Οι επόμενες μάχες είναι κοντά!
Συναδέλφισσες,
συνάδελφοι
1.
Οι
μαζικές συνελεύσεις των καθηγητών, τα χιλιάδες χέρια που σηκώθηκαν για να
υποστηρίξουν την απεργία, ενώ ο κλάδος ήταν επιστρατευμένος, ανατίναξαν τις δεξιές
και «αριστερές» θεωρίες
για τους εκπαιδευτικούς που είναι «νεκροί και δε θέλουν να αντισταθούν».
2.
Μεγάλο
μέρος των εκπαιδευτικών που σήκωσαν τα χέρια τους για να υποστηρίξουν την
απεργία ήταν
αποφασισμένοι να πάνε τη μάχη μέχρι τέλους.
Αν η μάχη είχε ξεκινήσει, σε αυτούς θα
προστίθονταν και χιλιάδες ακόμα συνάδελφοι,
οι οποίοι στο τελικό δίλημμα ΘΑ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΣΣΟΝΤΑΝ με την πλευρά της σύγκρουσης.
3.
Η
απογοήτευση που υπάρχει σε τμήμα του λαού, έξω από τον κόσμο της εκπαίδευσης
για την έκβαση της υπόθεσης δείχνει πόσο η ψεύτικη
ήταν η εικόνα ότι «είμαστε μόνοι μας, ενάντια στην κοινωνία». Ας το κρατήσουμε
αυτό για το μέλλον.
4.
Οι
εκπρόσωποι του κυβερνητικού συνδικαλισμού, ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ αλλά και συνδικαλιστές
του ΣΥΡΙΖΑ είχαν φροντίσει από τη μέρα των συνελεύσεων να μιλάνε για απόφαση
για απεργία με το χαρακτήρα της «πολιτικής δήλωσης», δηλαδή για μια απεργία που
ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ! Η βάση του πραξικοπήματος τέθηκε,
λοιπόν, σε αρκετές συνελεύσεις. Και το πραξικόπημα ολοκληρώθηκε στη συνέλευση προέδρων.
5.
Η
μάχη ενάντια στις απολύσεις και η μάχη ενάντια στην επιστράτευση θα αποτελούσε
κεντρική πολιτική σύγκρουση με το σύστημα. ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚ – ΣΥΝΕΚ δεν μπορούν και δε θέλουν να βγουν στη σέντρα σε μια
τέτοια τύπου σύγκρουση. Ενώ το ΠΑΜΕ, απλώς φρόντισε να μείνει μακριά για να μη
βραχεί και τώρα προσπαθεί να «βγει κι από πάνω».
6.
Οι
Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών στις συνελεύσεις ΟΛΩΝ των ΕΛΜΕ όπου
παρεμβαίνουμε, είπαμε καθαρά ότι η απόφαση για απεργία σημαίνει
ΑΠΕΡΓΙΑ με
σπάσιμο της επιστράτευσης και ότι στη συνέλευση προέδρων πρέπει απλώς να
συζητηθούν οι τρόποι ενίσχυσής της. Ήμασταν βέβαιοι ότι στη συνέλευση προέδρων
θα γίνει χειρισμός ξεπουλήματος.
7.
Το
κενό που υπήρξε χτες ήταν ότι δεν έχουν ακόμα διαμορφωθεί οι όροι, ώστε οι
είκοσι ΕΛΜΕ που ήθελαν να υλοποιηθεί η απεργία, να ήταν σε θέση να την
προχωρήσουν σε συντονισμό μεταξύ τους. Κόντρα στο σύστημα, στην κυβέρνηση και
τους εργατοπατέρες. Χωρίς την ανάγκη του θιάσου της συνδικαλιστικής ηγεσίας που
το διήμερο Τρίτης–Τετάρτης ξεπέρασε κάθε όριο αφερεγγυότητας και αδειάσματος
του κλάδου. Και αυτό το κενό δεν είναι στενά οργανωτικό. Είναι βασικά πολιτικό!
Συναδέλφισσες,
συνάδελφοι
Κατανοούμε το αίσθημα
πίκρας που υπάρχει στον κλάδο. Όμως,
δεν υπάρχει χρόνος, δεν υπάρχουν περιθώρια για δάκρυα και απογοητεύσεις. Το σύστημα θα
κλιμακώσει την επίθεσή του και θα βρεθούμε σύντομα, ξανά, μπροστά σε σημαντικά
διλήμματα και αποφάσεις. Μπροστά
σε νέες και ακόμα πιο δύσκολες μάχες.
Το να τις δώσουμε αυτές τις μάχες με καλύτερους όρους είναι ζήτημα ζωής. Μπροστά,
λοιπόν, σε αυτές τις νέες μάχες, πρέπει να δούμε κατάματα την αλήθεια και τις
αναγκαιότητες που αυτή θέτει, όσο δύσκολες κι αν είναι:
Α) Η σύγκρουση με την
πολιτική του συστήματος είναι μια δύσκολη
αλλά αναγκαία υπόθεση.
Το σύστημα προσέρχεται σε αυτήν τη σύγκρουση με πλήρη συνείδηση του χαρακτήρα
της. Την αντίστοιχη συνείδηση πρέπει να διαμορφώσουμε κι εμείς.
Β) Η απάντηση του λαού,
η απάντηση των εκπαιδευτικών, η ανασυγκρότηση του κινήματος δε θα είναι μια
βελούδινη διαδικασία, με εγγυήσεις και καβάντζες. Δε θα γίνει με φυγή από το
πρόβλημα. Ούτε με καθαρή ούτε με βερμπαλιστική (και τάχα αγωνιστική) φυγή. Θα
γίνει με δυσκολίες, με φόβους, με αβεβαιότητες. ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΥ.
Γ) Η ανάγκη
χειραφέτησης από τους χειρισμούς της υποταγμένης συνδικαλιστικής ηγεσίας
φαίνεται ανάγλυφα. Καταρρέει η θεοποίηση της συνδικαλιστικής νομιμότητας μιας
συνέλευσης προέδρων, την οποία χρησιμοποιούν οι καθεστωτικές παρατάξεις για να
μπλοκάρουν τα πάντα. Ωριμάζει αντικειμενικά η αναγκαιότητα ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ
ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ. ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ. ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ
ΥΠΟΤΑΓΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥΣ.
Ο λαός έχει το
δίκιο! Θα νικήσει!
deltioake.blogspot.com
16/5/2013
Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών
