Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Εξόφθαλμο είναι ότι η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου προτίθεται να εξαντλήσει την τετραετία και να κάνει εκλογές βουλευτικές τον Ιούνιο του 2016, όσο εξαρτάται από αυτήν. Το πιθανότερο όμως είναι ότι ο βίος της θα τερματιστεί στις αρχές του 2015, σε λίγο παραπάνω από έναν χρόνο από σήμερα, αν φυσικά επιβιώσει μέχρι τότε.
Ο προσδιορισμός αυτού του ορίου απορρέει από το γεγονός ότι στις αρχές του 2015 πρέπει να γίνει από τη Βουλή εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Λαμβάνοντας υπόψη μας το γεγονός ότι σήμερα η ΝΔ έχει 127 βουλευτές και το ΠΑΣΟΚ 28,
σύνολο 155, θεωρούμε πολύ δύσκολο, αλλά όχι φυσικά αδύνατο, να
συγκεντρώσει η κυβερνητική πρόταση για το πρόσωπο του Προέδρου της
Δημοκρατίας τους αναγκαίους από το Σύνταγμα 180 βουλευτές.
Πολιτικά παζάρια, προσωπικές φιλοδοξίες, εκβιασμοί και εξαγορά
"τελειωμένων" βουλευτών ενδέχεται να αποδειχθούν αποτελεσματικές μέθοδοι
για τη συγκέντρωση των πολυπόθητων 180 ψήφων που θα διασώσουν την
κυβέρνηση από τη διενέργεια πρόωρων βουλευτικών εκλογών με ίσως
καταστροφικά αποτελέσματα για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Μέχρι τότε, ας δούμε
πρώτα πρώτα τα δεδομένα.
Η θητεία του Κάρολου Παπούλια λήγει στις 12 Μαρτίου 2015.
Βάσει του Συντάγματος, η πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της
Δημοκρατίας, κατά την οποία απαιτούνται τουλάχιστον 200 ψήφοι βουλευτών,
πρέπει να λάβει χώρα το αργότερο έναν μήνα πριν - δηλαδή μέχρι τις 12
Φεβρουαρίου 2015. Μπορεί να γίνει και όσο νωρίτερα θέλει η κυβέρνηση. Αν
ούτε στη δεύτερη ψηφοφορία συγκεντρωθούν 200 ψήφοι και επίσης στην
τρίτη δεν συγκεντρωθούν 180, διαλύεται η Βουλή και προκηρύσσονται
βουλευτικές εκλογές.
Οποιο κόμμα αναδειχθεί πρώτο στις
εκλογές αυτές, επιβάλλει ουσιαστικά τον Πρόεδρο της επιλογής του, αφού
για να τον εκλέξει η Βουλή απαιτούνται αρχικά 180 ψήφοι στην πρώτη ψηφοφορία, 151 στη δεύτερη
και σχετική πλειοψηφία στην τρίτη ψηφοφορία. Τα δύο κυβερνητικά κόμματα
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχοντας μόνο 155 βουλευτές από κοινού, είναι υποχρεωμένα
εκ προοιμίου να προτείνουν πρόσωπο που δεν προέρχεται από τις γραμμές
τους, άρα αριστερό.
Τα δύο πρόσωπα που έχουν μέχρι στιγμής συζητηθεί είναι ο Φώτης Κουβέλης και ο Νίκος Κωνσταντόπουλος. Η ΔΗΜΑΡ έχει πλέον μόνο 14 βουλευτές, οι οποίοι προστιθέμενοι στους 155 της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ
δίνουν άθροισμα ανεπαρκές για την εκλογή Προέδρου - μόνο 169 βουλευτές.
Λείπουν 11 ως τον μαγικό αριθμό 180, όσοι ακριβώς είναι και όλοι οι
ανεξαρτητοποιημένοι βουλευτές που αποχώρησαν από τα κόμματά τους. Αν
υποθέσουμε ότι ο Φώτης Κουβέλης έχει αποδεχθεί να χρησιμοποιηθεί ως υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας εναντίον της Αριστεράς, είναι αδύνατον να συγκεντρώσει τις ψήφους και των 11 ανεξάρτητων βουλευτών, κάποιοι από τους οποίους προσεγγίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στην πραγματικότητα, μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι αρκετοί βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, ενδεχομένως και πάνω από πέντε, δεν θα ψηφίσουν υπέρ του Φώτη Κουβέλη! Πρόκειται για βουλευτές που έχουν επενδύσει στη μετεκλογική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά
με την προσωπική πολιτική τους σταδιοδρομία και έχουν ήδη αποκαταστήσει
διαύλους επικοινωνίας με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Απαιτείται επομένως η προσέλκυση, ο προσεταιρισμός ή η εξαγορά και ο εκβιασμός βουλευτών των Ανεξάρτητων Ελλήνων και της Χρυσής Αυγής για να εξασφαλιστεί η υπερψήφιση του Φώτη Κουβέλη. Δύσκολο, αλλά όχι αδύνατο.
Οσο για τον Νίκο Κωνσταντόπουλο,
ενδεχόμενη πρόταση εκ μέρους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ απλώς θα ενισχύσει τις
πιθανότητές του να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά από τον... ΣΥΡΙΖΑ και μετά τις πρόωρες βουλευτές εκλογές, όπου θα έχει ηττηθεί ή σαρωθεί η ΝΔ!
Θα ήταν ομολογουμένως πολιτική ηλιθιότητα εκ μέρους του να δεχθεί να
γίνει "Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας των ηττημένων" εναντίον των νικητών
των εκλογών που θα ακολουθήσουν, όταν μάλιστα έχει σοβαρές πιθανότητες
να είναι ο Πρόεδρος των νικητών. Θα δούμε φυσικά τι θα γίνει στην πράξη. Ετσι κι αλλιώς, ο ένας χρόνος που απέχουμε από την έναρξη των διαδικασιών εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, στις σημερινές συνθήκες ισοδυναμεί περίπου με έναν... πολιτικό αιώνα.
*Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013
