομου, που λέει ότι μια χώρα είναι υποχρεωμένη να σκοτώνει τους πολίτες της για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα ελληνικών και ξένων τραπεζών θεωρούνταν ανάθεμα από τις ναυαρχίδες του αστικού Τύπου. Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης έδωσαν την πρώτη και καθοριστικότερη μάχη για τη δημιουργία ενός συνδρόμου αυτομαστιγώματος στον πληθυσμό και όσοι δημοσιογράφοι αμφισβητούσαν την κυρίαρχη γραμμή τιμωρούνταν παραδειγματικά.
Έκτοτε έκαναν την εμφάνισή του νέα συνεργατικά εγχειρήματα στο χώρο του Τύπου ενώ αρκετά «μαγαζιά» πέρασαν στον έλεγχο των εργαζομένων. Είμαστε λοιπόν βαθιά υπερήφανοι που ορισμένες από τις σημαντικότερες πρωτοβουλίες δέχθηκαν να γίνουν χορηγοί επικοινωνίας του νέου μας ντοκιμαντέρ. Εκτός φυσικά από την Εφημερίδα των Συντακτών που κρατάτε στα χέρια σας, στο πλευρό μας θα έχουμε την ΕΡΤ των εργαζομένων – χωρίς καμία αμφιβολία πλέον το μεγαλύτερο πείραμα ελεύθερης, δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στην παγκόσμια ιστορία των μέσων ενημέρωσης. Μαζί μας όμως παραμένουν από την προηγούμενη χρονιά και το περιδικό Unfollow αλλά και η ραδιοφωνική (και τηλεοπτική πλέον) εκπομπή Ελληνοφρένεια.
Ο πραγματικός χορηγός επικοινωνίας μας όμως είστε όλοι εσείς. Όλοι όσοι προβάλλατε τα δυο προηγούμενα ντοκιμαντέρ μας σε εκατοντάδες πλατείες από το μικρώτερο ελληνικό χωριό μέχρι το Λονδίνο. Όσοι το προωθήσατε μέσω του Ιντερνετ ή ζητήσατε να προβληθεί απο τοπικούς τηλεοπτικούς σταθμούς και αίθουσες κινηματογράφου σε όλη την Ελλάδα.
Τα δυο προηγούμενα ντοκιμαντέρ, απέδειξαν ότι ο κόσμος έχει τη διάθεση να χρηματοδοτήσει επαγγελαμτίες δημοσιογράφους για να κάνουν απλώς τη δουλειά τους χωρίς παρεμβάσεις από κυβερνητικά κέντρα η διαφημιστές.
Η νέα μας προσπάθεια στηρίζεται αποκλειστικά από εσάς και αν θέλετε να βοηθήσετε την ολοκλήρωση της παραγωγής σας περιμένουμε στη διεύθυνση www.fascism-inc.com.
INFO
Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια. Εκδόσεις Στοχαστής
Μαθήματα αντιπροπαγάνδας και κατανόησης του φασισμού από έναν από τους μεγαλύτερους θεατιρκούς συγγραφείς και ποιητές του 20ου αιώνα.
Πώς φίλησα τον Μουσολίνι. Εκδόσεις βιβλιόραμα
Ο καθηγητής Σπύρος Μαρκέτος περιγράφει το φλερτ της ελληνική αστικής τάξης με τον Μουσολίνι.
Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα των Συντακτών 26/10/2013
Αρκετοί παρατηρητές θα μπορούσαν να παρουσιάσουν με διαφορετικούς τρόπους αυτή τη σύγκρουση του «κομμουνιστή» δημάρχουν με τις ορδές των νεοφασιστών αλλά και το εμπόρειο νοσταλγίας για τα έργα και τις ημέρες ενός φαινομένου που αιματοκύλισε την Ευρώπη. Η κυρίαρχη «αφήγηση» στην Ελλάδα θα έβλεπε στη σύγκρουση των φασιστών και του δημάρχου είτε τη «σύγκρουση των άκρων», η την αντιπαράθεση πλατειών λαϊκών μαζών με την «κυρίαρχη εξουσία» της Αριστεράς που «ελέγχει το δημόσιο διάλογο και αρκετές τοπικές κοινωνίες».
Η αφήγηση αυτή είναι προφανώς παραπλανητική αν δεν την συνοδεύσεις με μερικές ακόμη εικόνες που εξηγούν την ιστορία, το παρόν και το μέλλον του φασισμού στην Ιταλία: Χρειάζεσαι καταρχήν ένα πανοραμικό πλάνο από την αίθουσα του συνδέσμου Ιταλών βιομηχάνων, όπου ο Μουσολίνι παρουσίασε για πρώτη φορά την έννοια του φασισμού. Και ύστερα ένα κοντινό στο άψυχο σώμα του να κρέμεται σε ένα πρατήριο βενζίνης της Esso στο Μιλάνο. Με μια πιο προσεκτική ματιά η κάμερα θα αποκάλυπτε επίσης ότι ο «κομμουνιστής» δήμαρχος δεν είναι παρά ένας μετριοπάθής αριστερός (αν όχι σοσιαλδημοκράτης) και ότι το «γνήσιο λαϊκό κίνημα» του νεοφασισμού, που θα έλεγε και ένας Έλληνας πολιτικός, απολαμβάνει εδώ και δεκαετίες την ανοχή και τη στήριξη του πολιτικού, οικονομικού και μιντιακού κατεστημένου της Ιταλίας.
Όταν ξεκινήσσαμε την παραγωγή του πρώτου μας ντοκιμαντέρ, οι συνθήκες για την ελληνική δημοσιογραφία ήταν ίσως οι χειρότερες από το τέλος της δικτατορίας. Κάθε αμφισβήτηση του εθνικού μονόδρομου, που λέει ότι μια χώρα είναι υποχρεωμένη να σκοτώνει τους πολίτες της για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα ελληνικών και ξένων τραπεζών θεωρούνταν ανάθεμα από τις ναυαρχίδες του αστικού Τύπου. Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης έδωσαν την πρώτη και καθοριστικότερη μάχη για τη δημιουργία ενός συνδρόμου αυτομαστιγώματος στον πληθυσμό και όσοι δημοσιογράφοι αμφισβητούσαν την κυρίαρχη γραμμή τιμωρούνταν παραδειγματικά.
Έκτοτε έκαναν την εμφάνισή του νέα συνεργατικά εγχειρήματα στο χώρο του Τύπου ενώ αρκετά «μαγαζιά» πέρασαν στον έλεγχο των εργαζομένων. Είμαστε λοιπόν βαθιά υπερήφανοι που ορισμένες από τις σημαντικότερες πρωτοβουλίες δέχθηκαν να γίνουν χορηγοί επικοινωνίας του νέου μας ντοκιμαντέρ. Εκτός φυσικά από την Εφημερίδα των Συντακτών που κρατάτε στα χέρια σας, στο πλευρό μας θα έχουμε την ΕΡΤ των εργαζομένων – χωρίς καμία αμφιβολία πλέον το μεγαλύτερο πείραμα ελεύθερης, δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στην παγκόσμια ιστορία των μέσων ενημέρωσης. Μαζί μας όμως παραμένουν από την προηγούμενη χρονιά και το περιδικό Unfollow αλλά και η ραδιοφωνική (και τηλεοπτική πλέον) εκπομπή Ελληνοφρένεια.
Ο πραγματικός χορηγός επικοινωνίας μας όμως είστε όλοι εσείς. Όλοι όσοι προβάλλατε τα δυο προηγούμενα ντοκιμαντέρ μας σε εκατοντάδες πλατείες από το μικρώτερο ελληνικό χωριό μέχρι το Λονδίνο. Όσοι το προωθήσατε μέσω του Ιντερνετ ή ζητήσατε να προβληθεί απο τοπικούς τηλεοπτικούς σταθμούς και αίθουσες κινηματογράφου σε όλη την Ελλάδα.
Τα δυο προηγούμενα ντοκιμαντέρ, απέδειξαν ότι ο κόσμος έχει τη διάθεση να χρηματοδοτήσει επαγγελαμτίες δημοσιογράφους για να κάνουν απλώς τη δουλειά τους χωρίς παρεμβάσεις από κυβερνητικά κέντρα η διαφημιστές.
Η νέα μας προσπάθεια στηρίζεται αποκλειστικά από εσάς και αν θέλετε να βοηθήσετε την ολοκλήρωση της παραγωγής σας περιμένουμε στη διεύθυνση www.fascism-inc.com.
INFO
Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια. Εκδόσεις Στοχαστής
Μαθήματα αντιπροπαγάνδας και κατανόησης του φασισμού από έναν από τους μεγαλύτερους θεατιρκούς συγγραφείς και ποιητές του 20ου αιώνα.
Πώς φίλησα τον Μουσολίνι. Εκδόσεις βιβλιόραμα
Ο καθηγητής Σπύρος Μαρκέτος περιγράφει το φλερτ της ελληνική αστικής τάξης με τον Μουσολίνι.
Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα των Συντακτών 26/10/2013
Newsletter
Συμπληρώστε το e-mail σας για να λαμβάνετε το εβδομαδιαίο Newsletter του INFOWAR
