Γιώτα Ιωαννίδου
Αγαπητοί
μας μαθητές
Όταν
σου μιλούν από τα κανάλια οι κυβερνώντες και τα παπαγαλάκια τους, κράτα στη
σκέψη σου το δάσκαλο που αγάπησες…
Μην τους
αφήνεις να μιλούν στο όνομά σου. Να παίξουν με την αγωνία σου.
Σκέψου.
Το έκαναν πολλοί πριν από σένα, σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες. Αυτοί που
έγραψαν την ιστορία. Αυτοί που πολλές
φορές κρυβόντουσαν πίσω από τις γραμμές της επίσημης ιστορίας που διδάχθηκες,
στην ύλη των εξετάσεων. Το έκαναν οι παππούδες σου και οι γιαγιάδες τους, όταν
τους εκβίαζαν με τη ζωή των δικών τους στην κατοχή, για να υπογράψουν. Το
έκαναν και οι συγγενείς των σκοτωμένων αμερικανών στους δίδυμους πύργους, όταν
η αμερικάνικη κυβέρνηση ήθελε να τους χρησιμοποιήσει για να κηρύξει τον πόλεμο
ενάντια στο Ιράκ, τον πόλεμο για την τρομοκράτηση και την υποταγή της
κοινωνίας. Ορθώθηκαν με πόνο, πλην όμως με ξεχωριστή αξιοπρέπεια, και είπαν:
Όχι στο όνομά μας…
Μην
αφήνεις να μιλούν και να εκβιάζουν στο όνομά σου. Αυτοί που διαπομπεύουν τους
γονείς σου σαν τους τεμπέληδες της Ευρώπης. Που στήνουν στον τοίχο όσους
τολμούν να σηκώσουν κεφάλι. Που θεσμοθετούν νόμους για να μένουν απλήρωτοι ή
άνεργοι οι γονείς σου, αλλά και εσύ, πάντα φτωχοί και υποταγμένοι. Που
καταστρέφουν το παρόν αλλά και το μέλλον σου. Που σου επιφυλάσσουν ανεργία και
μετανάστευση, ζωή μισή και δημοκρατία ανάπηρη. Που θέλουν τις ελπίδες και τα
όνειρά σου, καύσιμη ύλη της κυριαρχίας τους. Μην τους αφήνεις να σε
χρησιμοποιούν ως ασπίδα τους ενάντια στο μόνο όπλο του αγώνα, που έχουν οι δάσκαλοί
σου, όταν τους πυροβολούν με τα οπλοπολυβόλα της μνημονιακής ισοπέδωσης.
Ξέρουμε
ότι η αγωνία σου είναι μεγάλη. Αλλά οι δυο μας έχουμε έναν κοινό κώδικα
επικοινωνίας, που αυτοί αγνοούν. Πιστεύουμε στις δυνάμεις σου να αντιστέκεσαι.
Αυτοί σε θεωρούν «λίγο». Πιστεύουν ότι θα χρησιμοποιήσουν την αγωνία σου για να
σε ποδηγετήσουν. Να σε κάνουν γενίτσαρο. Η διδασκαλία δεν τέλειωσε με το που
εγκατέλειψες τις σχολικές αίθουσες, βλέπεις. Θέλουν να σε διδάξουν την υποταγή
με το όπλο της ανάγκης. Εμείς ξέρουμε ότι μπορείς να υψωθείς πάνω από τα σχέδιά
τους. Ότι έχεις τη δύναμη να σταθείς πάνω από την αγωνία και το άγχος, που δεν
θα σε εγκαταλείψουν αυτήν την περίοδο. Και να σταθείς με τη μεριά του δίκιου
και της ελευθερίας. Αυτό είναι το δικό μας τελευταίο μάθημα. Το μάθημα της
αξιοπρέπειας του αγώνα για το μέλλον του δημόσιου σχολείου, των εκπαιδευτικών
και των μαθητών του. Πονάει η καρδιά όταν ψηλώνει… Αλλά σε θέλουμε ορθό και δυνατό. Γιατί αυτοί
πιστεύουν ότι θα γίνεις ο σύγχρονος δούλος τους. Εμείς ελπίζουμε ότι η γενιά
σου μπορεί να αλλάξει τον κόσμο και θέλουμε να πιστεύουμε ότι βάζουμε κι εμείς
ένα λιθαράκι για να συμβεί αυτό. Κι αυτή η επιλογή δεν έχει ευκολία, αλλά
πίστεψέ μας έχει ομορφιά και αξίζει…
Μην
τους αφήσεις να μιλούν στο όνομά σου…..
